Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-619/14-3/JK3
z 13 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2014 r. (data wpływu 20 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wspólnego rozliczenia z żoną – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w Polsce i złożenia zeznania za 2014 r. oraz w zakresie możliwości wspólnego rozliczenia z żoną.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca i Jego żona do sierpnia 2007 roku mieli stałe miejsce zamieszkania w Polsce gdzie znajdował się ich główny ośrodek interesów osobistych i gospodarczych. W tym czasie Wnioskodawca wraz z żoną płacili podatki w Polsce, odprowadzali składki na ubezpieczenia społeczne, osiągali dochód tytułem wynagrodzenia za pracę, korzystali z opieki medycznej itd, Wnioskodawca był zatrudniony w polskiej spółce i w związku z wykonywanymi obowiązkami zawodowymi regularnie udawał się w delegacje służbowe do Rosji.

Z początkiem września 2007 roku, Wnioskodawca zawarł umowę o pracę ze spółką rosyjską skutkiem czego uzyskał stałe zatrudnienie na terenie Rosji. W związku z tym, jeszcze w tym samym miesiącu (wrzesień 2007 rok) przeprowadził się na stałe wraz z żoną do Rosji. W związku z przeprowadzką, Wnioskodawca złożył formularz NIP-3 we właściwym dla Niego urzędzie skarbowym zawierający aktualizację danych dotyczących zmiany adresu zamieszkania na adres w Rosji, gdzie Wnioskodawca wraz z żoną przenieśli centrum swoich interesów osobistych i gospodarczych. Od momentu przeprowadzki, Wnioskodawca i Jego żona nie pracowali i nie osiągali w Polsce żadnych dochodów. W związku z powyższym stanem faktycznym nastąpiła zmiana rezydencji podatkowej Wnioskodawcy i od września 2007 roku stał się on rezydentem podatkowym w Rosji, tj. osobą, która miała nieograniczony obowiązek podatkowy w Rosji.

Od września 2007 roku do dnia złożenia niniejszego wniosku stałym miejscem zamieszkania Wnioskodawcy pozostaje Rosja, Wnioskodawca płaci tam podatki, korzysta z opieki medycznej, płaci składki na ubezpieczenia społeczne. Obecnie, Wnioskodawca planuje wrócić na stałe do Polski w trzecim kwartale 2014 roku. Po powrocie do Polski Wnioskodawca nie będzie już osiągał żadnych dochodów na terenie Rosji, nie będzie posiadał żadnych nieruchomości w Rosji, płacił podatków, korzystał z opieki medycznej itd.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy od momentu powrotu Wnioskodawcy z Rosji na stałe do Polski nastąpi zmiana Jego rezydencji podatkowej, tj. Wnioskodawca będzie w Polsce podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i tym samym będzie posiadać status rezydenta podatkowego w Polsce od momentu powrotu do Polski?
2. Czy w zeznaniu podatkowym składanym w Polsce za rok 2014 Wnioskodawca wykaże wyłącznie dochody osiągnięte w Polsce po zmianie rezydencji podatkowej?
   
3. Czy w przedstawionym stanie faktycznym można uznać, ze po powrocie Wnioskodawcy na stałe do Polski, została spełniona przesłanka, że małżonkowie będą podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce i czy w związku z tym Wnioskodawca będzie uprawniony do wspólnego rozliczenia z żoną na zasadach określonych w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych począwszy od rozliczenia za 2014 r.?
   
   

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi rozstrzygnięcie w zakresie możliwości wspólnego rozliczenia małżonków (pyt. Nr 3 ), natomiast w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w Polsce i złożenia zeznania za 2014 r. (pyt. Nr 1 i Nr 2) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien być On uprawniony do wspólnego wraz z małżonką rozliczenia podatku dochodowego począwszy od 2014 roku tj., od roku kalendarzowego w którym Wnioskodawca powróci na stałe do Polski, o ile zostaną spełnione łącznie wszystkie przesłanki wymagane do takiego rozliczenia wymienione w art. 6 ust. 2 ustawy o PDOF, tj.: a) małżonkowie będą mieli nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce na dzień 31 grudnia 2014 r.;

1. pomiędzy małżonkami będzie istniała wspólność majątkowa przez cały rok podatkowy;
2. małżonkowie będą pozostawali w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy;
3. małżonkowie złożą deklaracje, że chcą wspólnie rozliczyć podatek dochodowy;
4. żaden z małżonków nie będzie osiągał dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c ustawy o PIT (19% podatek liniowy), ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy o podatku tonażowym.

Co istotne, wykładnia ww. przepisu nie wymaga, by małżonkowie, dla wspólnego rozliczenia, byli zobowiązani do posiadania nieograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce przez cały rok kalendarzowy. Analiza art. 6 ust. 2 ustawy o PDOF prowadzi bowiem do wniosku, że przepis ten nie wymaga, aby małżonkowie byli polskimi rezydentami przez cały rok podatkowy.

Ustawodawca dopuszcza zatem możliwość, w której małżonkowie są uprawnieni do wspólnego rozliczenia nawet jeżeli są polskimi rezydentami podatkowymi jedynie przez pewien okres czasu w danym roku kalendarzowym, a co za tym idzie posiadają oni tytko w tym określony czasie nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce pod warunkiem, że spełnione są pozostałe przesłanki uprawniające do wspólnego rozliczenia wskazane w przepisach ustawy o PDOF.

Powyższa argumentacja jest zgodna ze stanowiskiem organów podatkowych, w tym m.in. ze stanowiskiem, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, który w interpretacji indywidualnej z dnia 4 kwietnia 2013 roku, Nr IPPB4/415-29/13-2/JK2 uznał za prawidłową argumentację Wnioskodawcy stwierdzającą, że przesłanka mówiąca o tym, że małżonkowie muszą mieć nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce nie precyzuje, że ten obowiązek ma być zachowany przez cały rok podatkowy i w opinii Wnioskodawcy w zaistniałym stanie faktycznym, w którym wystąpiło zjawisko łamanej wciągu roku rezydencji podatkowej powinno to dotyczyć okresu w którym małżonkowie byli polskimi rezydentami podatkowymi czyli w okresie od 1 stycznia 2012 r. do 30 czerwca 2012 r., a w tym okresie posiadali oni nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 12 marca 2010 roku, Nr IPPB4/415-5/10-2/JK2 wskazuje, że fakt zmiany rezydencji podatkowej w ciągu roku podatkowego nie powinien wpływać na możliwość wspólnego rozliczenia z mężem za okres, w którym Wnioskodawczyni i jej małżonek byli polskimi rezydentami podatkowymi. Analiza art. 6 ust. 2 ustawy o PDOF prowadzi bowiem do wniosku, że przepis ten nie wymaga, aby małżonkowie byli polskimi rezydentami przez cały rok podatkowy. Ustawodawca w przedmiotowym przepisie wyraźnie określił, że przez cały rok podatkowy powinny być spełnione jedynie przestanki pozostawania przez małżonków we wspólności majątkowej oraz pozostawania w związku małżeńskim.

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego powyżej stanowiska w interpretacji indywidualnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce uważa się zatem osobę fizyczną, która posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (np. ma małżonka, rodzinę, w Polsce koncentrują się najważniejsze czynności życiowe, kształcenie itp.) lub przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Spełnienie choćby jednego z ww. warunków spowoduje, że dana osoba będzie uznana za mającą miejsce zamieszkania w Polsce, a tym samym podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, co oznacza w praktyce rozliczenie wszystkich uzyskanych w danym roku podatkowym dochodów w Polsce.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca i Jego żona do sierpnia 2007 roku mieli stałe miejsce zamieszkania w Polsce gdzie znajdował się ich główny ośrodek interesów osobistych i gospodarczych. W tym czasie Wnioskodawca wraz z żoną płacili podatki w Polsce, odprowadzali składki na ubezpieczenia społeczne, osiągali dochód tytułem wynagrodzenia za pracę, korzystali z opieki medycznej itd.

Z początkiem września 2007 roku, Wnioskodawca zawarł umowę o pracę ze spółką rosyjską skutkiem czego uzyskał stałe zatrudnienie na terenie Rosji. W związku z tym, jeszcze w tym samym miesiącu (wrzesień 2007 rok) przeprowadził się na stałe wraz z żoną do Rosji. W związku z przeprowadzką, Wnioskodawca złożył formularz NIP-3 we właściwym dla Niego urzędzie skarbowym zawierający aktualizację danych dotyczących zmiany adresu zamieszkania na adres w Rosji, gdzie Wnioskodawca wraz z żoną przenieśli centrum swoich interesów osobistych i gospodarczych. Od momentu przeprowadzki, Wnioskodawca i Jego żona nie pracowali i nie osiągali w Polsce żadnych dochodów. W związku z powyższym stanem faktycznym nastąpiła zmiana rezydencji podatkowej Wnioskodawcy i od września 2007 roku stał się on rezydentem podatkowym w Rosji, tj. osobą, która miała nieograniczony obowiązek podatkowy w Rosji. Obecnie, Wnioskodawca planuje wrócić na stałe do Polski w trzecim kwartale 2014 roku. Po powrocie do Polski Wnioskodawca nie będzie już osiągał żadnych dochodów na terenie Rosji, nie będzie posiadał żadnych nieruchomości w Rosji, płacił podatków, korzystał z opieki medycznej itd.

W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy, małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Stosownie do art. 6 ust. 2 ustawy, małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c, w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Stosownie do treści art. 6 ust. 2a ww. ustawy wniosek, o którym mowa w ust. 2, może być wyrażony przez jednego z małżonków. Wyrażenie wniosku przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie ich dochodów. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

Zgodnie z art. 6 ust. 3, zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości nie powodującej obowiązku uiszczenia podatku.

Stosownie do przepisów art. 6 ust. 3a powyższej ustawy, zasady i sposób opodatkowania, o których mowa w ust. 2 i 3, mają zastosowanie również do:

1. małżonków, którzy mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
   
2. małżonków, z których jeden podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Rzeczypospolitej Polskiej a drugi ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

- jeżeli osiągnęli podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychody w wysokości stanowiącej łącznie co najmniej 75% całkowitego przychodu osiągniętego przez oboje małżonków w danym roku podatkowym i udokumentowali certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów podatkowych; przepisy ust. 8-10 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 6 ust. 8, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (art. 6 ust. 9 powołanej ustawy).

Jak wynika z art. 6 ust. 10 sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Zatem w świetle ww. przepisów ustawy z wnioskiem o wspólne opodatkowanie dochodów mogą wystąpić małżonkowie, jeżeli spełnią łącznie, określone w art. 6 ust. 2 i 8 ustawy, następujące warunki:

• oboje podlegają nieograniczonemu obowiązku podatkowemu,
  

• przez cały rok podatkowy pozostają w związku małżeńskim,
  

• przez cały rok podatkowy istnieje między nimi wspólność majątkowa,
  

• żaden z małżonków nie prowadzi działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem dochodowym lub podatkiem liniowym,
  

• nie mają do nich zastosowania przepisy ustawy o podatku tonażowym.
  
  
  

Z wnioskiem o wspólne opodatkowanie mogą również wystąpić małżonkowie wymienieni w cyt. art. 6 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem, że spełniają ww. założenia do wspólnego opodatkowania, tj.:

• przez cały rok podatkowy pozostają w związku małżeńskim,
  

• przez cały rok podatkowy istnieje między nimi wspólność majątkowa,
  

• żaden z małżonków nie prowadzi działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem dochodowym lub podatkiem liniowym,
  

• nie mają do nich zastosowania przepisy ustawy o podatku tonażowym.
  
  
  

Wskazać należy, że ustawodawca wprowadzając uprawnienie polegające na możliwości wspólnego rozliczenia się małżonków, wyraźnie określił warunki jakie należy spełnić by móc z niego skorzystać. Spełnienie ww. warunków powoduje możliwość skorzystania z prawa do łącznego opodatkowania dochodów małżonków.

Z analizowanego zdarzenia przyszłego wynika, że od dnia przyjazdu do Polski Wnioskodawca będzie posiadał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce i będzie podlegał w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Wnioskodawca składając zeznanie roczne z dochodów uzyskanych w 2014 r. w okresie, w którym będzie posiadał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, będzie uprawniony do łącznego opodatkowania dochodów wraz z żoną, po spełnieniu także pozostałych warunków, o których mowa w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym Skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.