Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-29/13-2/JK2
z 4 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 08.01.2013 r. (data wpływu 14.01.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wspólnego rozliczania z małżonkiem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.01.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wspólnego rozliczania z małżonkiem.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W okresie 01.01.2012 r. do 30.06.2012 r. Wnioskodawca mieszkał i był zatrudniony w Polsce, otrzymywał wynagrodzenie tylko za pracę wykonywaną w Polsce i posiadał tu centrum interesów osobistych. Małżonka Wnioskodawcy nie pracowała. W związku z tym w ww. okresie małżonkowie byli polskimi rezydentami podatkowymi. W dniu 30.06.2012 r. Wnioskodawca wyjechał z Polski wraz z małżonką i córką do Wielkiej Brytanii z zamiarem stałego przeniesienia się i przeniósł tam swoje centrum interesów osobistych. Wnioskodawca podjął tam pracę w firmie brytyjskiej na czas nieokreślony od dnia 01.07.2012 r., płaci tam podatki, składki na ubezpieczenie społeczne, mieszka tam wraz z małżonką i córką i są zarejestrowani w systemie opieki medycznej Wielkiej Brytanii. Małżonka Wnioskodawcy nie pracuje, a córka rozpoczęła naukę w szkole angielskiej od września 2012 r. Od wyjazdu w dniu 30.06.2012 r. do końca roku 2012 Wnioskodawca, jego małżonka i córka nie przebywali w Polsce i nie osiągali w Polsce żadnych dochodów. W związku z powyższym stanem faktycznym nastąpiła zmiana rezydencji podatkowej Wnioskodawcy i jego małżonki i od 01.07.2012 r. stali się oni rezydentami podatkowymi Wielkiej Brytanii. Tym samym w Polsce w 2012 roku posiadali oni nieograniczony obowiązek podatkowy tylko w okresie od 01.01.2012 r. do 30.06.2012 r. Wnioskodawca wraz z małżonką planowali złożyć wspólne rozliczenie podatkowe za rok 2012, więc Wnioskodawca złożył stosowną deklarację na początku roku 2012 pracodawcy u którego był zatrudniony. Ponadto w 2012 roku:

• pomiędzy małżonkami istniała wspólnota majątkowa,
  
• pozostawali w związku małżeńskim,
  
• żaden z małżonków nie osiągał dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c ustawy o PIT (19-proc. podatek liniowy), ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy o podatku tonażowym.
  
  

Zgodnie wymaganiami w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, aby małżonkowie mogli rozliczyć podatek wspólnie muszą oni podlegać również nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Zgodnie z podanym stanem faktycznym małżonkowie podlegali nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w okresie kiedy byli polskimi rezydentami podatkowymi, tzn. od 01.01.2012 r. do 30.06.2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym można uznać, że przesłanka zawarta w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówiąca, że małżonkowie muszą podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce została spełniona i czy w związku z tym również nie ma tu zastosowania art. 6 ust. 3a i Wnioskodawca będzie uprawniony do wspólnego rozliczenia z małżonką za 2012 r. na zasadach określonych w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opinii Wnioskodawcy powinien on być uprawniony do wspólnego wraz z małżonką rozliczenia podatku dochodowego za rok 2012 ponieważ w roku 2012 zostały spełnione łącznie wszystkie przesłanki wymagane do takiego rozliczenia wymienione w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj:

• małżonkowie mieli nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce;
  

• pomiędzy małżonkami istniała wspólność majątkowa przez cały rok podatkowy;
  

• pozostawali w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy;
  

• złożyli deklaracje, że chcą wspólnie rozliczyć podatek dochodowy żaden z małżonków nie osiągał dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c ustawy o PIT (19-proc. podatek liniowy), ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy o podatku tonażowym.
  
  
  

Przesłanka mówiąca o tym, że małżonkowie muszą mieć nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce nie precyzuje, że ten obowiązek ma być zachowany przez cały rok podatkowy i w opinii Wnioskodawcy w zaistniałym stanie faktycznym, w którym wystąpiło zjawisko łamanej w ciągu roku rezydencji podatkowej powinno to dotyczyć okresu w którym małżonkowie byli polskimi rezydentami podatkowymi czyli w okresie 01.01.2012 r. do 30.06.2012 r., a w tym okresie posiadali oni nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Zgodnie z opisanym stanem faktycznym małżonkowie byli rezydentami podatkowymi w Polsce tylko w okresie od 01.01.2012 r. do 30.06.2012 r., a od 01.07.2012 r. do 31.12.2012 r. nastąpiła zmiana rezydentury podatkowej angielską i w tym okresie małżonkowie nie uzyskiwali dochodów w Polsce. W związku z tym małżonkowie rozliczają się z podatku dochodowego w Polsce tylko za okres od 01.01.2012 r. do 30.06.2012 r. i ponieważ oboje małżonkowie w tym okresie mieszkali w Polsce to art. 6 ust. 3a nie ma tu zastosowania i wielkość dochodów uzyskanych w okresie od 01.07.2012 r. do 31.12.2012 r., kiedy byli rezydentami podatkowymi w Wielkiej Brytanii nie ma wpływu na to czy mogą oni się wspólnie rozliczyć z dochodów uzyskanych w Polsce w okresie od 01.01.2012 r. do 30.06.2012 r. Wnioskodawca popiera swoje stanowisko również interpretacją Izby Skarbowej w Warszawie z 12 marca 2010 r. (IPPB4/415-5/10-21JK), która dotyczyła podobnej sytuacji i potwierdzała możliwość wspólnego rozliczenia małżonków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
   
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce uważa się zatem osobę fizyczną, która posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (np. ma małżonka, rodzinę, w Polsce koncentrują się najważniejsze czynności życiowe, kształcenie itp.) lub przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Spełnienie choćby jednego z ww. warunków spowoduje, że dana osoba będzie uznana za mającą miejsce zamieszkania w Polsce, a tym samym podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, co oznacza w praktyce rozliczenie wszystkich uzyskanych w danym roku podatkowym dochodów w Polsce.

W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy, małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Stosownie do art. 6 ust. 2 ustawy, małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c, w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Stosownie do treści art. 6 ust. 2a ww. ustawy wniosek, o którym mowa w ust. 2, może być wyrażony przez jednego z małżonków. Wyrażenie wniosku przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie ich dochodów. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

Zgodnie z art. 6 ust. 3, zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości nie powodującej obowiązku uiszczenia podatku.

Stosownie do przepisów art. 6 ust. 3a powyższej ustawy, zasady i sposób opodatkowania, o których mowa w ust. 2 i 3, mają zastosowanie również do:

1. małżonków, którzy mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
   
2. małżonków, z których jeden podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Rzeczypospolitej Polskiej a drugi ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

- jeżeli osiągnęli podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychody w wysokości stanowiącej łącznie co najmniej 75% całkowitego przychodu osiągniętego przez oboje małżonków w danym roku podatkowym i udokumentowali certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów podatkowych; przepisy ust. 8-10 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 6 ust. 8, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (art. 6 ust. 9 powołanej ustawy).

Jak wynika z art. 6 ust. 10 sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Zatem w świetle ww. przepisów ustawy z wnioskiem o wspólne opodatkowanie dochodów mogą wystąpić małżonkowie, jeżeli spełnią łącznie, określone w art. 6 ust. 2 i 8 ustawy, następujące warunki:

• oboje podlegają nieograniczonemu obowiązku podatkowemu,
  

• przez cały rok podatkowy pozostają w związku małżeńskim,
  

• przez cały rok podatkowy istnieje między nimi wspólność majątkowa,
  

• żaden z małżonków nie prowadzi działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem dochodowym lub podatkiem liniowym,
  

• nie mają do nich zastosowania przepisy ustawy o podatku tonażowym.
  
  
  

Z wnioskiem o wspólne opodatkowanie mogą również wystąpić małżonkowie wymienieni w cyt. art. 6 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem, że spełniają ww. założenia do wspólnego opodatkowania, tj.:

• przez cały rok podatkowy pozostają w związku małżeńskim,
  

• przez cały rok podatkowy istnieje między nimi wspólność majątkowa,
  

• żaden z małżonków nie prowadzi działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem dochodowym lub podatkiem liniowym,
  

• nie mają do nich zastosowania przepisy ustawy o podatku tonażowym.
  
  
  

Wskazać należy, iż ustawodawca wprowadzając uprawnienie polegające na możliwości wspólnego rozliczenia się małżonków, wyraźnie określił warunki jakie należy spełnić by móc z niego skorzystać. Spełnienie ww. warunków powoduje możliwość skorzystania z prawa do łącznego opodatkowania dochodów małżonków.

Z analizowanego stanu faktycznego wynika, iż w okresie od 01.01.2012 r. do 30.06.2012 r. Wnioskodawca i jego małżonka posiadali nieograniczony obowiązek podatkowy. Ponadto w 2012 roku pomiędzy małżonkami istniała wspólnota majątkowa, małżonkowie pozostawali w związku małżeńskim oraz żaden z małżonków nie osiągał dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy o podatku tonażowym.

W związku z powyższym można uznać, iż zostały spełnione warunki do skorzystania z prawa do łącznego opodatkowania dochodów małżonków.

Reasumując, Wnioskodawca składając zeznanie roczne z dochodów uzyskanych w 2012 r. za pracę wykonywaną w Polsce, tj. w okresie od 01.01.2012 r. do 30.06.2012 r., w którym posiadał wraz z żoną miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce jest uprawniony do łącznego opodatkowania dochodów małżonków na zasadach określonych w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym regulacje zawarte w art. 6 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przedmiotowej sprawie nie będą miały zastosowania.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.