Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-833/14-4/AJB
z 30 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2014 r. (data wpływu 7 listopada 2014 r.), uzupełniony pismem z dnia 19 stycznia 2015 r. (data wpływu 23 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości oraz zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT przedmiotowej transakcji.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 stycznia 2015 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w formie spółki jawnej, polegającą m.in. na sprzedaży hurtowej drewna, materiałów budowlanych i wyposażenia sanitarnego (dowód: Wydruk z KRS spółki). Z tego tytułu Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT.

Ponadto Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości rolnej, dla której Sąd Rejonowy w …, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o nr ... Nieruchomość położona jest w …, w obrębie ewidencyjnym … i stanowi majątek prywatny podatnika. Na wskazaną nieruchomością składają się działki o następujących nr: 3854/2, 3855/4, 3856/4, 3857/3. Podstawą wpisu podatnika jako właściciela powołanej nieruchomości są sporządzone w formie aktu notarialnego: umowa sprzedaży z dnia 21 grudnia 1988 r. i z 11 grudnia 1989 r. – dot. działki nr 3854/2 oraz umowa zamiany z dnia 22 grudnia 2005 r. – dot. działek 3855/4, 3856/4 i 3857/3. (dowód: Poświadczona za zgodność z oryginałem kserokopia aktu notarialnego umowy sprzedaży z dnia 11 grudnia 1989 r. oraz kserokopia umowy zamiany z dnia 22 grudnia 2005 r.).

Jak wynika z treści księgi wieczystej nr … nieruchomość gruntowa należąca do podatnika jest nieruchomością niezabudowaną, której sposób korzystania został określony jako nieruchomość rolna. Potwierdzenie okoliczności rolnego charakteru użytkowanych działek wynika również z Wypisu z Rejestru Gruntów wydanego przez Starostwo Powiatowe w …, Wydział Geodezji, Katastru i Gospodarki Nieruchomościami. Powołany dokument urzędowy klasyfikuje wszystkie cztery działki składające się na nieruchomość podatnika jako grunty orne. (dowód: Wydruk aktualnej treści księgi wieczystej o nr …, poświadczony za zgodność z oryginałem wypis z rejestru gruntów nieruchomości o nr księgi wieczystej …z dnia 22 października 2014 r.).

Równocześnie przedmiotowa nieruchomość położona jest na obszarze, dla którego obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (dalej: mpzp). Zgodnie z ustaleniami mpzp działki geodezyjne nr 3854/2, 3855/4, 3856/4 i 3857/3 położone są w terenie urbanistycznym oznaczonym symbolem 6.38.P. W mpzg przeznaczenie terenów oznaczonych symbolem 6.38.P., ustalono jako: tereny obiektów produkcyjnych, składów, magazynów (dowód: Poświadczona za zgodność z oryginałem kserokopia Wypisu i Wyrysu z Planu miejscowego wydanego z upoważnienia Burmistrza Miasta …przez Naczelnika Wydziału Gruntami Planowania Przestrzennego i Rolnictwa z dnia 23 października 2014 roku wraz z Załącznikiem Nr 1 – kserokopią rysunku planu miejscowego).

W związku z planowaną sprzedażą nieruchomości podatnik powziął wątpliwości w zakresie podatku VAT.

W piśmie z dnia 19 stycznia 2015 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Spółka jawna jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług jest również..., który nie prowadzi działalności gospodarczej, ale uzyskuje dochody z tytułu najmu trzech nieruchomości. Nie należy do nich nieruchomość będąca przedmiotem wniosku, dla której Sąd Rejonowy w..., Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o nr .... Z tytułu stosunku najmu ... wystawia faktury VAT. Najem rozliczany jest na zasadzie podatku ryczałtowego, czyli podatnikowi nie przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
2. Nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami ani działalności deweloperskiej.
3. Nie prowadzi i nie będzie prowadził działalności gospodarczej, mającej związek z nieruchomością, dla której Sąd Rejonowy w..., Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o nr..., na którą składają się działki o następujących nr: 3854/2, 3855/4, 3856/4, 3857/3.
4. ... nie udostępniał i nadal nie udostępnia innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, żadnej z działek oznaczonych nr: 3854/2, 3855/4, 3856/4, 3857/3.
5. Do momentu sprzedaży działek nr: 3854/2, 3855/4, 3856/4, 3857/3, Wnioskodawca nie poniesie jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania, którejkolwiek z wymienionych działek do sprzedaży (uzbrojenie terenu, ogrodzenie, itp.)
6. Nie podejmował i nie będzie podejmował działań marketingowych w związku ze sprzedażą którejkolwiek z działek nr: 3854/2, 3855/4, 3856/4, 3857/3.
7. Nie posiada innych niż wskazana we wniosku nieruchomość o nr..., które miałyby być przeznaczone w przyszłości do sprzedaży.
8. Przed datą wystąpienia do tut. Organu podatkowego z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, Wnioskodawca dokonywał sprzedaży innych nieruchomości niż opisana KW nr....
9. Działki nr: 3854/2, 3855/4, 3856/4, 3857/3 nie były przez ...wykorzystane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.
10. Nabywając działki o nr: 3854/2, 3855/4, 3856/4, 3857/3 Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z planowaną sprzedażą nieruchomości Wnioskodawca będzie działać jako podatnik VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT?
2. W przypadku uznania, że w związku ze sprzedażą nieruchomości Wnioskodawca działa jako podatnik VAT, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż przez Zainteresowanego nieruchomości będzie podlegać zwolnieniu od VAT z uwagi na zaklasyfikowanie planowanej czynności jako dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane (art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej „ustawa o VAT”) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przy czym towarami - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014, poz. 121), (dalej: „k.c.”) rzeczami w rozumieniu niniejszego Kodeksu są przedmioty materialne, tj. dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy. Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome. Natomiast w myśl art. 46 § 1 k.c., nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W świetle przytoczonych przepisów nieruchomość gruntowa spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Ponadto z treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że do kategorii podatników należą m.in. osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Wyjaśnienia wymaga, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody (art. 15 ust. 2 ustawy). Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowym kryterium oceny czy sprzedaż nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej. Dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Jedną z głównych przesłanek do uznania danej osoby jako podatnika VAT w związku ze sprzedażą nieruchomości jest ustalenie, że jej działalność w tym zakresie przybrała formę zawodową (profesjonalną), tzn. podjęte zostały aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, do których zaangażowano środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, działalność ta ma charakter stały i jest zamiar jej kontynuacji. Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę w celu dalszej odsprzedaży, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, itp. Na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Istotne jest podkreślenie, że planowana sprzedaż nieruchomości pozostaje poza zakresem prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż dotyczy części majątku osobistego, czyli majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. Trudne, a nawet niemożliwe wydają się próby powiązania przedmiotu działalności gospodarczej Wnioskodawcy (sprzedaż hurtowa drewna, materiałów budowlanych i wyposażenia sanitarnego) z planowaną dostawą nieruchomości. Zatem nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług wnioskodawca, który dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej.

Powyższy wniosek znajduje swoje uzasadnienie w szeregu interpretacji indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów, wyrokach sądów administracyjnych. Kwestia ta była również przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”). Przykładowo można powołać się na wyrok NSA z 7 października 2011 r. (I FSK 1289/10), w którym sąd wskazał, że jednorazowa sprzedaż działek z majątku prywatnego nie powinna być traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o VAT. Natomiast w wyroku z 21 grudnia 2011 r. (I FSK 1822/11), NSA stwierdził, że dla oceny, czy dany podmiot działa jako podatnik VAT należy ustalić „czy w świetle stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika we wniosku o udzielenie interpretacji, strona dokonując sprzedaży gruntu działa w ramach zarządu swym majątkiem prywatnym, czy też w celu dokonania spornej sprzedaży gruntów podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkowałoby koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej”. Podobne stanowisko jest zaprezentowane w szeregu innych wyroków zapadłych po orzeczeniu TSUE, np. wyroki NSA: z 18 października 2011 r.(I FSK 1536/10), z 9 listopada 2011 r. (I FSK 1656/11); z 10 listopada 2011 r. (I FSK 13/11), z 16 listopada 2011 r. (I FSK 110/11), z 16 listopada 2011 r. (I FSK 1654/11), z 30 listopada 2011 r. (I FSK 1684/11), z 8 grudnia 2011 r. (I FSK 478/11), z 21 grudnia 2011 r. (I FSK 1822/11), wyrok WSA w Gdańsku z 17 stycznia 2012 r. (I SA/Gd 1263/11), wyrok WSA w Opolu z 18 stycznia 2012 r. (I SA/Op 463/11).

Ad. 2

Według art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie zaś z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Co do zasady, odpłatna dostawa towarów podlega opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych stawką 23% (art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT), chyba że zastosowanie znajduje zwolnienie od VAT.

W opisanym stanie faktycznym, zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie znajdzie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, który stanowi, że zwalnia się od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Rozwiązanie to ma swoje źródło w unijnej dyrektywie (Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347/1, z późn. zm., dalej jako: Dyrektywa 2006/112).

Dla podstawy wymiaru każdego podatku, w tym podatku od towarów i usług, wiążące są dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Zdaniem L. Etela Ewidencja gruntów, jest dla organu podatkowego urzędowym źródłem informacji o osobie właściciela i posiadacza samoistnego oraz o samej nieruchomości, tj. o gruncie, i w przyszłości - o budynku. (L. Etel, Dane z ewidencji gruntów i budynków jako podstawa opodatkowania gruntów i budynków, Finanse Komunalne 2008/6 str. 24). Równocześnie NSA uznał, że dane zawarte w ewidencji mają walor dokumentu urzędowego, o którym mowa w art. 194 Ordynacji podatkowej (ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r., Dz. U. 2012 r. poz. 749, dalej; „o.p”). Podważenie tych zapisów bądź też ich zmiana może nastąpić w postępowaniu prowadzonym przed właściwymi w tej sprawie organami administracji (Wyrok z dnia 15 kwietnia 2008 r. II FSK 372/2007, LexPolonica nr 2491997).

W innym wyroku NSA wyraził pogląd, że stosownie do art. 21 Prawa geodezyjnego i kartograficznego dane z ewidencji gruntów stanowią podstawę wymiaru podatków, a contrario zaś należy przyjąć, że dane te stanowią podstawę do stosowania zwolnień od podatku, jeśli zwolnienie zależy od danych objętych ewidencją gruntów (z dnia 3 marca 2005 r. FSK 912/2005).

Konfrontując przytoczoną argumentację z opisanym w niniejszym wniosku stanem faktycznym trzeba podkreślić, że Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości niezabudowanej o przeznaczeniu rolniczym. Potwierdzają to m.in. dokumenty urzędowe w postaci rejestrów, w tym dane ze Starostwa Powiatowego w … oraz księga wieczysta prowadzona dla przedmiotowej nieruchomości. W ten sposób nieruchomość podatnika spełnia dwa podstawowe wymagania jakie uprawniają do skorzystania ze zwolnienia podatkowego z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Nie bez znaczenia pozostaje także aktualne zagospodarowanie nieruchomości. Ma ona status nieruchomości niezabudowanej, co więcej, znajduje się ona na obszarze gdzie zakazano realizacji obiektów, których działalność jest zaliczana do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (ust. 4 pkt 2 lit. e mpzp). Nadto fragment terenu położony jest na obszarze ochrony stanowisk archeologicznych, a wykonywane tam prace ziemne podlegają nadzorowi konserwatorskiemu (ust. 4 pkt 2 lit. f mpzp).

Z przytoczonych tu względów, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku uznania, że w związku z dostawą niezabudowanej nieruchomości o przeznaczeniu rolnym - gruntów ornych - dla których prowadzona jest księga wieczysta o nr …Wnioskodawca działa jako podatnik VAT, będzie on podlegał zwolnieniu podatkowemu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami – w świetle art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Stwierdzić należy, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, iż w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W tym miejscu – dla wyjaśnienia zakresu zwykłego wykonywania prawa własności – konieczne jest sięgnięcie do zapisów prawa cywilnego, tj. ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 140 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Wskazać należy, że rozporządzanie rzeczą jest drugim spośród wymienionych wyraźnie w art. 140 k.c. uprawnień właściciela do rozporządzania rzeczą (ius disponendi). Wymaga również podkreślenia, że ustawodawca nie definiuje używanego pojęcia rozporządzenia. Nie klasyfikuje też postaci rozporządzenia. W literaturze zaś podkreśla się zazwyczaj, że chodzi o uprawnienie do wyzbycia się własności i uprawnienie do obciążania prawa własności. Wyzbycie się własności w pierwszym rzędzie obejmuje dokonywaną (inter vivos) czynność przeniesienia własności, dalej zaś czynność rozporządzenia testamentowego (…) (Edward Gniewek „Kodeks cywilny, Księga Druga. Własność i inne prawa rzeczowe. Komentarz, Zakamycze, 2001, Komentarz do art. 140 k.c.).

Z powyższego wynika zatem, iż dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami ani działalności deweloperskiej. Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości rolnej, dla której Sąd Rejonowy w …, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o nr …. Nieruchomość położona jest w …, w obrębie ewidencyjnym …i stanowi majątek prywatny podatnika. Na wskazaną nieruchomością składają się działki o następujących nr: 3854/2, 3855/4, 3856/4, 3857/3. Jak wynika z treści księgi wieczystej nr … nieruchomość gruntowa należąca do podatnika jest nieruchomością niezabudowaną, której sposób korzystania został określony jako nieruchomość rolna. Potwierdzenie okoliczności rolnego charakteru użytkowanych działek wynika również z Wypisu z Rejestru Gruntów wydanego przez Starostwo Powiatowe w …, Wydział Geodezji, Katastru i Gospodarki Nieruchomościami. Powołany dokument urzędowy klasyfikuje wszystkie cztery działki składające się na nieruchomość podatnika jako grunty orne. Równocześnie przedmiotowa nieruchomość położona jest na obszarze, dla którego obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (dalej: mpzp). Zgodnie z ustaleniami mpzp działki geodezyjne nr 3854/2, 3855/4, 3856/4 i 3857/3 położone są w terenie urbanistycznym oznaczonym symbolem 6.38.P. W mpzg przeznaczenie terenów oznaczonych symbolem 6.38.P., ustalono jako: tereny obiektów produkcyjnych, składów, magazynów. Zainteresowany nie prowadzi i nie będzie prowadził działalności gospodarczej, mającej związek z przedmiotową nieruchomością. Wnioskodawca nie udostępniał i nadal nie udostępnia innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, żadnej z działek oznaczonych nr: 3854/2, 3855/4, 3856/4, 3857/3. Do momentu sprzedaży ww. działek Wnioskodawca nie poniesie jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania, którejkolwiek z wymienionych działek do sprzedaży (uzbrojenie terenu, ogrodzenie, itp.) oraz nie podejmował i nie będzie podejmował działań marketingowych w związku z ich sprzedażą. Wnioskodawca nie posiada innych niż wskazana we wniosku nieruchomość o nr ..., które miałyby być przeznaczone w przyszłości do sprzedaży. Zainteresowany dokonywał sprzedaży innych nieruchomości niż ww. wymieniona.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż Zainteresowany w związku z planowaną sprzedażą przedmiotowej nieruchomości, na która składają się działki o nr: 3854/2, 3855/4, 3856/4, 3857/3, nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, będzie stanowić zwykłe wykonywanie prawa własności, a Zainteresowany zbywając ww. nieruchomość, stanowiącą majątek prywatny, będzie korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Reasumując należy uznać, że Wnioskodawca z tytułu dostawy przedmiotowej nieruchomości, na którą składają się działki o nr: 3854/2, 3855/4, 3856/4, 3857/3, nie będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W związku z nieuznaniem Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości, ocena stanowiska w zakresie pytania nr 2 stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, że dokumenty dołączone do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Bowiem Organ podatkowy wydając interpretację indywidualną rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w ramach zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku oraz wyrażonej przez Wnioskodawcę oceny prawnej tego zdarzenia przyszłego. Tym samym Organ podatkowy nie przeprowadza w tego rodzaju sprawach postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku tylko do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które jest ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) przedstawionego przez Wnioskodawcę.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.