Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-589/14/BK
z 15 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 14 maja 2014 r. (data pływu do tut. Biura 20 maja 2014 r.), uzupełnionym 2 września 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych uzyskiwania przez wspólnika spółki komandytowej z siedzibą w Polsce dochodów z tytułu udziału w oddziale tej spółki mającym siedzibę w Królestwie Szwecji – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2014 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych uzyskiwania przez wspólnika spółki komandytowej z siedzibą w Polsce dochodów z tytułu udziału w oddziale tej spółki mającym siedzibę w Królestwie Szwecji. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 7 sierpnia 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-589/14/BK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 2 września 2014 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni (podatnik), będąca osobą fizyczną, mającą miejsce zamieszkania w Polsce i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu zamierza zawiązać spółkę komandytową, która będzie prowadziła działalność gospodarczą pod własną firmą.

Wnioskodawczyni będzie posiadała w tej spółce status komandytariusza, natomiast status komplementariusza będzie przysługiwał spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Komandytariuszowi będzie przysługiwało 95% udziału w zysku spółki komandytowej.

Spółka zamierza prowadzić również działalność na terenie Królestwa Szwecji za pośrednictwem utworzonego tam oddziału spółki.

Oddział nie będzie posiadał własnej osobowości prawnej, lecz będzie stanowił integralną część spółki komandytowej. Podlegał on będzie prawu szwedzkiemu i decyzjom władz szwedzkich, w odniesieniu do swej działalności w tym kraju. Oddział nie będzie posiadał własnego kapitału, jego pasywa i aktywa będą częścią spółki komandytowej. Jego działalnością będzie kierował dyrektor wyposażony w pełnomocnictwo do pełnego reprezentowania jej we wszystkich sprawach związanych z funkcjonowaniem oddziału. Oddział będzie zarejestrowany w Szwecji w odpowiednim urzędzie. Zysk oddziału, zgodnie z przepisami obowiązującymi w Królestwie Szwecji, podlega takiemu samemu opodatkowaniu jak szwedzkiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Utworzenie oddziału spółki komandytowej na terytorium Szwecji doprowadzi do powstania zagranicznego zakładu podatkowego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu.

Spółka komandytowa nie jest w świetle polskich przepisów podatnikiem podatku dochodowego, status taki mają wspólnicy, w tym Wnioskodawczyni będąca osobą fizyczną. Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tak jak Wnioskodawczyni, podlegają w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Z uzupełnienia wniosku, ujętego w piśmie z 28 sierpnia 2014 r., wynika, m.in. że:

• podatnikiem podatku dochodowego od dochodów wypracowanych przez oddział będzie ten oddział. Podmioty zagraniczne mogą prowadzić działalność gospodarczą w Szwecji tworząc oddział (filię) firmy zarejestrowanej i funkcjonującej w innym kraju,
• podstawowymi przepisami regulującymi funkcjonowanie oddziałów jest ustawa o filiach zagranicznych (Lag om utlandska filialer m.m., SFS 1992:160) wraz z przepisami wykonawczymi,
• oddział nie posiada własnej osobowości prawnej, lecz stanowi integralną część zagranicznej firmy. Podlega on jednak prawu szwedzkiemu i decyzjom władz szwedzkich, w odniesieniu do swej działalności w tym kraju. Oddział nie posiada własnego kapitału i jego pasywa i aktywa są częścią tych samych elementów firmy macierzystej. Jego działalnością kieruje dyrektor wyposażony w pełnomocnictwo firmy macierzystej do pełnego reprezentowania jej we wszystkich sprawach związanych z funkcjonowaniem oddziału. Dyrektor zarządzający występuje do Bolagsverket o rejestrację oddziału w Szwecji. Rejestracja nie wymaga uzyskiwania zgody i jest automatyczna, jeśli wniosek spełnia wszystkie wymagania formalne,
• oddział prowadzi własną księgowość, niezależną od księgowości firmy macierzystej. Zysk oddziału podlega takiemu samemu opodatkowaniu jak szwedzkiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Nazwa oddziału musi obejmować nazwę zagranicznej firmy wraz z dodatkiem „filial” i musi jednoznacznie określać kraj rejestracji spółki macierzystej,
• spółka komandytowa będzie prowadziła działalność w zakresie budownictwa, tj. wykonywania robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, robót związanych z budową obiektów inżynierii lądowej i wodnej, robót budowlanych specjalistycznych.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym stanie faktycznym, w którym spółka komandytowa posiada na terytorium Królestwa Szwecji oddział, Wnioskodawczyni (osoba fizyczna) będąca wspólnikiem tej spółki, mająca miejsce zamieszkania w Polsce i z tego tytułu podlegająca w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu) może skorzystać z przewidzianej w Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, metody wyłączenia z progresją w stosunku do dochodów osiąganych przez oddział prowadzący działalność na terenie Królestwa Szwecji, jeżeli Wnioskodawczyni wybierze opodatkowanie na „zasadach ogólnych”, czyli wg skali podatkowej?
2. Czy jeżeli Wnioskodawczyni, jako formę opodatkowania dochodów wybierze opodatkowanie „podatkiem liniowym” (wg stawki 19%), to dochód uzyskiwany przez nią za pośrednictwem oddziału spółki komandytowej prowadzonego w Szwecji będzie zwolniony z opodatkowania?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, jako osoba fizyczna, która ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy), w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm., dalej: „updof”).

Polskie prawo podatkowe nie uznaje za podatnika podatku dochodowego spółki komandytowej. Podatnikami są wspólnicy spółek komandytowych - zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne. Oznacza to, że spółka komandytowa jest transparentna pod względem podatkowym.

Spółka osobowa może tworzyć oddziały, może działać na terytorium kraju, jak również poza jego granicami (np. w Szwecji), co może doprowadzić do powstania zakładu zagranicznego w myśl art. 5a pkt 22 updof. Zgodnie z tym przepisem przez zagraniczny zakład należy rozumieć:

1. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający miejsce zamieszkania na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
2. plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający miejsce zamieszkania na terytorium innego państwa,
3. osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje,

-chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Art. 5 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisanej w Sztokholmie w dniu 19 listopada 2004 r. (Dz.U. z 2006 r., nr 26, poz. 193, dalej: „Konwencja”) stanowi, że określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. W myśl powyższych uregulowań oddział spółki komandytowej, której wspólnikiem (komandytariuszem) zamierza być Wnioskodawczyni, będzie spełniał kryteria zakładu podatkowego na terenie Królestwa Szwecji, a dochody uzyskiwane przez ten oddział będą podlegały opodatkowaniu na terenie Królestwa Szwecji, ze względu na to, że wg tamtejszych przepisów podatkowych oddział spółki osobowej podlega opodatkowaniu na takich samych zasadach jak szwedzkie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zarówno doktryna jak i organy podatkowe, co do zasady kwalifikują prowadzenie działalności za pośrednictwem spółki osobowej jako zakład wspólnika spółki osobowej w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Tak między innymi autorzy Komentarza do Modelu Konwencji OECD pod red. B. Brzezińskiego (B. Brzeziński i inni, Model Konwencji OECD, Komentarz, Warszawa 2008, s. 467): „Artykuł 7 MK OECD nie zawiera regulacji bezpośrednio dotyczących spółek osobowych. W tym zakresie w literaturze odsyła się do prawa wewnętrznego interpretowanego z uwzględnieniem kontekstu umowy (I. J. J. Burgers, Commentary to Art. 7 OECD Model, www.ip.online.ibfd.org, pkt 4.1.6). Jeżeli - zgodnie z prawem wewnętrznym - spółka osobowa jest transparentna, a więc dochody nie są opodatkowywane na poziomie spółki, a wyłącznie na poziomie wspólników, udział wspólnika w przedsiębiorstwie spółki jest uważany za przedsiębiorstwo wspólnika w znaczeniu art. 7 MK OECD". Dalej autorzy Komentarza (Ibidem, s. 734) podkreślili, że: „W związku z transparentnością spółek osobowych, udział w spółce osobowej stanowi formę prowadzenia działalności jej wspólników. W konsekwencji, jeśli zostaną spełnione pozostałe przesłanki uznania za stały zakład (tj. posiadanie placówki oraz stałość prowadzenia działalności), spółka osobowa może funkcjonować jako stały zakład dla każdego z jej wspólników”. To samo należy odnieść do oddziału spółki osobowej.

Ponieważ przychód osiągnięty za pośrednictwem zakładu w przypadku Wnioskodawczyni będzie podlegał zgodnie z Konwencją opodatkowaniu na terytorium Królestwa Szwecji oraz zgodnie z art. 3 ust. 1 upodf na terytorium Polski, to ma ona prawo skorzystać z przewidzianej w Konwencji metody unikania podwójnego opodatkowania, tj. przewidzianej w art. 22 ust. 1a (winno być art. 22 ust. 1 lit. a) Konwencji metody wyłączenia z progresją, zgodnie z którym, w przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób: jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który stosownie do postanowień niniejszej Konwencji podlega opodatkowaniu w Szwecji, to Polska, z uwzględnieniem postanowień punktu (b), wyłączy taki dochód od opodatkowania. Polska, przy obliczaniu podatku należnego od pozostałego dochodu tej osoby, może zastosować stawkę podatku, jaka byłaby właściwa, gdyby wyłączony dochód nie był wyłączony.

Oznacza to, że Wnioskodawczyni w sytuacji określonej w pytaniu nr 1 powinna wyłączyć z opodatkowania dochód osiągnięty przez oddział spółki komandytowej utworzony w Szwecji (w części na nią przypadającej, czyli 95%) i uwzględnić go jedynie przy określaniu stawki podatku, jaka byłaby właściwa, gdyby dochód nie był wyłączony.

Natomiast jeżeli Wnioskodawczyni jako formę opodatkowania dochodów wybierze opodatkowanie podatkiem liniowym wg stawki 19 %, to zastosowanie znajdzie art. 30c ust. 4 i 5 updof, który określa zasady opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej wykonywanej za granicą lub ze źródeł przychodów znajdujących się za granicą uzyskanych przez przedsiębiorców opodatkowanych liniowo. Na mocy tego przepisu omawiane dochody łączy się z dochodami uzyskanymi w Polsce tylko wówczas, jeżeli nie są one zwolnione od opodatkowania na podstawie umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem dochody uzyskane przez podatnika podatku liniowego z zakładu prowadzonego za granicą, do których ma zastosowanie metoda wyłączenia z progresją, podlegają zwolnieniu i nie będą miały wpływu na wysokość płaconego przez nią podatku w Polsce.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zauważyć należy, że umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają jedynie reguły kolizyjne, prowadzące do wyeliminowania podwójnego opodatkowania tego samego przysporzenia majątkowego uzyskanego przez podatnika wynikającego z faktu, że z jednej strony państwo jego rezydencji podatkowej rości sobie prawo do opodatkowania wszelkich dochodów uzyskanych przez podatnika mającego w tym kraju nieograniczony obowiązek podatkowy, a z drugiej strony państwo, w którym położony jest majątek, bądź nastąpiło zdarzenie, z którego pochodzi to przysporzenie, realizuje przysługujące mu prawo do pobierania podatku z tytułu miejsca osiągania dochodu (przychodu). Natomiast kwestie sposobu rozliczenia się podatnika z całości swoich dochodów w państwie, w którym posiada on nieograniczony obowiązek podatkowy, w tym także kwestie kwalifikacji dochodów do odpowiednich źródeł przychodów oraz sposobu ich opodatkowania, uregulowane są przepisami wewnętrznymi tego państwa i są niezależne od klasyfikacji dokonanej na gruncie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Przy czym, zgodnie z art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Kwestie unikania podwójnego opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez rezydentów polskich na terenie Królestwa Szwecji reguluje Konwencja między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisana w Sztokholmie w dniu 19 listopada 2004 r. (Dz.U. z 2006 r., nr 26, poz. 193, dalej: „Konwencja”). Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wzorowane są na Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku. Dokonując wykładni przepisów dotyczących międzynarodowego opodatkowania należy kierować się zatem zasadami i zaleceniami wypracowanymi w ramach Komitetu Podatkowego tej Organizacji.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. d, e i f ww. Konwencji, w rozumieniu niniejszej Konwencji, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej:

• określenie „osoba” obejmuje osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób;
• określenie „spółka” oznacza osobę prawną lub inną jednostkę organizacyjną, którą dla celów podatkowych traktuje się jako osobę prawną.
• określenie „przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa” oraz „przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa” oznacza odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiających się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie.
  
  

W rozumieniu niniejszej Konwencji określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze (art. 4 ust. 1 zdanie 1 cyt. Konwencji).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. Konwencji, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Jak stanowi art. 5 ust. 1 i 2 cyt. Konwencji, co do zasady, określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

Określenie „zakład obejmuje w szczególności”

1. siedzibę zarządu,
2. filię,
3. biuro,
4. fabrykę,
5. warsztat,
6. kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.
   
   

Przy czym, stosownie do art. 5 ust. 3 cyt. Konwencji, plac budowy, prace budowlane lub instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, jeżeli taka budowa, prace albo czynności trwają dłużej niż dwanaście miesięcy.

W doktrynie międzynarodowego prawa podatkowego, powszechnie przyjmuje się, że prowadzenie działalności za granicą w formie transparentnej podatkowo spółki osobowej prowadzi do powstania zagranicznego zakładu w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w tym Konwencji. Jak wskazał K. Bany w opracowaniu pt. „Opodatkowanie zysków z przeniesienia własności udziałów w spółce osobowej na podstawie Modelowej Konwencji Podatkowej OECD” (4/2006, Monitor Podatkowy, s. 17): „Komitet Podatkowy OECD zakłada oczywiście, że spółka osobowa stanowi zakład wspólników, jeżeli jest ona traktowana jako podmiot przezroczysty na mocy prawa wewnętrznego”. Stanowisko to potwierdza m.in. Klaus Vogel który wskazuje, że: Jeżeli - zgodnie z prawem wewnętrznym - spółka osobowa jest transparentna, a więc dochody nie są opodatkowane na poziomie spółki, a wyłącznie na poziomie wspólników, udział wspólnika w przedsiębiorstwie spółki jest uważany za przedsiębiorstwo wspólnika w znaczeniu art. 7 MK OECD (Klaus Vogel on Double Taxation Conventions. A Commentary to the OECD-, UN- and US- Model Conventions for the Avoidance of Double Taxation on Income and Capital, The Hague - London- Boston 1997, s.408 i nast. oraz s. 287).”

Analogiczny pogląd w tej kwestii zajmuje także A. Skaar w opracowaniu poświęconym stałemu zakładowi, „Permanent Establishment”, Deventer 1991 r., s. 161 oraz M. Jamroży, A. Cloer, w „Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania z Niemcami s. 114 i nast., Warszawa 2007” („działalność gospodarcza wykonywana przez spółkę osobową stanowi zakład - przy założeniu, że zostały spełnione przesłanki jego powstania określone w art. 5”).

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in. że Wnioskodawczyni, będąca osobą fizyczną, jest polskim rezydentem podatkowym. Zamierza zawiązać spółkę komandytową, która będzie prowadziła działalność gospodarczą pod własną firmą. Wnioskodawczyni będzie posiadała w tej spółce status komandytariusza, natomiast status komplementariusza będzie przysługiwał spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Komandytariuszowi będzie przysługiwało 95% udziału w zysku spółki komandytowej. Spółka zamierza prowadzić również działalność na terenie Królestwa Szwecji za pośrednictwem utworzonego tam oddziału spółki.

Oddział nie będzie posiadał własnej osobowości prawnej, lecz będzie stanowił integralną część spółki komandytowej. Podlegał będzie prawu szwedzkiemu i decyzjom władz szwedzkich, w odniesieniu do swej działalności w tym kraju. Oddział nie będzie posiadał własnego kapitału, jego pasywa i aktywa będą częścią spółki komandytowej. Jego działalnością będzie kierował dyrektor wyposażony w pełnomocnictwo do pełnego reprezentowania jej we wszystkich sprawach związanych z funkcjonowaniem oddziału. Oddział będzie zarejestrowany w Szwecji w odpowiednim urzędzie. Jednakże zysk oddziału, zgodnie z przepisami obowiązującymi w Królestwie Szwecji, podlega takiemu samemu opodatkowaniu jak szwedzkiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Podatnikiem podatku dochodowego od dochodów wypracowanych przez oddział będzie ten oddział.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni nie będzie prowadziła na terytorium Szwecji działalności gospodarczej za pośrednictwem transparentnej podatkowo spółki osobowej. Szwedzki oddział, o którym mowa we wniosku jest bowiem w Szwecji samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego, opodatkowanym tak samo jak szwedzka spółka kapitałowa (sp. z o.o.)

Na gruncie przedmiotowej sprawy, nie dojdzie zatem do powstania zagranicznego zakładu polskiej spółki komandytowej na terytorium Królestwa Szwecji, albowiem jak wskazała Wnioskodawczyni, podatnikiem podatku dochodowego od dochodów wypracowanych przez oddział będzie ten oddział. Oddział ten będzie podlegał prawu szwedzkiemu i decyzjom władz szwedzkich, w odniesieniu do swej działalności w tym kraju, będzie prowadził własną księgowość, niezależną od księgowości firmy macierzystej i co najważniejsze zysk oddziału podlegał będzie takiemu samemu opodatkowaniu jak szwedzkiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Oznacza to, że szwedzki oddział spółki komandytowej zobowiązany będzie do opłacania w tym kraju podatku dochodowego według zasad właściwych do opodatkowania tamtejszych osób prawnych. Nie będzie więc podmiotem transparentnym podatkowo w tymże kraju.

W konsekwencji, na gruncie przedmiotowej sprawy nie dojdzie do podwójnego opodatkowania będących przedmiotem pytań dochodów oddziału. Z tego też powodu do dochodów tych nie znajdzie zastosowania zawarta ze Szwecją umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, a tym samym i określona w tej umowie metoda unikania podwójnego opodatkowania. W powyższym zakresie nie jest przy tym istotna forma opodatkowania jaką wybrała Wnioskodawczyni do opodatkowania uzyskanych w Polsce dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.