Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1368/14/BG
z 5 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 3 listopada 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 10 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odpowiedzialności Wnioskodawcy - byłego wspólnika (komplementariusza) za ewentualne zobowiązania podatkowe Spółki komandytowej (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odpowiedzialności Wnioskodawcy - byłego wspólnika (komplementariusza) za ewentualne zobowiązania podatkowe Spółki komandytowej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Wnioskodawca) jest wspólnikiem (komplementariuszem) Spółki komandytowej. W dniu 13 marca 2014 r. dokonano zmiany umowy Spółki komandytowej, w ten sposób, że dodano następujące postanowienia:

1. 1Każdy ze wspólników ma prawo wypowiedzieć umowę Spółki na 6 miesięcy przed końcem roku obrotowego, składając pisemne wypowiedzenie bez obowiązku podania przyczyn. Za zgodą pozostałych wspólników każdy ze wspólników może złożyć pisemne oświadczenie o wystąpieniu ze Spółki bez konieczności zachowania terminu wypowiedzenia, o którym mowa powyżej.
2. Ogłoszenie upadłości, śmierć komplementariusza, rozwiązanie spółki będącej wspólnikiem, złożenie oświadczenia o wystąpieniu ze Spółki bez konieczności zachowania terminu wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 1 tego paragrafu albo wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub jego wierzyciela z zachowaniem terminu wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 1 tego paragrafu, nie stanowi przyczyny rozwiązania Spółki, która nadal trwa pomiędzy pozostałymi wspólnikami.
   
   

W świetle niniejszych postanowień umowy Spółki komandytowej dopuszczalne jest wystąpienie wspólnika w każdym momencie (na koniec lub w trakcie roku obrotowego). Wobec powyższego, Wnioskodawca składając pisemne oświadczenie może wystąpić ze Spółki bez konieczności zachowania terminu wypowiedzenia - za zgodą wszystkich wspólników. W wyniku wystąpienia Wnioskodawcy ze Spółki nie dojdzie do jej likwidacji, ani do zbycia ogółu praw i obowiązków wynikających z tytułu bycia wspólnikiem.

Kapitał Spółki komandytowej wynosi 5.000,00 zł, a wkłady wspólników zostały wniesione w całości w następujący sposób:

1. Wnioskodawca (komplementariusz) wniósł wkład pieniężny w wysokości 1.000,00 zł,
2. drugi wspólnik (komandytariusz) wniósł wkład pieniężny w wysokości 2.000,00 zł,
3. trzeci wspólnik (komandytariusz) wniósł wkład pieniężny w wysokości 1.000,00 zł,
4. czwarty wspólnik (komandytariusz) wniósł wkład pieniężny w wysokości 1.000,00 zł.
   
   

Wkłady wszystkich wspólników zostały wniesione w całości. Wspólnicy uczestniczą w zysku Spółki odpowiednio:

1. Wnioskodawca (komplementariusz) uczestniczy w zysku Spółki w 2%,
2. drugi wspólnik (komandytariusz) - w 49%,
3. trzeci wspólnik (komandytariusz) - w 24,5%,
4. czwarty wspólnik (komandytariusz) - w 24,5%.
   
   

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Jak będzie się kształtować odpowiedzialność Wnioskodawcy, jako byłego wspólnika - komplementariusza za ewentualne zobowiązania podatkowe Spółki komandytowej? (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do kwestii odpowiedzialności byłych wspólników za zobowiązania podatkowe Spółki komandytowej występujący komplementariusz będzie ponosił odpowiedzialność wyłącznie za zobowiązania podatkowe Spółki, których termin płatności upływał, gdy był on wspólnikiem.

Zgodnie z art. 115 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.; dalej „Ordynacja podatkowa”), wspólnik spółki cywilnej, jawnej, partnerskiej oraz komplementariusz spółki komandytowej albo komandytowo-akcyjnej odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie ze spółką i z pozostałymi wspólnikami za zaległości podatkowe spółki. Art. 115 § 2 Ordynacji podatkowej stanowi, że przepis § 1 stosuje się również do odpowiedzialności byłego wspólnika za zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań, których termin płatności upływał w czasie gdy był on wspólnikiem, oraz zaległości wymienione w art. 52 ordynacji podatkowej powstałe w czasie, gdy był on wspólnikiem. Za zobowiązania podatkowe powstałe, na podstawie odrębnych przepisów, po rozwiązaniu spółki odpowiadają osoby będące wspólnikami w momencie rozwiązania spółki.

Przyjąć ponadto należy, że ewentualna odpowiedzialność wspólnika będzie dotyczyła również należności wskazanych w art. 107 § 2, tj:

1. podatki niepobrane oraz pobrane, a niewpłacone przez płatników lub inkasentów;
2. odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych;
3. niezwrócone w terminie zaliczki naliczonego podatku od towarów i usług oraz za oprocentowanie tych zaliczek;
4. koszty postępowania egzekucyjnego.
   
   

Jak wynika z powyższych uregulowań, odpowiedzialność za zaległości podatkowe ponosił będzie jedynie wspólnik będący komplementariuszem. Odpowiedzialność komandytariuszy jest wyłączona. Odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe będzie miała charakter osobisty, solidarny oraz subsydiarny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady tworzenia, organizacji, funkcjonowania i likwidacji spółek regulują przepisy Kodeksu spółek handlowych z dnia 15 września 2000 r. (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030 ze zm., dalej „ksh”). Zgodnie z art. 4 § 1 ksh, spółka komandytowa jest spółką osobową. W myśl art. 8 § 1 ksh, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Istota spółki komandytowej - na gruncie prawa handlowego – polega na tym, że za zobowiązania spółki wobec wierzycieli przynajmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz) zaś odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona (art. 102 ksh).

Za zobowiązania podatkowe w świetle ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.; dalej „Ordynacja podatkowa”) odpowiedzialny jest podatnik, płatnik lub inkasent. Jednak w celu ochrony interesu wierzyciela podatkowego, krąg osób odpowiedzialnych za zobowiązania podatkowe został rozszerzony. Przepisy działu III rozdziału 15 Ordynacji podatkowej wprowadziły kategorię tzw. osób trzecich, które odpowiadają za zobowiązanie podatkowe.

Zgodnie z art. 107 § 1 Ordynacji podatkowej, w przypadkach i w zakresie przewidzianym w rozdziale 15 za zaległości podatkowe podatnika odpowiadają całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem również osoby trzecie. Ponadto zgodnie z art. 107 § 2 Ordynacji podatkowej, osoby trzecie odpowiadają również za:

1. podatki niepobrane oraz pobrane, a niewpłacone przez płatników lub inkasentów;
2. odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych;
3. niezwrócone w terminie zaliczki naliczonego podatku od towarów i usług oraz za oprocentowanie tych zaliczek;
4. koszty postępowania egzekucyjnego.
   
   

Stosownie do art. 115 § 1 Ordynacji podatkowej, wspólnik spółki cywilnej, jawnej, partnerskiej oraz komplementariusz spółki komandytowej albo komandytowo-akcyjnej odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie ze spółką i z pozostałymi wspólnikami za zaległości podatkowe spółki. W myśl art. 115 § 2 ww. ustawy, przepis § 1 stosuje się również do odpowiedzialności byłego wspólnika za zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań, których termin płatności upływał w czasie, gdy był on wspólnikiem, oraz zaległości wymienione w art. 52 powstałe w czasie, gdy był on wspólnikiem. Za zobowiązania podatkowe powstałe, na podstawie odrębnych przepisów, po rozwiązaniu spółki odpowiadają osoby będące wspólnikami w momencie rozwiązania spółki.

Z cyt. wyżej uregulowań prawnych wynika zatem, że były wspólnik (komplementariusz) odpowiada za zaległości podatkowe spółki komandytowej, w tym również zaległości wymienione w art. 52 Ordynacji podatkowej. Odpowiedzialność ta dotyczy jednak tylko zaległości z tytułu zobowiązań, których termin płatności upłynął w czasie, gdy był on wspólnikiem tej spółki komandytowej, a w przypadku zaległości, o których mowa w art. 52 ww. ustawy, powstałych w czasie gdy był wspólnikiem.

Stanowisko Spółki należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.