Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-788/14/DK
z 20 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 lipca 2014 r. (data wpływu 11 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 12 listopada 2014 r. (data wpływu 13 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy w związku ze zmianami przepisów obowiązującymi od 1 kwietnia 2013 r., nieodpłatne przekazanie kontrahentom Spółki drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych w postaci m.in. broszur, ulotek, katalogów, cenników, wzorników, kart kolorów, standów, naklejek podłogowych, chipsów, których cena nabycia/jednostkowa cena wytworzenia przekroczy 10 zł, powoduje i będzie powodować po stronie Spółki powstanie obowiązku podatkowego w podatku VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2014 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy w związku ze zmianami przepisów obowiązującymi od 1 kwietnia 2013 r., nieodpłatne przekazanie kontrahentom Spółki drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych w postaci m.in. broszur, ulotek, katalogów, cenników, wzorników, kart kolorów, standów, naklejek podłogowych, chipsów, których cena nabycia/jednostkowa cena wytworzenia przekroczy 10 zł, powoduje i będzie powodować po stronie Spółki powstanie obowiązku podatkowego w podatku VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z 12 listopada 2014 r. (data wpływu 13 listopada 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 31 października 2014 r. nr IBPP1/443-788/14/DK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

1. S.A. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest producentem farb do malowania wnętrz i elewacji. W ofercie Spółki znaleźć można m.in. farby dekoracyjne do ścian, farby do metalu i drewna. Wyprodukowane przez Spółkę farby są nabywane przez kontrahentów zajmujących się ich sprzedażą detaliczną lub hurtową.

Spółka, mając na celu przedstawienie swojej oferty produktowej, przekazuje oraz planuje przekazywać w przyszłości nieodpłatnie kontrahentom drukowane materiały informacyjne i reklamowe w postaci m.in. broszur, ulotek, katalogów, cenników, wzorników, kart kolorów, standów, naklejek podłogowych, chipsów - naklejek z kolorem (dalej: „Katalogi Reklamowe”). Cena nabycia/jednostkowa cena wytworzenia niektórych z tych drukowanych materiałów informacyjnych przekracza/przekraczać będzie wartość 10 zł.

Zmiany przepisów obowiązujące od 1 kwietnia 2013 r., wynikające z wejścia w życie ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r., poz. 35), spowodowały po stronie Spółki powstanie wątpliwości dotyczących konieczności opodatkowania podatkiem VAT przekazywanych przez nią na rzecz kontrahentów Katalogów Reklamowych. W związku z powyższym, Spółka występuje z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w powyższym zakresie.

W uzupełnieniu wniosku z 12 listopada 2014 r., w zakresie zaistniałego stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że:

1.Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od 1993 r. z tytułu prowadzonej działalności: produkcji i sprzedaży farb i lakierów.

2,Na pytanie tut. organu „Wnioskodawca wskazał, że materiały informacyjne i reklamowe obejmują m.in. wymienione we wniosku towary. W związku z tym stwierdzeniem należy wskazać jakie inne, poza wymienionymi we wniosku towarami Wnioskodawca nieodpłatnie przekazuje oraz które planuje nieodpłatnie przekazywać kontrahentom?”, Wnioskodawca odpowiedział: „Wnioskodawca pyta o przekazanie drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych w postaci: broszur, ulotek, katalogów, cenników, wzorników, kart kolorów, standów, naklejek podłogowych, chipsów.”

3,Przekazanie przedmiotowych materiałów informacyjnych i reklamowych (wszystkich wymienionych) nie ma charakteru handlowego, służy ono do celów informacyjnych i promocyjnych.

4.Wskazane materiały informacyjne i reklamowe nie mają wartości użytkowej dla kontrahenta, są pomocne w promowaniu produktów.

5.Otrzymane nieodpłatnie materiały informacyjne i reklamowe są wykorzystywane w celach informacyjnych przez kontrahentów oraz ich potencjalnych klientów. Ponadto przedmiotowe materiały są przekazywane klientom kontrahentów w celu zapoznania się z ofertą Wnioskodawcy. Wskazane materiały informacyjne i reklamowe są zużywane przez kontrahentów w ich działalności gospodarczej.

6.Żadne z wymienionych materiałów informacyjnych i reklamowych nie stanowi próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT.

7.Wszystkie wymienione przez Wnioskodawcę materiały reklamowe mają charakter informacyjny oraz są zaopatrzone w logo Wnioskodawcy.

8.Przekazanie kontrahentom wskazanych artykułów informacyjnych i reklamowych następuje na cele związane wyłącznie z działalnością gospodarczą tj. promowaniem oferowanych produktów.

9.Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu przekazywanych drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych.

W uzupełnieniu wniosku z 12 listopada 2014 r., w zakresie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca wskazał, że:

1.Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od 1993 r. z tytułu prowadzonej działalności: produkcji i sprzedaży farb i lakierów.

2.Na pytanie tut. organu „Wnioskodawca wskazał, że materiały informacyjne i reklamowe obejmują m.in. wymienione we wniosku towary. W związku z tym stwierdzeniem należy wskazać jakie inne, poza wymienionymi we wniosku towarami Wnioskodawca nieodpłatnie przekazuje oraz które planuje nieodpłatnie przekazywać kontrahentom?”, Wnioskodawca odpowiedział: „Wnioskodawca będzie przekazywać drukowane materiały informacyjne i reklamowe w postaci: broszur, ulotek, katalogów, cenników, wzorników, kart kolorów, standów, naklejek podłogowych, chipsów kontrahentom. Wnioskodawca będzie również przekazywać drukowane materiały informacyjne i reklamowe w postaci materiałów o analogicznych cechach jak wyżej wymienione.”

3.Przekazanie przedmiotowych materiałów informacyjnych i reklamowych (wszystkich wymienionych) nie będzie miało charakteru handlowego, materiały będą służyć do celów informacyjnych i promocyjnych.

4.Wskazane materiały informacyjne i reklamowe nie będą miały wartości użytkowej dla kontrahenta, będą pomocne w promowaniu produktów.

5.Otrzymane nieodpłatnie materiały informacyjne i reklamowe będą wykorzystywane w celach informacyjnych przez kontrahentów oraz ich potencjalnych klientów. Ponadto przedmiotowe materiały będą przekazywane klientom kontrahentów w celu zapoznania się z ofertą Wnioskodawcy. Wskazane materiały informacyjne i reklamowe będą zużywane przez kontrahentów w ich działalności gospodarczej.

6.Żadne z wymienionych materiałów informacyjnych i reklamowych nie będą stanowić próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT.

7.Wszystkie wymienione przez Wnioskodawcę materiały reklamowe będą miały charakter informacyjny oraz będą zaopatrzone w logo Wnioskodawcy.

8.Przekazanie kontrahentom wskazanych artykułów informacyjnych i reklamowych nastąpi na cele związane wyłącznie z działalnością gospodarczą tj. promowaniem oferowanych produktów.

9.Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu przekazywanych drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze zmianami przepisów obowiązującymi od 1 kwietnia 2013 r., nieodpłatne przekazanie kontrahentom Spółki drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych w postaci m.in. broszur, ulotek, katalogów, cenników, wzorników, kart kolorów, standów, naklejek podłogowych, chipsów (dalej: „Katalogów Reklamowych”), których cena nabycia/jednostkowa cena wytworzenia przekroczy 10 zł, powoduje i będzie powodować po stronie Spółki powstanie obowiązku podatkowego w podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydanie Katalogów Reklamowych, których cena nabycia/jednostkowa cena wytworzenia przekracza 10 zł, nie powoduje i nie będzie powodować w przyszłości powstania po stronie Spółki obowiązku podatkowego w podatku VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ww. ustawy przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny,

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż nieodpłatne przekazanie przez Spółkę Katalogów Reklamowych na rzecz kontrahentów, niezależnie od ich wartości (tj. niezależnie, czy ich cena nabycia/cena jednostkowa wytworzenia przekracza 10 zł), nie powoduje po stronie kontrahentów uzyskania jakichkolwiek korzyści i nie prezentuje dla nich żadnej wartości. W szczególności przekazanie takie nie ma charakteru przekazania towaru posiadającego wartość konsumpcyjną.

Wskazane Katalogi Reklamowe mają charakter stricte informacyjny, bowiem ich celem jest zaprezentowanie oferty produktowej Spółki, aby zachęcić kontrahentów do zakupu produktów Spółki. W przedmiotowym przypadku nie można więc mówić o ekonomicznych korzyściach po stronie otrzymującego płynących z nieodpłatnego przekazania przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów Katalogów Reklamowych.

Nieodpłatne przekazanie przez Spółkę na rzecz kontrahentów Katalogów Reklamowych nie jest dokonywane na rzecz osób ani na cele wskazane w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. Przekazanie jest bowiem dokonywane w celu zachęty kontrahentów do zakupu produktów Spółki. Efektem przekazania Katalogów Reklamowych jest zatem zwiększenie obrotów Spółki przekazującej Katalogi a nie jakiekolwiek przysporzenie po stronie je otrzymującego.

Nieodpłatne przekazanie Katalogów Reklamowych nie stanowi darowizny, gdyż nie niesie ono takich skutków, jakie pojawiają się w przypadku przekazania darowizny, tj. nie powoduje u kontrahentów Spółki zwiększenia wartości ich aktywów lub zmniejszenia wartości ich zobowiązań. Katalogi Reklamowe nie mają dla klientów żadnej materialnej wartości, poza informacyjną, przedstawiającą ofertę Spółki. W związku z powyższym, kontrahenci nie mają możliwości sprzedaży lub zamiany wskazanych Katalogów Reklamowych, co oznacza, iż nie spowodują one po ich stronie żadnego przysporzenia.

Wnioskodawca jest zdania, iż w opisanym zaistniałym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym nieodpłatne przekazanie Katalogów Reklamowych nie przybiera konsumpcyjnego charakteru, bowiem przekazane nieodpłatnie Katalogi Reklamowe nie mają dla kontrahentów żadnej wartości użytkowej, a tym samym nie powodują powstania dla nich przysporzenia majątkowego.

Zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów, zawartym na stronie 8 i 9 broszury informacyjnej „Najważniejsze zmiany w podatku od towarów i usług od 1 kwietnia 2013 r.”, opublikowanej na stronie internetowej Ministerstwa Finansów, dla ustalenia, czy występuje obowiązek opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów, „w pierwszej kolejności należy ustalić, czy drukowany materiał informacyjny i reklamowy ma wartość użytkową z punktu widzenia konsumenta. Jeśli nie - będzie to np. katalog czy ulotka to nie podlega on opodatkowaniu podatkiem VAT.”

Zdaniem Ministerstwa Finansów, jeżeli przekazywany materiał nie posiada powyżej wskazanej wartości, jego przekazanie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2013 r. sygn. IPPP1/443-145/13-2/PR. Organ w analogicznym stanie faktycznym stwierdził, że przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych dotyczących dystrybuowanych towarów, tj. broszur, ulotek, katalogów, standów czy banerów reklamowych nie będzie podlegało opodatkowaniu z uwagi na fakt, iż nie posiadają one wartości konsumpcyjnej dla kontrahentów”.

Takie podejście potwierdził również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazując w interpretacji indywidualnej z dnia 12 listopada 2013 r., sygn. IBPP1/443-685/13/AW, że „nieodpłatne przekazanie drukowanych periodyków, materiałów promocyjnych, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na fakt, iż nie posiadają one wartości konsumpcyjnej dla odbiorców, tak więc przedmiotowe nieodpłatne przekazanie nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że wydanie czasopism nie będzie uznane za wydanie towarów podlegające opodatkowaniu uznano za prawidłowe, ale nie dlatego, iż stanowią one prezenty małej wartości, lecz z tego względu, że nie mają wartości użytkowej.”

Ponadto, stanowisko Spółki przedstawione zostało również w następujących interpretacjach indywidualnych:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2014 r., sygn. IPPP1/443-226/14-2/PR;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 marca 2014 r., sygn. IPPP1/443-1288/13-4/AP;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 grudnia 2013 r., sygn. ILPP2/443-857/13-6/AKr;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 maja 2013 r. IPPP1/443-383/13-2/IGo;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 września 2013 r. sygn. IBPP1/443-476/13/KJ.
  
  

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nieodpłatne przekazanie na rzecz kontrahentów Spółki Katalogów Reklamowych nie powoduje i nie będzie powodowało w przyszłości po jej stronie powstania obowiązku podatkowego, niezależnie od ceny nabycia/jednostkowej ceny wytworzenia przedmiotowych Katalogów Reklamowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą zagadnień będących przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, tut. organ udzielił na nie odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej zarówno w zakresie stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zawiera legalną definicję pojęcia „dostawy towarów”, przez którą, jak już wskazano wyżej, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty w tym artykule zwrot „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy podkreślić, iż jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”. Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

–jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W świetle art. 7 ust. 3 tej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Jak stanowi art. 7 ust. 4 przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Treść art. 7 ust. 7 w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. wskazuje, że przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

1. ma na celu promocję tego towaru oraz
2. nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.
   
   

Z powyższych uregulowań wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub ich części składowych. Wyjątek stanowi przekazanie towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka akcyjna) jest producentem farb do malowania wnętrz i elewacji i jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od 1993 r.

Wyprodukowane przez Spółkę farby są nabywane przez kontrahentów zajmujących się ich sprzedażą detaliczną lub hurtową.

Wnioskodawca mając na celu przedstawienie swojej oferty produktowej, przekazuje oraz planuje przekazywać w przyszłości nieodpłatnie kontrahentom drukowane materiały informacyjne i reklamowe w postaci broszur, ulotek, katalogów, cenników, wzorników, kart kolorów, standów, naklejek podłogowych, chipsów - naklejek z kolorem (Katalogi Reklamowe).

Cena nabycia/jednostkowa cena wytworzenia niektórych z tych drukowanych materiałów informacyjnych przekracza/przekraczać będzie wartość 10 zł.

Przekazanie przedmiotowych materiałów informacyjnych i reklamowych nie ma i nie będzie miało charakteru handlowego, a materiały te służą i będą służyły do celów informacyjnych i promocyjnych.

Wskazane materiały informacyjne i reklamowe nie mają i nie będą miały wartości użytkowej dla kontrahenta, lecz mają służyć promowaniu produktów.

Przekazanie kontrahentom wskazanych artykułów informacyjnych i reklamowych następuje i nastąpi w przyszłości na cele związane wyłącznie z działalnością gospodarczą tj. promowaniem oferowanych produktów.

Otrzymane nieodpłatnie materiały informacyjne i reklamowe są i będą wykorzystywane w celach informacyjnych przez kontrahentów oraz ich potencjalnych klientów. Wskazane materiały są i będą zużywane przez kontrahentów w ich działalności gospodarczej, a także przekazywane klientom kontrahentów w celu zapoznania się z ofertą Wnioskodawcy.

Wnioskodawcy przysługuje i będzie przysługiwało w przyszłości prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu przekazywanych drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych.

Jednocześnie Wnioskodawca stanął na stanowisku, że wydanie Katalogów Reklamowych, których cena nabycia/jednostkowa cena wytworzenia przekracza 10 zł, nie powoduje i nie będzie powodować w przyszłości powstania po stronie Spółki obowiązku podatkowego w podatku VAT.

Należy wskazać, że brzmienie art. 7 ust. 3 ustawy wprowadzone od 1 kwietnia 2013 r. polega na doprecyzowaniu, że przepisu art. 7 ust. 2 ustawy nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika. Ponadto w znowelizowanym art. 7 ust. 3 ustawy (w stosunku do art. 7 ust. 3 w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r.) nie ma już mowy o przekazaniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Wprowadzone zmiany oznaczają, że nie jest uznawane za odpłatną dostawę towarów tylko przekazanie na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą towarów stanowiących prezenty o małej wartości i próbki (pomimo że podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych towarów).

Rozstrzygając kwestię opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i informacyjnych stosownym jest odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. U podstaw podatku VAT leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę – konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Podatek VAT obciąża zatem konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta.

Przy badaniu czy nieodpłatnie przekazane towary (w tym również drukowane materiały reklamowe i informacyjne) w ogóle podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, w pierwszej kolejności należy zatem określić czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy. Jeżeli przekazywany nieodpłatnie towar nie miałby dla nabywcy żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej) to wówczas przekazanie takiego towaru nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Materiały informacyjne i reklamowe, o których mowa we wniosku nie stanowią towarów, które mogą podlegać konsumpcji. Pełnią one jedynie funkcję nośnika informacji handlowej, a ich przekazanie ma na celu dotarcie do potencjalnych klientów i przedstawienie im oferty sprzedaży towarów. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, nie pojawia się również wskutek tego przysporzenie majątkowe. Jak wskazał Wnioskodawca materiały reklamowe i informacyjne służą do celów informacyjnych i promocyjnych oraz są przekazywane w celu zapoznania się z jego ofertą. Materiały te nie mają charakteru handlowego ani wartości użytkowej dla kontrahenta.

Z uwagi na przedstawione we wniosku okoliczności oraz treść przywołanych przepisów należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie ww. materiałów informacyjnych i reklamowych nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług skoro ma na celu przekazanie informacji, promocję i reklamę produktu oferowanego przez Wnioskodawcę i dla kontrahenta nie stanowi żadnej wartości użytkowej, tylko są pomocne w promowaniu produktów. Nieodpłatne przekazywanie materiałów informacyjnych i reklamowych, o których mowa we wniosku, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10 zł, nie stanowi czynności, z którą ustawa o VAT wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Niniejsze przekazanie materiałów informacyjnych i reklamowych nie podlega więc opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy więc uznać, że przekazanie przez podatnika nieodpłatnie kontrahentom towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. – nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem. Zatem nieodpłatne przekazanie należących do przedsiębiorstwa towarów w celu związanym z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że wydanie Katalogów Reklamowych, których cena nabycia/jednostkowa cena wytworzenia przekracza 10 zł, nie powoduje i nie będzie powodować w przyszłości powstania po stronie Spółki obowiązku podatkowego w podatku VAT, uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretację wydano tylko w odniesieniu do materiałów informacyjnych i reklamowych które zostały wymienione w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Natomiast interpretacja nie dotyczy innych, poza konkretnie wymienionymi we wniosku, towarów, które Wnioskodawca planuje w przyszłości nieodpłatnie przekazywać kontrahentom.

Końcowo odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że dotyczą indywidualnych spraw podmiotów, które o nie wystąpiły i nie stanowią źródeł powszechnie obowiązującego prawa.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.