INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 2 września 2013 r. (data wpływu 9 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania katalogów, ulotek, naklejek, tablic aranżowanych i standów od 1 kwietnia 2013 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania katalogów, ulotek, naklejek, tablic aranżowanych i standów od 1 kwietnia 2013 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

X (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest producentem płyt i wyrobów drewnopodobnych, których odbiorcami są branże: meblarska, wykończeniowa i budowlana. Produkty Spółki to m.in. wysokiej jakości panele podłogowe, panele ścienne, blaty kuchenne, płyty laminowane, płyty wiórowe i inne.

W związku z faktem, iż Spółka funkcjonuje na wysokokonkurencyjnym rynku, w ramach swojej działalności podejmuje ona szereg działań marketingowych i reklamowych, skierowanych do obecnych i potencjalnych nabywców. Działania te mają na celu intensyfikację sprzedaży produktów Spółki. W ramach realizowanych akcji marketingowych, Spółka wydaje nieodpłatnie następujące towary:

1. Banery – fragmenty tworzywa sztucznego oznaczone m.in. logo Spółki lub konkretnej kolekcji produktów (np. logotypem podłogowym), przeznaczone do zawieszenia, o zróżnicowanych formatach, zazwyczaj kilku metrów kwadratowych. Cena ich nabycia przekracza 10 zł netto.
2. Naklejki – fragmenty tworzywa sztucznego oznaczone m.in. logo Spółki lub konkretnej kolekcji produktów (np. logotypem podłogowym) o różnych wymiarach, przeznaczone do naklejania na płaską powierzchnię. Cena ich nabycia jest uzależniona od formatu i kształtuje się w granicach od kilku do kilkudziesięciu złotych netto.
3. Flagi – fragmenty tworzywa sztucznego oznaczone m.in. logo Spółki lub konkretnej kolekcji produktów (np. logotypem podłogowym), o różnych wymiarach, przeznaczone do powieszenia na wolnym powietrzu, w hali wystawowej, etc. Cena ich nabycia przekracza zwykle 10 zł netto.
4. Katalogi – przedstawiające zdjęcia towarów, wybranej kolekcji towarów, a także zaaranżowanych wnętrz z tymi towarami, maję zróżnicowany format (zazwyczaj formę książkową), o objętości nawet powyżej 100 stron. Oprócz wysokiej jakości zdjęć zawierają również wyczerpujące informacje o zamieszczonych w nich produktach Spółki, z oznaczeniami pozwalającymi na ich zidentyfikowanie. Cena ich nabycia (w zależności od rodzaju katalogu) kształtuje się w granicach od kilku do kilkudziesięciu złotych netto.
5. Ulotki – wyprodukowane z papieru, zawierają informacje dotyczące Spółki, jej produktów, ich zdjęcia (potencjalnie również zdjęcia zaaranżowanych wnętrz z tymi towarami) oraz wszelkie dodatkowe informacje niezbędne do zapoznania się z ofertą Spółki. Mogą mieć postać m.in. „harmonijek” – wielokrotnie złożonego kawałka papieru. Cena ich nabycia zazwyczaj nie przekracza 10 zł netto.
6. Tablice aranżowane – zdjęcia zaaranżowanego wnętrza z wyeksponowanym produktem Spółki (np. podłogami), o różnych wymiarach (najczęściej kilkadziesiąt na kilkadziesiąt cm). Zazwyczaj są one umieszczane w sklepie w celu przyciągnięcia uwagi klientów na produkty znajdujące się w ofercie Spółki. Tablice te nie zawierają logo Spółki. Cena ich nabycia przekracza 10 zł netto.
7. Ekspozytory – różnego rodzaju konstrukcje stojące lub wiszące pozwalające na wyeksponowanie gotowych produktów lub fragmentów gotowych produktów Spółki w celu ich zaprezentowania potencjalnym klientom, umożliwiające porównywanie ich właściwości, wzornictwa. Będą to np.:
   • stojaki – puste stojące stelaże, które służą do umieszczenia w nich paneli podłogowych i/lub list przypodłogowych o różnym wzornictwie,
   • ekspozytory książkowe stanowiące wiszące na ścianie lub stojące ramy (skrzydła do prezentacji), w których umieszczane są fragmenty towarów, np. kilka złożonych paneli podłogowych, odpowiednio przyciętych, które można przeglądać poprzez przekładanie kolejnej ramy. Wyglądem przypominają stojącą pionowo książkę, której stronami (skrzydłami) są np. fragmenty paneli różniące się wzornictwem,
   • wolnostojące skrzynie, w których prezentowane są wybrane produkty znajdujące się w ofercie Spółki (np. kilka paneli umieszczonych w skrzyni pod odpowiednim kątem).
   Nie na wszystkich ekspozytorach musi znajdować się logo Spółki lub danej kolekcji. Część ekspozytorów zawiera stałą ekspozycję produktów Spółki, jednak w większości z nich, eksponowane produkty mogą być zmieniane w zależności od aktualności kolekcji czy danej akcji marketingowej. W takiej sytuacji ekspozytory są wypełniane innymi produktami Spółki. Cena nabycia ekspozytorów kształtuje się w granicach od kilkuset do nawet kilku tysięcy złotych netto.
8. Standy – stojące tekturowe pudla, oznaczone m.in. logo Spółki lub danej kolekcji (np. logotypem podłogowym), których celem jest przyciągnięcie uwagi potencjalnego klienta. Nie są przeznaczone do prezentowania fragmentów produktów Spółki. Ich cena wynosi powyżej 10 zł netto, zazwyczaj ok. 100 zł netto.
9. Gadżety – różnego rodzaju towary nabywane przez Spółkę, oznaczone logo Spółki lub danej kolekcji jej produktów. Będą to na przykład: części garderoby (t-shirts, bezrękawniki, polary, czapeczki), artykuły gospodarstwa domowego (zestawy noży, podkładki pod kubki, fartuchy kuchenne), artykuły biurowe (notesy, długopisy), a także inne towary, takie jak parasolki, zapalniczki, cukierki, itp. Spółka przekazuje je w celu zwiększenia rozpoznawalności swojej marki, wywołania pozytywnych skojarzeń u potencjalnych klientów etc. Cena ich nabycia kształtuje się w granicach od kilkudziesięciu groszy (np. zapałki) do kilkudziesięciu złotych (np. zestaw noży) netto.
10. Wzorniki mogą występować w następujących formach:
    • gotowe produkty Spółki lub ich fragmenty. Mogą być one spięte w formie wachlarza, często wyposażone także w pasek – uchwyt skórzany lub wykonany z tworzywa sztucznego. Pozwalają one na zapoznanie się z różnorodnym wzornictwem produktów znajdujących się w ofercie Spółki, porównaniem ich, czy dopasowaniem do innych elementów dekoracyjnych wnętrza. Przykładowo, tego typu wzornik będą stanowić trzy przycięte fragmenty paneli podłogowych w różnych wariantach kolorystycznych spięte za pomocą paska, opatrzone naklejkami zawierającymi: logo Spółki lub kolekcji (np. logotyp podłogowy), kod i właściwości produktu (np. grubość i wymiary pojedynczego panelu), nazwę koloru. etc.,
    • elementy (wierzchnie warstwy) towarów znajdujących się w ofercie Spółki lub same okleiny blatów kuchennych). Przykładowo, tego typu wzornik będzie stanowić zestaw fragmentów wierzchnich warstw (oklein) blatów kuchennych w różnych wariantach kolorystycznych, spiętych w formie wachlarza i opatrzonych naklejkami zawierającymi m.in. logo Spółki lub kolekcji (np. logotyp podłogowy), kod towaru, nazwę koloru. etc.
    Koszt wytworzenia/cena nabycia przekazywanych nieodpłatnie towarów przekracza zwykle 10 zł netto, choć może się zdarzyć, iż kwota ta jest niższa (tj. nie przekracza 10 zł).
11. Gotowe produkty Spółki lub ich fragmenty – pełnowartościowe produkty Spółki lub ich fragmenty (zasadniczo opatrzone naklejką zawierającą logo Spółki lub danej kolekcji). Umożliwiające „przymiarkę” produktu do koncepcji aranżacji (np. celem doboru odpowiedniego odcienia paneli podłogowych). W tym celu wydawane są towary w ilości pozwalającej na sprawdzenie istotnych właściwości produktów, np. fragment blatu kuchennego, opakowanie paneli lub fragment panelu (w zależności od potrzeb potencjalnego klienta). Przykładowo, w celu stworzenia powierzchni ekspozycyjnej w formie fragmentu ułożonej podłogi w markecie, czy hurtowni wydawane jest opakowanie lub kilka opakowań paneli. Ponadto do produktów lub ich fragmentów dodawane są inne potrzebne akcesoria. np. listwa przypodłogowa czy narożnik, lecz tylko w ilości pozwalającej na zapoznanie się z ofertą Spółki. Gotowe produkty Spółki są także przekazywane w celu „uzupełnienia” ekspozytorów, tzn. zaprezentowaniu tych towarów za pomocą ekspozytorów. Ekspozytory same w sobie nie prezentują bowiem towaru, lecz tworzą jedynie miejsce, gdzie można tego dokonać. Koszt wytworzenia tych towarów przekracza co do zasady 10 zł netto, lecz może się zdarzyć, iż jest on niższy (tj. nie przekracza 10 zł).
    
    

Towary te (aby uchronić je przed zniszczeniem) są opakowane pojedynczo lub w większej ilości (np. cukierki w kilogramowym opakowaniu).

Działania marketingowe podejmowane przez Spółkę odbywają się w sposób ciągły (zgodnie z przyjętą strategią promocyjną) oraz w ramach wspólnych akcji marketingowych prowadzonych wraz z nabywcami towarów Spółki, tj. marketami budowlanymi (dalej: Markety) oraz przedstawicielami handlowymi i hurtowniami (dalej: Dystrybutorzy). Działania te mają na celu intensyfikację sprzedaży produktów Spółki, przy jednoczesnym zwiększeniu obrotu handlowego danego Marketu/Dystrybutora.

Spółka kieruje akcje marketingowe także do profesjonalistów z dziedziny architektury, designu, itp., którzy mogą zastosować towary Spółki w toku swoich prac (np. architekci wnętrz, dekoratorzy).

Nieodpłatne wydania towarów marketingowych mają zazwyczaj miejsce w następujących okolicznościach:

• w ramach stałych akcji marketingowych – Spółka stale reklamuje swoje produkty i swoją markę, głównie poprzez eksponowanie swojego logo (oraz logotypu poszczególnych kolekcji) na różnych powierzchniach, poprzez prezentację swojej oferty za pomocą katalogów, ulotek etc.;
• w związku z nową kolekcją produktów wprowadzenie na rynek nowej kolekcji produktów Spółki wiąże się z intensyfikacją działań zmierzających do zainteresowania potencjalnych kupujących nowymi produktami Spółki;
• w związku z uczestnictwem w targach lub wystawach branżowych – działania marketingowe z nimi związane są swoiste dla tego rodzaju imprez, wiążą się z kompleksową prezentacją Spółki jako potencjalnego kontrahenta, a także prezentacją jej oferty produktowej.
  
  

Zazwyczaj, w ramach współpracy Spółka lub Market/Dystrybutor proponują przeprowadzenie konkretnej akcji marketingowej (np. nagradzanie drobnymi upominkami podmiotów, które nabędą towar Spółki o największej wartości), w ramach której wydawane są towary niezbędne do jej przeprowadzenia.

Spółka nie prowadzi ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości osób obdarowywanych, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT.

Przy wytworzeniu/nabyciu wskazanych w niniejszym wniosku towarów, Spółka odliczała/odlicza VAT naliczony.

Dotychczas przedmiotowe nieodpłatne przekazania towarów, o których mowa powyżej traktowane były jako czynności opodatkowane VAT. W związku z powyższym, Spółka wystawiała faktury wewnętrzne, na których wykazywała należny podatek od towarów i usług. Obecnie, w wyniku ponownej analizy odpowiednich regulacji dotyczących VAT, Spółka powzięła wątpliwości co do interpretacji niektórych przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej: ustawa o VAT) dotyczących opodatkowania nieodpłatnych wydań towarów marketingowych, w okresie od 1 stycznia 2008 r.

Mając na uwadze powyższe wątpliwości interpretacyjne może się bowiem okazać, iż niektóre z dokonanych przez nią nieodpłatnych przekazań towarów nie powinny podlegać opodatkowaniu VAT.

W przypadku potwierdzenia, iż nieodpłatne przekazania towarów dokonywane przez Spółkę nie podlegały opodatkowaniu VAT, Spółka rozważa wystawienie wewnętrznej zbiorczej faktury korygującej do uprzednio wystawionych faktur wewnętrznych, na których wykazany został nienależny podatek. W rezultacie podatek VAT wynikający z pierwotnie wystawionych faktur wewnętrznych zostałby odpowiednio skorygowany.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisów obowiązujących od 1 kwietnia 2013 r. nieodpłatne przekazanie katalogów, ulotek, naklejek, tablic aranżowanych i standów nie stanowi czynności opodatkowanej w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT z uwagi na ich niekonsumpcyjny charakter i w konsekwencji Spółka nie jest zobowiązana do naliczania podatku VAT należnego w związku z ich przekazaniem...

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przepisów obowiązujących od 1 kwietnia 2013 r. nieodpłatne przekazanie katalogów, ulotek, naklejek, tablic aranżowanych i standów nie stanowi czynności opodatkowanej w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT z uwagi na ich niekonsumpcyjny charakter i w konsekwencji Spółka nie jest zobowiązana do naliczania podatku VAT należnego w związku z ich przekazaniem.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Nieodpłatne przekazanie materiałów reklamowych i informacyjnych (katalogów, ulotek, naklejek, tablic aranżowanych i standów) po 1 kwietnia 2013 r.

a) Charakter użytkowy towarów

W ocenie Spółki, pomimo wyłączenia od 1 kwietnia 2013 r. z katalogu towarów, których nieodpłatne wydanie nie podlega opodatkowaniu VAT, drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, nieodpłatne przekazanie takich materiałów po tej dacie nie powinno podlegać opodatkowaniu VAT, ze względu na fakt że nie posiadają one charakteru „konsumpcyjnego” z perspektywy otrzymującego dany towar.

Spółka wskazuje, że u podstaw podatku VAT leży zasada obciążenia tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Zgodnie z konstrukcją podatku VAT faktyczny ciężar tego podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatecznego nabywcę – konsumenta, który jest ostatnim ogniwem w tym systemie i nie ma możliwości dalszego „przerzucenia” podatku. Podatek VAT obciąża zatem konsumpcję danego towaru – przez którą należy rozumieć wykorzystanie nabytego towaru ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby konsumenta.

Spółka podkreśla, że materiały wskazane w stanie faktycznym w postaci: naklejek, ulotek, katalogów, tablic aranżowanych oraz standów, wydawane przez Spółkę nieodpłatnie w ramach działań marketingowych, nie mają dla ich odbiorcy wartości użytkowej/konsumpcyjnej, bowiem na skutek ich otrzymania nie dochodzi do zaspokojenia jakichkolwiek potrzeb po jego stronie (innych niż np. przekazanie informacji o Spółce, jej działalności oraz oferowanych przez nią produktach). Jednocześnie po stronie otrzymującego dany towar nie występuje żadne przysporzenie majątkowe z tytułu otrzymania omawianych towarów. Przekazywane materiały reklamowe i informacyjne służą bowiem przykładowo przybliżeniu informacji o produktach oferowanych przez Spółkę, bądź zachęcają poprzez promocję do nabycia tych produktów.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że dokonywane przez nią nieodpłatne przekazania wskazanych towarów marketingowych nie służą zaspokajaniu potrzeb konsumentów, w konsekwencji czego nie stanowią czynności, z którymi ustawa o VAT wiązałoby powstanie obowiązku podatkowego, a tym samym pozostają poza zakresem VAT.

Dodatkowo Spółka nadmienia, że wprowadzona od 1 kwietnia 2013 r. zmiana brzmienia art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, zawierającego katalog towarów niepodlegających opodatkowaniu VAT, polegająca na usunięciu z tego katalogu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych została wprowadzona jedynie w celu dostosowania brzmienia ww. przepisu do przepisów unijnych. W uzasadnieniu do projektu zmian do ustawy o VAT z dnia 25 maja 2012 r. Ustawodawca wskazał, wprosi, że: „Zmiana art. 7 ust. 3 ustawy o VAT ma charakter doprecyzowujący (...). Poza tym ścisłe odwzorowanie przepisu art. 16 zdanie drugie dyrektywy 2006/112/WE powoduje, że w przepisie art. 7 ust. 3 ustawy o VAT nie będzie już mowy a przekazywaniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Pozostawienie wymieniania tych towarów nawet jako przykładowych powodowałoby, że przepis byłby niespójny i mógłby rodzić wątpliwości interpretacyjne w sytuacji np. konieczności odpowiedzi czy drukowany materiał reklamowy może być przekazywany na cele inne niż związane z prowadzoną działalnością”.

Tym samym, w ocenie Spółki, przedmiotowa zmiana pozostaje bez wpływu na kwalifikację na gruncie VAT dokonywanych przez nią nieodpłatnych przekazań materiałów reklamowych i informacyjnych opisanych w stanie faktycznym, w kontekście uznania dokonywanych wydań za niepodlegające opodatkowaniu.

b) Stanowisko sądów administracyjnych i organów podatkowych

Spółka podkreśla, że na gruncie przepisów Ustawy o VAT obowiązujących przed 1 kwietnia 2013 r. prawidłowość przedstawionego przez nią poglądu, potwierdził NSA w wyroku z dnia 28 lipca 2011 r. sygn. akt I FSK 1201/10 wprost wskazując na brak konieczności opodatkowania VAT nieodpłatnego wydania towarów z uwagi na nieposiadanie przez te towary wartości konsumpcyjnej. Sąd argumentował, że: „(...) w konkretnych warunkach rozpatrywanej sprawy, a więc, gdy skarżąca Spółka nieodpłatnie przekazywała w celach informacyjno-reklamowych ulotki (katalogi) reklamowe związane z programem P., w celu zachęcenia nauczycieli i szkół do korzystania z publikacji edukacyjnych Spółki, należy przyjąć, że nie miała miejsca opodatkowana dostawa towarów. Jak słusznie bowiem przyjął Wojewódzki Sąd Administracyjny przekazane materiały informacyjne, foldery nie są towarami w znaczeniu konsumpcyjnym, pomimo że wymienione są w klasyfikacjach statystycznych. Ulotki takie są bowiem specyficznym produktem, zawierającym informacje mające zachęcić ewentualnego klienta do zakupu właściwego produktu. Jak słusznie bowiem argumentuje Spółka ulotki reklamowe i foldery nie mają charakteru konsumpcyjnego, skoro u otrzymującego je odbiorcy nie powodują żadnego przysporzenia majątkowego, a jedynie przekazują informacje o danym produkcie. Z powyższego zaś wynika, że ulotki i foldery nie mogą być uznane za towar będący przedmiotem czynności opodatkowanej”.

Z kolei w wyroku z dnia 28 kwietnia 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 2114/09 WSA w Warszawie wskazał, że: „K niniejszej sprawie mamy do czynienia z przekazywaniem materiałów informacyjnych, folderów, czyli nie są to towary w znaczeniu konsumpcyjnym, pomimo że wymienione są w klasyfikacjach statystycznych. Jest to specyficzny produkt, który zawiera informacje, ma nakłonić ewentualnego klienta do zakupu właściwego produktu w niniejszej – książek. Należy zgodzić się ze stroną skarżącą, aby mnożna było mówić o dostawie towar ten powinien posiadać charakter konsumpcyjny. Trudno byłoby mówić, iż otrzymując ulotkę czy też folder informacyjny klient otrzymuje towar, który konsumuje czy też korzyść majątkową. Foldery czy też ulotki nie są wręczane w celu przysporzenia majątkowego a tylko po to aby przekazać informację o produkcie”. Zatem, w ocenie Sądu, nie dochodzi do dostawy towarów w przypadku przekazania towarów o charakterze nieużytkowym.

Podejście, zgodnie z którym, nie każde przekazanie towaru podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, pomimo spełnienia z formalnego punktu widzenia definicji dostawy, potwierdzają też przedstawiciele doktryny „opodatkowaniu powinno podlegać jedynie nieodpłatne wydanie towarów posiadających wartość konsumpcyjną. (…) Nie powinno natomiast podlegać opodatkowaniu wydawanie ulotek, gazetek reklamowych czy folderów (nawet jeśli posiadają walory reklamowe – cel reprezentacji czy reklamy nie jest już kryterium opodatkowania) czyli towarów nieposiadających wartości konsumpcyjnej” – J. Martini – Nowa ustawa o VAT wyd. Difin Warszawa 2004, s. 79.

Ponadto, podobnie stwierdził w interpretacji indywidualnej (sygn. ITPP1/43-308/13-4/MG) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 26 czerwca 2013 r. Stwierdził on bowiem, iż: „(...) nieodpłatne przekazanie kontrahentom ww. drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych nie stanowił czynności, z którą ustawa o VAT wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych przekazań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe”.

W tym miejscu Spółka zaznacza, że aktualność i prawidłowość powyższego poglądu została potwierdzona również przez Ministerstwo Finansów w broszurze informacyjnej „Najważniejsze zmiany w podatku od towarów i usług od dnia 1 kwietnia 2013 r.”, która została opublikowana na stronie internetowej Ministerstwa Finansów.

W ww. broszurze, omawiając zmiany do ustawy o VAT dotyczące nieodpłatnych przekazań obowiązujące od 1 kwietnia 2013 r., Ministerstwo Finansów wskazało, że: „przy badaniu, czy nieodpłatnie przekazane towary w ogóle podlegają podatkowi VAT należy określić, czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy. Jeżeli przekazywany nieodpłatnie towar nie miałby dla nabywcy żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej) to wówczas przekazanie takiego towaru nie podlegałoby opodatkowaniu podatkiem VAT” (str. 7 ww. broszury). Natomiast odnosząc się bezpośrednio do drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych Ministerstwo Finansów wyraziło pogląd, zgodnie z którym: „W pierwszej kolejności należy ustalić czy drukowany materiał informacyjny i reklamowy ma wartość użytkową z punktu widzenia konsumenta. Jeśli nie – będzie to np. katalog czy ulotka to nie podlega on opodatkowaniu podatkiem VAT. Jeśli tak – będzie to np. kalendarz z reklamami to będzie podlegał opodatkowaniu podarkiem VAT, chyba, że będzie spełniał definicję prezentu o małej wartości” (str. 8 broszury).

c) Charakter towarów marketingowych wydawanych przez Spółkę

Mając na uwadze przedstawione powyżej argumenty, Spółka stoi na stanowisku, że przekazywane przez nią nieodpłatnie materiały reklamowe i informacyjne wskazane w stanie faktycznym (tj. katalogi, ulotki, naklejki, tablice aranżowane i standy) jedynie informują o towarach oferowanych przez Spółkę lub służą jej celom promocyjno-reklamowym. Tym samym nie mają efektywnie funkcji użytkowej z perspektywy otrzymującego te towary oraz nie mają wartości konsumpcyjnej, zatem ich nieodpłatne wydania/przekazania nie można uznać za podlegające opodatkowaniu VAT. W konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do naliczania podatku należnego w związku z nieodpłatnym przekazaniem (wydaniem) takich towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania katalogów, ulotek, naklejek, tablic aranżowanych i standów od 1 kwietnia 2013 r. W pozostałym zakresie zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.