Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-505/14/EJ
z 4 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 kwietnia 2014 r. (data wpływu 5 maja 2014 r.) uzupełnionym pismem z 4 lipca 2014 r. (data wpływu 9 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki na realizacje inwestycji pn. „….”– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki na realizacje inwestycji pn. „…”. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 4 lipca 2014 r. (data wpływu 9 lipca 2014 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Gmina) oświadcza, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postepowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

Gmina w latach 2009–2011 zrealizowała inwestycję w infrastrukturę szkolną (dalej: Szkoła) pn. „…”. Inwestycja została dofinansowana w ramach Działania 8.2 Infrastruktura placówek oświaty Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007–2013. VAT stanowił koszt kwalifikowany, czyli objęty został również dofinansowaniem. Faktury z tytułu realizacji inwestycji zostały wystawione z podaniem danych Gminy.

Powierzchnia użytkowa całkowita infrastruktury wynosi 3.035,18 m². Budynek Szkoły nie uległ większym zmianom. Został om dostosowany do potrzeb funkcjonalnych użytkowników szkoły, osób niepełnosprawnych, jak i obecnych wymagań sanitarnych i p.poż. Dotychczasowe funkcje pomieszczeń, w budynku dydaktycznych w większości zostały zachowane.

Generalna przebudowa dotyczyła budynku sali gimnastycznej, a przede wszystkim łącznika, w którym mieszczą się:

• na parterze: kompleks szatniowy, bezpośrednio przy sali gimnastycznej,
• na I piętrze: biblioteka z zapleczem (archiwum, gabinet, sanitariaty),
• na II piętrze: 2 sale lekcyjne, 2 gabinety oraz sanitariaty.
  
  

Koszt przebudowy i rozbudowy obiektu Zespołu Szkół wyniósł 6,2 mln zł.

Infrastruktura będąca przedmiotem inwestycji pozostaje w trwałym zarządzie na rzecz Szkoły. Szkoła jest jednostką organizacyjną Gminy działającą w formie jednostki budżetowej. Trwały zarząd stanowi formę władania nieruchomościami stanowiącymi własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego określoną w ustawie z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 1997 r. nr 115, poz. 741 ze zm.) i jest ustanawiany w trybie administracyjnym.

Zgodnie z zamiarem Gminy, pomieszczenia szkoły, które zostały objęte inwestycją, w tym również sala gimnastyczna mają być wynajmowane na rzecz zainteresowanych osób fizycznych i prawnych. W tym celu Zarządzeniem Wójta został wprowadzony cennik wynajmu sal oraz opłat za korzystanie z obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Zgodnie z treścią zarządzenia, pomieszczenia i obiekty będą wynajmowane przez Dyrektora Szkoły. Również wszelkie rachunki (ewentualne faktury – na wypadek takiej konieczności) będą wystawiane przez Dyrektora szkoły, z podaniem danych szkoły. Opłaty z tytułu najmu i odpłatnego udostępnienia będą wpływać na rachunek bankowy szkoły oraz będą stanowić jej przychód. Szkoła nie jest zarejestrowana dla celów VAT (Gmina oraz szkoła wychodzi z założenia, że Szkoła jest odrębnym od Gminy podmiotem dla celów VAT, a zatem Szkoła korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ustawy o VAT).

Szkoła jest jednostką budżetową Gminy.

Gmina nadmienia, że interpretacja ta jest niezbędna w związku z uzyskaniem dofinansowania ze środków EFRR i koniecznością złożenia jej w Urzędzie Marszałkowskim Województwa.

W piśmie z 4 lipca 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Nakłady poniesione w ramach ww. projektu zostaną przekazane jednostce budżetowej Gminy – szkole w ramach trwałego zarządu. Przekazanie tychże nakładów zostanie dokonane w sposób nieodpłatny.
2. Ustanowienie trwałego zarządu nie podlega opodatkowaniu VAT z uwagi na jego publicznoprawny charakter (tj. ustanowienie w drodze decyzji administracyjnej), gdyż Gmina ustanawiając trwały zarząd nie działa w charakterze podatnika podatku VAT.
3. Efekty zrealizowanego projektu nie będą generowały dla Gminy sprzedaży opodatkowanej VAT, a zatem towary i usługi zakupione w celu realizacji ww. projektu nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki na realizację inwestycji?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki na realizację inwestycji.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W konsekwencji powyższego przepisu, Gmina będzie podatnikiem wyłącznie, gdy będzie dokonywać czynności na podstawie umowy cywilnoprawnej. W przypadku działania jako organ administracji, Gmina nie będzie występować w roli podatnika VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanej powyżej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT, w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są następnie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, w celu dokonania oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku należy rozstrzygnąć, czy towary i usługi przy zakupie których naliczono VAT:

• zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz
• pozostają w związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.
  
  

Rozważyć zatem należy, czy Gmina występuje w tym przypadku w charakterze podatnika VAT, oraz czy spełniona zostanie druga przesłanka – tj. związek zakupów (inwestycji) z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Jak zostało to wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, infrastruktura będąca przedmiotem inwestycji pozostaje w trwałym zarządzie szkoły. Dyrektor szkoły udostępnia pomieszczenia zainteresowanym podmiotom we własnym imieniu.

Zagadnienie dotyczące instytucji trwałego zarządu regulują przepisy ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarowaniu nieruchomościami (Dz.U. z 2010 r. nr 102, poz. 651 ze zm.). Zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, trwały zarząd jest formą prawną władania nieruchomością przez jednostkę organizacyjną. Nieruchomości stanowiące przedmiot własności lub przedmiot użytkowania wieczystego Skarbu Państwa oddaje się w trwały zarząd państwowej jednostce organizacyjnej, a nieruchomości stanowiące przedmiot własności lub przedmiot użytkowania wieczystego jednostki samorządu terytorialnego – odpowiednio samorządowej jednostce organizacyjnej, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej (art. 43 ust. 5 ww. ustawy).

W myśl art. 44 ust. 1 ww. ustawy, trwały zarząd ustanawia się na czas nieoznaczony lub czas oznaczony.

Trwały zarząd na rzecz jednostki organizacyjnej ustanawia właściwy organ, w drodze decyzji, z zastrzeżeniem art. 60 ust. 2 oraz art. 60a ust. 3 (art. 45 ust. 1 powołanej ustawy).

W związku z powyższym, uznać należy, że przekazanie w trwały zarząd szkole do używania efektów zrealizowanego projektu odbywa się w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością publiczną i administracyjną, zatem czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 18 ww. ustawy, nieruchomości mogą być oddawane jednostce organizacyjnej w trwały zarząd, najem i dzierżawę oraz użyczenie na cele związane z ich działalnością. Przez jednostkę organizacyjną, o której mowa w cytowanym wyżej przepisie – w myśl art. 4 pkt 10 powołanej wyżej ustawy, należy rozumieć państwową lub samorządową jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej.

Przepisy art. 43 ust. 1 i 5, art. 44 ust. 1 oraz art. 45 ust. 1 i 2 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, z których wynika oddanie nieruchomości gminnych w trwały zarząd ich jednostkom organizacyjnym, wskazują na inny niż cywilnoprawny charakter przekazania nieruchomości w trwały zarząd.

W konsekwencji, w opinii Gminy, ustanowienie trwałego zarządu nie podlega opodatkowaniu VAT z uwagi na jego publicznoprawny charakter (tj. ustanowienie w drodze decyzji administracyjnej), a gdzie ustanawiając trwały zarząd, nie działa w charakterze podatnika VAT.

W związku z powyższym, brak jest związku pomiędzy wydatkami na realizację inwestycji, a wykonywaniem czynności opodatkowanych przez Gminę.

W konsekwencji powyższego nie pozostają spełnione zarówno podmiotowe (Gmina nie występuje w tym przypadku w charakterze podatnika VAT) jak i przedmiotowe (wydatki nie są związane z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu VAT) przesłanki do skorzystania z prawa do odliczenia podatku.

Konsekwentnie, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia VAT z tytułu wydatków inwestycyjnych w infrastrukturę szkoły.

Gmina pragnie nadmienić, że analogiczne stanowisko zostało przedstawione w licznych interpretacjach organów podatkowych, takich jak np. interpretacje:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 31 sierpnia 2010 r. o sygn. ITPP1/443-557/10/EŁ;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 26 lutego 2010 r. o sygn.. ITPP2/443-1081/09/AJ;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 9 października 2013 r. o sygn.. IPTPP1/443-576/13-5/MH;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 26 lutego 2013 r. o sygn.. IPTPP1/443-1/13-4/MH.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powyższego przepisu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Aby zatem podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokonanych inwestycji, inwestycje te muszą być związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, przy czym związek ten winien mieć charakter bezsporny. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Zatem, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług – w zakresie czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe i ma zastosowanie przy spełnieniu przez ten organ dwóch warunków:

• jego podmiotem jest organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ;
• odnosi się jedynie do czynności nałożonych przepisami prawa, dla których powołano te organy, z wyłączeniem czynności realizowanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
  
  

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują zadania w zakresie edukacji publicznej oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 8 i 15 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Gmina zrealizowała projekt pn. „…”. Budynek szkoły został dostosowany do potrzeb funkcjonalnych użytkowników szkoły, osób niepełnosprawnych, jak i obecnych wymagań sanitarnych i p.poż. Infrastruktura będąca przedmiotem inwestycji pozostaje w trwałym zarządzie na rzecz szkoły. Nakłady poniesione w ramach ww. projektu zostaną przekazane jednostce budżetowej Gminy tj. szkole w ramach trwałego zarządu. Ustanowienie trwałego zarządu nie podlega opodatkowaniu VAT z uwagi na jego publicznoprawny charakter, tj. ustanowienie w drodze decyzji administracyjnej, gdyż Gmina ustanawiając trwały zarząd nie działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Zagadnienie dotyczące instytucji trwałego zarządu regulują przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 518 ze zm.). Zgodnie z art. 18 ww. ustawy, nieruchomości mogą być oddawane jednostkom organizacyjnym w trwały zarząd, najem i dzierżawę oraz użyczane na cele związane z ich działalnością. Przez jednostkę organizacyjną, o której mowa w cyt. wyżej przepisie – w myśl art. 4 pkt 10 powołanej ustawy, należy przez to rozumieć państwową lub samorządową jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej.

W myśl art. 43 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, trwały zarząd jest formą prawną władania nieruchomością przez jednostkę organizacyjną.

Stosownie do treści art. 44 ust. 1 i 45 ust. 1 powołanej ustawy, trwały zarząd właściwy organ, ustanawia na czas nieoznaczony lub czas oznaczony w drodze decyzji, z zastrzeżeniem art. 60 ust. 2 oraz art. 60a ust. 3.

Wyżej wymienione przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami, na podstawie których następuje oddanie nieruchomości gminnych w odpłatny trwały zarząd ich jednostkom organizacyjnym, wskazują na inny niż cywilnoprawny charakter przekazania nieruchomości w trwały zarząd.

W komentarzu do ustawy o gospodarce nieruchomościami wskazano, że: „Trwały zarząd jest prawem niezbywalnym. Podlega ochronie prawnej i jest instytucją prawa administracyjnego powodującą powstanie stosunku prawnego pomiędzy osobą prawną prawa publicznego a jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej. Wobec powyższego Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego, przyznając trwałemu zarządcy określone uprawnienia w stosunku do nieruchomości, są zobligowane uregulować prawa i obowiązki związane z gospodarowaniem mieniem publicznym. Chodzi tu przede wszystkim o zakres odpowiedzialności jednostki organizacyjnej wobec organu wykonawczego reprezentującego właściciela oraz uprawnienia tej jednostki w stosunku do posiadanej nieruchomości. Ponieważ tych stosunków nie można regulować przepisami prawa cywilnego, ustawodawca postanowił, że ustanowienie na rzecz jednostki organizacyjnej trwałego zarządu odbywać się będzie w drodze decyzji administracyjnej wydawanej przez upoważnione właściwe organy, tj. w odniesieniu do nieruchomości Skarbu Państwa – starostę, zaś jednostek samorządu terytorialnego odpowiednio wójta, burmistrza, prezydenta miasta, zarząd powiatu lub zarząd województwa. Natomiast upoważnienie ustawowe do oddania nieruchomości Skarbu Państwa w trwały zarząd na rzecz jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 60 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy posiada wyłącznie minister właściwy do spraw administracji publicznej” – Michał Horoszko w: „Gospodarka nieruchomościami. Komentarz”, red. dr Dariusz Pęchorzewski, C.H. Beck 2009 r.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie Gmina oddając nieodpłatnie jednostce budżetowej (szkole) na podstawie decyzji administracyjnej w trwały zarząd obiekt szkolny, jak i nakłady poniesione na ww. nieruchomość w ramach realizacji projektu,

nie działa w odniesieniu do tej transakcji w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Tak więc przekazanie nakładów poniesionych przez Wnioskodawcę w ramach realizacji ww. projektu w trwały zarząd jednostce organizacyjnej gminy nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu pn. „…” nie zostaną przez Gminę wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT – jak wskazuje Wnioskodawca – efekty zrealizowanego projektu nie będą generowały dla Gminy sprzedaży opodatkowanej.

Z uwagi zatem na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją ww. projektu.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa St. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.