Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-447/14-6/EK
z 3 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z 1 września 2014 r. (data wpływu 3 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od zakupionych środków trwałych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2014 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z 24 listopada 2014 r. (data wpływu 26 listopada 2014 r.) o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz w dniu 24 listopada 2014 r. o dodatkową opłatę – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• określenia, czy opisana transakcja stanowi nabycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),
• określenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych tytułem wynagrodzenia za przejętych pracowników (pytanie oznaczone we wniosku nr 5),
• prawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od zakupionych środków trwałych (pytanie oznaczone we wniosku nr 6),
• określenia, czy lista klientów którą nabędzie Spółka stanowi podlegające amortyzacji know-how nietechniczne (pytanie oznaczone we wniosku nr 7),
• prawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości firmy powstałej w wyniku nabycia przez Spółkę przedsiębiorstwa (pytanie oznaczone we wniosku nr 10).
  
  

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie dystrybucji części zamiennych dla rolnictwa (działalność handlowa).

W związku z reorganizacją grupy kapitałowej, do której należy Spółka, Spółka nabyła oraz nabędzie składniki majątkowe od innej polskiej spółki kapitałowej (dalej: „Zbywca”), która prowadzi zbliżoną do Spółki działalność gospodarczą. W ramach powyższej transakcji zakupu składników majątkowych, Spółka nabyła do dnia sporządzenia niniejszego wniosku środki trwałe (dziewięć laptopów, pięć samochodów osobowych, meble biurowe). Dodatkowo Spółka weszła w ogół praw i obowiązków wynikających z:

• umów najmu i serwisu trzech samochodów osobowych,
• umowy dotyczącej monitoringu floty samochodowej,
• umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych.
  
  

W dniu 17 lipca 2014 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników podjęło uchwałę zmieniającą firmę Spółki na firmę którą posługuje się Zbywca. Spółka złożyła do KRS stosowny wniosek o wpis zmian z prośbą o rejestrację na dzień 1 września 2014 r. Z informacji przekazanych Spółce przez Zbywcę wynika, iż Zbywca podjął również uchwałę zmieniającą firmę.

Ponadto w ramach transakcji doszło do przejścia zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm., dalej: „Kodeks pracy”). Wynagrodzenie z tego tytułu zostało ustalone w oparciu o rynkowe ceny stosowane przez firmy rekrutacyjne, w sposób tożsamy do usług HR.

Spółka nabędzie od Zbywcy listę klientów (odbiorców) wraz z informacjami o dotychczasowym asortymencie nabywanym przez klientów, o przestrzeganiu terminów płatności handlowych oraz informacji o relacjach z danymi klientami. Lista klientów będzie przekazana w formie zmaterializowanej (na nośniku danych lub w formie wydruku). Wynagrodzenie za listę klientów zostanie określone przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego na podstawie cen rynkowych.

Powyższa transakcja nie obejmowała ani nie będzie obejmować innych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa Zbywcy, w tym:

• praw i obowiązków wynikających z umów z odbiorcami i dostawcami Zbywcy (w szczególności zobowiązań, wykluczona jest również ciągłość w ramach systemów rabatowych itp.),
• środków pieniężnych,
• praw i obowiązków wynikających z umów rachunków bankowych,
• praw i obowiązków wynikających z umowy na świadczenie usług IT,
• praw i obowiązków wynikających z umowy na świadczenie usług, która obejmuje szereg kompleksowych usług wspomagających działalność Spółki, w tym usługi marketingowe, zarządzanie prawami do znaku towarowego, badań rozwojowych i rynkowych, określania polityki cenowej i strategii grupy, zarządzania, HR, finansowe i prawne,
• praw i obowiązków wynikających z umów licencyjnych na oprogramowanie IT,
• praw i obowiązków wynikających z umów na prowadzenie obsługi księgowej i rachunkowej.
  
  

Ponadto przedmiotem transakcji nie są objęte wartości niematerialne i prawne.

Składniki majątkowe nabyte przez Spółkę nie będą stanowić zorganizowanego zbioru składników majątkowych powiązanych w sposób organizacyjny, finansowy czy funkcjonalny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka zamierza wykorzystywać nabyte składniki majątkowe do wykonywania czynności opodatkowanych VAT w ramach prowadzonej działalności handlowej.

Dodatkowo w piśmie z 24 listopada 2014 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie do uzupełnienia wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, że nabywane przez Spółkę składniki majątkowe Spółka ma zamiar wykorzystywać w działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok, w związku z czym należy uznać, że składniki majątkowe opisane we wniosku spełniają warunki określone w art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

1. Czy przedstawiona powyżej transakcja nabycia przez Spółkę składników majątkowych stanowi nabycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 tej ustawy?
2. Jeśli odpowiedź na pytanie 1 okaże się przecząca, to jest składniki majątkowe będące przedmiotem transakcji nie stanowią przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 tej ustawy, to w jakim momencie Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione tytułem wynagrodzenia za przejętych pracowników?
3. Jeśli odpowiedź na pytanie 1 okaże się przecząca, to jest składniki majątkowe będące przedmiotem transakcji nie stanowią przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to czy Spółka jest uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych nabytych przez Spółkę w ramach powyżej opisanej transakcji?
4. Jeśli odpowiedź na pytanie 1 okaże się przecząca, to jest składniki majątkowe będące przedmiotem transakcji nie stanowią przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 tej ustawy, to czy lista klientów, którą nabędzie Spółka będzie stanowić know-how nietechniczne podlegające amortyzacji?
5. Jeśli odpowiedź na pytanie 1 okaże się twierdząca, to jest składniki majątkowe będące przedmiotem transakcji zostaną uznane za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 4a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 tej ustawy, to czy Spółka jest uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości firmy powstałej w wyniku nabycia przedsiębiorstwa przez Spółkę?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 3. Jednocześnie nadmienia się, że w zakresie:

• pytania nr 1 i nr 5 w dniu 3 grudnia 2014 r. została wydana interpretacja indywidualna nr ILPB3/423-447/14-4/EK;
• pytania nr 2 w dniu 3 grudnia 2014 r. została wydana interpretacja indywidualna nr ILPB3/423-447/14-5/EK;
• pytania nr 4 w dniu 3 grudnia 2014 r. została wydana interpretacja indywidualna nr ILPB3/423-447/14-7/EK.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli odpowiedź na pytanie 1 okaże się przecząca, to jest organ uzna, że przedmiotem transakcji nie jest przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 4a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 tej ustawy, to Spółka jest uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych nabytych przez Spółkę.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Mając powyższe na uwadze, Spółka będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych nabytych przez Spółkę w ramach transakcji na warunkach określonych w art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Powyższe oznacza, iż podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w związku z reorganizacją grupy kapitałowej, do której należy Spółka, Spółka nabyła oraz nabędzie składniki majątkowe od innej polskiej spółki kapitałowej, która prowadzi zbliżoną do Spółki działalność gospodarczą. W ramach powyższej transakcji zakupu składników majątkowych, Spółka nabyła do dnia sporządzenia niniejszego wniosku środki trwałe (dziewięć laptopów, pięć samochodów osobowych, meble biurowe).

Jak wskazano w piśmie uzupełniającym, nabywane składniki majątkowe Spółka ma zamiar wykorzystywać w działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok, w związku z czym należy uznać, że składniki majątkowe opisane we wniosku spełniają warunki określone w art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu należy jednak wskazać, że aby składniki majątku wymienione w art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogły zostać zaliczone do środków trwałych podatnika muszą spełniać następujące warunki:

• zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie;
• stanowią własność lub współwłasność podatnika – amortyzacji podatkowej podlegają wyłącznie środki trwałe, do których przysługuje podatnikowi prawo własności, z wyjątkiem środków używanych przez leasingobiorcę na podstawie umowy leasingu finansowego oraz tych wymienionych w art. 16a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
• są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania;
• przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok − o tym, jak długo będzie używany dany składnik decyduje sam podatnik;
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu;
• nie są wymienione w katalogu środków trwałych wymienionych w art. 16c ustawy.
  
  

Mając na uwadze powyższe należy zauważyć, że ustawodawca przewidział szczególny sposób zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z nabyciem środków trwałych.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych – wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Ustawodawca postanowił bowiem w treści art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.

Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Z uwagi na to, że składniki majątku wykorzystywane są przez podatników w dłuższym okresie czasu, a nie tylko w roku ich nabycia, ustawodawca przyjął zasadę, że wydatki te zalicza się do kosztów sukcesywnie, w miarę ich zużycia.

Stosownie bowiem do art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Przenosząc powyższe wyjaśnienia na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że Spółka będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych nabytych w ramach opisanej we wniosku transakcji, na warunkach określonych w art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Bez wpływu na powyższe pozostaje jednak okoliczność, czy przedmiotem transakcji jest przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 4a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 tej ustawy, czy też nie.

Końcowo informuje się, że w zakresie:

• podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie,
• podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
  
  

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.