Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-1024/14/AK
z 17 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 21 lipca 2014 r. (data wpływu 30 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie proporcji, według której Spółka może odliczyć podatek naliczony od nakładów inwestycyjnych poniesionych na wytworzenie inwestycji w obcych środkach trwałych oraz budowli wybudowanych na cudzym gruncie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie proporcji, według której Spółka może odliczyć podatek naliczony od nakładów inwestycyjnych poniesionych na wytworzenie inwestycji w obcych środkach trwałych oraz budowli wybudowanych na cudzym gruncie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 2 stycznia 2014 r. pomiędzy Gminą-Miastem (dalej: Miasto) a Ośrodkiem Sportu i Rekreacji Sp. z o. o. (dalej: Spółka) została zawarta umowa użyczenia, w ramach której Miasto użyczyło Spółce do bezpłatnego używania nieruchomość gruntową zabudowaną obiektami sportowymi.

Spółka zobowiązała się przedmiot użyczenia używać w sposób odpowiadający jego przeznaczeniu i właściwościom, tj. pod stadiony miejskie. Zobowiązała się także do udostępniania stadionów Miastu i klubom sportowym na przeprowadzanie treningów i zawodów sportowych oraz na pokrywanie kosztów związanych z używaniem obiektów sportowych i kosztów związanych z ich eksploatacją. Miasto wyraziło zgodę na udostępnianie przez Spółkę stadionów innym osobom niż wymienione powyżej i pobieranie z tego tytułu pożytków, jeśli będą służyć one pokryciu kosztów utrzymania stadionów przez Spółkę. W aneksie z dnia 26 marca 2014 r. do umowy użyczenia z dnia 2 stycznia 2014 r. Strony ustaliły, że umowa jest zawarta na czas nieokreślony. Spółka zobowiązała się do przeprowadzenia na własny koszt inwestycji polegającej na budowie trybun sportowych wraz z zadaszeniem i budynkiem technicznym na nieruchomości oznaczonej jako działka nr 118, położonej w obrębie 5 miasta, stanowiącej teren Stadionu Miejskiego.

W odniesieniu do kosztów poniesionych przez Spółkę w związku z realizacją tej inwestycji Miasto wskazało na możliwość, w przypadku zabezpieczenia odpowiednich środków w budżecie Miasta, zrefinansowania całości lub części kosztów inwestycji po jej zakończeniu. Podstawą refinansowania będzie wniosek wraz z wykazem poniesionych kosztów.

W dniu 15 stycznia 2014 r. Miasto i Spółka zawarły umowę w sprawie przekazania przez Miasto na rzecz Spółki środków finansowych zgodnie z zapisami Uchwały Nr XXXIII/386/2013 Rady Miejskiej z dnia 29 października 2013 r. w sprawie określenia warunków i trybu finansowania rozwoju sportu w Gminie-Miasto, na realizację zadań:

1. podnoszenia mieszkańcom miasta dostępności do obiektów Pływalni i Lodowiska Zleceniobiorcy oraz Hali Sportowej,
2. zwiększenia dostępności obiektów sportowych (Stadiony miejskie) mieszkańcom miasta, a przede wszystkim klubom sportowym, w celu przeprowadzania treningów oraz imprez i zawodów sportowych.
   

W § 3 umowy określono wysokość należnego Spółce wsparcia na kwotę 2.950.000,00 zł.

W celu wykonania zobowiązania dotyczącego budowy trybun sportowych wraz z zadaszeniem i budynkiem technicznym na Stadionie Miejskim (w granicach i w zakresie opisanym projektem budowlanym) Spółka zawarła w dniu 28 lutego 2014 r. umowę ze spółką z o. o., zlecając jej wykonanie wyżej wymienionych obiektów określonych w umowie.

Roboty zostały już rozpoczęte, a wykonawca wystawił dwie faktury:

• faktura VAT Nr 19/2014/B z dnia 2 kwietnia 2014 r. na kwotę 67.081,30 zł (w tym VAT - 12.543,66 zł),

• faktura VAT Nr 26/2014/B z dnia 14 maja 2014 r. na kwotę 181.290,11 zł (w tym VAT - 33.899,78 zł).

W związku z otrzymywaniem dotacji od Miasta, Spółka zwróciła się do Ministra Finansów reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, o interpretację indywidualną, czy otrzymane przez Spółkę, na podstawie zawartego porozumienia, kwoty dofinansowania od Miasta na realizację zadań powierzonych Spółce podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W interpretacji nr x z dnia 12 lutego 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy potwierdził, że otrzymane od Miasta kwoty dofinansowania nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W oparciu o wskazaną powyżej interpretację, Spółka ustaliła wysokość proporcji wynikającej z przepisu art. 90 ust. 3 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: u.p.t.u.) na 99% i przyjęła, zgodnie z przepisem art. 90 ust. 10 pkt 1 ustawy, że proporcja ta za rok 2013 wynosi 100%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W jakiej proporcji Spółka może odliczyć od VAT należnego podatek naliczony od nakładów inwestycyjnych poniesionych na wytworzenie inwestycji w obcych środkach trwałych oraz budowli wybudowanych na cudzym gruncie służących prowadzeniu przez nią działalności gospodarczej, jeśli znaczna część środków, z jakich Spółka finansuje swoją działalność, są to kwoty dofinansowania od Miasta na realizację zadań powierzonych Spółce?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje prawo do odliczenia w 2014 r. od VAT należnego VAT naliczonego, od całości wydatków poniesionych na budowę środków trwałych służących do prowadzenia opodatkowanej działalności gospodarczej, jeśli ustalona zgodnie z przepisem art. 90 ust. 3 u.p.t.u. proporcja przekroczyła, zgodnie z przepisem art. 90 ust. 4 i 10 pkt 1 u.p.t.u., za rok 2013 - 98%.

Zgodnie z przepisem art. 16a ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: u.p.d.p.), do środków trwałych podlegających amortyzacji zalicza się przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych" oraz budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie.

Ponieważ zarówno inwestycje w obce środki trwałe, jak i budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie, są zaliczane do środków trwałych po przyjęciu ich do używania, to w pierwszej fazie budowy należy je klasyfikować dla potrzeb rachunkowych jako środki trwałe w budowie. Po przyjęciu do użytkowania obiekty te, w zależność od ich cech, będzie trzeba zaliczyć do „inwestycji w obcych środkach trwałych" lub „budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie". Po oddaniu tych obiektów do użytkowania, Spółka będzie je wykorzystywać do prowadzenia własnej działalności gospodarczej polegającej na udostępnianiu stadionów Miastu i klubom sportowym. W zależności od rodzaju czynności, są one opodatkowane podatkiem należnym - stawką podstawową (23%) oraz stawkami obniżonymi (8% i 5%). Niektóre usługi świadczone przez Spółkę są zwolnione z opodatkowania. Spółka otrzymuje też dotacje od Miasta na dofinansowanie kosztów działalności.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że skoro wybudowane przez nią środki trwałe służą opodatkowanej działalności gospodarczej, to ma prawo do pomniejszenia VAT należnego o VAT naliczony wynikający z faktur otrzymanych w związku z budową wspomnianych powyżej środków trwałych. Spółka otrzymuje dotacje i dokonuje sprzedaży zwolnionej, pozostaje więc kwestia prawidłowego skonstruowania proporcji ustalonej w przepisie art. 90 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Proporcję o której mowa powyżej, ustala się jako: „(...) udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym rocznym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo".

W ocenie Spółki, zgodnie z przepisem art. 29a ust. 1 u.p.t.u., podstawę opodatkowania stanowi wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Z przepisu tego wynika, że aby dotacje otrzymywane przez podatników stanowiły element podstawy opodatkowania, muszą mieć one bezpośredni wpływ na cenę dostarczanych przez tych podatników towarów oraz świadczonych usług.

Z otrzymanej przez Spółkę interpretacji nr ITPP1/443-1435/12/DM z dnia 12 lutego 2103 r. wynika, że dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nie dających się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a więc nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie podlegają opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. Skoro dotacje otrzymane przez Spółkę na dofinansowanie realizacji zadań powierzonych Spółce nie podlegają opodatkowaniu, to nie powinny być też uwzględniane przy ustaleniu proporcji, o której mowa w przepisie art. 90 ust. 3 u.p.t.u.

Dlatego, przy ustalaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 u.p.t.u., Spółka winna uwzględnić tylko wykonywane przez nią czynności opodatkowane i zwolnione z VAT. W ocenie Spółki, otrzymanie dotacji nie ma wpływu na istnienie oraz zakres prawa do odliczenia. Uprawnienie to w zakresie w jakim zakupy finansowane są ze środków pochodzących z dotacji przysługuje podatnikom na zasadach ogólnych. W konsekwencji, prawo do odliczenia w przypadku zakupów towarów i usług finansowanych dotacjami przysługuje w zakresie, w jakim towary te i usługi wykorzystywane są do wykonywania przez podatników czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 u.p.t.u.).

Potwierdzają to organy podatkowe w udzielanych wyjaśnieniach, czego przykładem może być interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 maja 2012 r. (ILPP2/443-140/12-4/AD), czy interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 maja 2012 r. (IBPP2/443-197/12/BW). W drugiej ze wskazanych interpretacji czytamy, że „z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Czynności wykonywane w ramach realizacji programu podlegają opodatkowaniu. Wydatki, które pokrywane będą dotacją i środkami własnymi będą służyły wyłącznie czynnościom związanym z realizacją Projektu, a w szczególności jak wskazał Wnioskodawca czynnościom podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT. W tym stanie rzeczy, mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż zarówno od zakupów sfinansowanych dotacją jak i od zakupów sfinansowanych środkami własnymi Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT, pod warunkiem, iż nie wystąpią żadne przesłanki negatywne, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT".

Wpływ na proporcję dla potrzeb odliczeń częściowych mają tylko dotacje stanowiące element podstawy opodatkowania, których otrzymanie z uwagi na przepis art. 29a ust. 1 traktuje się jak wykonanie czynności opodatkowanej.

Odnośnie dotacji nie powiększających obrotu podatników, to miały wpływ na stosowaną przez nich proporcję dla celów odliczeń częściowych w okresie od 1 maja 2004 r. do 31 maja 2005 r. Wynikało to z uchylonego z dniem 1 czerwca 2005 r. art. 90 ust. 7 u.p.t.u. Obecnie przepis ten nie obowiązuje, co oznacza, że niestanowiące elementu podstawy opodatkowania podatnika dotacje, nie mają wpływu na obrót będący podstawą obliczenia proporcji dla celów odliczeń częściowych (kwoty tych dotacji nie są uwzględniane przy ustalaniu tej proporcji). Potwierdzają to organy podatkowe w udzielanych wyjaśnieniach (zob. przykładowo interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 marca 2009 r., ILPP1/443-73/09-2/BD).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a) omawianego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Powyższe regulacje wskazują, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z ust. 2 tego artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w art. 90 ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Jak stanowi ust. 3 tego artykułu, proporcję, o której mowa w ust. 2 ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W art. 90 ust. 4 ustawy wskazano, że proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy).

Zgodnie z ust. 6 tego artykułu, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:

1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie w jakim czynności te mają charakter pomocniczy.

Stosownie do ust. 9a cytowanego artykułu, przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Z regulacji art. 90 ustawy wynika, że przy obliczaniu proporcji, w liczniku uwzględnia się roczny obrót z tytułu czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, natomiast w mianowniku uwzględnia się całkowity obrót uzyskany z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W art. 90 ustawy nie sprecyzowano, co należy rozumieć przez obrót, o którym mowa w tym przepisie. W związku z tym odwołać się należy do obrotu zdefiniowanego na potrzeby określenia podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług.

Stosownie art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Pojęcie „sprzedaż” zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 22 ustawy i należy przez nie rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Dokonując analizy przywołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Trzeba więc uznać, że czynności niepodlegające opodatkowaniu nie są w ogóle objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem nie uwzględnia się ich do wyliczenia sumy obrotów ustalonych dla potrzeb liczenia proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT. Fakt ten nie stanowi jednakże przesłanki do przyznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wykonywaniem czynności niepodlegających opodatkowaniu. Oznacza to jedynie, że czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług znajdują się poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wyjaśniono wyżej, czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie powinny być uwzględniane w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy.

Cytowane przepisy art. 90 ust. 3–6 stanowią o sposobie obliczania proporcji wstępnej, która obliczana jest według obrotów z roku poprzedniego. Przy liczeniu proporcji nie uwzględnia się w sumie obrotów ogółem podatnika kwot otrzymanych dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, niepowiększających podstawy opodatkowania. Jeśli zatem podatnik otrzyma dotację niemającą wpływu na podstawę opodatkowania (np. dotację niestanowiącą dopłaty do ceny sprzedawanych towarów i usług lub dotację na zakup środków trwałych), nie musi uwzględniać jej kwoty w swoich obrotach ogółem.

Jak stanowi art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania (art. 91 ust. 2 ww. ustawy).

Jak wskazano we wniosku, w interpretacji indywidualnej z dnia 12 lutego 2013 r. nr x tutejszy organ potwierdził, że otrzymane od Miasta kwoty dofinansowania nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, przy uwzględnieniu ww. rozstrzygnięcia wydanego na wniosek Spółki, pozwala stwierdzić, że Spółka nie powinna uwzględniać w kalkulacji proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy, zdarzeń pozostających poza zakresem podatku od towarów i usług, tj. otrzymanych od Miasta kwot dofinansowania. Zatem w celu wyliczenia proporcji, o której mowa w ww. przepisie, Spółka winna pominąć ww. dotacje, które nie mają wpływu na podstawę opodatkowania, uwzględniając jedynie stosunek sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług do sprzedaży ogółem, tj. opodatkowanej i zwolnionej. Tak ustalona proporcja jest podstawą do odliczenia podatku naliczonego do odliczenia z tytułu tzw. „zakupów mieszanych”.

Skoro z treści wniosku wynika, że ustalona przez Spółkę na ww. zasadach proporcja za 2013 r. wyniosła 99%, miała prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%.

W konsekwencji - na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 1 ustawy - w 2014 r. Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości z tytułu wydatków związanych z budową trybun sportowych wraz z zadaszeniem i budynku technicznego, o ile nie zachodzą wyłączenia wymienione w art. 88 ustawy.

Zaznaczyć przy tym należy, że po zakończeniu roku 2014 Spółka zobowiązana będzie do obliczenia rzeczywistej proporcji za ten rok i dokonania ewentualnej korekty na zasadach przewidzianych w art. 91 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.