2014.10.06 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-657/14-2/LK
z 6 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2014 r. (data wpływu 9 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% podatku dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% podatku dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podmiotem posiadającym siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Niemiec. D. jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w Niemczech, posiada także numer VAT UE nadany w Niemczech. D. prowadzi również działalność gospodarczą na terenie Polski polegającą na handlu makulaturą, odpadami z papieru i tektury („towary”). Towary te objęte są grupowaniem PKWiU 38.11.52.0 - odpady z papieru i tektury. D. nie posiada w Polsce siedziby działalności gospodarczej ani też stałego miejsca prowadzenia działalności (tj. nie posiada w Polsce żadnych zasobów technicznych ani personalnych).

Wnioskodawca, począwszy od kwietnia 2012 roku nabywa w Polsce towary i odsprzedaje je klientom zlokalizowanym na terenie Polski oraz Niemiec. Towary nabywane przez D. od polskiego kontrahenta były i są w pierwszej kolejności przewożone do magazynu przedsiębiorstwa usług komunalnych znajdującego się na terenie Polski, w którym to przedsiębiorstwie towary te były i są tymczasowo przechowywane oraz poddawane tzw. procesowi belowania. W przypadku dostaw dokonywanych do klientów z Niemiec, towary były i są transportowane z Polski do Niemiec, skutkiem czego transakcje te stanowią wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów („WDT”). D. był odpowiedzialny za transport towarów na całej trasie (tj. z magazynu do niemieckiego klienta).

W momencie dokonywania przedmiotowych transakcji D. nie był zarejestrowany dla celów podatku VAT w Polsce. Wnioskodawca nie był również zarejestrowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych na terenie Polski. W związku z powyższym w celu prawidłowego rozliczenia podatku VAT z tytułu dokonanych dostaw krajowych oraz sprzedaży do Niemiec, w kwietniu 2014 r. D. zarejestrował się jako czynny podatnik VAT w Polsce oraz jako podatnik VAT-UE. Wraz z dokumentami rejestracyjnymi, D. złożył stosowne deklaracje VAT-7 za przeszłe okresy.

W odniesieniu do dostaw dokonywanych na rzecz niemieckich podmiotów, kontrahenci ci posiadali na moment dokonania transakcji WDT ważne numery identyfikacyjne. Jednocześnie w stosunku do powyższych dostaw towarów D. dysponuje:

fakturami wystawionymi przez D. na niemieckich podatników. Pierwotnie, w wyniku błędu popełnionego przy kwalifikacji transakcji dla podatku VAT, D. omyłkowo wykazał na przedmiotowych fakturach niemiecki podatek VAT (tj. stawkę 19%),

dokumenty transportowe (tj. CMR lub dokument) potwierdzające dostawę - tzw. lieferchein delivery note), z których wynika, iż towary będące przedmiotem poszczególnych dostaw zostały wywiezione z terytorium Polski i zostały dostarczone do nabywcy na terytorium Niemiec. Dokumenty te zawierają m.in. numery poszczególnych transakcji, wagę sprzedawanych towarów, podpis nabywcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, D. jest uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku VAT do dostaw towarów dokonanych z Polski do niemieckich klientów w okresie od kwietnia 2012 roku (tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej przez D. w Polsce) do dnia uzyskania przez Wnioskodawcę potwierdzenia zarejestrowania jako podatnik VAT-UE w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż jest uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku VAT do dostaw towarów dokonanych z Polski do niemieckich klientów w okresie od kwietnia 2012 roku (tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej przez D. w Polsce) do dnia uzyskania przez Wnioskodawcę potwierdzenia zarejestrowania jako podatnik VAT-UE w Polsce.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Warunki opodatkowania WDT 0% stawką VAT określone w ustawie o VAT obowiązujące od kwietnia 2012 do końca marca 2013 r.

Kwestia prawa do zastosowania 0% stawki podatku VAT w odniesieniu do dostaw dokonywanych z Polski do innych państw Unii Europejskiej została uregulowana w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT. W brzmieniu od kwietnia 2012 r., (tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej przez D. w Polsce) do końca marca 2013 r. przepis ten stanowił, iż WDT podlega opodatkowaniu według stawki podatku pod warunkiem że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji WDT, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku VAT i podał ten numer oraz swój numer VAT UE na fakturze stwierdzającej dostawę towarową
podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Ponadto zgodnie z art. 13 ust, 6 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym we wskazanym wyżej okresie, WDT występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT UE. Z powyższego przepisu wynika, zatem, iż aby Wnioskodawca mógł zastosować stawkę 0% do dokonywanych transakcji WDT powinien być zarejestrowany jako podatnik VAT-UE w momencie dokonywania transakcji WDT oraz powinien podać ten numer na fakturze.

Zdaniem Wnioskodawcy, określone w art. 13 ust. 6 oraz art. 42 ust. pkt 1 ustawy o VAT wymogi dotyczące rejestracji podmiotu dokonującego dostawy jako podatnika VAT-UE oraz podania numeru jego VAT UE na fakturze sprzedaży pełnią jedynie funkcję formalną i nie są rozstrzygające zarówno w kwestii kwalifikacji transakcji jako WDT jak też w kwestii zastosowania 0% stawki VAT. Inna interpretacja tych przepisów byłaby sprzeczna z przepisami Dyrektywy VAT 2006/112/WE, Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347/1 ze zm. („Dyrektywa VAT”).

W myśl bowiem art. 138 ust. 1 Dyrektywy VAT; „państwa członkowskie zwalniają dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium danego państwa ale na terytorium Wspólnoty, przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, dokonane dla innego podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, działających w takim charakterze w państwie członkowskim innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów”.

Zwolnienie, o którym mowa w art. 138 ust. 1 Dyrektywy VAT zostało implementowane do polskiego systemu prawnego poprzez możliwość zastosowania stawki 0% do WDT na podstawie art. 13, art. 41 ust. 3 oraz art, 42 ustawy o VAT. Należy jednak zauważyć, iż Dyrektywa VAT nie uzależnia możliwości zastosowania zwolnienia z art. 138 ust. 1 od tego, czy w momencie dokonania dostawy podmiot jej dokonujący jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE oraz od tego, czy dostawca poda! swój numer VAT na fakturze sprzedaży.

Wprawdzie zgodnie z art. 131 Dyrektywy VAT (odnoszącym się również do art. 138) „zwolnienia przewidziane w rozdziałach 2-9 stosuje się bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych i na warunkach ustalanych przez państwa członkowskie w celu zapewnienia prawidłowego i prostego stosowania tych zwolnień oraz zapobieżenia wszelkim możliwym przypadkom uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyć”, jednak wymogi formalne stawiane przez art. 13 ust. 6 oraz art. 42 ust. 1 pkt i ustawy o VAT nie mogą być uznane za przepisy przeciwdziałające unikaniu opodatkowania czy nadużyciom. W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy od spełnienia wymogów określonych w tych przepisach nie można uzależniać zaistnienia dostawy wewnątrzwspólnotowej i możliwości zastosowania stawki 0% przez podmiot dokonujący dostawy towarów.

Warto zauważyć, iż powyższe stanowisko prezentuje również Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej („ETS”). Przykładowo w wyroku wydanym w dniu 27 września 2007 r. w sprawie Albert Collée (C-146/05) ETS uznał, iż:

„przepis krajowy, który uzależnia w istocie prawo do zwolnienia od podatku dostawy wewnątrzwspólnotowej od spełnienia obowiązków formalnych, nie uwzględniając wymogów merytorycznych, a w szczególności nie biorąc pod uwagę kwestii, czy zostały one spełnione, wykracza poza to, co jest niezbędne dla zapewnienia prawidłowego poboru podatku.”

(...) zasada neutralności podatkowej wymaga by zwolnienie od podatku VAT zostało przyznane 10 razie spełnienia przesłanek merytorycznych, nawet jeśli podatnik pominął pewne wymogi formalne. Inaczej byłoby jedynie to przypadku, gdyby naruszenie tych wymogów formalnych uniemożliwiło przedstawienie przekonywującego dowodu spełnienia przesłanek merytorycznych.

Analizując powyższe należy zauważyć, że dla uznania danej czynności za WDT musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego. Rejestracja podmiotu, jako podatnika VAT UE w momencie dokonywanie transakcji sprzedaży jest jedynie przesłanką formalną, która nie może mieć wpływu na kwalifikację natury samej transakcji. Wobec czego uznanie danej dostawy za WDT winno być dokonywane na podstawie elementów obiektywnych, takich jak fizyczne przemieszczenie towarów pomiędzy państwami UE, a nie w oparciu o formalne kryterium rejestracji.

Jednocześnie z powyższych przepisów wynika, iż WDT podlega opodatkowaniu stawką w wysokości 0%, jeśli zostanie odpowiednio udokumentowana. Mając na uwadze, iż D. fizycznie przemieścił towary z Polski do Niemiec oraz posiada dokumenty transportowe (tj. CMR lub dokumenty potwierdzające dostawę - tzw. lieferschein, delivery note), z których wynika, iż towary będące przedmiotem poszczególnych dostaw zostały wywiezione z terytorium kraju i zostały dostarczone do nabywcy na terytorium Niemiec, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przysługuje mu prawo do opodatkowania przedmiotowych dostaw 0% stawką VAT.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych wydanych w imieniu Ministra Finansów w analogicznych stanach faktycznych, m.in. w:

interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 lipca 2013 r. (sygn. IPPP3/443-397/13-2/JK);

interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 marca 2013 r. (sygn, ILPP4/443-546/12-2/ISN);

interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 grudnia 2012 r. (sygn. IPPP3/443-998/12-2/KB)

interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 października 2012 r. (sygn. IPPP3/443-417/12-5/LK)

interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 kwietnia 2011 r. (sygn. IPPP3/443-30/11-3/KC);

interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 lipca 2011 r. (sygn. IPPP3/443-576/11-3/KC)

Warunki opodatkowania WDT 0% stawką VAT określone w ustawie o VAT obowiązujące od 1 kwietnia 2013 r. do dnia uzyskania potwierdzenia zarejestrowania dla celów VAT w Polsce.

Należy również zauważyć, iż od 1 kwietnia 2013 r. przepisy art. 13 ust. 6, jak również art. 42 ust. 1 zostały znowelizowane. Art. 42 ust. 1 ustawy o VAT został zmodyfikowany poprzez wykreślenie warunku podania numeru kontrahenta oraz numeru VAT UE dostawcy na fakturze dokumentującej transakcję WDT opodatkowanej 0% stawką podatku VAT. Zmiana ta uwzględnia orzecznictwo krajowe oraz unijne a także stanowisko organów podatkowych (wskazane powyżej), które kwestionuje uzależnienie zastosowania stawki 0% od rejestracji dostawy dla celów VAT przed dokonaniem transakcji WDT.

Warto zwrócić uwagę, iż cel dokonanej nowelizacji został jednoznacznie wskazany w uzasadnieniu do projektu ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 35 i 1027), zgodnie z którym: w art. 13 ust. 6 proponuje się w celu dostosowania do orzecznictwa unijnego rezygnację z uzależnienia wystąpienia wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od faktu rejestracji podatnika jako podatnika VAT UE, zgodnie z art. 97 ustawy o VAT. Zmiana ta jest skorelowana ze zmianą art. 42 ust. 1, która umożliwi zastosowanie stawki 0%, nawet jeśli podatnik nie dochowa terminu zarejestrowania się dla celów handlu wewnatrzwspolnotowego wskazanego w art. 97 ustawy o VAT, pod warunkiem jednak, że dokona tej czynności najpóźniej w momencie składania deklaracji podatkowej.”

Oznacza to, że powyższa zmiana ma charakter dostosowujący przepisy prawa krajowego do wcześniej już obowiązujących regulacji unijnych.

W konsekwencji, zgodnie z brzmieniem przepisów ustawy o VAT po nowelizacji, WDT podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy;

przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

składając deklarację podatkowy (w której wykazuje tę dostawę towarów) jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Mając na uwadze, iż D.:

dokonywał dostaw towarów na rzecz nabywców z Niemiec posiadających ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany im w Niemczech;

posiada dowody (tj. dokumenty CMR dokumenty potwierdzające dostawę tzw. lieferschein delivery note) potwierdzające, iż towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywców na terenie Niemiec

w momencie złożenia deklaracji podatkowej (w której wykazuje tę dostawę towarów) jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE;

Należy stwierdzić, iż D. jest uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku VAT do transakcji WDT. W opinii Wnioskodawcy, brak rejestracji dla potrzeb VAT-UE w momencie dokonywania transakcji WDT pozostaje bez wpływu na możliwość skorzystania z 0% stawki VAT, jeżeli zostały spełnione przesłanki merytoryczne uznania transakcji za WDT oraz podatnik w momencie składania deklaracji jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Podsumowanie

Mając na uwadze przytoczone powyżej argumenty, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż jest on uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku VAT do transakcji WDT z Polski do Niemiec zarówno w okresie od kwietnia 2012 roku do końca marca 2013 r., jak również po zmianie przepisów ustawy o VAT, czyli od kwietnia 2013 r. do dnia uzyskania potwierdzenia zarejestrowania, jako podatnik VAT-UE w Polsce.

Mając na uwadze powyższe, D. wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanego powyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 13 ust. 1 ustawy - przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r., wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7 zgodnie z art. 13 ust. 6 ustawy

Art. 97 w ust. 1 podaje, że podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Z przepisów ustawy wynika, że obowiązkiem rejestracji w charakterze "podatników VAT UE" zostały obciążone wszystkie te podmioty, które mogą rozpoznawać te transakcje a ich identyfikacja następuje poprzez zarejestrowanie się w charakterze "podatnika VAT UE".

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika że Wnioskodawca jest podmiotem posiadającym siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Niemiec. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w Niemczech, posiada także numer VAT UE nadany w Niemczech. Wnioskodawca prowadzi również działalność gospodarczą na terenie Polski polegającą na handlu makulaturą, odpadami z papieru i tektury („towary”). Wnioskodawca nie posiada w Polsce siedziby działalności gospodarczej ani też stałego miejsca prowadzenia działalności.

Wnioskodawca, począwszy od kwietnia 2012 roku nabywa w Polsce towary i odsprzedaje je klientom zlokalizowanym na terenie Polski oraz Niemiec. Towary nabywane przez Wnioskodawcę od polskiego kontrahenta były i są w pierwszej kolejności przewożone do magazynu przedsiębiorstwa usług usług komunalnych znajdującego się na terenie Polski, w którym to przedsiębiorstwie towary te były i są tymczasowo przechowywane oraz poddawane tzw. procesowi belowania. W przypadku dostaw dokonywanych do klientów z Niemiec, towary były i są transportowane z Polski do Niemiec, skutkiem czego transakcje te stanowią wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów („WDT”). Wnioskodawca był odpowiedzialnym za transport towarów na całej trasie (tj. z magazynu do niemieckiego klienta).

W momencie dokonywania przedmiotowych transakcji Wnioskodawca nie był zarejestrowany dla celów podatku VAT w Polsce. Wnioskodawca nie był również zarejestrowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych na terenie Polski. W związku z powyższym w celu prawidłowego rozliczenia podatku VAT z tytułu dokonanych dostaw krajowych oraz sprzedaży do Niemiec, w kwietniu 2014 r. Wnioskodawca zarejestrował się jako czynny podatnik VAT w Polsce oraz jako podatnik VAT-UE. Wraz z dokumentami rejestracyjnymi, Wnioskodawca złożył stosowne deklaracje VAT-7 za przeszłe okresy.

fakturami wystawionymi przez Wnioskodawcę na niemieckich podatników. Pierwotnie, w wyniku błędu popełnionego przy kwalifikacji transakcji dla podatku VAT, Wnioskodawca omyłkowo wykazał na przedmiotowych fakturach niemiecki podatek VAT (tj. stawkę 19%),

dokumenty transportowe (tj. CMR lub dokumenty potwierdzające dostawę - tzw. lieferchein delivery note), z których wynika, iż towary będące przedmiotem poszczególnych dostaw zostały wywiezione z terytorium Polski i zostały dostarczone do nabywcy na terytorium Niemiec. Dokumenty te zawierają m.in. numery poszczególnych transakcji, wagę sprzedawanych towarów, podpis nabywcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, jest On uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku VAT do dostaw towarów dokonanych z Polski do niemieckich klientów w okresie od kwietnia 2012 roku (tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę w Polsce) do dnia uzyskania przez Wnioskodawcę potwierdzenia zarejestrowania jako podatnik VAT-UE w Polsce.

Stosownie do przepisu art. 42 ust. 1 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego.

Należy zauważyć, że istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania (...). Powyższa charakterystyka transakcji wewnątrzwspólnotowych stanowi jednocześnie podstawową regułę interpretacyjną, jaką należy się kierować przy opodatkowaniu tych transakcji.

Art. 138 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r., w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), stanowi że państwa członkowskie zwalniają dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium danego państwa, ale na terytorium Wspólnoty, przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, dokonane dla innego podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, działających w takim charakterze w państwie członkowskim innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów.

Trybunał sprawiedliwości Unii europejskiej w orzeczeniu C-409/04 w sprawie Teleos plc i inni. zawarł tezę, gdzie wskazuje na główne cechy dostaw wewnątrzwspólnotowych. Jak podaje, „uznanie danej dostawy lub nabycia za czynności wewnątrzwspólnotowe musi być dokonywane na podstawie elementów obiektywnych, takich jak fizyczne przemieszczenie towarów pomiędzy państwami członkowskimi (...) Wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru następuje, a zwolnienie od podatku dostawy wewnątrzwspólnotowej znajduje zastosowanie tylko wtedy, gdy prawo do rozporządzenia towarem jak właściciel zostało przeniesione na nabywcę i gdy dostawca ustali, że towar ten został wysłany lub przetransportowany do innego państwa członkowskiego oraz w wyniku wysyłki lub transportu fizycznie opuścił terytorium państwa członkowskiego dostawcy”. Tak więc ze wspólnotowej definicji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie wynika obowiązek rejestracji dostawcy towaru jako podatnika. Z kolei zagadnienie neutralności VAT, w aspekcie wymogów formalnych stanowionych przez państwa członkowskie w związku ze zwolnieniem od podatku z tytułu WDT, zostało rozwinięte przez ETS w orzeczeniu w sprawie C-146/05 Albert Collée przeciwko Finanzamt Limburg an der Lahn na co słusznie wskazuje Spółka w swoim uzasadnieniu.

Analizując powyższe należy uznać, że dostawa wewnątrzwspólnotowa oznacza dostawę towarów, a więc musi nastąpić przeniesienie prawa do rozporządzenia towarem jak właściciel, towar musi być transportowany pomiędzy dwoma państwami członkowskimi Wspólnoty, a transakcje muszą być dokonywane pomiędzy podatnikami tych państw członkowskich. Tak zdefiniowana wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług, jeśli zostanie odpowiednio udokumentowana.

W związku z powyższym uznanie danej dostawy za czynności wewnątrzwspólnotowe winno być dokonywane na podstawie elementów obiektywnych, takich jak fizyczne przemieszczenie towarów pomiędzy państwami, a nie wyłącznie od spełnienia obowiązków formalnych. Jednakże by zastosować stawkę 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów należy spełnić także warunki formalne dotyczące rejestracji podmiotu, jako podatnika VAT UE.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nie dokonał rejestracji VAT UE z tego względu, że początkowo dokonaną transakcję uznał za transakcję niepodlegającą opodatkowaniu w Polsce tylko opodatkowaną na terytorium Niemiec.

Należy zauważyć, że Wnioskodawca miał obowiązek rozpoznania dokonanych transakcji jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów i tym samym miał obowiązek zarejestrowania się jako podatnik VAT UE. Wnioskodawca nie uczynił tego przed dokonaniem pierwszej transakcji wewnątrzwspólnotowej, jednakże w kwietniu 2014 r., w celu prawidłowego udokumentowania i rozliczenia polskiego podatku VAT zarejestrował się jako czynny podatnik VAT w Polsce oraz jako podatnik VAT-UE. Wraz z dokumentami rejestracyjnymi Wnioskodawca złożył stosowne deklaracje VAT-7 za minione okresy.

Ponadto Spółka wskazuje że, w odniesieniu do dostaw dokonywanych na rzecz niemieckich podmiotów, kontrahenci ci posiadali na moment dokonania transakcji WDT ważne numery identyfikacyjne. Jednocześnie w stosunku do powyższych dostaw towarów Wnioskodawca dysponuje:

fakturami wystawionymi przez Wnioskodawcę na niemieckich podatników. Pierwotnie, w wyniku błędu popełnionego przy kwalifikacji transakcji dla podatku VAT, Wnioskodawca omyłkowo wykazał na przedmiotowych fakturach niemiecki podatek VAT (tj. stawkę 19%),

dokumenty transportowe (tj. CMR lub dokumenty potwierdzające dostawę - tzw. lieferchein delivery note), z których wynika, iż towary będące przedmiotem poszczególnych dostaw zostały wywiezione z terytorium Polski i zostały dostarczone do nabywcy na terytorium Niemiec. Dokumenty te zawierają m.in. numery poszczególnych transakcji, wagę sprzedawanych towarów, podpis nabywcy.

Po analizie powołanych przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że jak wskazuje Wnioskodawca nastąpiło rzeczywiste przemieszczenie przedmiotowego towaru z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego, a tym samym transakcja ta spełnia przesłanki uznania jej za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Wnioskodawca który działa, jako podatnik podatku VAT pomimo niedopełnienia formalności rejestracyjnych przed dokonaniem dostawy, ma prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z uwagi na posiadanie właściwej dokumentacji oraz faktu późniejszego zarejestrowania się zgodnie z art. 97 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

W związku z tym że ilość stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych była mniejsza niż ilość wniesionych opłat kwota w wysokości 40 zł stanowi nadpłatę i podlega zwrotowi zgodnie z 14f § 2a ustawy Ordynacja podatkowa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin