Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-632/14-3/AM
z 3 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2014 r. (data wpływu 7 lipca 2014 r.) oraz piśmie z dnia 17 lipca 2014 r. (data wpływu 22 lipca 2014 r.) o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na zakup biletów na rzecz pracowników i ich dzieci – jest prawidłowe;
  

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku podatku należnego od transakcji nieodpłatnego przekazania biletów na rzecz pracowników oraz dzieci pracowników – jest nieprawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na zakup biletów na rzecz pracowników i ich dzieci oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku VAT od zakupu ww. biletów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wypełniając warunki Uchwały Rady Miasta z dnia 6 marca 2014 roku, Wnioskodawca (zwana dalej Spółką) zobowiązany został do sfinansowania i zakupu służbowych biletów komunikacji miejskiej dla wszystkich swoich pracowników oraz biletów wolnej jazdy dla dzieci pracowników (dalej zwanych biletami).

Bilety dla pracowników zgodnie z treści Uchwały nabywane są obligatoryjnie dla wszystkich pracowników, natomiast bilety dla dzieci - wg zgłoszonego przez pracownika zapotrzebowania (po wcześniejszej weryfikacji zasadności przez Spółkę). Zapis o przyznanym pracownikom Spółki świadczeniu w postaci biletu pracowniczego oraz biletów dla dzieci pracowników znajduje się w Zakładowym Układzie Zbiorowym Pracy.

Ryczałtowa wartość rocznego biletu dla pracownika Spółki wynosi 100 zł. Bilety dla dzieci pracowników nabywane są w cenach zgodnych z taryfą biletową z uchwałą nr Rady Miasta z dnia 3 października 2013 roku w sprawie opłat za usługi przewozowe środkami lokalnego transportu zbiorowego w Mieście. Bilety nabywane są w Zarządzie Transportu (zwany dalej Z.) na podstawie wystawionej faktury.

Spółka ponosi koszty zakupu biletów pracowniczych i dla dzieci pracowników. Wartość świadczenia w postaci przekazanego biletu dla pracownika lub/i jego dzieci doliczana jest do dochodu pracownika. Składki ZUS odprowadzane są tylko od świadczenia dotyczącego zakupu biletów dla dzieci pracownika.

W związku z powyższym Wnioskodawca zwraca się z prośbą o interpretację skutków podatkowych wynikających z Ustawy o podatku od towarów i usług tj. podatku VAT oraz Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych tj. podatku PDOP oraz ujęcie w księgach rachunkowych Spółki operacji gospodarczych polegających na zakupie w/w biletów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Pytanie 1

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT z faktury wystawionej przez Z., dotyczącej zakupu biletów dla pracowników i ich dzieci? Czy prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje w miesiącu otrzymania faktury (wpływ faktury do Spółki)?

Pytanie 2

Czy Spółka od wartości zakupionych biletów dla pracowników i ich dzieci powinna naliczyć i wykazać podatek należny w Deklaracji VAT-7? Czy podatek należny należy wykazać w miesiącu wykonania usługi tj. w miesiącu sprzedaży biletów zgodnie z wystawioną fakturą przez Z.?

Pytanie 3

Czy wartość nabytych biletów na rzecz pracowników i ich dzieci stanowi koszt uzyskania przychodów dla Spółki?

Pytanie 4

Czy wartość naliczonego podatku należnego przez Spółkę, opisanego w pytaniu nr 2 stanowi koszt uzyskania przychodów dla Spółki?

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie nr 3 i 4 wniosku w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek w pozostałym zakresie, tj. ustawy o podatku od towarów i usług (pytanie 1 i 2 wniosku) zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Spółki do pytania 3:

Tak, na mocy art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej UPDOP) Spółka ma prawo zaliczyć wydatki na zakup biletów do kosztów uzyskania przychodów jako wydatek pośrednio związany z działalnością Spółki. Zakup biletów i przekazanie ich na rzecz pracowników i ich dzieci stanowi świadczenie na rzecz pracownika zapisane w Zakładowym Układzie Zbiorowym Pracy.

Stanowisko Spółki do pytania 4:

Tak, Spółka ma prawo zaliczyć wartość podatku należnego do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ wydatki te stanowią koszty pośrednio związane z działalnością Spółki i nie zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów tzn. nie są wymienione w art. 16 UPDOP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie:

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na zakup biletów na rzecz pracowników i ich dzieci za prawidłowe;
  

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku należnego od transakcji nieodpłatnego przekazania biletów na rzecz pracowników oraz dzieci pracowników za nieprawidłowe.
  
  

Ad. 1

Podstawę prawną kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów stanowi przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851), zgodnie z którym, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych enumeratywnie w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  

• został właściwie udokumentowany,
  

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  
  

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) - jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

W przedstawionym we wniosku opisie stanu faktycznego wypełniając warunki Uchwały Rady Miasta z dnia 6 marca 2014 roku, Spółka zobowiązana została do sfinansowania i zakupu służbowych biletów komunikacji miejskiej dla wszystkich swoich pracowników oraz biletów wolnej jazdy dla dzieci pracowników (dalej zwanych biletami). Bilety dla pracowników zgodnie z treści Uchwały nabywane są obligatoryjnie dla wszystkich pracowników, natomiast bilety dla dzieci - wg zgłoszonego przez pracownika zapotrzebowania (po wcześniejszej weryfikacji zasadności przez Spółkę). Zapis o przyznanym pracownikom Spółki świadczeniu w postaci biletu pracowniczego oraz biletów dla dzieci pracowników znajduje się w Zakładowym Układzie Zbiorowym Pracy. Ryczałtowa wartość rocznego biletu dla pracownika Spółki wynosi 100 zł. Bilety dla dzieci pracowników nabywane są w cenach zgodnych z taryfą biletową z uchwałą nr Rady Miasta z dnia 3 października 2013 roku w sprawie opłat za usługi przewozowe środkami lokalnego transportu zbiorowego w Mieście. Bilety nabywane są w Zarządzie Transportu (zwany dalej Z.) na podstawie wystawionej faktury. Spółka ponosi koszty zakupu biletów pracowniczych i dla dzieci pracowników. Wartość świadczenia w postaci przekazanego biletu dla pracownika lub/i jego dzieci doliczana jest do dochodu pracownika. Składki ZUS odprowadzane są tylko od świadczenia dotyczącego zakupu biletów dla dzieci pracownika.

Jak wskazano powyżej jako koszty podatkowe przyjmuje się zarówno te koszty, które są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów (bezpośrednio lub pośrednio), ale również te koszty, których celem jest zabezpieczenie lub zachowanie już istniejącego źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki uzasadnione racjonalnie i gospodarczo z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Kosztami podatkowymi mogą być również tzw. „koszty pracownicze”, gdyż wydatki ponoszone na rzecz pracowników, co do zasady stanowią dla pracodawcy koszty uzyskania przychodów, jeśli tylko spełniają wymóg art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, a także wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety wypłacane przez pracodawcę na rzecz pracowników oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników jako inne należności wynikające ze stosunku pracy. Pracodawca może bowiem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko te wydatki na rzecz pracowników, które pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności, stwierdzić należy, że na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatki związane z zakupem biletów i przekazaniem ich na rzecz pracowników i ich dzieci stanowić będą jako „koszty pracownicze” koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 tejże ustawy.

Ad. 2

Jak wskazano powyżej o możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Ogólną zasadą w podatku dochodowym od osób prawnych jest neutralność podatku od towarów i usług. Oznacza to, że generalnie podatek VAT nie stanowi ani przychodu ani kosztu podatkowego. Istnieją jednak wyjątki od tej reguły, które są przewidziane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. W odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów odpowiednie uregulowania znajdują się w art. 16 ust. 1 pkt 46. Przepis art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym, że jest kosztem uzyskania przychodów podatek należny:

• w przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
  

• w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,
  

• od nieodpłatnie przekazanych towarów, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, w przypadku gdy wyłącznym warunkiem ich przekazania jest uprzednie nabycie przez otrzymującego towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości lub wartości.
  
  
  

W przedstawionym we wniosku z dnia 3 lipca 2014 r. opisie stanu faktycznego Spółka ponosi koszty zakupu biletów pracowniczych i dla dzieci pracowników. Bilety nabywane są w Zarządzie Transportu (zwany dalej Z.) na podstawie wystawionej faktury. Wartość świadczenia w postaci przekazanego biletu dla pracownika lub/i jego dzieci doliczana jest do dochodu pracownika. Składki ZUS odprowadzane są tylko od świadczenia dotyczącego zakupu biletów dla dzieci pracownika. W świetle opisanego stanu faktycznego wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy naliczony przez Spółkę podatek należny od wartości zakupionych biletów dla pracowników i ich dzieci może ona zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

W tym miejscu wskazać należy, że w dniu 30 września 2014 r. dla Wnioskodawcy została wydana interpretacja indywidualna Nr IPPP1/443-775/14-3/EK.

Jak wynika z powołanej interpretacji: „nieodpłatne świadczenia w postaci przejazdów (biletów) na rzecz pracowników i dzieci pracowników pozwalają uznać świadczenia Spółki za czynność niepodlegającą opodatkowaniu. W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie obowiązany do naliczenia i wykazania podatku należnego w deklaracji VAT-7 od powyższych transakcji.”

Skoro zatem w przypadku nieodpłatnego przekazania biletów na rzecz pracowników oraz dzieci pracowników nie wystąpi podatek należny, to w takiej sytuacji nie może on stanowić kosztu uzyskania przychodów.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku należnego od transakcji nieodpłatnego przekazania biletów na rzecz pracowników oraz dzieci pracowników należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.