Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-390/14-2/KS
z 3 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z 29 lipca 2014 r. (data wpływu 5 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składki na rzecz izb gospodarczych (pytanie nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składki na rzecz izb gospodarczych (pytanie nr 1);
• ustalenia limitu, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie nr 2).
  
  

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest wielooddziałowym podmiotem gospodarczym, będącym polskim podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podatku od towarów i usług, rozliczającym się w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie prowadzonych ksiąg handlowych. Spółka powstała w roku 1991, natomiast w dniu 31.01.2014 r. połączyła się ze spółką S.A. (dalej: „B”) w trybie połączenia przez przejęcie, przy czym spółką przejmującą był Wnioskodawca. Obecnie 100% akcji Wnioskodawcy posiada „C” S.A.

Spółka jest znaczącym na rynku krajowym dostawcą soli przeznaczonej do zimowego utrzymania dróg oraz największym odbiorcą złomu miedzi w Polsce. Jest także właścicielem najnowocześniejszego w Europie Terminalu, uruchomionego w Porcie (…). Oprócz powyższego, Spółka prowadzi także działalność w tych obszarach, w których do stycznia 2014 r. prowadziła ją spółka „B”, a więc w zakresie produkcji związków renu (wykorzystywanych w technice lotniczej), kruszyw drogowych, odzysku surowców z wymurówek z pieców hutniczych oraz przetwarzania elektroodpadów (zużytego sprzętu RTV i AGD).

W związku z prowadzeniem działalności w tak wielu obszarach – Spółka jest członkiem kilku izb gospodarczych, w tym:

• Izby Gospodarczej M.,
• Zachodniej Izby Gospodarczej,
• Ogólnopolskiej Izby Gospodarczej.
  
  

Zgodnie z postanowieniami ich statutów – działają one na podstawie ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych (t.j. Dz.U. z 2009 r. Nr 84, poz. 710), izby gospodarcze są dobrowolnymi i mającymi osobowość prawną organizacjami samorządu gospodarczego. Celem działania izb jest reprezentacja podmiotów w nich zrzeszonych; w szczególności wobec organów państwowych oraz kształtowanie i rozpowszechnianie zasad etyki działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa, z wyjątkiem składek na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw – do wysokości łącznie nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty odpowiadającej 0,15% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym, stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy składki na rzecz izb gospodarczych mogą co do zasady być rozpoznawane jako koszt uzyskania przychodu?
2. Czy limit, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c) ustawy, mówiący o „kwocie odpowiadającej 0,15% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym” w tym konkretnym przypadku powinien być obliczany jako 0,15% kwoty wynagrodzeń z 2013 r. obu połączonych w styczniu 2014 r. spółek (a więc: Wnioskodawcy i ”B”), czy też tylko jako 0,15% kwoty wynagrodzeń z 2013 r. Wnioskodawcy (a więc tej przejmującej)?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1. Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 2 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 03 listopada 2014 r. nr ILPB3/423-390/14-3/KS.

Zdaniem Wnioskodawcy, aby wydatek na opłacenie przedmiotowych składek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• wydatek powinien być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu, lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (o czym stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych),
• organizacja, na rzecz której opłacane są składki, powinna zrzeszać przedsiębiorców i pracodawców,
• organizacja powinna działać na podstawie odrębnych ustaw,
• łączna kwota rozpoznanych kosztów z tego tytułu nie może przekraczać 0,15% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym, stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.
  
  

W stanie faktycznym Spółka wskazała, iż zajmuje się m.in. produkcją kruszyw drogowych, a także handlem złomem, głównie metali kolorowych. W celu zacieśniania współpracy z innymi podmiotami z branży, posiadania profesjonalnego reprezentanta a także uczestniczenia w procesie kształtowania i rozpowszechniania zasad etyki działalności gospodarczej – jest członkiem izb gospodarczych, działających na podstawie ustaw. Członkostwo ma charakter dobrowolny i wiąże się m.in. z obowiązkiem regularnego opłacania składek członkowskich na rzecz tych organizacji.

Przynależność do ww. organizacji wiąże się z wieloma korzyściami dla Spółki. Dzięki członkostwu Spółka posiada realny wpływ na rozwój branży, w której działa. Stwarza ono także możliwość zacieśnienia relacji z kontrahentami (jak i pozyskania nowych) podczas organizowanych przez izby spotkań, co w konsekwencji służy zwiększeniu osiąganych przez Spółkę przychodów.

Mając na uwadze powyższe, a w szczególności:

• fakt, iż wydatki te są ponoszone w celu osiągnięcia przychodu, lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• organizacje, na rzecz których opłacane są składki – zrzeszają przedsiębiorców (będących zarazem pracodawcami),
• organizacje te działają na podstawie odrębnych ustaw,

wydatki na opłacenie przedmiotowych składek mogą być, w opinii Spółki, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Odnosząc się natomiast do kwestii limitu określonego w art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c) ustawy, mówiącego o kwocie odpowiadającej 0,15% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym – to w opinii Spółki powinien on być obliczany jako 0,15% kwoty wynagrodzeń z 2013 r. obu połączonych w styczniu 2014 r. spółek (a więc: Wnioskodawcy i ”B”). Przemawiają za tym zapisy art. 93 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.), zgodnie z którym osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osób prawnych – wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek. Skoro więc w przepisie tym mowa o przejściu na podmiot przejmujący uprawnień podmiotu przejmowanego – to będą nimi, w opinii Spółki, również te uprawnienia, które dotyczą prawa do odniesienia w ciężar kosztów wydatków na składki wynikające z członkostwa w izbach gospodarczych, obliczone w oparciu o limit wynikający z sumy wynagrodzeń obu łączących się spółek. Przemawiają za tym także zasady logiki, w szczególności – oba łączące się w styczniu 2014 r. podmioty miały właściwe dla siebie obszary aktywności biznesowej, które zostały zachowane (nadal generując przychody opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych). Zasadne więc będzie umożliwienie wyliczenia przedmiotowego limitu w oparciu o sumę wynagrodzeń za 2013 r. obu łączących się spółek.

Podsumowując – zdaniem Wnioskodawcy, składki na rzecz izb gospodarczych mogą co do zasady być rozpoznawane jako koszt uzyskania przychodu, przy zastosowaniu limitu odpowiadającego 0,15% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym z 2013 r. obu połączonych w styczniu 2014 r. spółek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

I tak, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa, z wyjątkiem:

• składek organizacji spółdzielczych na rzecz związków rewizyjnych i Krajowej Rady Spółdzielczej, z tym że górną granicę składki określi minister właściwy do spraw finansów publicznych w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Spółdzielczej (art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. a) ustawy) oraz
• składek na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw - do wysokości łącznie nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty odpowiadającej 0,15% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym, stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne (art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c ustawy).
  
  

Z powyższego wynika więc, że jednym z wyjątków od zasady niezaliczania do kosztów uzyskania przychodów składek w organizacjach, w których członkostwo jest dobrowolne (fakultatywne), są składki (w określonym tym przepisem limicie) na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw - art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wyżej wymieniony przepis art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c) jest wyjątkiem od ogólnej reguły zapisanej w art. 16 ust. 1 pkt 37, zgodnie z którą za koszty uzyskania przychodów nie uważa się składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa i jako taki musi być interpretowany ściśle.

W konsekwencji, aby wydatek na opłacenie przedmiotowych składek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, muszą być spełnione łącznie następujące przesłanki:

• wydatek powinien być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,
• organizacja, na rzecz której opłacane są składki, zrzesza przedsiębiorców i pracodawców,
• organizacja ta działa na podstawie odrębnych ustaw (właściwych ze względu na wskazaną w przepisie cechę przynależności do danej kategorii).
  
  

W stanie faktycznym Spółka wskazała, że w związku z prowadzeniem działalności w wielu obszarach Spółka jest członkiem kilku izb gospodarczych, w tym: Izby Gospodarczej M, Zachodniej Izby Gospodarczej, Ogólnopolskiej Izby Gospodarczej, które to Izby działają na podstawie ustawy o izbach gospodarczych. Izby te są dobrowolnymi, posiadającymi osobowość prawną, organizacjami samorządu gospodarczego, których celem jest reprezentacja podmiotów w nich zrzeszonych.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka wykazała, że spełnione zostały warunki, określone w przywołanym powyżej przepisie art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a mianowicie, że organizacje, na rzecz których opłacane są składki, działają na podstawie odrębnej ustawy (ustawa o izbach gospodarczych), zrzeszają przedsiębiorców a członkostwo w nich ma charakter dobrowolny.

Ponadto, Spółka wykazała, że przynależność do ww. organizacji wiąże się z wieloma korzyściami dla niej, w szczególności wydatki z tyt. składki członkowskiej służą zwiększaniu osiąganych przez Spółkę przychodów.

Wobec powyższego, wydatek na opłacenie składek na rzecz wskazanych Izb Gospodarczych spełnia definicję kosztów uzyskania przychodów (art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Tym samym, skoro członkostwo Spółki we wskazanych organizacjach ma charakter dobrowolny (nie jest obowiązkowe) a składki są płacone na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw to składki na rzecz tych organizacji stanowią koszty uzyskania przychodów.

Podsumowując, składki na rzecz Izb Gospodarczych, o których mowa w opisie sprawy, mogą być rozpoznawane jako koszt uzyskania przychodów do wysokości limitu określonego w art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.