2014.07.31 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-442/14-2/LK
z 31 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 maja 2014 r. (data wpływu 15 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, określenia prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów oraz dokumentów na podstawie których Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów w procedurze uproszczonej oraz momentu od jakiego Spółka winna posiadać stosowne dokumenty – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, określenia prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów oraz dokumentów na podstawie których Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów w procedurze uproszczonej oraz momentu od jakiego Spółka winna posiadać stosowne dokumenty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podmiotem z siedzibą w Polsce, zarejestrowanym dla celów podatku od towarów i usług (dalej „podatek VAT”) w Polsce. Zasadniczym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest dystrybucja produktów leczniczych na terenie Polski.

W związku z prowadzoną działalnością Spółka dokonuje różnego rodzaju transakcji. W szczególności Spółka importuje z państw trzecich (spoza Unii Europejskiej) różnego rodzaju towary (przede wszystkim leki) będące przedmiotem dalszego obrotu, które są obejmowane celną procedurą dopuszczenia do obrotu na terytorium Polski.

Spółka, przy dokonywaniu formalności celnych w imporcie korzysta z usług agencji celnej. Agencja celna (dalej: „Agencja Celna”) reprezentuje Spółkę, na podstawie udzielonego przez Spółkę upoważnienia, jako przedstawiciel pośredni.

Formalności związane z realizacją procedury dopuszczenia do obrotu towarów (importu) realizowane są, co do zasady, za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej. W wyjątkowych przypadkach mogą one być realizowane przy użyciu tradycyjnych dokumentów w formie papierowej. Agencja Celna prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. c WKC (dalej „Rejestr”) w formie elektronicznej. Okresem rozliczeniowym uproszczonej procedury celnej, o której mowa powyżej jest miesiąc kalendarzowy.

W trakcie trwania okresu rozliczeniowego lub po jego zakończeniu, Agencja Celna składa do właściwych organów celnych, co do zasady, za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej uzupełniające zgłoszenia celne (niewykluczone są również przypadki składania uzupełniających zgłoszeń celnych za dany okres rozliczeniowy w tradycyjnej formie papierowej). Uzupełniające zgłoszenia celne mogą dotyczyć wszystkich odpraw w Procedurze uproszczonej dokonanych w danym miesiącu lub części takich odpraw (w takiej sytuacji za ten sam miesiąc jest składane kilka zgłoszeń uzupełniających).

Spółka korzysta z możliwości rozliczania podatku VAT należnego z tytułu importu towarów w oparciu o art. 33a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm. - dalej: „Ustawa o VAT”), tj. w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w VAT z tytułu importu tych towarów. W tym celu Spółka wypełniła stosowne wymagania wynikające z art. 33a Ustawy o VAT.

Towary importowane przez Spółkę są wykorzystywane do czynności, w stosunku, do których Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 Ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu importu towarów w procedurze uproszczonej ustanowionej w art. 76 ust. 1 lit. c WKC.
Kiedy Spółka nabywa prawo (i może skorzystać z tego prawa) do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów w sytuacji, gdy odpowiadający mu podatek VAT należny jest rozliczany w deklaracji podatkowej VAT.
Czy, dla odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu tego importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT, wystarczającym jest, że Spółka jest w posiadaniu wyłącznie jednego z wymienionych niżej dokumentów/plików elektronicznych:
- przekazanego jej przez Agencję Celną pliku elektronicznego PZC w formacie „xml” dotyczącego celnego zgłoszenia uzupełniającego, lub alternatywnie
- pobranego ze strony internetowej administracji celnej pliku PZC w formacie „xml” dotyczącego celnego zgłoszenia uzupełniającego, lub alternatywnie
- poświadczonej przez organ celny papierowej karty uzupełniającego zgłoszenia celnego dokonywanego na formularzu SAD.
Czy w przypadku gdy Spółka nie będzie w posiadaniu żadnego z dokumentów wymienionych w pyt nr 3 powyżej dla odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu tego importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT, wystarczającym jest, że Spółka jest wyłącznie w posiadaniu przekazanego jej (w postaci wydruku lub pliku „pdf” przesłanego za pośrednictwem e-mail) przez Agencję Celną wyciągu z Rejestru prowadzonego przez Agencję Celną, w którym są wykazane transakcje importowa, w stosunku do których Spółka rozlicza VAT w deklaracji podatkowej.
Od kiedy Spółka powinna być w posiadaniu stosownych, wymaganych przez prawo dokumentów w celu odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu importu towarów w procedurze uproszczonej ustanowionej w art. 76 ust. 1 lit. c WKC powstaje z chwilą dokonania wpisu do Rejestru.

Ad. 2.

Spółka nabywa prawo (i może skorzystać z tego prawa) do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów w sytuacji, gdy odpowiadający mu podatek VAT należny jest rozliczany w deklaracji podatkowej VAT w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w stosunku do podatku należnego VAT z tytułu importu towarów. Powyższe jest niezależne od momentu, w którym Spółka otrzyma stosowne dokumenty potwierdzające import (wymienione w pytaniu nr 3 i 4 poniżej).

Ad. 3.

Dla odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu tego importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT, wystarczające jest, że Spółka jest w posiadaniu wyłącznie jednego z wymienionych niżej dokumentów/plików elektronicznych:

przekazanego jej przez Agencję Celną pliku elektronicznego PZC w formacie „xml” dotyczącego celnego zgłoszenia uzupełniającego, lub alternatywnie
pobranego ze strony internetowej administracji celnej pliku PZC w formacie „xml” dotyczącego celnego zgłoszenia uzupełniającego, lub alternatywnie
poświadczonej przez organ celny papierowej karty uzupełniającego zgłoszenia celnego dokonywanego na formularzu SAD.

Ad. 4.

W przypadku gdy Spółka nie będzie w posiadaniu, żadnego z dokumentów wymienionych w pytaniu nr 3 powyżej, dla odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu tego importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT, wystarczające jest, że Spółka jest w posiadaniu wyłącznie przekazanego jej (w postaci wydruku lub pliku „pdf” przesłanego za pośrednictwem e-mail) przez Agencję Celną wyciągu z Rejestru prowadzonego przez Agencję Celną, w którym są wykazane transakcje importowe, w stosunku do których Spółka rozlicza VAT w deklaracji podatkowej.

Ad. 5.

Dla odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT, wystarczające jest, że Spółka jest w posiadaniu stosowanych dokumentów w momencie złożenia we właściwym Urzędzie Skarbowym deklaracji w podatku VAT, w której wykazany będzie podatek naliczony z tytułu importu rozliczony zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1.

Zgodnie z art. 19a ust. 9 Ustawy o VAT obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje, co do zasady, z chwilą powstania długu celnego (z wyjątkiem sytuacji określonych w art. 19a ust. 10 i 11 a dotyczących określonych przypadków, gdy towary zostają objęte gospodarczymi procedurami celnymi).

Natomiast zgodnie z art. 201 ust. 2 WKC dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego.

W myśl art. 76 ust. 1 lit. c WKC, w celu usprawnienia przebiegu formalności i procedur, organy celne mogą zezwolić, aby zgłoszenie towarów do danej procedury zostało dokonane przez wpisanie towarów do ewidencji. Co do zasady, w takim przypadku na mocy art. 76 ust. 2 WKC. zgłaszający jest zobowiązaniowy do przedstawienia zgłoszenia uzupełniającego mogącego mieć charakter całościowy okresowy lub podsumowujący. Z kolei art. 76 ust. 3 WKC stanowi, iż zgłoszenia uzupełniające stanowią jeden niepodzielny akt ze zgłoszeniami celnymi uproszczonymi określonymi w art. 76 ust. 1 lit. a, b, lub c. Nabierają one mocy prawnej z dniem przyjęcia zgłoszenia uproszczonego. W przypadkach określonych w art. 76 ust 1 lit. e WKC wpisanie do ewidencji ma tę samą moc prawną, co przyjęcie zgłoszenia określonego w art. 62, który stanowi, iż głoszenia w formie pisemnej dokonuje się na formularzu zgodnym z oficjalnym, przewidzianym w tym celu wzorem.

Powyższą konkluzję, co do charakteru wpisu do rejestru celnej procedury uproszczonej, potwierdza treść „Wytycznych w sprawie stosowania procedury uproszczonej, o której mowa w art. 76 ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu Celnego” w wersji 1.2 z 2013 ., dostępnej na stronie internetowej Ministerstwa Finansów

(http://www.nfinanse.mf.gov.pl/documents/766655/2242017/2602213_wytyczne_PU)

Na stronie 49 w pkt 6.4.1 ww. wytycznych stwierdzono między innymi, że:

„Wpis towarów do rejestru w procedurze uproszczonej powinien zostać dokonany zaraz (jednocześnie) po przesianiu powiadomienia i czynność ta jest równoznaczna z przyjęciem zgłoszenia celnego. ”

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż w przypadku dokonania przez Agencję Celną wpisu do Rejestru w uproszczonej procedurze dopuszczenia do obrotu, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. c WKC obowiązek podatkowy w VAT w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, czyli z chwilą dokonania wpisu do Rejestru.

Stanowisko to znajduje także potwierdzenie w utrwalonej praktyce organów podatkowych. Tytułem przykładu, można przytoczyć interpretację indywidualną z dnia 6 sierpnia 2009 r. o sygn. ILPP2/443-634/09-2/SJ, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził m.in., że:

„w przypadku dokonania przez Agencję Celną wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 76 ust. 1 lit. c rozporządzenia Rady Nr 2913/92, w miesiącu maju 2009 r., to obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, czyli w dniu, w którym zgłoszenie towarów do procedury uproszczonej zostało dokonane przez wpisanie towarów do ewidencji.

Ad. 2.

W kontekście postanowień art. 86 ust. 10 Ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. należy stwierdzić, iż również z chwilą dokonania wpisu do Rejestru (tj. jak wykazano powyżej od momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu towarów) Spółka nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów od których podatek należny jest rozliczany w deklaracji VAT zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT. Z chwilą dokonania wpisu do rejestru powstaje bowiem obowiązek podatkowy w VAT-R z tytułu importu towarów.

Bez znaczenia dla powyższych konkluzji pozostaje fakt, że to Agencji Celnej udzielono Pozwolenia i to Agencja Celna, a nie Spółka, prowadzi Rejestr i dokonuje w nim stosownych wpisów. W sytuacji opisanej w stanie faktycznym Agencja Celna działa, jako przedstawiciel pośredni Spółki, a z istoty tej formy przedstawicielstwa wynika, że Agencja Celna działa w imieniu własnym ale na rzecz Spółki (por. art. 5 ust. 2 WKC). Ponadto, w tym miejscu należy zwrócić także uwagę na art. 76 ustawy z dnia 19 marca 2004 - Prawo celne (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r. poz. 727), zgodnie z którym czynności dokonane przez przedstawiciela w granicach upoważnienia pociągają za sobą skutki bezpośrednio dla osoby, która go ustanowiła. Ponadto, Spółka będąc jedynie reprezentowaną przez Agencję Celną, pozostaje podatnikiem VAT z tytułu importu towarów i to Spółkę obciąża powstający obowiązek podatkowy.

Jednocześnie opierając się na postanowieniach art. 86 Ustawy o VAT należy stwierdzić, iż powstanie prawa i możliwość (moment) skorzystania z tego prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT z tytułu importu towarów, w stosunku do którego podatek należny VAT jest rozliczany w deklaracji podatkowej VAT jest niezależne od momentu, w którym Spółka wejdzie w posiadanie stosownych dokumentów potwierdzających import towarów.

Ad. 3-4

Odnosząc się do kwestii odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w przypadku którego podatek należny został rozliczony w deklaracji VAT zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT należy odnotować, że:

art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT stanowi, iż:

„W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”.

art. 86 ust. 2 pkt 2. lit. b) Ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014r. stanowi, iż:

„Kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów - kwota podatku należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a”

art. 86 ust. 10 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. stanowi iż:

,,Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy ”

art. 112 Ustawy o VAT stanowi, iż:

„ Podatnicy są obowiązani przechowywać: ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego .”

Na tle przytoczonych regulacji należy odnotować, iż:

moment, w którym Spółka nabywa prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów w przypadku, którego podatek VAT należny został rozliczony w deklaracji VAT zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT uzależniony jest jedynie od momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku należnym VAT z tytułu tego zdarzenia gospodarczego,
przepisy Ustawy o VAT nie wiążą powstania prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów, w przypadku którego podatek należny został rozliczony w deklaracji VAT zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT z posiadaniem żadnych dokumentów, w szczególności przepisy te nie nakładają na Spółkę obowiązku posiadania dokumentów celnych.

W Ustawie o VAT przewidziano różne sposoby definiowania podatku naliczonego (np. jest to podatek wynikający z faktury lub dokumentu celnego). W przypadku importu, w którym VAT należny jest rozliczany na podstawie art. 33a Ustawy o VAT jednoznacznie stwierdzono, że podatek naliczony jest równy podatkowi należnemu. Jednocześnie powstanie prawa do odliczenia tego podatku naliczonego nie zostało uzależnione od posiadania jakiegokolwiek dokumentu.

W związku z powyższym w ocenie Spółki wystarczającym będzie, aby Spółka była w posiadaniu dowolnych dokumentów świadczących o tym, iż kwota podatku VAT naliczonego odpowiadająca kwocie podatku VAT należnego rozliczonego w deklaracji VAT zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a Ustawy o VAT faktycznie dotyczy importu towarów na terytorium kraju. Przy czym dokumentami takimi mogą być wszelkie dokumenty stanowiące dowód, iż miał miejsce import towaru i zawierające informacje istotne z perspektywy rozliczeń podatku VAT (w szczególności dane niezbędne do obliczenia wysokości zobowiązania w podatku VAT w prawidłowej wysokości i wykazania go we właściwym okresie rozliczeniowym).

W szczególności, Spółka stoi na stanowisku, że do rozliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów w związku z którym podatek należny VAT jest rozliczany na podstawie art. 33a Ustawy o VAT wystarczające jest, że Spółka będzie posiadać jedynie jeden z poniższych dokumentów (bez znaczenia jest tu, który dokument będzie w posiadaniu Spółki):

Przekazany Spółce przez Agencję Celną lub pobrany przez Spółkę ze stosownej strony internetowej administracji celnej plik PZC w formacie xml dotyczący zgłoszenia uzupełniającego (dalej: „Plik PZC”)
Poświadczoną przez organ celny papierową kartę uzupełniającego zgłoszenia celnego dokonywanego na formularzu SAD.
Przekazany Spółce przez Agencję Celną w postaci wydm ku lub za pośrednictwem e-mail w postaci pliku „pdf wyciąg z Rejestru prowadzonego przez Agencję Celną, w którym będą wykazane transakcje importowe, w stosunku do których Spółka rozlicza VAT w deklaracji importowej.

Z uwagi na fakt, że zgłoszenie towarów do procedury dokonywane jest przez Agencję Celną działającą jako przedstawiciel pośredni Spółki, wszelka komunikacja z organami celnymi, w tym przesyłanie zgłoszeń celnych i otrzymywanie komunikatów zwrotnych od organów celnych za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, odbywa się pomiędzy Agencją Celną a organami celnymi.

Agencja Celna prowadzi również Rejestr. W konsekwencji, Rejestr obejmujący transakcje importowe zrealizowane przez Spółkę w danym okresie rozliczeniowym, nie może być jej udostępniony w „oryginale”. Jednocześnie, jak wskazano powyżej, wpis towarów do rejestru w procedurze uproszczonej jest równoznaczny z przyjęciem zgłoszenia celnego. Ustawodawca przewidując, że importer może nie być w posiadaniu „oryginału” rejestru nie nakłada takiego obowiązku w Ustawie o VAT.

Na podstawie art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Należy uznać za w pełni wystarczające dla odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów w stosunku do którego podatek VAT należny będzie rozliczany zgodnie z ark 33a Ustawy o VAT posiadanie przez Spółkę przekazanego jej przez Agencję Celną wydruku lub przekazanego za pośrednictwem e-mail w postaci pliku „pdf” wyciągu z Rejestru prowadzonego przez Agencję Celną, w którym będą wykazane transakcje importowa, w stosunku do których Spółka rozlicza VAT w deklaracji podatkowej.

Ponadto należy zauważyć, że otrzymywane przez Spółkę od Agencji Celnej lub pobrane ze strony internetowej administracji celnej Pliki PZC stanowią dokument celny potwierdzający import wskazanych w nich towarów. Zgodnie z art. 194 § 1 Ordynacji podatkowej dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią dowód tego co zostało w nich urzędowo stwierdzone. Chociaż przepisy Ordynacji podatkowej nie zawierają definicji dokumentu urzędowego, nie można utożsamiać dokumentów (w tym dokumentów urzędowych) tylko z dokumentami w formie papierowej.

Należy przy tym zauważyć, że przepisy celne dopuszczają stosowanie w procedurach celnych, w tym dokonywanie zgłoszeń celnych w procedurach przywozowych, elektronicznych zgłoszeń celnych. Ponadto, jak wynika z opublikowanej na stronie Ministerstwa Finansów „Instrukcji obsługi i stosowania elektronicznych zgłoszeń celnych w procedurach przywozowych” w wersji 1.3 z dnia 10 października 2013 r.

(http://www.finanse.mf.gov.pl/docmnents/766655/1417093/CELINA_elektroniczna_podmioty 2013pdf).

,,PZC jest dokumentem tworzonym w ramach operacji zwolnienia towaru do procedury. Jest dokumentem celnym zastępującym zgłaszającemu poświadczoną przez organ celny papierową kartę 8 zgłoszenia celnego dokonywanego na formularzu SAD [...] Z punktu widzenia przepisów prawa celnego, zgłoszenie dokonane w formie elektronicznej, które zostało poświadczone przez organy celne, jest i powinno być - co do zasady - formą akceptowaną przez organy administracyjne, sądy, itd.”

W konsekwencji należy uznać, iż otrzymany od Agencji Celnej lub pobrany ze strony internetowej administracji celnej Plik PZC w formacie xml jest dokumentem celnym potwierdzającym zwolnienie towaru importowanego w procedurze uproszczonej.

Stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie uznania PZC w formacie xml za dokument celny znajduje także potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. Tytułem przykładu, można przytoczyć interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 25 października 2012 r., o sygn. IPPP3/443-784/12-4/KC, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził m.in., że: „PZC jest dokumentem tworzonym w ramach operacji zwolnienia towaru do procedury. Jest zatem dokumentem celnym zastępującym zgłaszającemu poświadczoną przez organ celny papierową kartę 8 zgłoszenia celnego dokonywana na formularzu SAD. Wnioskodawca wskazuje, że udostępniany w formacie xml dokument PZC zawiera m.in. informację o kwocie VAT należnego w związku z importem towarów określonych w tym dokumencie. Zatem Poświadczenie Zgłoszenia Celnego, którym dysponować będzie Wnioskodawca, uznać należy za dokument celny, o którym mowa w art. 86 ust. 2 ustawy, uprawniający go do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. ”

Analogiczne stanowisko w przedmiocie uznania PZC w formie pliku xml zostało zaprezentowane m.in. w interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego o sygn.: IBPP3/443-649/10/DG.

Ad. 5.

W opinii Spółki wystarczające jest, aby Spółka posiadała stosowne dokumenty w momencie realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, czyli w momencie złożenia deklaracji podatkowej, w której podatek fen zostanie odliczony. Dokumenty te mogłyby służyć jedynie weryfikacji prawa Spółki do odliczenia podatku naliczonego (jak wskazano powyżej nie stanowią one o istnieniu tego prawa ani o momencie, w którym Spółka może skorzystać z tego prawa). Bezcelowe byłoby natomiast weryfikowanie zasadności istnienia prawa do odliczenia podatku zanim prawo to zostało zrealizowane przez Spółkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. import towarów na terytorium kraju.

Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

W kwestii importu towarów należy przywołać również art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy, który stanowi, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika że Wnioskodawca jest podmiotem z siedzibą w Polsce, zarejestrowanym dla celów podatku od towarów i u sług w Polsce. W związku z prowadzoną działalnością Spółka dokonuje różnego rodzaju transakcji. W szczególności Spółka importuje z państw trzecich (spoza Unii Europejskiej) różnego rodzaju towary (przede wszystkim leki) będące przedmiotem dalszego obrotu, które są obejmowane celną procedurą dopuszczenia do obrotu na terytorium Polski. Spółka, przy dokonywaniu formalności celnych w imporcie korzysta z usług agencji celnej. Agencja celna reprezentuje Spółkę, na podstawie udzielonego przez Spółkę upoważnienia, jako przedstawiciel pośredni.

Dopuszczenie towarów do obrotu na terytorium Unii Europejskiej (import towarów), następuje w ramach procedury uproszczonej, ustanowionej w art. 76 ust. 1 lit. c rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992, str. 1, ze zm.; Dz. Urz, UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307 - dalej: „WKC”) na podstawie stosownego pozwolenia udzielonego Agencji Celnej. Formalności związane z realizacją procedury dopuszczenia do obrotu towarów (importu) realizowane są, co do zasady, za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej. W wyjątkowych przypadkach mogą one być realizowane przy użyciu tradycyjnych dokumentów w formie papierowej. Okresem rozliczeniowym uproszczonej procedury celnej, o której mowa powyżej jest miesiąc kalendarzowy. W trakcie trwania okresu rozliczeniowego lub po jego zakończeniu, Agencja Celna składa do właściwych organów celnych, co do zasady, za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej uzupełniające zgłoszenia celne. Spółka korzysta z możliwości rozliczania podatku VAT należnego z tytułu importu towarów w oparciu o art. 33a ustawy tj. w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w VAT z tytułu importu tych towarów. W tym celu Spółka wypełniła stosowne wymagania wynikające z art. 33a Ustawy o VAT. Towary importowane przez Spółkę są wykorzystywane do czynności, w stosunku, do których Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 Ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z terminem powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT z tytułu importu towarów w procedurze uproszczonej ustanowionej w art. 76 ust. 1 lit. c Wspólnotowego Kodeksu Celnego.

Zdaniem Spółki, obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu importu towarów w procedurze uproszczonej ustanowionej w art. 76 ust. 1 lit. c WKC powstaje z chwilą dokonania wpisu do Rejestru.

Zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.

W myśl art. 76 ust. 1 lit. b i c rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307 WKC), w celu usprawnienia przebiegu formalności i procedur, zapewniając prawidłowe wykonanie czynności, organy celne mogą zezwolić na warunkach określonych zgodnie z procedurą Komitetu, aby:

zamiast zgłoszenia celnego określonego w art. 62, złożono dokument handlowy lub urzędowy wraz z wnioskiem o objęcie towarów daną procedurą,
zgłoszenie towarów do danej procedury zostało dokonane przez wpisanie towarów do ewidencji; w tym przypadku organy celne mogą zwolnić zgłaszającego z obowiązku przedstawienia towarów organom celnym.

Zgłoszenie uproszczone, dokument handlowy lub urzędowy bądź wpis do ewidencji muszą zawierać elementy niezbędne do identyfikacji towarów. Wpis do ewidencji musi wskazywać datę jego dokonania.

Z wyjątkiem przypadków określonych zgodnie z procedurą Komitetu, zgłaszający jest zobowiązany do przedstawienia zgłoszenia uzupełniającego mogącego mieć charakter całościowy, okresowy lub podsumowujący – art. 76 ust. 2 cyt. rozporządzenia Rady.

Art. 76 ust. 3 ww. rozporządzenia Rady stanowi, że zgłoszenia uzupełniające stanowią jeden niepodzielny akt ze zgłoszeniami celnymi uproszczonymi określonymi w ust. 1 lit. a, b, lub c. Nabierają one mocy prawnej z dniem przyjęcia zgłoszenia uproszczonego. W przypadkach określonych w ust. 1 lit. c wpisanie do ewidencji ma tę samą moc prawną co przyjęcie zgłoszenia, określonego w art. 62, który stanowi, iż zgłoszenia w formie pisemnej dokonuje się na formularzu zgodnym z oficjalnym, przewidzianym w tym celu wzorem. Są one podpisane i zawierają wszystkie elementy niezbędne dla zastosowania przepisów regulujących procedurę celną, do której zgłaszane są towary.

Natomiast w myśl art. 33a ust. 1 ustawy w przypadku gdy towary zostaną objęte na terytorium kraju procedurą uproszczoną, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. b lub c rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307), w której okresem rozliczeniowym jest miesiąc kalendarzowy, podatnik może rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów.

Art. 33a ust. 2 ustawy stanowi, że przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem:

przedstawienia przez podatnika naczelnikowi urzędu celnego, przed którym podatnik dokonuje formalności związanych z importem towarów, wydanych nie wcześniej niż 6 miesięcy przed dokonaniem importu:
1. zaświadczeń o braku zaległości we wpłatach należnych składek na ubezpieczenie społeczne oraz we wpłatach poszczególnych podatków stanowiących dochód budżetu państwa, przekraczających odrębnie z każdego tytułu, w tym odrębnie w każdym podatku, odpowiednio 3% kwoty należnych składek i należnych zobowiązań podatkowych w poszczególnych podatkach; udział zaległości w kwocie składek lub podatku ustala się w stosunku do kwoty należnych wpłat za okres rozliczeniowy, którego dotyczy zaległość,
2. potwierdzenia zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT czynnego.

Wymóg przedstawienia przez podatnika dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się za spełniony również w przypadku złożenia przez podatnika oświadczeń o tej samej treści (art. 33a ust. 2a ustawy).

Stosownie do art. 33a ust. 2b ustawy oświadczenia, o których mowa w ust. 2a, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

Warunku przedstawienia dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie stosuje się, jeżeli naczelnik urzędu celnego posiada złożone przez podatnika aktualne dokumenty (art. 33a ust. 3 ustawy).

W myśl art. 33a ust. 4 ustawy podatnik jest obowiązany do pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu celnego oraz naczelnika urzędu skarbowego o:

zamiarze rozliczania podatku na zasadach określonych w ust. 1 – przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego będzie stosował takie rozliczenie;
rezygnacji z rozliczania podatku na zasadach określonych w ust. 1 – przed początkiem okresu rozliczeniowego, w którym rezygnuje z takiego rozliczenia.

Stosownie do art. 33a ust. 5 ustawy w przypadku gdy objęcie towaru procedurą uproszczoną, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. b lub c rozporządzenia wymienionego w ust. 1, jest dokonywane przez przedstawiciela pośredniego w rozumieniu przepisów celnych, uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje podatnikowi, na rzecz którego jest składane zgłoszenie celne. Przepisy ust. 2–4 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 33a ust. 6 ustawy podatnik jest obowiązany do przedstawienia organowi celnemu dokumentów potwierdzających rozliczenie kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej w terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów.

Natomiast zgodnie z art. 33a ust. 7 ustawy w przypadku gdy podatnik, w terminie, o którym mowa w ust. 6, nie przedstawił dokumentów, o których mowa w tym przepisie, traci prawo do rozliczenia podatku na zasadach określonych w ust. 1, w odniesieniu do kwoty podatku należnej z tytułu importu towarów, którą miał rozliczyć w deklaracji podatkowej. Podatnik jest obowiązany do zapłaty organowi celnemu kwoty podatku wraz z odsetkami.

Należy w tym miejscu wskazać, że zgodnie z art. 5 ust. 2 WKC rozróżniamy dwa rodzaje przedstawicielstwa:

bezpośrednie, gdzie przedstawiciel działa w imieniu i na rzecz innej osoby i
pośrednie, gdzie przedstawiciel działa we własnym imieniu, lecz na rzecz innej osoby.

Przedstawicielem stosownie do art. 75 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne (Dz.U. z 2004r. nr 68, poz. 622) z zastrzeżeniem art. 78 może być każda osoba, o której mowa w art. 4 pkt 1 Wspólnotowego Kodeksu Celnego. Przedstawicielem może być, w szczególności, agencja celna, spedytor, przewoźnik.

Rozróżnienie powyższych rodzajów przedstawicielstw ma o tyle duże znaczenie, że w myśl art. 201 ust. 3 WKC dłużnikiem jest zgłaszający tj. osoba, która dokonuje zgłoszenia celnego we własnym imieniu, albo osoba, w której imieniu dokonywane jest zgłoszenie celne.

Przechodząc do określenia obowiązku podatkowego z tytułu importu towarów należy wskazać że zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 19a ust. 9 ustawy obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11.

Zgodnie z art. 4 pkt 9 powołanego rozporządzenia Rady, dług celny oznacza nałożony na osobę obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych (dług celny w przywozie) lub należności wywozowych (dług celny w wywozie), które stosuje się do towarów określonych zgodnie z obowiązującymi przepisami wspólnotowym.

Art. 201 ust. 2 cyt. rozporządzenia Rady stanowi, że dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego.

Mając na uwadze przedstawiony przez Spółkę opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że w przypadku dokonania przez Agencję Celną wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 76 ust. 1 lit. c rozporządzenia Rady Nr 2913/92 obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, czyli w dniu, w którym zgłoszenie towarów do procedury uproszczonej zostało dokonane przez wpisanie towarów do ewidencji.

A zatem stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1, że obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów w procedurze uproszczonej ustanowionej w art. 76 ust. 1 lit. c WKC powstaje z chwilą dokonania wpisu do Rejestru należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Spółki przedstawione w niniejszym wniosku dotyczą również momentu powstania prawa do odliczenia oraz chwili w której Wnioskodawca może z tego prawa skorzystać, oraz obowiązku posiadania dokumentów celnych lub jakiekolwiek innych dokumentów, w celu odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a ustawy.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał że Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. Zasadniczym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest dystrybucja produktów leczniczych na terenie Polski. W związku z prowadzoną działalnością Spółka importuje z państw trzecich różnego rodzaju towary (przede wszystkim leki) będące przedmiotem dalszego obrotu, które są obejmowane celną procedurą dopuszczenia do obrotu na terytorium Polski. Podatek VAT Spółka rozlicza za miesięczne okresy rozliczeniowe. Wnioskodawca wskazuje że importowane towary są wykorzystywane do czynności, w stosunku, do których Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 Ustawy o VAT.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów – kwota podatku:

wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,
należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a,
wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy – art. 86 ust. 10 ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Z kolei zgodnie z art. 86 ust. 10d ustawy – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje:

w przypadku stosowania w imporcie towarów procedury uproszczonej, polegającej na wpisie do rejestru zgodnie z przepisami celnymi – za okres rozliczeniowy, w którym podatnik dokonał wpisu do rejestru; obniżenie kwoty podatku należnego następuje pod warunkiem dokonania przez podatnika zapłaty podatku wykazanego w dokumencie celnym stanowiącym zgłoszenie uzupełniające dotyczące tego okresu rozliczeniowego, z zastrzeżeniem art. 33a;
w przypadku decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34 – w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał decyzję; obniżenie kwoty podatku należnego następuje pod warunkiem dokonania przez podatnika zapłaty podatku wynikającego z decyzji.

Art. 88 ust. 4 ustawy stanowi dopełnienie art. 86 i określa status podatnika, umożliwiający realizację jego prawa do odliczenia, którym jest rejestracja jako podatnika VAT czynnego. Ponieważ stosownie do tego przepisu – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko w przypadku, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy dokonywane zakupy towarów i usług mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Zatem Wnioskodawca nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres w którym powstał obowiązek podatkowy, bowiem w tym momencie Spółka dokonała wpisu do rejestru. Spółka może z tego prawa skorzystać w momencie dokonania zapłaty podatku wykazanego w dokumencie celnym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pyt. 2 dotyczącego momentu powstania i skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do dokumentów jakimi Spółka powinna dysponować aby dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a ustawy wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki oraz w jakiej formie powinien być sporządzony dokument potwierdzający przywóz towarów spoza terytorium Unii Europejskiej. W myśl Słownika języka polskiego dokument to nie tylko akt czy też pismo urzędowe, ale także dowód, świadectwo prawdziwości jakiegoś faktu. Dokumentem celnym będzie taki dowód, świadectwo, które związane jest z przywozem towarów na polski obszar celny z kraju trzeciego. Dokument celny - aby dawał prawo do odliczenia - musi dowodzić, że miał miejsce import towaru, wskazywać czas, miejsce i przedmiot importu oraz określać kwotę podatku naliczonego. Takie cechy ma przede wszystkim dokument SAD (Jednolity Dokument Administracyjny), jak również decyzje wydawane przez organy celne.

Z dniem przystąpienia Polski do Wspólnoty Europejskiej terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stało się częścią jednego, wspólnotowego obszaru celnego. Konsekwencją tego jest wcielenie w życie zasady, zgodnie z którą polskie podmioty dokonujące obrotu towarowego z państwami niebędącymi członkami Wspólnoty, zobowiązane są do bezpośredniego stosowania przepisów rozporządzenia Rady EWG Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE L.92.302.1 z późn. zm.) jak i rozporządzeń wykonawczych do ww. rozporządzenia. W zakresie uzupełniającym prawo wspólnotowe należy stosować przepisy ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622, z późn. zm.).

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na przepisy zawarte w Rozdziale 3 (Techniki przetwarzania danych) Tytułu I Części I Rozporządzenia Komisji (EWG) Nr 2454/93 z 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE L z dnia 11 października 1993 r.).

Zgodnie z art. 4a ust. 1 ww. rozporządzenia z dnia 2 lipca 1993 r. organy celne mogą, na warunkach i w sposób, który określą, oraz z poszanowaniem zasad przewidzianych w przepisach prawa celnego, przewidzieć, aby formalności były wypełniane przy użyciu technik przetwarzania danych.

W tym celu:

określenie "technika przetwarzania danych" oznacza:
- wymiana między organami celnymi znormalizowanych wiadomości EDI;
- wprowadzenie do celnych systemów przetwarzania danych informacji niezbędnych do wypełnienia odpowiednich formalności;
- określenie "EDI (Electronic Data Interchange)" oznacza przekaz danych drogą elektroniczną w formie zgodnej z ustalonymi standardami przesyłania wiadomości między dwoma systemami komputerowymi,
- określenie "znormalizowana wiadomość" oznacza wcześniej zdefiniowaną formę uznaną do celów elektronicznego przesyłania danych.

Warunki ustalone dla wypełniania formalności przy użyciu technik przetwarzania danych muszą uwzględniać między innymi środki kontroli źródła, jak również zabezpieczenie danych przed niedozwolonym użyciem, utratą, zmianą lub zniszczeniem (art. 4a ust. 2 ww. rozporządzenia).

Jeżeli formalności celne wypełniane są przy użyciu technik przetwarzania danych, organy celne określają zasady, na jakich podpis odręczny może zostać zastąpiony inną techniką, mogącą opierać się na zastosowaniu kodów (art. 4b ww. rozporządzenia).

Na terytorium Polski elektroniczne zgłoszenie celne w procedurach przywozowych dokonuje się w systemie. Celem wdrożenia elektronicznego zgłoszenia celnego w procedurach przywozowych jest odejście od papierowej formy zgłoszenia celnego i umożliwienie wykorzystania wyłącznie elektronicznej wersji zgłoszenia celnego. Dzięki użyciu kodu identyfikacyjnego do obsługi zgłoszeń celnych w procedurach przywozowych przedsiębiorcy mają możliwość stosowania elektronicznych zgłoszeń celnych, bez konieczności przedkładania organom celnym również formy papierowej takiego zgłoszenia. Należy jednak mieć na względzie, że wprowadzenie w życie przedstawionych procedur postępowania nie oznacza całkowitego wyparcia z obiegu zgłoszeń celnych składanych w formie papierowej na formularzu SAD.

Elektroniczne zgłoszenie celne przyjęte i zweryfikowane przez organ celny pod względem merytorycznym otrzymuje w systemie teleinformatycznym nazwę „Poświadczenie zgłoszenia celnego” (tzw. PZC). PZC jest to elektroniczne zgłoszenie celne dostarczone przez zgłaszającego (z uwzględnieniem ewentualnie dokonanych sprostowań) i poświadczone przez system teleinformatyczny w rozumieniu art. 199 ww. rozporządzenia Komisji Nr 2454/93. Na poświadczenie to składają się adnotacje urzędu o dacie i czasie przyjęcia zgłoszenia celnego oraz o dacie i czasie zwolnienia towaru oraz podpis elektroniczny generowany przez system teleinformatyczny. PZC jest dokumentem tworzonym w ramach operacji zwolnienia towaru do procedury. Jest zatem dokumentem celnym zastępującym zgłaszającemu poświadczoną przez organ celny papierową kartę 8 zgłoszenia celnego dokonywana na formularzu SAD.

Z opisu sprawy wynika, że dla odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu tego importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a ustawy Spółka będzie w posiadaniu wyłącznie jednego z wymienionych niżej dokumentów/plików elektronicznych:

przekazanego jej przez Agencję Celną pliku elektronicznego PZC w formacie „xml” dotyczącego celnego zgłoszenia uzupełniającego, lub alternatywnie
pobranego ze strony internetowej administracji celnej pliku PZC w formacie „xml” dotyczącego celnego zgłoszenia uzupełniającego, lub alternatywnie
poświadczonej przez organ celny papierowej karty uzupełniającego zgłoszenia celnego dokonywanego na formularzu SAD.
przekazanego jej (w postaci wydruku lub pliku „pdf” przesłanego za pośrednictwem e-mail) przez Agencję Celną wyciągu z Rejestru prowadzonego przez Agencję Celną, w którym są wykazane transakcje importowa, w stosunku do których Spółka rozlicza V A T w deklaracji podatkowej.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów prawa stwierdzić należy, że posiadanie wyłącznie jednego z wymienionych we wniosku dokumentów/plików elektronicznych jest wystarczające dla odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu tego importu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a ustawy.

Odnosząc się do kwestii momentu od kiedy Spółka powinna być w posiadaniu tych dokumentów/plików elektronicznych należy zgodzić się ze Spółką, że wystarczającym będzie, aby Spółka posiadała stosowne dokumenty w momencie realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, czyli w momencie złożenia deklaracji podatkowej VAT, w której podatek ten zostanie odliczony.

Zatem stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 3, 4 i 5 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin