Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-529/14-2/JK
z 23 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2014 r. (data wpływu 23 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z kapitałów pieniężnych – jest:

• prawidłowe w odniesieniu do braku powstania przychodu w momencie konwersji obligacji zamiennych na udziały,
• nieprawidłowe w pozostałym zakresie.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z kapitałów pieniężnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (polski rezydent podatkowy).

Wnioskodawca jest właścicielem akcji w spółce akcyjnej z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: „Akcje”).

Wnioskodawca planuje nabyć obligacje zamienne wyemitowane przez spółkę kapitałową z siedzibą na Cyprze (dalej: „Emitent”), będącej odpowiednikiem polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Inwestycja”).

Wnioskodawca nabędzie obligacje w zamian za Akcje (Wnioskodawca przekaże Akcje Emitentowi w dniu, kiedy Wnioskodawca obejmie obligacje).

Wartość rynkowa obligacji Emitenta będzie – w dniu emisji obligacji/dniu objęcia obligacji przez Wnioskodawcę – odpowiadała wartości rynkowej Akcji przekazanych Emitentowi (z kolei wartość nominalna obligacji będzie wyższa – obligacje będą emitowane z dyskontem).

W konsekwencji, wartość majątku Wnioskodawcy nie ulegnie zmianie.

Zgodnie z umową emisyjną, Emitent powinien wykupić obligacje zamienne w terminie wykupu (wskazanym w umowie). Celem Inwestycji jest uzyskanie przez Wnioskodawcę (w ramach wykupu obligacji przez Emitenta) korzyści przewyższającej wartość rynkową Akcji, które zostaną przez Wnioskodawcę przekazane Emitentowi tytułem zapłaty za przedmiotowe obligacje (tj. realizacja zysku).

Zgodnie z warunkami emisji, ww. korzyści mogą obejmować:

• środki pieniężne wydane przez Emitenta z tytułu wykupu obligacji albo
• na żądanie Wnioskodawcy - udziały Emitenta (zgodnie z warunkami emisji Wnioskodawca będzie mógł domagać się wykupienia przez Emitenta obligacji poprzez emisję udziałów, dalej: „Udziały”).
  
  

W drugim przypadku, korzyść Wnioskodawcy z udziału w Inwestycji będzie polegać na uzyskaniu środków pieniężnych z tytułu ewentualnej sprzedaży Udziałów, których wartość rynkowa może podlegać zmianom.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w świetle art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a oraz art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT, w przypadku objęcia przez Wnioskodawcę obligacji zamiennych Emitenta w zamian za przekazane Akcje, powstanie u Wnioskodawcy przychód podatkowy z tytułu odpłatnego zbycia Akcji?
2. W razie stwierdzenia, że w przypadku objęcia przez Wnioskodawcę obligacji zamiennych wyemitowanych przez Emitenta w zamian za przekazanie Akcji w Spółce polskiej powstanie u Wnioskodawcy przychód z tytułu odpłatnego zbycia Akcji, czy momentem uzyskania przychodu (faktycznego lub należnego) z tytułu odpłatnego zbycia Akcji w rozumieniu Ustawy o PIT będzie moment objęcia obligacji zamiennych?
3. W sytuacji, gdy Wnioskodawca skorzysta z prawa do konwersji obligacji na Udziały (Emitent wykupi obligacje poprzez wydanie Wnioskodawcy Udziałów), czy momentem uzyskania przychodu (faktycznego lub należnego) dla Wnioskodawcy będzie moment objęcia Udziałów (konwersji obligacji zamiennych) czy też moment zbycia Udziałów przez Wnioskodawcę?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. W świetle art. 10 ust. 1 pkt 7 zw. z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) oraz art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT, w przypadku objęcia przez Wnioskodawcę obligacji zamiennych wyemitowanych przez Emitenta w zamian za przekazane Akcje w Spółce polskiej nie powstanie u Wnioskodawcy przychód z tytułu odpłatnego zbycia Akcji.
2. Momentem powstania przychodu dla Wnioskodawcy nie będzie moment objęcia obligacji – gdyż otrzymanie wierzytelności (obligacji) nie może skutkować powstaniem przychodu (faktycznie otrzymanego lub należnego) Wnioskodawcy.
3. Momentem powstania przychodu dla Wnioskodawcy nie będzie moment objęcia Udziałów (w efekcie konwersji obligacji zamiennych) – gdyż konwersja obligacji na Udziały nie niesie ze sobą trwałego przysporzenia majątkowego dla Wnioskodawcy.
   
   

Jak wynika z treści art. 10 ust. 1 pkt 7 Ustawy o PIT źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Jednocześnie art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) doprecyzowuje, że za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się w szczególności należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji).

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz brzmienia ww. przepisów, kluczowym jest rozstrzygnięcie czy w przypadku objęcia przez Niego obligacji zamiennych wyemitowanych przez Emitenta w zamian za przekazanie Akcji ma miejsce: (i) zbycie przez niego przedmiotowych Akcji oraz (ii) czy zbycie to będzie miało charakter odpłatny. Przesłanki te należy, zdaniem Wnioskodawcy, spełnić jednocześnie.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że o ile przekazanie Akcji w zamian za wyemitowane przez Emitenta obligacje nosi znamiona zbycia (przeniesienia własności - spełnienie pierwszej przesłanki), nie ma ono charakteru odpłatnego (brak spełnienia drugiej przesłanki).

Wnioskodawca zauważa, że wartości pieniężne ani pojęcie „odpłatnego charakteru” nie są zdefiniowane w Ustawie o PIT.

Wnioskodawca przyjmuje jednak, że odpłatne zbycie akcji musiałoby równać się z otrzymaniem przez Wnioskodawcę pieniędzy lub ekwiwalentu pieniądza (np. przelew na konto).

Wnioskodawca zauważa, że pojęcie pieniądza wynika z:

• art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz. U. Nr 84, poz. 386) stanowiącego, że jednostką pieniężną w Polsce jest złoty, dzielący się na 100 groszy. Dodatkowo, na gruncie ustawy z dnia 27 lipca 2002 r.
• Ustawy Prawo dewizowe, (Dz. U. Nr 141, poz. 1178) i zawartego w niej pojęcia tzw. wartości dewizowych, obok walut obcych występują w obrocie również dewizy, czyli wszelkie dokumenty bankowe i finansowe opiewające na waluty obce (na przykład weksle, czeki, akredytywy, przekazy, polecenia przelewu), zastępujące funkcjonalnie te pierwsze.
  
  

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, wartości pieniężne można najogólniej określić jako gotówkę lub wszelkie substytuty pieniądza krajowego i zagranicznego, umożliwiające wywiązywanie się z podjętych zobowiązań pieniężnych, mogące w określonych sytuacjach przewidzianych przez prawo być zamienianymi na pieniądz będący prawnym środkiem płatniczym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że obligacje zamienne stanowią papier wartościowy, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. a) ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz w art. 5a pkt 11 Ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, papier wartościowy w postaci obligacji zamiennych (pomimo tego, że posiada określoną wartość rynkową) nie jest polskim (lub zagranicznym) pieniądzem ani też wartością dewizową. Skoro zatem Wnioskodawca nie otrzymuje pieniędzy w zamian za Akcje przekazane na pokrycie emisji obligacji zamiennych przez Emitenta, zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie dokonuje on odpłatnego zbycia Akcji.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Zainteresowany powołuje szereg judykatów sądów administracyjnych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy o PIT, opodatkowaniu PIT podlegają wszelkiego rodzaju dochody.

Na podstawie art. 9 ust. 2 Ustawy o PIT, dochodem (z określonego źródła przychodów) jest – co do zasady – nadwyżka sumy przychodów (z danego źródła) nad kosztami ich uzyskania.

Ogólne zasady określone w art. 9 Ustawy o PIT, ulegają dalszemu uszczegółowieniu na podstawie m.in. art. 10, zgodnie z którym źródłem przychodów są m.in. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych (innych niż wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8) oraz:

• art. 17 ust. 1 pkt 3 – zgodnie, z którym za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych; a także
• art. 17 ust. i pkt 6 – należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych. Zgodnie z art. 30b ust. 1 pkt 4 – od dochodów uzyskanych – tj. należnych lub faktycznie otrzymanych – z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) podatek dochodowy wynosi 19%. Na podstawie art. 30b ust. 2 pkt 4, dochodem jest różnica między suma przychodów uzyskanych – tj. należnych lub faktycznie otrzymanych – z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) a kosztami uzyskania przychodów – tj. kosztami objęcia udziałów (akcji) będących przedmiotem sprzedaży.
  
  

Moment powstania przychodu należnego Wnioskodawcy.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, w zamian za przekazanie Akcji Emitentowi, Wnioskodawca otrzyma obligacje (zamienne) - tj. formę wierzytelności (Wnioskodawcy wobec Emitenta). Wnioskodawca będzie mógł domagać się jej spłaty (spłaty wierzytelności wynikającej z obligacji) w terminie wykupu. Oznacza to, że dopiero w terminie wykupu, przychód Wnioskodawcy będzie można uznać za należny (Emitent nie będzie zobowiązany do żadnych świadczeń na rzecz Wnioskodawcy przed terminem wykupu obligacji). Należy zatem przyjąć, że Wnioskodawca uzyska przychód z obligacji nie wcześniej niż w terminie wykupu.

Wnioskodawca zauważa, że – zgodnie z linią orzeczniczą Ministra Finansów i sądów administracyjnych – otrzymanie wierzytelności wiąże się z uzyskaniem przychodu dopiero w momencie jej spłaty. Przyjęcie stanowisko odmiennego oznaczałoby, że Wnioskodawca byłby zobowiązany do zapłaty podatku przed momentem otrzymania środków ze spłaty danej wierzytelności. Na potwierdzenie czego Zainteresowany powołuje szereg indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Moment określenia wartości przychodu Wnioskodawcy.

Wnioskodawca zauważa dodatkowo, że do dnia wykupu obligacji nie będzie znana wartość należnego Wnioskodawcy świadczenia. Wnioskodawca może otrzymać (i) środki pieniężne o określonej wartości lub (ii) określoną w umowie emisyjnej liczbę Udziałów (o określonej wartości nominalnej). Do dnia wykupu, Wnioskodawca nie będzie zatem znał wartości ani rodzaju świadczenia otrzymanego od Emitenta w zamian za zbycie Akcji – i nie będzie mógł wyliczyć zobowiązania podatkowego. Wyliczając zobowiązanie podatkowe na dzień objęcia obligacji, Wnioskodawca mógłby narazić się na sankcję z tytułu nieprawidłowego wyliczenia zobowiązania podatkowego - zgodnie z ogólną zasadą odpowiedzialności podatników zawartą w art. 26 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 - Ordynacja podatkowa (Dz. U. 2012, poz. 749), podatnik odpowiada całym swoim majątkiem za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki.

Powyższe rozumowanie znajduje odzwierciedlenie m.in. w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 października 2010 r. (sygn. akt. II FPS 1047/09): „Rzecz bowiem w tym, że ostateczna wartość certyfikatów inwestycyjnych powstaje (doznaje konkretyzacji) jak trafnie przyjął sąd administracyjny I instancji - na drugim etapie procesu inwestycyjnego (…) w momencie wniesienia udziałów/papierów wartościowych do funduszu inwestycyjnego zamkniętego, inwestor nie uzyskuje automatycznie realnego przysporzenia trwale powiększającego jego aktywa”.

W cytowanym powyżej orzeczeniu sądy obu instancji wskazały, że przychodem jest „trwale realne powiększenie majątku podatnika, czy to poprzez włączenie do tego majątku określonych wartości, czy też poprzez wyłączenie z tego majątku zobowiązań”.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, w razie udzielenia twierdzącej odpowiedzi na pytanie oznaczone jako 1, momentem powstania przychodu dla Wnioskodawcy nie będzie moment objęcia obligacji - gdyż otrzymanie wierzytelności (obligacji) nie może skutkować powstaniem przychodu (faktycznie otrzymanego lub należnego) Wnioskodawcy.

Jak wynika z treści art. 10 ust. 1 pkt 7 Ustawy o PIT, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Jednocześnie art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) doprecyzowuje, że za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się w szczególności należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia papierów wartościowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe przepisy nie znajdą zastosowania, gdyż (w ramach wykupu) nie dojdzie do odpłatnego zbycia obligacji przez Wnioskodawcę.

Brak powstania przychodu na moment konwersji udziałów.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że konwersja obligacji zamiennych na Udziały nie nosi znamion zbycia (przeniesienia własności) oraz nie ma ono też odpłatnego (brak spełnienia drugiej przesłanki).

Po pierwsze zdaniem Wnioskodawcy, pojęcia „zbycie” nie można utożsamiać z pojęciem „wykupu” obligacji przez Emitenta. Różnica pomiędzy tymi pojęciami jest ewidentna i wynika z przepisów Ustawy o PIT.

Pojęcia te są również rozłączne na gruncie języka polskiego – zbycie następuje na rzecz podmiotu trzeciego, zaś wykupienie oznacza przeniesienia określonego prawa z powrotem na ten podmiot, który pierwotnie nim dysponował. Wykupienie jest więc kwalifikowanym rodzajem zbycia, gdyż nastąpić może tylko przez pierwotnego dysponenta.

Na potwierdzenie powyższego Zainteresowany powołuje szereg wyroków sądów administracyjnych.

Po drugie, konwersja nie nosi znamion odpłatności. Wnioskodawca uważa za celowe przywołanie w tym miejscu argumentów przytoczonych sekcji odnośnie pytania nr 1 niniejszego wniosku, w części dotyczącej przesłanki odpłatności zawartej w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) Ustawy o PIT.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że skoro:

• konwersja obligacji na Udziały (tj. wykupienie obligacji przez Emitenta) nie stanowi zbycia papierów wartościowych oraz
• Udziały, jakie otrzyma wskutek konwersji obligacji nie stanowią polskiego (lub zagranicznego) pieniądza ani też wartości dewizowej,

w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie dokonuje on odpłatnego zbycia obligacji na rzecz Emitenta. W konsekwencji, na moment konwersji obligacji nie powstanie przychód podatkowy dla Wnioskodawcy.

Powstanie przychodu na moment zbycia udziałów.

Mając na względzie powyższe, opodatkowanie dochodów Wnioskodawcy z tytułu Inwestycji nastąpi dopiero w momencie odpłatnego zbycia przez Udziałów objętych w ramach konwersji obligacji (tj. w momencie, w którym nastąpi trwałe, realne powiększenie majątku Wnioskodawcy). Podatek zostanie obliczony zgodnie z dyspozycją art. 30b ust. 2 Ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, przeciwna konkluzja prowadziłaby w efekcie do podwójnego opodatkowania tego samego dochodu (pierwszy raz na etapie objęcia Udziałów w skutek konwersji, drugi zaś na moment zbycia Udziałów przez Wnioskodawcę).

Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że powyższa konkluzja znajduje również odzwierciedlenie w orzecznictwie sądów administracyjnych - m.in. w cytowanym już wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 października 2011 r., sygn. akt II FSK 1047/09.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe w odniesieniu do braku powstania przychodu w momencie konwersji obligacji zamiennych na udziały,
• nieprawidłowe w pozostałym zakresie.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), do źródeł przychodów zalicza się kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych.

Przychód z odpłatnego zbycia powstaje zatem już w momencie przeniesienia tytułu własności akcji na ich nabywcę - niezależnie od daty faktycznej zapłaty.

Wniesienie akcji do spółki cypryjskiej będzie równoznaczne z ich odpłatnym zbyciem. Nastąpi bowiem przeniesienie własności wnoszonych papierów wartościowych, a wnoszący otrzyma w zamian obligacje zamienne określonej wartości.

W tym miejscu wskazać należy, że nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, iż aby zbycie akcji uznać za odpłatne Zainteresowany winien otrzymać zapłatę w pieniądzu lub jego ekwiwalencie.

Taka sytuacja jest jak najbardziej możliwa, ale nie wyklucza innych sposobów wykonania przez Nabywcę jego obowiązków wynikających z zawartej umowy sprzedaży.

Stosownie bowiem do art. 358 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 121) „Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę”.

W odniesieniu do powyższego przepisu w doktrynie wskazuje się, że „Obowiązkiem kupującego jest zapłacenie ceny, tj. ustalonej sumy pieniężnej (...)„ której wysokość ma odpowiadać wartości przedmiotu sprzedaży (cena). Cena musi być zatem wyrażona w pieniądzu, lecz jej zapłata może nie mieć formy pieniężnej, sprzedawca może przyjąć na poczet ceny inne świadczenie.” (A. Kidyba, Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania – część szczególna, Lex 2010).

Mając powyższe na względzie należy uznać, że w przypadku umowy sprzedaży nie musi dojść do nabycia przedmiotu sprzedaży wyłącznie za środki pieniężne. W ramach umowy sprzedaży istnieje jedynie obowiązek wykazania ceny w pieniądzu, tj. wykazania wartości przedmiotu sprzedaży.

W tym miejscu wskazać należy, że ww. spostrzeżenia dotyczą kodeksowej umowy sprzedaży. Jednakże z uwagi na fakt, że „sprzedaż” jest węższą instytucją prawa cywilnego niż „zbycie” powyższe zasady znajdują odzwierciedlenie w przedmiotowej sprawie w odniesieniu do zbycia akcji na rzecz spółki w zamian za wydane obligacje zamienne.

Tak więc zbycie akcji w zamian za obligacje stanowi odpłatane zbycie w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przychód z ww. tytułu ten powstanie w dniu odpłatnego zbycia akcji niezależnie od terminu faktycznej zapłaty, w konsekwencji czego stanowisko Zainteresowanego w odniesieniu do pytania nr 1 i nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu natomiast do konwersji obligacji na udziały spółki cypryjskiej, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdza, co następuje.

Jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 17 ust. 1 punkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z kapitałów pieniężnych jest przychód z odpłatnego zbycia papierów wartościowych. Obligacje co prawda są takimi papierami wartościowymi, ale dla powstania przychodu na podstawie tego przepisu konieczne więc byłoby, aby te papiery wartościowe były zbywane.

W tym miejscu wskazać należy, że pojęcia „zbyć” nie można utożsamiać z „wykupieniem” obligacji przez emitenta. Różnica pomiędzy tymi pojęciami jest ewidentna nie tylko po analizie stosownych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (skoro ustawa używa tych dwóch pojęć, to nie mogą one oznaczać tego samego), ale różnica ta jest widoczna już na gruncie językowym – zbycie następuje na rzecz podmiotu trzeciego, zaś wykupienie oznacza przeniesienia określonego prawa z powrotem na ten podmiot, który pierwotnie nim dysponował. Wykupienie jest więc kwalifikowanym rodzajem zbycia, gdyż nastąpić może tylko przez pierwotnego dysponenta. Skoro więc w omawianym przypadku nie dochodzi do „zbycia” a jedynie „wykupienia” obligacji to po stronie posiadacza tych obligacji nie może dojść do powstania przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto z uwagi na fakt, że obligacje nie są papierami wartościowymi, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2014 r. poz. 94 ze zm.), pogląd, że w chwili wykupu obligacji powstaje po stronie Wnioskodawcy przychód, nie znajduje uzasadnienia także w treści art. 17 ust. 1 punkt 6 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podlegający opodatkowaniu przychód powstanie – zgodnie z art. 17 ust. 1 punkt 6 lit. a) ustawy – dopiero w chwili zbycia papierów wartościowych, tj. akcji, na rzecz podmiotów trzecich. Dopiero wtedy zrealizuje się hipoteza ww. przepisu.

W konsekwencji zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że w wyniku konwersji obligacji zamiennych momentem uzyskania przychodu nie będzie moment objęcia udziałów w spółce cypryjskiej. Nie można się zgodzić jednak ze stwierdzeniem Zainteresowanego, że opodatkowanie dochodów Wnioskodawcy z tytułu Inwestycji nastąpi dopiero w momencie odpłatnego zbycia przez Udziałów objętych w ramach konwersji obligacji (tj. w momencie, w którym nastąpi trwałe, realne powiększenie majątku Wnioskodawcy).

Reasumując, stwierdzić należy, że w sytuacji zbycia akcji na rzecz spółki w zamian za obligacje zamienne po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten powstanie w momencie zbycia akcji. W sytuacji, gdy Wnioskodawca skorzysta z prawa do konwersji obligacji na Udziały (Emitent wykupi obligacje poprzez wydanie Wnioskodawcy Udziałów) momentem powstania przychodu dla Wnioskodawcy nie będzie moment objęcia Udziałów, lecz moment zbycia objętych w ten sposób udziałów.

Jednocześnie należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem tut. Organu podatkowego, tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu. Podobnie, w odniesieniu do przywołanych przez Wnioskodawcę rozstrzygnięć organów podatkowych, tut. Organ informuje, że wydane zostały one w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.