Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-366/14-2/KC
z 23 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz.U. z 2012 r., poz. 740, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2014 r. (data wpływu 22 kwietnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia usług administracji i zarządzania portfelem inwestycyjnym oraz usługi doradztwa na rzecz holenderskiej spółki, niezarejestrowanej jako podatnik VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia usług administracji i zarządzania portfelem inwestycyjnym oraz usługi doradztwa na rzecz holenderskiej spółki, niezarejestrowanej jako podatnik VAT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca) wykonuje na rzecz podmiotu gospodarczego z siedzibą w Holandii usługi administracji i zarządzania portfelem inwestycyjnym oraz usługi doradztwa w zakresie identyfikacji i sprawdzenia/oceny potencjalnych, nowych inwestycji.

Formą prawną podmiotu holenderskiego jest Besloten Vennootschap (w skrócie BV), która jest odpowiednikiem polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka holenderska). Spółka holenderska przedstawiła wypis z rejestru handlowego prowadzonego przez Holenderską Izbą Handlową, potwierdzający jej rejestrację jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Spółka holenderska nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w innych krajach, w szczególności nie posiada takiego miejsca w Polsce.

Obecnie Spółka holenderska świadczy usługi holdingowe w zakresie inwestowania środków pieniężnych poprzez zakup m.in. udziałów i akcji w spółkach kapitałowych. W związku z prowadzoną działalnością Spółka holenderska zakupuje m.in. usługi prawne i doradcze, w tym usługi świadczone przez Wnioskodawcę. Usługi nabywane od Wnioskodawcy nie są przeznaczone na cele osobiste pracowników, udziałowców lub członków zarządu Spółki holenderskiej.

W świetle informacji uzyskanych przez Wnioskodawcę od Spółki holenderskiej nie jest ona zarejestrowana dla celów podatku VAT, ponieważ zgodnie z prawem holenderskim nie ma ona obowiązku takiej rejestracji. W konsekwencji, Spółka holenderska nie posiada nr VAT ani nr VAT-UE.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy miejscem świadczenia usług wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki holenderskiej jest zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejsce, w którym usługobiorca (Spółka holenderska) posiada siedzibę działalności gospodarczej tj. Holandia, a tym samym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do naliczenia polskiego VAT z tytułu usług świadczonych na rzecz Spółki holenderskiej?

Zdaniem Wnioskodawcy;

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług wykonywanych przez niego na rzecz Spółki holenderskiej jest miejsce, w którym usługobiorca (Spółka holenderska) posiada siedzibę działalności gospodarczej tj. Holandia, a w konsekwencji Wnioskodawca nie jest zobowiązany do naliczenia polskiego VAT z tytułu usług świadczonych na rzecz Spółki holenderskiej.

Poniżej Wnioskodawca szczegółowo uzasadnia swoje stanowisko.

Na wstępie należy wskazać na definicję podatnika, która powinna być stosowana na potrzeby rozdziału 3 ustawy o VAT, tj. rozdziału dotyczącego ustalania miejsca świadczenia przy świadczeniu usług. W świetle art. 28a pkt 1 ustawy o VAT, za podatnika uznaje się:

• podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności;
  

• osoby prawne niebędące podatnikiem na podstawie regulacji wskazanej powyżej, które są zidentyfikowane do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.
  
  
  

Co więcej, zgodnie z art. 28a pkt 2 ustawy o VAT podatnikiem w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług jest podatnik, który prowadzi również działalność lub dokonuje operacji gospodarczych niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę. W myśl ust. 2 niniejszego artykułu jeżeli usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, miejscem ich świadczenia jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Natomiast w świetle ustępu 4 art. 28b ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług przeznaczonych wyłącznie na cele osobiste pracowników podatnika, jego udziałowców lub członków zarządu, miejsce ich świadczenia należy ustalać zgodnie z przepisami art. 28c ustawy o VAT.

Spółka holenderska jest odpowiednikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zarejestrowaną we właściwym rejestrze spółek. Jej działalność obejmuje inwestowanie środków inwestycyjnych poprzez zakup m.in. udziałów i akcji. W konsekwencji należy uznać, że Spółka holenderska jest podmiotem wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą.

Dodatkowo, za takim uznaniem przemawia fakt, że w myśl art. 9 Dyrektywy VAT podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą. Za działalność gospodarczą uznaje się natomiast wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, a w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Miejscem siedziby Spółki, zgodnie z wypisem z odpowiedniego rejestru handlowego, jest Holandia. Spółka holenderska nie wskazała żadnego stałego miejsca prowadzenia działalności znajdującego się poza siedzibą, w szczególności nie powiadomiła że takie miejsce znajduje się w Polsce. Ponadto, usługi nabywane od Wnioskodawcy nie były przeznaczone wyłącznie na cele osobiste pracowników, udziałowców lub członków zarządu Spółki holenderskiej.

Mając na uwadze powyższe oraz opis transakcji będących przedmiotem wniosku o interpretację należy uznać, że usługi wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki holenderskiej są usługami świadczonymi na rzecz podatnika posiadającego siedzibę w innym niż Polska kraju Unii Europejskiej dla celów prowadzonej przez ten podmiot działalności gospodarczej, a tym samym podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w miejscu siedziby usługobiorcy, czyli w Holandii. W konsekwencji na wystawianych fakturach Wnioskodawca nie powinien wykazać polskiego podatku VAT.

Dodatkowo, Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że dla ustalenia miejsca świadczenia usług nie będzie miał znaczenia fakt, że Spółka holenderska nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT ponieważ zgodnie z art. 28a ust. 1 lit. a) ustawy o VAT za podatnika dla celów ustalenia miejsc: świadczenia usługi uznaje się podmiot prowadzący samodzielnie działalność gospodarczą. Innym słowy, w przypadku podmiotów prowadzących samodzielnie działalność gospodarczą dla uznania ich za podatników, nie ma znaczenia czy dany podmiot jest zarejestrowany dla celów VAT. W świetle art. 28a ust. 1 lit b) ustawy o VAT, dopiero w sytuacji, gdy dany podmiot nie prowadzi samodzielnie działalności gospodarczej, kluczowe dla uznania go za podatnika jest jego zarejestrowanie luł zobowiązanie do zarejestrowania dla celów VAT. Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w wyroku WSA w Białymstoku z dnia 8 maja 2013 r. (sygn. akt I SA/Bk 108/13) gdzie sąd podzielił pogląd zgodnie z którym nie można uznać, że tylko kontrahent (z siedzibą w innym państwie członkowskim) mający numer VAT UE bądź dokumentujący w inny sposób swój status jako podatnika jest podatnikiem.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym miejscem opodatkowania usług świadczonych na rzecz Spółki holenderskiej jest miejsce, w którym posiada ona siedzibę działalność gospodarczej (tj. w Holandii). W konsekwencji, na wystawionej fakturze Wnioskodawca nie powinien naliczyć polskiego VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie m.in. w:

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 3 września 2013 r., nr ILPP4/443 277/13-2/ISN;
  

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 czerwca 2013 r. nr IBPP4/443-137/13/BP;
  

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 2010 r., nr IPPP3/443 894/10-5/SM.
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Ze stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, wykonuje na rzecz podmiotu gospodarczego z siedzibą w Holandii usługi administracji i zarządzania portfelem inwestycyjnym oraz usługi doradztwa w zakresie identyfikacji i sprawdzenia/oceny potencjalnych, nowych inwestycji.

Holenderski podmiot działa w formie spółki prawa holenderskiego, przedstawiła wypis z rejestru handlowego prowadzonego przez Holenderską Izbą Handlową, potwierdzający jej rejestrację jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Jak podaje Wnioskodawca, spółka holenderska nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w innych krajach, w szczególności nie posiada takiego miejsca w Polsce. W związku z prowadzoną działalnością Spółka holenderska zakupuje usługi świadczone przez Wnioskodawcę i nie są one przeznaczone na cele osobiste pracowników, udziałowców lub członków zarządu Spółki holenderskiej. Spółki holenderskiej nie jest zarejestrowana dla celów podatku VAT, ponieważ zgodnie z prawem holenderskim nie ma ona obowiązku takiej rejestracji.

W związku z powyższym opisem sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy w przypadku świadczenia usług administracji i zarządzania portfelem inwestycyjnym oraz usług doradztwa na rzecz holenderskiej spółki, niezarejestrowanej jako podatnik VAT, miejscem opodatkowania takiej usługi jest, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej tj. Holandia, a tym samym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do naliczenia polskiego VAT z tytułu usług świadczonych na rzecz Spółki holenderskiej.

Aby daną usługę uznać za podlegającą opodatkowaniu na terytorium kraju, miejscem jej świadczenia musi być terytorium Polski.

Na potrzeby stosowania rozdziału dotyczącego miejsca świadczenia usług ustawodawca wprowadził definicję podatnika.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania rozdziału 3 działu V ustawy:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
      
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   
   

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza może polegać również na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Istotą art. 28a ustawy jest przede wszystkim odróżnienie podmiotów znajdujących się w sferze aktywności gospodarczej od konsumentów.

Z przywołanej definicji podatnika wynika, że podatnikiem jest zarówno podatnik polski, jak i podatnik z innego państwa członkowskiego oraz podatnik z kraju trzeciego (będący podatnikiem podatku o podobnym charakterze jak VAT).

Zatem „podatnikiem” dla potrzeb stosowania przepisów o miejscu świadczenia usług będzie każdy przedsiębiorca, zarówno z Polski, z innego państwa członkowskiego, czy z kraju trzeciego. Właściwe rozpoznanie statusu swojego kontrahenta jako „podatnika” obciąża usługodawcę.

Odpowiednikiem art. 28a ustawy jest art. 43 Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 77/1 z 23.03.2011r.) (dalej „Dyrektywa 112”). Stanowi on, że dla stosowania przepisów dotyczących miejsca świadczenia usług, podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 2 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług; osobę prawną niebędącą podatnikiem, która jest zidentyfikowana do celów VAT, uznaje się za podatnika.

Generalna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług (na rzecz podatników) została określona w art. 28b ust. 1 ustawy. W oparciu o ten przepis, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z powyższego przepisu wynika zatem, że w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika, miejscem ich świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę, czyli opodatkowanie usług zostaje przeniesione do państwa, gdzie następuje faktyczna ich konsumpcja. W konsekwencji, aby prawidłowo zastosować przepisy prawa w tym zakresie, konieczna jest odpowiednia identyfikacja statusu kontrahenta.

Jak wskazuje w opisie sprawy Wnioskodawca, jego odbiorca jest spółką prawa holenderskiego, zarejestrowaną we właściwym rejestrze spółek w Holandii a działalność jej obejmuje usługi holdingowe w zakresie inwestowania środków pieniężnych poprzez zakup m.in. udziałów i akcji spółek kapitałowych. Miejscem siedziby holenderskiego kontrahenta jest Holandia i jednocześnie nie posiada on żadnego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej znajdującego się poza siedzibą, również w Polsce. Zatem usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz holenderskiej spółki są usługami wykonywanymi na rzecz podatnika, w rozumieniu art. 28a ustawy i tym samym miejscem ich opodatkowania, zgodnie z zasada ogólna dotycząca miejsca świadczenia usług, jest Holandia, jako miejsce siedziby usługobiorcy.

Zgodnie z art. 106a ust. 1 pkt 2 ustawy, przepisy niniejszego rozdziału (dział XI rozdział I) stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
2. państwa trzeciego.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
   
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;(...)
    
    
    

W pkt 18 tego artykułu ustawodawca wskazuje, że w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – na fakturze umieszcza się wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Natomiast w myśl art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy, faktura może nie zawierać w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a - danych określonych w ust. 1 pkt 10 i 12-14.

Z uwagi na fakt, że miejscem opodatkowania świadczenia usług jest terytorium Holandii, Wnioskodawca jest zobowiązany do wystawienia faktury, która winna zawierać adnotację „odwrotne obciążenie” - w sytuacji gdy zobowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze będzie nabywca usługi. Jednocześnie Wnioskodawca na tej fakturze nie musi wykazać stawki podatku, sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku, czy kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

Podsumowując, w przypadku świadczenia usług administracji i zarządzania portfelem inwestycyjnym oraz usług doradztwa przez Wnioskodawcę na rzecz holenderskiej spółki, niezarejestrowanej jako podatnik VAT, miejscem opodatkowania takiej usługi jest, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej tj. Holandia, a tym samym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do naliczenia polskiego VAT na fakturze z tytułu świadczenia tych usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.