Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-506/14/ICz
z 28 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 maja 2014r. (data wpływu 28 maja 2014r.), uzupełnionym pismem z 27 sierpnia 2014r. (data wpływu), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy w świetle przedstawionych faktów Spółka jest zobowiązana do korekty podatku należnego VAT zgodnie z art. 89a ust. 4 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2014r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z 27 sierpnia 2014r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy w świetle przedstawionych faktów Spółka jest zobowiązana do korekty podatku należnego VAT zgodnie z art. 89a ust. 4.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W dniu 31 grudnia 2010r. Sąd Rejonowy w T. ogłosił upadłość H. Sp. z o.o. - zwanej dalej Dłużnikiem - obejmującą likwidację majątku. W okresie przed ogłoszeniem upadłości, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonywała - na podstawie zawartych umów - dostawy nośników energetycznych i świadczenia usług dystrybucji na rzecz Dłużnika, jednakże nie wszystkie należności zostały uregulowane. W dniu 11 lutego 2011r. Spółka zgłosiła do masy upadłości wierzytelności w kwocie 3.478.621,22. Pomimo ogłoszenia upadłości likwidacyjnej Dłużnik nadal pozostawał czynnym podatnikiem VAT. Spółka skorzystała wobec tego z możliwości korekty VAT w ramach ulgi na złe długi, ponieważ spełnione zostały wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 89a ust. 2 u.p.t.u. Spółka, po uzyskaniu potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku należnego i nieuregulowaniu przez niego długu w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, dokonała korekty podatku należnego w deklaracji za m-c sierpień 2011r. Dłużnik dokonał z kolei korekty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu wynikającego z nieuregulowanych faktur w myśl art. 89b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Urząd skarbowy powstałe z tytułu tej korekty wierzytelności zgłosił do masy upadłości. Równocześnie Dłużnik usunął z listy wierzytelności część wierzytelności zgłoszonych przez Spółkę, które stanowiły równowartość podatku VAT w wysokości 573.464 zł. Syndyk w ramach prowadzonego postępowania w 2013r. dokonał sprzedaży majątku Dłużnika, a uzyskane środki w ramach realizacji planów podziału sukcesywnie przekazywał wierzycielom. Spółka jako wierzyciel otrzymała kwotę pomniejszoną o podatek VAT j.w. Dodatkowo Dłużnik pisemnie powiadomił Spółkę o przekazaniu podatku w kwocie 573.464 zł. bezpośrednio na konto Urzędu Skarbowego w ramach realizacji planu podziału.

W piśmie uzupełniającym z 27 sierpnia wyjaśniono, że Wnioskodawca skorzystał w 2011r. z tzw. ulgi na złe długi dokonując korekty podatku należnego in minus w kwocie 573.464 zł. Spółka otrzymała od syndyka masy upadłości wierzytelność w wysokości 2.606.656,41 zł, stanowiące równowartość kwoty netto zgłoszonych wierzytelności (bez podatku VAT). Zgodnie z informacją uzyskaną od syndyka, w dniu 8 sierpnia br. uregulował on do Urzędu Skarbowego wierzytelność wynikającą z dokonanej przez niego korekty podatku naliczonego w kwocie 573.464 zł w związku ze skorzystaniem przez Wnioskodawcę z przedmiotowej ulgi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionych faktów Spółka jest zobowiązana do korekty podatku należnego VAT zgodnie z art. 89a ust. 4?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, w sytuacji gdy Dłużnik dokonał zapłaty odliczonej kwoty podatku VAT interesy Skarbu Państwa zostały zabezpieczone. Sporządzenie korekty podatku należnego i jego zapłata przez Spółkę byłaby sprzeczna z zasadą neutralności VAT. Oznacza to zdaniem Spółki, że nie jest ona obowiązana do sporządzenia przedmiotowej korekty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Wstępnie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zauważa, że z dniem 1 stycznia 2013r. na podstawie art. 11 ustawy z dnia 16 listopada 2012r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012r., poz. 1342) uległy zmianie, będące przedmiotem niniejszej interpretacji, przepisy art. 89a i 89b ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.), przy czym art. 89a ust. 2 pkt 4 i 6 oraz art. 89b ust. 5 został uchylony.

Jednakże zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy z dnia 16 listopada 2012r., do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu dotychczasowym, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie zaś z ust. 2 tegoż przepisu, art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się również do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, których nieściągalność została, zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012r.

Należy zauważyć, że w ww. wniosku Wnioskodawca wskazał, że przed ogłoszeniem upadłości Dłużnika (tj. przed 31 grudnia 2010r.) Wnioskodawca dokonał dostawy towarów i świadczenia usług na jego rzecz, oraz że w sierpniu 2011r. skorzystał z ulgi na złe długi.

Mając na względzie powyższą informacje oraz powołany powyżej przepis art. 23 ww. ustawy z dnia 16 listopada 2016r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, przedmiotowej interpretacji dokonano w oparciu o przepisy art. 89a i 89b ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012r.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a).

Na podstawie ust. 2 powyższego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towarów lub świadczenie usług jest dokonywane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny,
3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
4. wierzytelności nie zostały zbyte,
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona,
6. wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.
   
   

Zgodnie z ust. 3 wskazanego artykułu, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

W myśl ust. 4 ww. artykułu, w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części. której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.

Zgodnie z ust. 6 ww. artykułu, podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.

Z powyżej zacytowanych przepisów wynika, że wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, to takie wierzytelności, które nie zostały uregulowane w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze. Zatem status wierzytelności (jako wierzytelności o uprawdopodobnionej nieściągalności) związany jest z upływem określonego czasu od dnia upływu terminu płatności do chwili powstania uprawnienia do skorzystania z możliwości dokonania korekty. Uprawnienie to powstanie po upływie 180 dni, licząc od dnia upływu terminu płatności określonego na umowie lub fakturze. Są to wystarczające przesłanki, aby uznać wierzytelność za uprawdopodobnioną.

Możliwość korekty wierzytelności nieściągalnych uzależniona została od spełnienia również szeregu innych warunków, które zostały wskazane w art. 89a ust. 2 ustawy a dotyczących zarówno samej wierzytelności, warunków jej powstania, jak i osoby dłużnika i wierzyciela.

Ponadto mając na uwadze przepis art. 89a ust. 4 ustawy o VAT należy stwierdzić, że w przypadku gdy podatnik (wierzyciel) skorzystał z procedury „ulgi na złe długi” na podstawie art. 89a ustawy, a następnie wierzytelność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, to zgodnie z tym przepisem, obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana.

Należy podkreślić, że przepis art. 89a ust. 4 ustawy nie wprowadza wymogu, aby należność została uregulowana tylko i wyłącznie przez dłużnika, ale w sposób ogólny stanowi o uregulowaniu należności w jakiejkolwiek formie. Tym samym, uregulowanie należności przez podmiot trzeci również spowoduje, że u wierzyciela powstanie obowiązek rozliczenia (zwiększenia) podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność zostanie uregulowana.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 11 lutego 2011r. Spółka zgłosiła do masy upadłości wierzytelności w kwocie 3.478.621,22. Pomimo ogłoszenia upadłości likwidacyjnej Dłużnik nadal pozostawał czynnym podatnikiem VAT. Spółka skorzystała wobec tego z możliwości korekty VAT w ramach ulgi na złe długi, ponieważ spełnione zostały wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 89a ust. 2 u.p.t.u. Spółka, po uzyskaniu potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku należnego i nieuregulowaniu przez niego długu w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, dokonała korekty podatku należnego w deklaracji za m-c sierpień 2011r. Dłużnik dokonał z kolei korekty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu wynikającego z nieuregulowanych faktur w myśl art. 89b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Urząd skarbowy powstałe z tytułu tej korekty wierzytelności zgłosił do masy upadłości. Równocześnie Dłużnik usunął z listy wierzytelności część wierzytelności zgłoszonych przez Spółkę, które stanowiły równowartość podatku VAT w wysokości 573.464 zł. Syndyk w ramach prowadzonego postępowania w 2013r. dokonał sprzedaży majątku Dłużnika, a uzyskane środki w ramach realizacji planów podziału sukcesywnie przekazywał wierzycielom. Spółka jako wierzyciel otrzymała kwotę pomniejszoną o podatek VAT j.w. Dodatkowo Dłużnik pisemnie powiadomił Spółkę o przekazaniu podatku w kwocie 573.464 zł. bezpośrednio na konto Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w ramach realizacji planu podziału.

Wnioskodawca skorzystał w 2011r. z tzw. ulgi na złe długi dokonując korekty podatku należnego in minus w kwocie 573.464 zł. Spółka otrzymała od syndyka masy upadłości wierzytelność w wysokości 2.606.656,41 zł, stanowiące równowartość kwoty netto zgłoszonych wierzytelności (bez podatku VAT). Zgodnie z informacją uzyskaną od syndyka, w dniu 8 sierpnia br. uregulował on do Podkarpackiego Urzędu Skarbowego wierzytelność wynikającą z dokonanej przez niego korekty podatku naliczonego w kwocie 573.464 zł w związku ze skorzystaniem przez Wnioskodawcę z przedmiotowej ulgi.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz przywołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w sytuacji gdy Wnioskodawca otrzymał od Dłużnika (syndyka) wierzytelność w wysokości 2.606.656,41 zł, to Wnioskodawca, z uwagi na przepis art. 89a ust. 4 ustawy o VAT, winien dokonać zwiększenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku dotyczącą uregulowanej wierzytelności. Należy zauważyć, że wpłaconą przez Dłużnika (syndyka) kwotę 2.606.656,41 zł Wnioskodawca winien traktować jako kwotę brutto. Z okoliczności sprawy nie wynika bowiem aby kwota 573.464 zł, którą Dłużnik uregulował do urzędu była przez niego wpłacona jako podatek należny Wnioskodawcy dotyczący kwoty 2.606.656,41 zł. Co więcej we wniosku Wnioskodawca wskazał, że syndyk uregulował do Podkarpackiego Urzędu Skarbowego wierzytelność wynikającą z dokonanej przez niego korekty podatku naliczonego w kwocie 573.464 zł.

Zatem w tej sytuacji po uregulowaniu przez Dłużnika ww. wierzytelności, u Wnioskodawcy-wierzyciela powstaje obowiązek złożenia stosownej korekty polegającej na zwiększeniu kwoty podatku należnego o kwotę podatku należnego związanego z uregulowana wierzytelnością. Wnioskodawca – sprzedawca (dotychczasowy wierzyciel) w części uregulowanej przez Dłużnika nie posiada już wierzytelności, o której mowa w art. 89a ust. 1 ustawy, a zatem w tym zakresie przestała istnieć przesłanka do stosowania procedury „ulgi na złe długi”.

Przepis art. 89a ust. 4 ustawy wyraźnie wskazuje, że wierzyciel jest zobowiązany do uwzględnienia korekty w dwóch polach, tj. do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego.

Skoro zatem Wnioskodawca otrzymał wierzytelność, w odniesieniu do której skorzystał z regulacji prawnej przewidzianej art. 89a ust. 1 ustawy o VAT, zatem zgodnie z przywołanym wcześniej przepisem ust. 4 ww. artykułu, zobowiązany jest do dokonania, w rozliczeniu podatku VAT za okres w którym nastąpiło to uregulowanie, korekty (powiększenia) kwoty podatku należnego o wartość podatku należnego odnoszącego się do tej części wierzytelności którą otrzymał od Syndyka (dłużnika).

Następnie Wnioskodawca wraz z deklaracją podatkową, w której dokona korekty, zawiadomi o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika.

Końcowo należy zauważyć, że bez wpływu na powyższą sytuację Wnioskodawcy pozostaje fakt, że Syndyk Dłużnik uregulował do Podkarpackiego Urzędu Skarbowego wierzytelność wynikającą z dokonanej przez niego korekty podatku naliczonego w kwocie 573.464 zł.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.