Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-677/14/IZ
z 29 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 maja 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 3 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z otwarciem centrum handlowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych z związku z otwarciem centrum handlowego.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność w zakresie wynajmu lokali własnych i dzierżawionych na potrzeby działalności handlowo-usługowej dla spółek i osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności wybudowała obiekt handlowo-usługowy, którego uroczyste otwarcie odbyło się w maju 2013 r.

W związku z otwarciem obiektu spółka poniosła następujące koszty:

• druk i kolportaż gazetki handlowej,
  
• ogłoszenia w prasie,
  
• emisja spotów w radiu oraz w Internecie,
  
• wynajem nośników zewnętrznych typu bilboardy, kierunkowskazy, citylighty,
  
• koszty eventu ogólno-dostępnego, na które składają się:
  
  • występ artystyczny,
    
  • pokazy baristki, żonglerów, stylistek, wizażystek, animatorek dla dzieci,
    
  • rozdanie w dniu otwarcia drobnych upominków z logo Galerii typu: notesy, pendrivy, teczki, torby z nadrukiem, balony, długopisy,
    
  • występ zespołu muzyków,
    
  • poczęstunek gości,
    
  • druk zaproszeń,
    
  • koszty ubezpieczenia i ochrony uroczystości otwarcia,
    
  • koszty poświęcenia budynku,
• wynagrodzenie agencji reklamowej za zorganizowanie kampanii reklamowej i eventu.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wymienione w opisie stanu faktycznego wydatki poniesione na organizację uroczystego otwarcia obiektu handlowego będą stanowić koszty pośrednie Spółki w dacie ich poniesienia?

Zdaniem Spółki, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Nawiązując do definicji należy uznać, że wszystkie poniesione wydatki po wyłączeniu zastrzeżonych mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli tylko pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami.

Wydatki na reklamę dotyczyły bezpośrednio imprezy promującej obiekt handlowy, który jest narzędziem służącym do świadczenia usług przez Spółkę.

Według Spółki reklamowanie otwarcia obiektu handlowego w prasie, radiu, Internecie i za pośrednictwem nośników zewnętrznych oraz organizowanie uroczystego otwarcia Galerii pozwala dotrzeć z informacją i reklamą obiektu nie tylko do najemców powierzchni handlowych, ale przede wszystkim do przyszłych klientów centrum handlowego. Uroczyste otwarcie ma na celu dotarcie do najemców i klientów z informacją o istnieniu nowego obiektu handlowego i zachęcenie ich do korzystania w przyszłości z usług oferowanych przez Galerię. Tym samym wydatki poniesione na organizację eventu są wydatkami pośrednio związanymi z przychodami Spółki.

Analogicznie, wynajem nośników zewnętrznych, ogłoszenia w prasie i emisja spotów w radiu i Internecie ma służyć reklamie obiektu handlowego i ma przyczynić się do uzyskania przychodów z najmu oraz pozyskania przyszłych klientów detalicznych.

Należy nadmienić, że w kampanii promowana była nazwa obiektu handlowego a nie nazwa Spółki. Ideą opisanej kampanii było zapisanie i utrwalenie w pamięci odbiorców nazwy handlowej centrum jako atrakcyjnego miejsca do robienia zakupów i korzystania z usług. Stanowisko spółki jest zbieżne z interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 kwietnia 2011 r., nr IPPB5/423-61/11-4/JC. Tego rodzaju zdarzenie (impreza, event) dotyczy de facto promocji narzędzia, za pomocą którego świadczone będą usługi. Tym samym wydatkom na jego organizację nie można odmówić przeważającego charakteru reklamowego.

Zdaniem Spółki, wyżej opisane wydatki będą potrącalne w dacie ich poniesienia. Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu. W złożonej rzeczywistości życia gospodarczego istnieje obiektywna i zasadnicza trudność w precyzyjnym wyznaczeniu linii rozgraniczającej poszczególne przejawy aktywności gospodarczej, wykazywanej przez przedsiębiorców. Chodzi tu o ich podstawową działalność (produkcję, handel, usługi) i towarzyszące tej działalności przedsięwzięcia o charakterze marketingowym, promocyjnym, reklamowym, reprezentacyjnym.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Z zastrzeżenia zawartego w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że są wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą. Katalog takich wydatków zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten, w pkt 28, stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Konsekwencją takiego zapisu jest wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wszystkich wydatków na reprezentację. Ustawodawca jednakże nie zdefiniował pojęcia reprezentacji, wprowadził jedynie wyliczenie przykładowe, a mianowicie odwołał się w szczególności do wydatków poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholu.

Wobec braku legalnej definicji pojęć reprezentacja i reklama za celowe należy uznać odwołanie się do ich wykładni językowej.

Reprezentacja to działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane z utrzymaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów. Zatem celem wydatków na reprezentację jest m.in. stworzenie i utrwalenie właściwego wizerunku firmy, poprzez np. sposób podejmowania kontrahentów, poczęstunek, czy wręczanie upominków. Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji „obraz przedsiębiorcy” przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów czy usług.

Natomiast reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nawiązania bądź utrzymania kontaktów z przedsiębiorcą oraz nabywania towarów lub usług danej firmy. Reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez rozpowszechnianie logo firmy.

Istotne jest zatem dokonanie rozróżnienia między nakładami ukierunkowanymi na reprezentowanie firmy oraz budowanie jej prestiżu (reprezentacja), a wydatkami mającymi na celu zachęcanie potencjalnych nabywców do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego.

Z przedstawionego przez Spółkę opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dokonał uroczystego otwarcia „Centrum” w maju 2013 r. i w związku z tym poniósł wydatki na:

• druk i kolportaż gazetki handlowej,
  
• ogłoszenia w prasie,
  
• emisję spotów w radiu i Internecie,
  
• wynajem nośników zewnętrzynych typu bilboardy, kierunkowskazy, citylighty,
  
• koszty eventu ogólno-dostępnego, na który składały się:
  
  • występ artystyczny,
    
  • pokazy baristki, żonglerów, stylistek, wizażystek, animatorek dla dzieci,
    
  • rozdanie w dniu otwarcia drobnych upominków z logo Galerii typu: notesy, pendrivy, teczki, torby z nadrukiem, balony, długopisy,
    
  • występ zespołu muzyków,
    
  • poczęstunek gości,
    
  • druk zaproszeń,
    
  • koszty ubezpieczenia i ochrony uroczystości otwarcia,
    
  • koszty poświęcenia budynku,
• wynagrodzenie agencji reklamowej za zorganizowanie kampanii reklamowej i eventu.
  
  

W uzasadnieniu swojego stanowiska Wnioskodawca wskazał ponadto, że w ramach prowadzonej działalności Spółka wybudowała obiekt handlowo-usługowy, którego otwarcie w sposób uroczysty miało na celu rozpowszechnienie wśród najemców i klientów informacji o istnieniu nowego obiektu handlowego i zachęcenie ich do korzystania w przyszłości z usług oferowanych przez Galerię. Spółka podkreśliła, że ideą opisanej kampanii było zapisanie i utrwalenie w pamięci odbiorców nazwy handlowej centrum jako miejsca do dokonywania zakupów i korzystania z usług.

W świetle art. 15 ust. 4 ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody.

Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały poniesione w sposób racjonalny w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Aby określić czy dany koszt jest bezpośrednio, czy pośrednio związany z przychodem, należy rozstrzygnąć czy istnieje możliwość powiązania tego wydatku z przychodem osiągniętym w roku podatkowym. Na podstawie powyższego, możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatku, który - racjonalnie oceniając - mógłby przyczynić się do powstania przychodu, czy jego zwiększenia, nawet jeżeli przychód faktycznie nie wystąpi.

W tym miejscu należy wskazać, że w opisanym stanie faktycznym celem działań Spółki było rozpowszechnienie wśród najemców i potencjalnych odbiorców, w różny sposób i za pośrednictwem zróżnicowanych narzędzi, informacji dotyczącej nowootwartego centrum handlowego celem utworzenia w świadomości odbiorców wizerunku tego obiektu jako miejsca atrakcyjnego pod względem dokonywania zakupów i korzystania z oferowanych usług. Tak przeprowadzona aktywizacja miała przyczynić się w przyszłości do uzyskania przychodów z najmu oraz pozyskania przyszłych klientów detalicznych.

Analiza poniesionych przez Spółkę wydatków związanych z otwarciem galerii handlowej prowadzi do wniosku, że wydatki te zostały racjonalnie poniesione w celu uzyskania przychodów, zatem mogą zostać uznane za koszty inne niż bezpośrednio związane z uzyskanymi przychodami, nie podlegające wyłączeniu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop.

Z kolei zasada ustalania momentu poniesienia kosztów pośrednich wynika z zapisu art. 15 ust. 4d ustawy. Stosownie do treści ww. przepisu – koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się natomiast dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ww. ustawy).

W kontekście powyższego, szeroko rozumiane wydatki – poniesione przez Spółkę w związku z organizacją uroczystego otwarcia galerii handlowej można uznać za koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami i w konsekwencji powinny zostać zaliczone do kosztów podatkowych Wnioskodawcy w dacie ich poniesienia, stosownie do regulacji zawartych w art. 15 ust. 4d w zw. z art. 15 ust. 4e ustawy, tj. w dniu, na który zostały ujęte w księgach rachunkowych jako koszt bilansowy.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.