Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-1432/11/14-5/S/AW
z 7 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów – po uwzględnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 listopada 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 634/12 (data wpływu orzeczenia prawomocnego – 15 maja 2014 r.) - stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2011 r., (data wpływu 26 września 2011 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT wykonywanych czynności w zakresie oceny ryzyka - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2011 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT wykonywanych czynności w zakresie oceny ryzyka

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej A. Sp. z o.o. wykonuje czynności w zakresie obsługi operacyjnej produktów ubezpieczeniowych i finansowych Grupy A. Dla celów prowadzenia ww. działalności Spółka posiada infrastrukturę techniczną oraz zespół pracowników i współpracowników konieczny do prawidłowego wykonywania usług związanych z działalnością ubezpieczeniową i finansową.

Na podstawie umowy zawartej z Towarzystwem Ubezpieczeniowym Spółka świadczy Usługę w zakresie oceny ryzyka ubezpieczeniowego przed zawarciem umowy ubezpieczenia przez Towarzystwo z klientami („Usługa Pomocnicza”).

W ramach ww. Usługi Pomocniczej Spółka wykonuje w szczególności następujące czynności:

• określenie informacji o ryzyku, które powinny być udostępnione przed złożeniem oferty ubezpieczenia;
  
• analiza dostępnej informacji technicznej obiektów, urządzeń i instalacji w aspekcie oczekiwanego ubezpieczenia;
  
• wstępna ocena ryzyka na podstawie dostępnej dokumentacji, pozwalająca na podjęcie decyzji przyjęcia do ubezpieczenia lub odrzucenia ryzyka;
  
• planowanie inspekcji ryzyk w zależności od klasy ryzyka, zakresu ubezpieczenia i sum ubezpieczenia;
  
• inspekcja ryzyk, w tym w szczególności poprzez wizję lokalną, pod kątem następującej problematyki:
  1. oceny zagrożeń zewnętrznych;
     
  2. oceny konstrukcji obiektów pod kątem rozlokowania, palności i stanu technicznego;
     
  3. ocena zagrożeń wewnętrznych wynikających z prowadzonej działalności, składowania i stosowanych mediów;
     
  4. ocena stanu technicznego urządzeń i instalacji, pod względem generowanych przez nie zagrożeń oraz odpowiednio do zakresu ubezpieczenia (np. w zakresie szkód maszynowych lub elektrycznych);
     
  5. ocena rozwiązań zabezpieczających przed istniejącymi zagrożeniami, w tym zaopatrzenie w wodę, stałe urządzenia gaśnicze, podręczne środki gaśnicze, rozwiązania organizacyjne zmniejszenia zagrożenia, itp.;
     
  6. ocena zagrożeń i rozwiązań chroniących przed utratą zysku;
• przygotowanie raportu z oceny ryzyka po wykonaniu inspekcji, służącego do ustalenia poziomu ryzyka, wielkości reasekuracji i kwotacji składki ubezpieczeniowej.
  
  

Dodatkowo należy podkreślić, iż Spółka nie jest upoważniona do składania oświadczeń woli w imieniu Towarzystwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Usługa Pomocnicza świadczona przez Spółkę na rzecz Towarzystwa podlega zwolnieniu przedmiotowemu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Usługa opisana powyżej w stanie faktycznym podlega opodatkowaniu stawką VAT zw. na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT zwalnia się z opodatkowania VAT usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Jednocześnie, w myśl art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi ubezpieczeniowej (pkt 37), który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41. W związku z tym, w celu uznania danej usługi za usługę zwolnioną z VAT na podstawie ww. przepisu muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

1. usługa stanowi odrębną całość;
   
2. usługa jest właściwa/specyficzna dla usług ubezpieczeniowych Towarzystwa;
   
3. usługa jest niezbędna do świadczenia usług ubezpieczeniowych przez Towarzystwo.
   
   
   

Przepisy o VAT nie zawierają definicji terminów „właściwy”, „niezbędny” oraz „odróżniający się”. W związku z tym, należy odwołać się do wykładni słownikowej tych pojęć. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008 r.:

• odrębny to „ wydzielony spośród innych; stanowiący samodzielną całość; osobny; oddzielny”;
  
• właściwy - „charakterystyczny, typowy dla kogoś lub czegoś”;
  
• niezbędny - „taki, bez którego nie można się obejść, koniecznie potrzebny, nieodzowny, niezastąpiony”.
  
  

Przedstawiając powyższe, czynności podejmowane przez Spółkę spełniają wszystkie warunki określone przez ustawodawcę w art. 43 ust. 13 ustawy, w szczególności bowiem: - stanowią odróżniającą się całość - z uwagi na fakt możliwości zlecenia ich wykonania odrębnemu podmiotowi gospodarczemu:

• są właściwe (specyficzne) dla usług ubezpieczeniowych Towarzystwa - co uzasadnione jest ścisłym dopasowaniem do działalności gospodarczej (ubezpieczeniowej) Towarzystwa;
  
  

Należy jednoznacznie podkreślić, iż świadczenie takich czynności pozbawione byłoby sensu ekonomicznego - w oderwaniu od transakcji (usług) ubezpieczeniowych zakładu ubezpieczeń. W praktyce oznacza to, że prowadzenie działalności przez Towarzystwo na podstawie zawartych umów ubezpieczenia z Klientami determinuje wykreowanie popytu na czynności objęte niniejszym wnioskiem - wykonywanie Usługi Pomocniczej przez Wnioskodawcę nie miałoby racji bytu bez działalności ubezpieczeniowej Towarzystwa; w tym miejscu należy wskazać, iż zgodnie z postanowieniami art. 3 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (tj. Dz. U. z 2010 r. Nr 11, poz. 66 z późn. zm.) czynnościami ubezpieczeniowymi są w szczególności ocena ryzyka w ubezpieczeniach osobowych i ubezpieczeniach majątkowych oraz z umowach gwarancji ubezpieczeniowych, również w sytuacji, gdy zakład ubezpieczeń zleci wykonanie tych czynności zewnętrznemu kontrahentowi. Na mocy bowiem art. 3 ust. 6 ww. ustawy o działalności ubezpieczeniowej czynności wskazane powyżej wykonywane przez zewnętrzne podmioty gospodarcze są traktowane jak czynności ubezpieczeniowe, w zakresie, w jakim są wykonywane w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń. W tym miejscu należy nadmienić, iż składka ubezpieczeniowa w umowach zawieranych przez zakład ubezpieczeń jest uzależniona od ryzyka, a ryzyko ubezpieczeniowe od prawdopodobieństwa i wartości potencjalnej straty. Tym samym składka ubezpieczeniowa, jest w dużej mierze uzależniona od wielkości i charakteru ryzyka, które ma być przedmiotem umów ubezpieczenia zawieranych przez zakład ubezpieczeń. Wynika z tego, że Usługę Pomocniczą wykonywaną przez Spółkę należy uznać za usługę właściwą dla usług ubezpieczeniowych w rozumieniu art. 43 ust. 13 ustawy o VAT.

• są niezbędne dla wykonywania usług ubezpieczeniowych przez Towarzystwo na rzecz jej klientów - Towarzystwo aby móc prowadzić działalność ubezpieczeniową, musiałoby samodzielnie wykonywać czynności opisane w stanie faktycznym - w sytuacji braku świadczenia ich przez Spółkę. Przeprowadzenie czynności likwidacji szkód warunkuje bowiem prawidłowe wykonanie usługi ubezpieczeniowej wynikającej z umowy zawartej przez Towarzystwo z klientem.
  
  

Stanowisko Spółki, iż czynności objęte przedmiotowym wnioskiem mieszczą się w zakresie czynności pomocniczych do usług ubezpieczeniowych znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczącym podatku od wartości dodanej. W orzecznictwie TSUE podkreśla się bowiem, iż dana czynność (transakcja) podlega zwolnieniu z opodatkowania VAT jako czynności pomocnicze do transakcji ubezpieczeniowych i finansowych, w sytuacji gdy: (i) stanowią odróżniającą się całość, (ii) są specyficzne dla transakcji zwolnionych.

• „(...) Aby można je było charakteryzować jako transakcje zwolnione dla celów pkt 3 i 5 art. 13 (B) usługi świadczone przez centrum przetwarzania danych muszą, z całościowego punktu widzenia, stanowić odróżniającą się całość, spełniającą w rezultacie specyficzne, podstawowe funkcje usługi opisanej w tych dwóch punktach” - orzeczenie z dnia 5 czerwca 1997 r. („sygn. akt. C-2/95) Sparekassernes Datacenter (SDC) v. Skatteministeriet;
  
• „(...) W pkt 66 wyroku w sprawie SDC, Trybunał uznał, że usługi centrum przetwarzania danych, aby mogły zostać uznane za zwolnione dla celów art. 13B (d) (3 i 5) muszą, w szerokim sensie, stanowić odrębną całość, realizującą w końcowym rezultacie specyficzne, zasadnicze funkcje usługi opisanej w tych dwóch przepisach” - orzeczenie z dnia 13 grudnia 2001 r. (sygn. akt C-235/00) Commissioners of Customs & Excise v. CSC Financial Services Ltd. (J. Martini, Ł. Karpiesiuk, VAT w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, Warszawa 2007 r.).
  
  

Mając powyższe na uwadze, należy uznać iż całość czynności podejmowanych przez Spółkę na rzecz Towarzystwa będzie spełniała warunki określone przez TSUE.

Dodatkowym argumentem, uzasadniającym możliwość uznania czynności opisanych w stanie faktycznym za usługę pomocniczą do usług ubezpieczeniowych jest dotychczasowa klasyfikacja na gruncie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Usługi Wnioskodawcy na mocy PKWiU 1997 obowiązującej dla celów podatku od towarów i usług do 31 grudnia 2010 r. były klasyfikowane jako 67.20.10 - 00.90, tj. jako „usługi pomocnicze związane z ubezpieczeniami i funduszami emerytalno-rentowymi (bez obowiązkowych ubezpieczeń społecznych), pozostałe”.

Według Wnioskodawcy, pomimo iż czynności zwolnione z VAT nie są identyfikowane po dniu 1 stycznia 2011 r. zgodnie z klasyfikacjami statystycznymi, PKWiU oraz dotychczasowa praktyka organów podatkowych oraz orzecznictwo sądów administracyjnych na niej się opierające, mają znaczenie pomocnicze dla kwalifikowanej danej czynności w podatku VAT. Stanowisko to potwierdza również uzasadnienie do rządowego projektu nowelizacji ustawy o VAT, wskazujące na potrzebę ujednolicenia przepisów o VAT z regulacjami europejskimi, przepisami krajowymi, ale również z uwzględnieniem dotychczasowego orzecznictwa.

Dodatkowo podkreślić należy, iż czynności podejmowane przez Spółkę w ramach Usługi korzystają ze zwolnienia przedmiotowego z VAT w kontekście planowanych zmian legislacyjnych do przepisów dyrektywy Rady Unii Europejskiej 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 z późn. zm.) - tj. projekt Rozporządzenia Rady ustanawiającego przepisy wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do opodatkowania usług ubezpieczeniowych i finansowych (KOM (2007) 746 wersja ostateczna - Bruksela 28.11.2007). Rozporządzenie nie stanowi części porządku prawnego w zakresie systemu podatku VAT, ale przedstawia pogląd organów UE co do opodatkowania usług ubezpieczeniowych i finansowych podatkiem od wartości dodanej oraz zawiera wytyczne interpretacyjne w zakresie usług pomocniczych. Istotą nowelizowanych przepisów nie jest zmiana zakresu zwolnień przedmiotowych z VAT, a tylko doprecyzowanie przepisów z uwzględnieniem linii orzeczniczej TSUE. Definicja usług pomocniczych wprowadzona do polskiego porządku prawnego dotyczącego podatku VAT została ustalona na podstawie zbliżonej definicji sformułowanej w ww. projekcie. Jednocześnie należy wskazać, iż projekt rozporządzenia w art. 14 ust. 1 lit. a) uznaje „underwriting ryzyka” (ocenę ryzyka) za usługi posiadające specyficzne oraz istotne cechy ubezpieczenia.

Przedstawiając powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie czynności podejmowane w ramach Usługi Pomocniczej przez Spółkę pozostają w ścisłym i bezpośrednim związku z działalnością ubezpieczeniową oraz wykonywaniem umów ubezpieczenia zawieranych przez Towarzystwo. Tym samym, wszystkie czynności w ramach Usługi świadczonej przez Spółkę winny być traktowane jak jedna kompleksowa Usługa objęta zwolnieniem przedmiotowym. Zdaniem TSUE: „w celu oceny na gruncie VAT, czy świadczenie usług na które składa się szereg elementów jest jedną usługą czy dwiema lub kilkoma usługami, które powinny być rozpatrywane oddzielnie, istotnym jest aby brać pod uwagę, z jednej strony okoliczność zgodnie z którą z art. 2 ust. 1 VI Dyrektywy wynika, że każde świadczenie usług powinno być traktowane jako oddzielna i niezależna czynność, a z drugiej strony okoliczność, że świadczenie stanowiące z punktu widzenia ekonomicznego jedną usługę, nie powinno być sztucznie rozdzielane aby nie zniekształcać systemu VAT. I z tego względu czy w danej sprawie chodzi o jedną usługę, szczególnie w takich okolicznościach, gdzie jeden lub kilka elementów muszą być uważane za tworzące usługę główną czy odwrotnie jeden lub kilka elementów powinien być postrzegany jako jedna usługa lub kilka usług pomocniczych składających się na byt podatkowy usługi głównej. Usługa powinna być traktowana jako pomocnicza do usługi głównej, kiedy nie stanowi dla klienta celu samego w sobie, lecz stanowi środek do skorzystania z lepszych warunków usługi głównej przez usługobiorcę” - orzeczenie z dnia 25 lutego 1999 r. (sygn. akt. C-349/96) Card Protection Plan Ltd vs. Commisioners of Customs Excise.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy taki przypadek ma zastosowanie przy Usłudze objętej umową z Towarzystwem. Z punktu widzenia zakładu ubezpieczeń czynności wykonywane przez Spółkę stanowią jedno świadczenie, a wydzielenie jednostkowych (poszczególnych) czynności z Usługi nie miałoby sensu ekonomicznego. Wszystkie elementy składające się na Usługę Pomocniczą są ze sobą ściśle powiązane, przy czym wykonanie jednej czynności wiąże się lub determinuje następną. Jednocześnie Spółka nadmienia, iż wszystkie czynności podejmowane przez APS są wykonywane w celu realizacji nadrzędnego celu, jakim jest obsługa produktów ubezpieczeniowych Towarzystwa. Powyższe okoliczności pozwalają na stwierdzenie, iż z uwagi na kompleksowy charakter świadczeń składających się na jedną Usługą powinny one podlegać opodatkowaniu stawką VAT zw. zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze, uznając wniosek za słuszny i w pełni uzasadniony, Spółka wnosi o uznanie iż czynności objęte niniejszym wnioskiem korzystają ze zwolnienia przedmiotowego z opodatkowania podatkiem VAT.

W dniu 4 listopada 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną znak Nr IPPP1/443-1432/11-2/AW w której zajął stanowisko, że usługi wymienione we wniosku, wykonane przez Wnioskodawcę na podstawie umowy zawartej z zakładem ubezpieczeń, nie stanowią usług właściwych i niezbędnych do wykonania usługi podstawowej tj. usługi ubezpieczeniowej zwolnionej od podatku VAT w związku z art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, gdyż nie obejmują one funkcji charakterystycznych dla usługi ubezpieczeniowej i nie są niezbędne do jej świadczenia. Zatem nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług lecz podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką podstawową, która od 1 stycznia 2011 r. wynosi 23%.

Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem organu Strona, po uprzednim wezwaniu do naruszenia prawa, wniosła skargę na ww. interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Oceniając stanowisko Ministra Finansów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 13 listopada 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 634/12 uznał, że skarga jest zasadna, co skutkuje koniecznością wyeliminowania zaskarżonej interpretacji indywidualnej z obrotu prawnego.

WSA wskazał, że usługi oceny i inspekcji ryzyka są na tyle ściśle związane z usługami ubezpieczeniowymi, że ich wykonywanie w oderwaniu od tych usług pozbawione byłoby sensu ekonomicznego, zaś wykonywanie działalności w zakresie zawierania umów ubezpieczenia skutkuje koniecznością nabycia tych usług. Zdaniem Sądu usług świadczone przez Wnioskodawcę są charakterystyczne dla usługi głównej, gdyż realizują cele usługi zasadniczej, pełnią specyficzne funkcje charakteryzujące usługi ubezpieczenia, wiążą się nierozerwalnie z istotą instytucji umowy ubezpieczenia.

WSA wskazał, że ocena ryzyka ubezpieczeniowego przed zawarciem umowy ubezpieczenia wiąże się z podjęciem decyzji o zawarciu (niezawarciu) umowy ubezpieczenia, oraz z ustaleniem właściwej stawki, wielkości składek. Jak wskazał Sąd nabywana usługa umożliwi zawarcie umowy z klientem i pozwoli na późniejsze jej monitorowanie. Zatem świadczone przez Spółkę usługi spełniają kolejny z warunków wymaganych do zastosowania zwolnienia od podatku VAT – są elementem usługi zwolnionej.

Końcowo WSA wskazał: „Za błędną Sąd uznał wykazaną przez organ podatkowy w interpretacji zależność, zgodnie z którą usług wykonywanych przez Skarżącą na rzecz towarzystwa ubezpieczeń nie można uznać za usługi właściwe, gdyż owszem stanowią one osobną całość obok usługi ubezpieczeniowej, jednakże nie obejmują one funkcji charakterystycznych dla usługi ubezpieczeniowej zwolnionej od podatku VAT, świadczonej przez zakład ubezpieczeniowy, który dostarcza swoim klientom ochrony ubezpieczeniowej w ramach polisy ubezpieczeniowej. Nie można bowiem uzależniać wystąpienia jednego z warunków zwolnienia od podatku VAT, zawartych w art. 43 ust. 13 u.p.t.u., tj. „bycia elementem usługi właściwej”, od kolejnego z warunków, tj. „bycia usługą charakterystyczną dla usługi właściwej”. (zob. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 18 kwietnia 2012 r., sygn. akt I SA/Wr 168/12).

Podsumowując powyższe należy stwierdzić, że usługi związane z procesem oceny ryzyka ubezpieczeniowego świadczone przez Skarżącą na rzecz Towarzystwa Ubezpieczeniowego mogą korzystać ze zwolnienia z VAT w oparciu o przepisy art. 43 ust. 13 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 37 u.p.t.u.”

Ww. rozstrzygnięcie było przedmiotem skargi kasacyjnej Ministra Finansów.

Wyrokiem z dnia 8 stycznia 2014 r. sygn. akt I FSK 177/13 (data wpływu prawomocnego orzeczenia – 7 marca 2014 r.) Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Organu.

NSA w odniesieniu do przedstawionych zarzutów uznał, że proces oceny ryzyka jest działaniem niezbędnym dla usługi ubezpieczeniowej tym bardziej że sama usługa oceny ryzyka stanowi czynność ubezpieczeniową co wynika z art. 3 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. 2010 r. Nr 11 poz. 66 z późn. zm.). Zdaniem NSA Sąd I instancji właściwie wskazał, że bez usług świadczonych przez Stronę nie byłoby możliwe świadczenie usług ubezpieczeniowych przez towarzystwo. Bez usług inspekcji i oceny ryzyka ubezpieczeniowego, towarzystwo nie mogłoby oferować i świadczyć usług w zakresie ubezpieczeń w sposób efektywny i bezpieczny. Opisane we wniosku usługi zdaniem NSA należy uznać za element właściwy do wykonania usługi ubezpieczeniowej. Organizacja procesu służącego ocenie ryzyka ubezpieczeniowego przed zawarciem umowy ubezpieczenia przez zakład ubezpieczeń, jest nie tylko niezbędnym elementem do wykonania tej części usługi ubezpieczeniowej lecz również specyficznym i istotnym do właściwego jej wykonania. Ocena ryzyka ubezpieczeniowego przez zawarciem umowy ubezpieczenia będzie wiązać się bezpośrednio z podjęciem decyzji o zawarciu umowy ubezpieczenia a także z ustalaniem właściwej stawki, wielkości składek itp.

NSA wskazał, że w wydanej interpretacji błędnie uznano że czynności te nie obejmują funkcji charakterystycznych dla usługi ubezpieczeniowej zwolnionej od podatku VAT, świadczonej przez zakład ubezpieczeń, który dostarcza swoim klientom ochrony ubezpieczeniowej w ramach polisy. Zdaniem NSA w sytuacji gdy czynności te służą ocenie ryzyka ubezpieczeniowego, realizują cele zasadniczej usługi ubezpieczeniowej, gdyż pozostając elementem procesu tej oceny wraz z tym procesem skutkują spełnieniem specyficznych i istotnych funkcji transakcji ubezpieczeniowej prowadząc do zawarcia umowy ubezpieczenia.

Zatem zdaniem NSA Wojewódzki Sąd Administracyjny prawidłowo ocenił, że sporne usługi stanowią element właściwy i niezbędny do wykonania usługi ubezpieczeniowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego oraz biorąc pod uwagę wnioski płynące z wyroku WSA w Warszawie z dnia 13 listopada 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 634/12 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.