INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2011 r. (data wpływu 6 grudnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 20 lutego 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia zobowiązań podatkowych, za które odpowiada solidarnie z podatnikiem przedstawiciel podatkowy oraz okresu, w którym ta odpowiedzialność obowiązuje – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 20 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia zobowiązań podatkowych, za które odpowiada solidarnie z podatnikiem przedstawiciel podatkowy oraz okresu, w którym ta odpowiedzialność obowiązuje

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan podatnikiem VAT czynnym. Prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą jako osoba fizyczna i jest doradcą podatkowym. Jako osoba fizyczna prowadząca przedsiębiorstwo we własnym imieniu, spełnia Pan wszystkie warunki wynikające z art. 15 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., pozwalające uzyskać status przedstawiciela podatkowego.

Zamierza Pan, na podstawie art. 13a ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przekształcić swoje przedsiębiorstwo w jednoosobową sp. z o.o., w której będzie jedynym członkiem zarządu.

Zgodnie z art. 584¹ § 1 Kodeksu spółek handlowych, przedsiębiorca przekształcany staje się spółką przekształconą a zgodnie z art. 584² § 1 tej ustawy, spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego.

Spółka przekształcona, będąc podatnikiem VAT czynnym, po uzyskaniu wpisu do rejestru osób prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego będzie chciała zawierać umowy o przedstawicielstwo podatkowe.

W stosunku do Pana osoby warunki, o których mowa w art. 15 ust. 8 pkt 2 i pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, dotyczące braku zaległości podatkowych oraz niekaralności, aktualnie są spełnione i zakłada Pan, że będą spełnione także w momencie gdy spółka przekształcona, w której będzie jedynym wspólnikiem i jedynym członkiem zarządu, będzie podpisywała pierwszą umowę o przedstawicielstwo podatkowe.

W Pana ocenie, także spółka przekształcona, od momentu gdy jako przedsiębiorca się Pan w nią przekształci, będzie spełniała warunki, o których mowa w art. 15 ust. 8 pkt 2 ustawy, czyli nie powstaną u niej zaległości podatkowe, o których mowa w powyższym przepisie mowa.

Zgodnie z art. 15 ust. 9 ustawy, przedstawiciel podatkowy odpowiada solidarnie z podatnikiem za zobowiązanie podatkowe podatnika, którego reprezentuje.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Za jakie zobowiązania podatkowe podatnika, o których mowa w art. 15 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, odpowiada solidarnie jego przedstawiciel podatkowy...
2. Czy odpowiada za wszelkie zobowiązania podatkowe podatnika, czy tylko za zobowiązania podatkowe wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług...
3. Czy przedstawiciel podatkowy odpowiada za zobowiązania podatkowe podatnika powstałe przed dniem, od którego został przez podatnika ustanowiony jego przedstawicielem podatkowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, usytuowania przepisu o solidarnej odpowiedzialności przedstawiciela podatkowego za zobowiązania podatkowe podatnika, którego reprezentuje, w ustawie o podatku od towarów i usług wskazuje na to, że przedstawiciel podatkowy odpowiada solidarnie tylko za zobowiązania podatkowe podatnika wynikające z tej ustawy.

W Pana ocenie, przedstawiciel podatkowy nie odpowiada za zobowiązania podatkowe podatnika powstałe przed dniem, od którego został przez podatnika ustanowiony jego przedstawicielem podatkowym. Solidarna odpowiedzialność przedstawiciela podatkowego wynikająca z art. 15 ust. 9 ustawy powstaje dopiero z dniem, od którego został przez podatnika ustanowiony jego przedstawicielem podatkowym i dotyczy tylko zaległości podatkowych podatnika powstałych od tego dnia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl ust. 7 tego artykułu, podatnicy, o których mowa w ust. 1, nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, podlegający obowiązkowi zarejestrowania się jako podatnicy VAT czynni, o których mowa w art. 96 ust. 4, są obowiązani ustanowić przedstawiciela podatkowego.

Stosownie do dyspozycji ust. 8 powołanego artykułu, przedstawicielem podatkowym może być osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, posiadająca siedzibę na terytorium kraju, lub osoba fizyczna posiadająca stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, jeżeli łącznie spełnia następujące warunki:

1. jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny;
2. przez ostatnie 24 miesiące nie zalegała z wpłatami poszczególnych podatków stanowiących dochód budżetu państwa, przekraczającymi odrębnie w każdym podatku odpowiednio 3% kwoty należnych zobowiązań podatkowych w poszczególnych podatkach; udział zaległości w kwocie podatku ustala się w stosunku do kwoty należnych wpłat za okres rozliczeniowy, którego dotyczy zaległość;
3. przez ostatnie 24 miesiące osoba fizyczna będąca podatnikiem, a w przypadku podatników niebędących osobami fizycznymi - osoba będąca wspólnikiem spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej, członkiem władz zarządzających, głównym księgowym - nie została prawomocnie skazana na podstawie ustawy z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2007 r. Nr 111, poz. 765, z późn. zm.) za popełnienie przestępstwa skarbowego;
4. jest uprawniona do zawodowego wykonywania doradztwa podatkowego zgodnie z przepisami o doradztwie podatkowym lub do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych zgodnie z przepisami o rachunkowości.

Przedstawiciel podatkowy odpowiada solidarnie z podatnikiem za zobowiązanie podatkowe podatnika, którego reprezentuje (art. 15 ust. 9 ustawy).

Zgodnie z art. 15 ust. 10 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi tryb ustanawiania przedstawiciela podatkowego, a także czynności, jakie może on wykonywać,
2. może określić przypadki, w których nie ma konieczności ustanawiania przedstawiciela podatkowego

• uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego rozliczenia podatku przez podmioty nieposiadające siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Na podstawie wskazanej delegacji ustawowej wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie przedstawiciela podatkowego (Dz. U. Nr 68, poz. 359) określające tryb ustanawiania przedstawiciela podatkowego oraz czynności, jakie może on wykonywać.

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia, przedstawiciela podatkowego ustanawia się w drodze umowy zawartej pomiędzy podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”, a podmiotem, o którym mowa w art. 15 ust. 8 ustawy, zwanej dalej „umową”.

Na mocy § 3 rozporządzenia, przedstawiciel podatkowy wykonuje obowiązki podatnika w zakresie rozliczania podatku od towarów i usług, prowadzenia i przechowywania dokumentacji oraz ewidencji na potrzeby tego podatku oraz inne czynności wynikające z przepisów o podatku od towarów i usług, jeżeli zostały wymienione w umowie.

Jakkolwiek normodawca posłużył się otwartym katalogiem czynności, które mogą być przedmiotem zadań przedstawiciela podatkowego, szczegółowe uregulowania pozostawiając stronom umowy, wprowadził jednak ograniczenie, iż muszą to być czynności wynikające z przepisów o podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że obowiązek płatności zobowiązań podatkowych wynika z art. 103 ust. 1 ustawy, który stanowi, iż podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego (…).

Wskazane przepisy krajowe korespondują z regulacjami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77/1 ze zm.). Zgodnie z art. 204 ust. 1 Dyrektywy, w przypadku gdy zgodnie z art. 193-197 oraz art. 199 i 200, osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest podatnik niemający siedziby w państwie członkowskim, w którym VAT jest należny, państwa członkowskie mogą zezwolić temu podatnikowi na wyznaczenie przedstawiciela podatkowego jako osoby zobowiązanej do zapłaty VAT.

Ponadto, w przypadku gdy podlegająca opodatkowaniu transakcja dokonywana jest przez podatnika niemającego siedziby w państwie członkowskim, w którym VAT jest należny i gdy z państwem, w którym podatnik ten ma siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, nie istnieje żaden instrument prawny dotyczący wzajemnej pomocy o zakresie podobnym do przewidzianego w dyrektywie 76/308/EWG oraz w rozporządzeniu (WE) nr 1798/2003, państwa członkowskie mogą przyjąć przepisy stanowiące, że osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest przedstawiciel podatkowy wyznaczony przez tego podatnika niemającego siedziby.

Państwa członkowskie nie mogą jednakże stosować możliwości, o której mowa w akapicie drugim, do podatników niemających siedziby na terytorium Wspólnoty w rozumieniu art. 358 pkt 1, którzy wybrali procedurę szczególną dla usług świadczonych drogą elektroniczną.

W sytuacjach, o których mowa w art. 193-200 oraz art. 202, 203 i 204, państwa członkowskie mogą postanowić, że osoba inna niż osoba zobowiązana do zapłaty VAT będzie solidarnie odpowiedzialna za zapłatę VAT (Art. 205 Dyrektywy).

Zgodnie z art. 21 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem:

1. zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania;
2. doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość tego zobowiązania.

W myśl § 2 tego artykułu, jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają na podatnika obowiązek złożenia deklaracji, a zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób określony w § 1 pkt 1, podatek wykazany w deklaracji jest podatkiem do zapłaty, z zastrzeżeniem § 3.

Jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi, że podatnik, mimo ciążącego na nim obowiązku, nie zapłacił w całości lub w części podatku, nie złożył deklaracji albo że wysokość zobowiązania podatkowego jest inna niż wykazana w deklaracji, organ podatkowy wydaje decyzję, w której określa wysokość zobowiązania podatkowego (art. 21 § 3 Ordynacjo podatkowej).

W myśl art. 70 § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc do końca roku podatkowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Z art. 15 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż przedstawiciel podatkowy odpowiada solidarnie z podatnikiem za zobowiązanie podatkowe podatnika, którego reprezentuje. Zobowiązanie podatkowe powstaje natomiast z mocy prawa (z chwilą zaistnienia określonego w ustawie zdarzenia) i realizuje się poprzez zadeklarowanie tego faktu w złożonej deklaracji (oraz wpłacenie wynikającego z niej podatku), a w przypadku nie wywiązania się z przedmiotowych obowiązków – poprzez wydanie decyzji przez organ podatkowy - i trwa ono aż do momentu jego przedawnienia.

Z treści wniosku wynika, iż jako osoba fizyczna prowadząca przedsiębiorstwo we własnym imieniu, spełnia Pan wszystkie warunki wynikające z art. 15 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług pozwalające uzyskać status przedstawiciela podatkowego. Zamierza Pan, na podstawie art. 13a ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przekształcić swoje przedsiębiorstwo w jednoosobową sp. z o.o., w której będzie jedynym członkiem zarządu. Spółka przekształcona, będąc podatnikiem VAT czynnym, po uzyskaniu wpisu do rejestru osób prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego będzie chciała zawierać umowy o przedstawicielstwo podatkowe.

Analizując okoliczności faktyczne sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, a szczególności rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady stwierdzić należy, iż przedstawiciel podatkowy będzie odpowiadał solidarnie z podatnikiem, którego reprezentuje wyłącznie za zobowiązania w zakresie podatku od towarów i usług. Odpowiedzialność ta rozpocznie się z dniem, od którego zostanie ustanowiony przedstawiciel i dotyczyć będzie tylko zaległości podatkowych podatnika powstałych od tego dnia.

Jednocześnie wskazać należy, iż kwestię spełnienia przez będącą przedstawicielem podatkowym, jednoosobową spółkę kapitałową powstałą w wyniku przekształcenia przedsiębiorstwa osoby fizycznej, warunku nieposiadania zaległości podatkowych przez ostatnie 24 miesiące rozstrzygnięto w interpretacji indywidualnej nr ITPP2/443-1707a/11/AK.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.