Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-549/14-2/AS
z 4 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 249, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2014 r. (data wpływu 16 maja 2014 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat administracyjnych poniesionych w imieniu i na rzecz klientów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat administracyjnych poniesionych w imieniu i na rzecz klientów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Kancelaria Prawnicza sp. k. (dalej: Kancelaria) zawiera z Klientami, w szczególności z gminami / miastami (dalej: Gminy) umowy obejmujące świadczenie przez Kancelaria usług prawniczych polegających na zastępstwie procesowym oraz doradztwie prawnym w zakresie zastępstwa procesowego. Z tytułu świadczenia powyższych usług, Kancelaria przysługuje stosowne wynagrodzenie. Kancelaria wystawia na tą okoliczność faktury i rozlicza podatek należny.

W ramach świadczonych usług Kancelaria, działając na podstawie udzielonego przez danego Klienta pełnomocnictwa, reprezentuje Klientów w odpowiednich postępowaniach m.in. przed organami podatkowymi oraz organami kontroli skarbowej, przed sądami administracyjnymi i sądami powszechnymi oraz przed Ministrem Finansów i organami administracji publicznej i samorządowej. W szczególności w ramach omawianych usług, Kancelaria na podstawie udzielonych pełnomocnictw składa w imieniu Gmin do Ministra Finansów wnioski o wydanie interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.; dalej: Ordynacja Podatkowa).

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji Podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zgodnie przy tym z art. 14f § 1 wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. W świetle zaś art. 14 § 2 ww. ustawy, w przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Część ze współpracujących z Kancelaria Klientów samodzielnie wnosi opłaty skarbowe od pełnomocnictw składanych w postępowaniach podatkowych, administracyjnych oraz sądowo-administracyjnych, opłaty za wnioski o wydanie interpretacji indywidualnych, wpisy sądowe, opłaty kancelaryjne za sporządzenie pisemnego uzasadnienia wyroku, opłaty kancelaryjne za wydanie odpisu wyroku sądowego oraz inne, należne opłaty sądowe i opłaty publicznoprawne, podczas gdy Kancelaria składa następnie wnioski jako pełnomocnik. W większości przypadków jednakże to Kancelaria uiszcza te opłaty występując w sprawach będących przedmiotem umowy jako pełnomocnik Klientów.

Kancelaria pragnie zaznaczyć, iż brak jest w umowach na świadczenie usług pomiędzy Kancelaria a Klientami szczególnych zapisów regulujących kwestię traktowania powyższych opłat w kontekście rozliczeń pomiędzy Kancelaria oraz danym Klientem.

Jednakże w każdej z umów, w sprawach nieuregulowanych umową zastosowanie mają wyłącznie przepisy prawa polskiego. Zgodnie zaś z art. 742 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. 1964 nr 16 poz. 93) dający zlecenie powinien zwrócić przyjmującemu zlecenie wydatki, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia, wraz z odsetkami ustawowymi.

Udokumentowane wydatki ponoszone przez Kancelaria w imieniu i na rzecz Klientów są ujmowane przejściowo w prowadzonej przez Kancelaria ewidencji na potrzeby podatku. Potwierdzenia opłat dokonywanych przez Kancelaria na rachunki bankowe odpowiednich organów publicznych zawierają informacje w imieniu i na i rzecz którego Klienta zostały wniesione.

Kancelaria pragnie również zaznaczyć, iż przedmiotowe opłaty ponoszone w imieniu i na rzecz Gmin nie są brane pod uwagę przy kalkulowaniu wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług prawnych. Opłaty są ponoszone często na kilka miesięcy przed wyświadczeniem przez Kancelaria opisanych usług prawnych, a tym samym znacznie wcześniej niż otrzymywane przez Kancelaria wynagrodzenie.

Kancelaria zamierza obciążać Klientów kosztami powyższych opłat poniesionych w ich imieniu oraz na ich rzecz.

Ponadto nie można wykluczyć, że Kancelaria zawarł / zawrze z Gminami umowy, w których kwestia rozliczeń powyższych opłat byłaby uregulowana w inny sposób. Tego typu umowy nie są jednak przedmiotem niniejszego wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy obciążanie Klientów opłatami wskazanymi w opisie sprawy pozostaje poza zakresem opodatkowania VAT, tj. czy otrzymywane od Gmin kwoty z tytułu przedmiotowych opłat stanowią w stanie prawnym przed jak i po 1 stycznia 2014 r., zwrot wydatków Kancelaria, który powinien być wyłączony z podstawy opodatkowania VAT świadczonych przez Kancelaria usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, obciążanie Klientów opłatami wskazanymi w opisie sprawy pozostaje poza zakresem opodatkowania VAT, tj. otrzymywane od Klientów kwoty z tytułu przedmiotowych opłat stanowią, zarówno w stanie prawnym przed jak i po 1 stycznia 2014 r., zwrot wydatków Kancelaria, który powinien być wyłączony z podstawy opodatkowania VAT świadczonych przez Kancelaria usług.

Uzasadnienie

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej: ustawa o VAT) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
   
2. eksport towarów;
   
3. import towarów;
   
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem i na terytorium kraju;
   
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej:
   
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
   
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazom wynikającym z mocy prawa.
   
   

Na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy o VAT w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Zdaniem Kancelaria, otrzymywany zwrot wydatków poniesionych na wskazane w opisie sprawy opłaty nie jest wynagrodzeniem Kancelaria za jakąkolwiek czynność (świadczenie usług czy dostawę towarów). Kancelaria ponosi jedynie finansowy ciężar tych wydatków w momencie ich uiszczenia. Wydatki ponoszone w imieniu i na rzecz Klientów są należnościami o charakterze administracyjnym, niestanowiącymi elementu kalkulacyjnego wynagrodzenia Kancelaria.

Ponadto, zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi zaś art. 29a ust. 7 ustawy o VAT (będący implementacją art. 79 Dyrektywy 2006/112/WE) podstawa opodatkowania nie obejmuje m.in. kwot otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Pomimo, iż cytowany powyżej przepis obowiązuje od dnia 1 stycznia 2014 r., to również w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. kwoty otrzymane przez Kancelaria z tytułu poniesionych na przedmiotowe opłaty wydatków powinny zostać wyłączone z podstawy opodatkowania VAT świadczonych przez Kancelaria usług. Jak wskazano powyżej, zwrot wydatków dokonywany przez Gminy na rzecz Kancelaria nie stanowi bowiem wynagrodzenia Kancelaria za jakąkolwiek czynność.

W świetle przepisów Ordynacji Podatkowej, w tym w szczególności art. 14b ww. ustawy, wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej składa zainteresowany. Tym samym opłata za złożenie wniosku jest również uiszczana przez zainteresowanego. W analizowanej sprawie zainteresowanym w każdym przypadku jest dany Klient, a Kancelaria jest jedynie pełnomocnikiem. Opłata za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej jest uiszczania przez Kancelaria w imieniu i na rzecz danego Klienta.

Zdaniem Kancelaria, jeżeli wydatki z tytułu dokonywania opłat wskazanych w opisie sprawy, ponoszone pierwotnie przez Kancelaria w imieniu i na rzecz danej Gminy, są następnie zwracane przez Gminę, będącą właściwym beneficjentem/zainteresowanym, to zwrot tych wydatków nie powinien podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów usług.

Stanowisko Kancelaria znajduje potwierdzenie w wydanej w analogicznym stanie faktycznym interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 maja 2011 r. sygn. IPPP1-443-268/11-2/JL, w której Organ wskazał, iż „kwota zwrotu poniesionych przez Spółkę w imieniu kontrahenta kosztów nie stanowi dla Spółki elementu kwoty należnej od klienta z tytułu sprzedaży usługi obsługi prawnej, o której mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż umowa pomiędzy Spółką a klientem nie przewiduje wynagrodzenia dla Spółki za regulowanie w imieniu i na rzecz klienta wymienionych we wniosku opłat. Wnioskodawca ponosząc wspomniane koszty w imieniu i na rzecz klienta występuje jako pośrednik lub pełnomocnik i otrzymywany zwrot poniesionych na rzecz klientów wydatków nie stanowi dla Wnioskodawcy elementu podstawy opodatkowania podatkiem VAT”.

Stanowisko Kancelaria znajduje również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z dnia 3 kwietnia 2013 r., sygn. IPPP1/443-49/13-2/PR, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, iż „zwrot kosztów za poniesione przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz kontrahentów opłaty skarbowe i sądowe nie stanowi podstawy opodatkowania, a co za tym idzie, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Brak takiego elementu zwalnia zatem z obowiązku podatkowego i umożliwia Wnioskodawcy w tym zakresie stosowanie na potrzeby rozliczeń finansowych z klientami not księgowych”.

Podobne stanowisko zostało przedstawiono również w przykładowych interpretacjach indywidualnych:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 czerwca 2009 r., sygn. IPPP2/443-364/09-2/IK,
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 stycznia 2009 r., sygn. ILPP2/443-1035/08-2/EN,
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 lutego 2009 r., sygn. IBPP2/443-4117/08/ICz,
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 października 2007 r., sygn. ITPP1/443-39/07/PS,
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 5 listopada 2007 r., sygn. ITPB1/415-173/07/MZ,
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 kwietnia 2010 r., sygn. ITPP2/443-81/10/MD.
  
  

W analizowanej sytuacji należy również mieć na uwadze sam charakter opłat za złożenie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej, innych opłat administracyjnych, w tym skarbowych i sądowych. Nie ulega wątpliwości, że są to opłaty o charakterze administracyjnym i nie powinno się do nich doliczać podatku. Zdaniem Kancelaria, nie powinno się zatem różnicować sytuacji, gdy dany Klient samodzielnie dokona wpłaty (wtedy niewątpliwie nie zostanie obciążana ciężarem podatku), od sytuacji, gdy opłata, w jego imieniu i na jego rzecz, zostanie jedynie z „technicznej perspektywy” zapłacona przez pełnomocnika a następnie zwrócona mu przez Klienta.

Zdaniem Kancelaria należy zatem uznać, że w przypadku, gdy wartość nominalna opłat nie jest uwzględniona w cenie usługi prawnej świadczonej przez Kancelaria na rzecz Klientów, a wydatki z tytułu wskazanych opłat zostały poniesione w imieniu i na rzecz Klientów, obciążenie Klientów tymi opłatami pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z dniem 1 stycznia 2014 r. uregulowania dotyczące ustalania podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług zostały zawarte w art. 29a ustawy.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie natomiast do art. 29a ust. 7 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
   
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
   
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Ww art. 29a ust. 7 ustaw stanowi implementację art. 79 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1 z późn. zm.), zgodnie z którym podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:

1. obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
   
2. opustów i obniżek cen udzielonych nabywcy lub usługobiorcy i uwzględnionych w momencie transakcji;
   
3. kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.
   
   

Z przytoczonej wyżej regulacji art. 79 lit. c Dyrektywy Rady wynika, że wyłączeniu z podstawy opodatkowania podlegają kwoty otrzymane przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rachunek nabywcy lub usługobiorcy. Należy jednak zaznaczyć, że otrzymany przez podatnika zwrot wydatków poniesionych na rzecz zleceniodawcy nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem VAT wówczas, gdy podatnik dysponuje dowodami dokumentującymi rzeczywiste kwoty poniesionych kosztów oraz ww. dowody zostały wystawione na nabywcę (usługobiorcę), w którego imieniu i na rzecz którego poniesione zostały te wydatki.

Z zawartego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, działając na podstawie udzielonego pełnomocnictwa reprezentuje klientów w odpowiednich postępowaniach m.in. przed organami podatkowymi, organami kontroli skarbowej, przed sądami administracyjnymi i sądami powszechnymi oraz przez Ministrem Finansów i organami administracji publicznej i samorządowej. Część klientów samodzielnie wnosi opłaty skarbowe od pełnomocnictw składanych w postępowaniach podatkowych, administracyjnych oraz sądowo-administracyjnych, opłaty za wnioski o wydanie interpretacji indywidualnych, wpisy sądowe, opłaty kancelaryjne za sporządzenie pisemnego uzasadnienia wyroku, opłaty kancelaryjne za wydanie odpisu wyroku sądowego oraz inne należne opłaty sądowe i opłaty publicznoprawne, podczas gdy Wnioskodawca składa następnie wnioski jako pełnomocnik. W większości przypadków jednakże to Spółka uiszcza ww. opłaty występując w sprawach będących przedmiotem umowy jako pełnomocnik klientów. Udokumentowane wydatki ponoszone przez Spółkę w imieniu i na rzecz klientów są ujmowane przejściowo w prowadzonej przez Spółkę ewidencji na potrzeby podatku. Potwierdzenia opłat dokonywanych przez Spółkę na rachunki bankowe odpowiednich organów publicznych zawierają informacje w imieniu i na rzecz którego klienta zostały wykonane. Wnioskodawca podkreśla, że opłaty ponoszone przez niego w imieniu i na rzecz klientów nie są brane pod uwagę przy kalkulowaniu wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług prawnych.

Z uwagi na powyższe okoliczności należy stwierdzić, że czynności opisane przez Wnioskodawcę wykonywane są przez niego na rzecz i w imieniu klienta, a dokumenty świadczące o poniesieniu tych wydatków zawierają informacje w imieniu i na rzecz którego klienta zostały dokonane i księgowane są przez Wnioskodawcę na koncie przejściowym w prowadzonej ewidencji, więc wypełnione zostały przesłanki określone w art. 79 lit. c Dyrektywy oraz art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy. Jak wskazał Wnioskodawca, opłaty ponoszone w imieniu i na rzecz klientów nie są brane pod uwagę przy kalkulowaniu wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług prawnych, zatem zwrot ww. wydatków nie stanowi kwoty należnej z tytułu sprzedaży w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., ani też zapłaty w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.

Wnioskodawca w analizowanej sprawie występuje de facto w roli pośrednika i otrzymany zwrot wydatków poniesionych na rzecz zleceniodawcy nie jest wynagrodzeniem z tytułu świadczenia usług prawniczych. Zatem udokumentowane opłaty administracyjne dokonane w imieniu i na rzecz klienta Wnioskodawcy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji należy stwierdzić, że zwrot wydatków z tytułu opisanych opłat administracyjnych, poniesionych w imieniu i na rzecz klienta, zarówno przed jak i po 1 stycznia 2014 r. stosownie do art. 79 lit. c) Dyrektywy oraz art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy, nie powinien być wliczany do podstawy opodatkowania z tytułu świadczonych usług prawniczych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.