Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-369/14-3/AP
z 30 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, reprezentowanego przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2014 r. (data wpływu 2 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 26 czerwca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• przychodów – jest prawidłowe,
• kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów oraz w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu przepisu art. 3 ust. l updof. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania.

W przyszłości pomiędzy Wnioskodawcą a innymi podmiotami − spółkami kapitałowymi (dalej: Dłużnicy) może zostać przeprowadzona transakcja odpłatnego przejęcia długu zgodnie z przepisem art. 519 ustawy z dnia 2 kwietnia 1964 r. − Kodeks cywilny (tekst jednolity: Dz.U. z 2014 r., poz. 121). Dług podlegający odpłatnemu przejęciu przez Wnioskodawcę będzie wynikał z zawartych przez Dłużników z podmiotem trzecim umów pożyczki. Transakcja odpłatnego przejęcia długu nie będzie związana z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą i nie będzie dokonana w ramach tej działalności. Będzie to transakcja jednorazowa bądź czysto incydentalna.

W ramach transakcji, w zamian za wstąpienie w miejsce Dłużników, Wnioskodawcy będzie przysługiwało wynagrodzenie w formie pieniężnej równe wartości przejmowanych zobowiązań, w tym odsetek naliczonych do dnia zawarcia umowy przejęcia długu.

Po przeprowadzeniu transakcji, Wnioskodawca zamierza uregulować przejęte od Dłużników zobowiązania. Uregulowanie przejętych zobowiązań nastąpi w tym samym roku, w którym Dłużnicy uregulują wynagrodzenie Wnioskodawcy wynikające z umowy przejęcia długu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wynagrodzenie wynikające z umowy przejęcia długu stanowi dla Wnioskodawcy przychód z innych źródeł podlegający opodatkowaniu?
2. W którym momencie Wnioskodawca powinien rozpoznać przychód z tytułu wynagrodzenia wynikającego z umowy przejęcia długu?
3. Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na uregulowanie zobowiązań wynikających z umowy przejęcia długu stanowić będą w całości koszty uzyskania przychodów?
4. Czy koszty uzyskania przychodów z tytułu uregulowania zobowiązań wynikających z umowy przejęcia długu powinny być rozpoznane wraz z osiągnięciem przychodu odpowiadającego tym kosztom?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1, wynagrodzenie wynikające z umowy przejęcia długu będzie stanowiło dla Wnioskodawcy przychód z innych źródeł podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2, przychód z tytułu wynagrodzenia wynikającego z umowy przejęcia długu powinien być rozpoznany w momencie uregulowania wynagrodzenia lub w momencie postawienia wynagrodzenia do dyspozycji Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 3, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na uregulowanie zobowiązań przejętych na podstawie umowy z Dłużnikami będą stanowiły w całości koszty uzyskania przychodów.

W opinii Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 4, koszty uzyskania przychodów z tytułu uregulowania zobowiązań przejętych na podstawie umowy z Dłużnikami powinny być rozpoznane w roku podatkowym, w którym został osiągnięty odpowiadający im przychód.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Ad l.

Zgodnie z art. 9 ust. l i ust. la updof, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych są co do zasady wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów zwolnionych albo dochodów, co do których zaniechano poboru podatku, a jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest zasadniczo suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów.

Katalog źródeł przychodów wskazany został w art. 10 updof. Jednak wyliczenie źródeł przychodów w powyżej wskazanym przepisie nie stanowi katalogu zamkniętego. Powszechnie przyjmuje się, że ma ono na celu pogrupowanie źródeł przychodów według podobnego charakteru oraz stosowanie odmiennych zasad opodatkowania w odniesieniu do przychodów pochodzących z różnych źródeł. Interpretacja przepisów art. 10 ust. l pkt 9 oraz art. 20 updof prowadzi do wniosku, że przychody ze źródeł niewymienionych bezpośrednio w ustawie również podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, chyba że updof nie będzie miała do nich zastosowania.

Przepis art. 20 ust. l updof stanowi bowiem, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. l pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności” wskazuje, że celem ustawodawcy było jedynie przykładowe wskazanie w updof przychodów z innych źródeł, które podlegają opodatkowaniu na gruncie ustawy.

W świetle art. 11 ust. l updof, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. l pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zatem w przypadku pieniędzy i wartości pieniężnych przychodem w rozumieniu updof są kwoty i wartości otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym.

Mając na uwadze powyższe, wskazać jednocześnie należy, że zarówno w doktrynie prawa podatkowego, jak i w praktyce orzeczniczej przyjmuje się, że przychodami podlegającymi opodatkowaniu są wszelkie przysporzenia majątkowe o trwałym i definitywnym charakterze. Stanowisko, zgodnie z którym pojęcie przychodu podlegającego opodatkowaniu należy rozumieć szeroko, wyrażone zostało m.in. w orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 lutego 2012 r., sygn. III SA/Wa 1503/11, w którym sąd stwierdził, że „Za przychody uznać więc należy każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak niepieniężną, w tym nieodpłatne (częściowo odpłatne) świadczenie obejmujące każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne (to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu), czy częściowo odpłatne przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”.

Odnosząc powyższe do zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku, należy wskazać, że w ocenie Wnioskodawcy wynagrodzenie należne z tytułu zawartej z Dłużnikami umowy przejęcia długu niewątpliwie stanowić będzie dla Wnioskodawcy przysporzenie o trwałym i definitywnym charakterze. Jednocześnie przysporzenie to nie zostało wskazane w katalogu przychodów zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawartym w art. 21 updof.

W ocenie Wnioskodawcy, przychód osiągnięty przez Zainteresowanego z tytułu wynagrodzenia za przejęcie długu od Dłużników nie może być zakwalifikowany do żadnego ze źródeł wskazanych w art. 10 ust. l pkt l-8 updof.

W szczególności wynagrodzenie należne Wnioskodawcy z tytułu przejęcia długu Dłużników nie powinno stanowić przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 5a pkt 6 updof, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej − oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt l, 2 i 4-9.

Brzmienie powyżej przytoczonego przepisu wskazuje, że aby określony przychód został zakwalifikowany jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, to po pierwsze − musi być osiągnięty „w ramach” tej działalności, po drugie zaś − nie może być zaliczony do innych źródeł przychodów wskazanych w art. 10 ust. l pkt l, 2 i 4-9 updof. Natomiast, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, transakcja przejęcia długów nie będzie dokonana w ramach działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Należy podkreślić, że działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawcę polega na świadczeniu usług w zakresie doradztwa biznesowego, natomiast transakcja przejęcia długu od Dłużników ma charakter jednorazowy i nie jest w żaden sposób powiązana ze świadczeniem usług doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Jednocześnie przeprowadzenia jednorazowej transakcji przejęcia długu nie sposób zakwalifikować jako działania o charakterze ciągłym i zorganizowanym, o jakim mowa jest w przepisie art. 5a ust. 6 updof. Warto wskazać, iż w praktyce organów podatkowych przyjmuje się, że: „Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania (...). Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej” (interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 10 lutego 2014 r., sygn. ITPB1/415-1163/13/AK).

Transakcja przejęcia długu nie ma zatem związku z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, jest to transakcja o charakterze incydentalnym, a co więcej, wynagrodzenie z tytułu tej transakcji może być zakwalifikowane jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. l pkt 9 updof.

W konsekwencji, zgodnie z treścią art. 5a ust. 6 updof, przysporzenie z tytułu wynagrodzenia za przejęcie długu od Dłużników nie powinno być kwalifikowane jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawcy, wynagrodzenie z tytułu zawartej z Dłużnikami umowy nie stanowi również przychodu z praw majątkowych w rozumieniu art. 10 ust. l pkt 7 w zw. z art. 18 updof, gdyż przedmiotem opisanej we wniosku transakcji nie jest odpłatne zbycie żadnego prawa majątkowego, lecz wstąpienie Wnioskodawcy w miejsce Dłużników w zamian za określone wynagrodzenie w formie pieniężnej. Przedmiotowa transakcja nie doprowadzi do przeniesienia prawa majątkowego w postaci wierzytelności pożyczkowej − wierzytelność ta będzie w dalszym ciągu przysługiwała dotychczasowemu wierzycielowi, zmieni się jedynie strona dłużna wierzytelności.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, wynagrodzenia Wnioskodawcy nie można przyporządkować do żadnego ze źródeł wskazanych bezpośrednio w art. 10 ust. l pkt 1-8 updof, zatem przysporzenie z tytułu tego wynagrodzenia stanowić powinno przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. l pkt 9 w zw. z art. 20 ust. l updof.

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku uregulowania wynagrodzenia z tytułu przejęcia długu powstaje przychód podlegający opodatkowaniu, znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydanych w imieniu Ministra Finansów na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, np. w:

• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 lutego 2013 r., sygn. IPPB3/423-942/12-2/AG, w której organ stwierdził, że: „W konsekwencji Spółka zwiększy swoje aktywa w związku z transakcją przejęcia długu za wynagrodzeniem o wartość przysługującej jej wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za przejecie długu. Do zwiększenia aktywów Spółki dojdzie w sposób trwały i definitywny. Spółka będzie mogła władać uzyskanym wynagrodzeniem jako jego właściciel. Z tytułu należnego jej za przejęcie długu wynagrodzenia, Spółka uzyska zatem przysporzenie majątkowe, odpowiadające wartości przejmowanego od Dłużnika długu wraz z odsetkami naliczonymi do dnia przejęcia pożyczki”;
• interpretacji indywidualnej z dnia 7 stycznia 2013 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu sygn. ILPB3/423-463/11/12-S/EK, w której organ uznał, że: „w efekcie transakcji przejęcia długu Spółka uzyska przychód podatkowy w wysokości otrzymanej kwoty pieniężnej równej sumie kwot głównych zobowiązań, odsetek naliczonych do dnia ich przejęcia przez Spółkę oraz kwoty dodatkowej prowizji, zgodnie z treścią art. 12 ust. l pkt l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.
  
  

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu umowy przejęcia długu zawartej z Dłużnikami, będzie stanowiło przychód Wnioskodawcy, kwalifikowany na gruncie updof jako przychód z innych źródeł, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ad 2.

Zgodnie z art. 11 ust. l updof, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. l pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zatem w przypadku pieniędzy i wartości pieniężnych przychodem w rozumieniu updof są kwoty i wartości otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym.

W konsekwencji, odnosząc powyżej przytoczony przepis do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że wynagrodzenie w formie pieniężnej, które przysługuje Wnioskodawcy z tytułu zawartej z Dłużnikami umowy przejęcia długu, powinno stanowić przychód w momencie jego uregulowania na rzecz Wnioskodawcy bądź też w momencie postawienia wynagrodzenia do dyspozycji Wnioskodawcy.

W opinii Wnioskodawcy, postawienie wynagrodzenia do dyspozycji Zainteresowanego oznacza sytuację, w której wynagrodzenie zostałoby udostępnione Wnioskodawcy w taki sposób, aby mógł z niego w sposób swobodny korzystać.

Jednocześnie wskazać należy, że Wnioskodawca podtrzymuje argumentację dotyczącą pytania pierwszego, w świetle której przysporzenie Wnioskodawcy z tytułu wynagrodzenia wynikającego z zawartej z Dłużnikami umowy stanowi przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. l pkt 9 w zw. z art. 20 ust l updof. W stosunku do tego przychodu zastosowanie ma zasada ogólna dotycząca momentu powstania przychodu określona w art. 11 ust. l updof, tj. zasada kasowa.

Stanowisko Wnioskodawcy dotyczące momentu powstania przychodu znajduje odzwierciedlenie w praktyce organów podatkowych, w szczególności w interpretacjach Ministra Finansów wydanych na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przykładowo w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 stycznia 2013 r., sygn. ILPB3/423-463/11/12-S/EK, w której organ stwierdził, że: „W konsekwencji, w efekcie transakcji przejęcia długu Spółka uzyska przychód podatkowy w wysokości otrzymanej kwoty pieniężnej równej sumie kwot głównych zobowiązań, odsetek naliczonych do dnia ich przejęcia przez Spółkę oraz kwoty dodatkowej prowizji, zgodnie z treścią art. 12 ust. l pkt l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Użycie w powołanym powyżej przepisie sformułowania „otrzymane” oznacza, że momentem powstania przychodu pieniężnego jest moment otrzymania, czyli wpływu bezpośrednio do majątku podatnika, względnie na jego rachunek, wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami. W obrocie bezgotówkowym będzie to dzień uznania rachunku bankowego podatnika jako rachunku wierzyciela”.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, przychód podlegający opodatkowaniu z tytułu wynagrodzenia za przejecie długu powstanie w momencie uregulowania wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy bądź też postawienia wynagrodzenia do dyspozycji Wnioskodawcy.

Ad 3.

Zgodnie z art. 22 ust. l updof, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Powszechnie przyjmuje się, iż w celu kwalifikacji określonego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów wydatek ten powinien spełniać następujące przesłanki:

1. służy osiągnięciu przychodu, czyli został poniesiony w celu jego osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz
2. nie został wymieniony przez ustawodawcę w katalogu kosztów wyłączonych przez niego spośród kosztów uzyskania przychodów (art. 23 updof).
   
   

W ocenie Wnioskodawcy, uregulowanie zobowiązań przejętych na podstawie umowy z Dłużnikami ma bezpośredni związek z osiągnięciem przez Wnioskodawcę przychodu z tytułu wynagrodzenia za przejecie długu Dłużników. Koszty dotyczące uregulowania przejętych zobowiązań są bowiem ściśle związane z transakcją, z tytułu której Wnioskodawcy należy się wynagrodzenie. Koszty związane z uregulowaniem przejętych zobowiązań będą zatem racjonalne i gospodarczo uzasadnione − warunkują one osiągnięcie przez Wnioskodawcę przychodu z tytułu wynagrodzenia za przejęcie długu.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania wydatków na uregulowanie zobowiązań przejętych na podstawie umowy przejęcia długu znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych w odniesieniu do kosztów związanych z przychodami z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej (na gruncie updof) oraz analogicznego ujęcia ww. kosztów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Niemniej jednak, w ocenie Wnioskodawcy, przytoczone poniżej interpretacje indywidualne mogą okazać się pomocne w wykładni uregulowań updof dotyczących kosztów uzyskania przychodów z innych źródeł niż pozarolnicza działalność gospodarcza:

• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 4 lutego 2010 r., sygn. ITPB1/415-866/09/MR, w której organ stwierdził, że: „W związku z cytowanymi powyżej przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli uzyskanie przez spółkę Wnioskodawcy przychodów z tytułu realizacji umowy z dostawcą uzależnione jest od poniesienia przez nią wydatków na spłatę przejętych przez nią długów dostawcy (związanych z prowadzoną strategią promocyjną i marketingową dostawcy), wówczas wydatki na spłatę długów dostawcy wobec odbiorców stanowić mogą koszty uzyskania przychodów spółki z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej”;
• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 21 października 2009 r., sygn. ITPB1/415-612/09/WM;
• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 15 lutego 2013 r., sygn. IPPB3/423-942/12-2/AG w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w której organ stwierdził, że: „Wnioskodawca będzie miał zatem prawo zaliczenia, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów uzyskania przychodów ponoszonych wydatków na spłatę przejętego długu, w tym kwoty głównej pożyczki, pod warunkiem wykazania przychodu podatkowego z tytułu przejęcia tegoż długu, w wysokości otrzymanego od Dłużnika wynagrodzenia za przejecie długu, równego wartości przejmowanego długu, w tym odsetek naliczonych do dnia przejęcia długu”;
• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 stycznia 2013 r., sygn. ILPB3/423-463/11/12-S/EK w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w której organ uznał, że: „w związku z wykazaniem przychodu podatkowego z tytułu przejęcia zobowiązań − w wysokości otrzymanej od Spółki Zależnej kwoty pieniężnej − Spółka będzie miała prawo rozpoznawania na bieżąco (w trakcie spłaty pożyczki/kredytu bankowego) kosztów podatkowych związanych z tym przychodem, w postaci ponoszonych przez Nią wydatków na spłatę kwot głównych zobowiązań − art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Również odsetki od przejętych przez Spółkę zobowiązań z tytułu pożyczki/kredytu bankowego w części naliczonej przed, jak i po przejęciu zobowiązań przez Spółkę będą stanowić koszt uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. l w związku z art. 16 ust. l pkt 10 lit. a) oraz art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem wykazania przychodu podatkowego w wysokości kwoty pieniężnej, którą Spółka Zależna będzie zobligowana do uiszczenia na rzecz Spółki. Koszty odsetek od ww. zobowiązań stanowić będą koszty bezpośrednie rozliczane na podstawie art. 15 ust. 4, 4b i 4c ustawy od osób prawnych”.
  
  

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, istnieje bezpośredni związek pomiędzy kosztami poniesionymi na spłatę zobowiązań przejętych od Dłużników, a przychodem Wnioskodawcy z tytułu wynagrodzenia za przejęcie długu, a w konsekwencji będą one w całości stanowić u Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów.

Ad 4.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 updof, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Natomiast w świetle art. 9 ust. 2 updof, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. l updof, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powszechnie przyjmuje się, że koszty uzyskania przychodów należy przyporządkować do tego źródła przychodów, z którym dane wydatki są związane (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego − Ośrodek zamiejscowy w Lublinie z dnia 10 grudnia 1999 r., sygn. I SA/Lu 921/98). Zatem z zasady powiązania kosztów z przychodami również wynika, że określone wydatki mogą zostać rozpoznane jako koszty uzyskania przychodów co do zasady w sytuacji, gdy został osiągnięty odpowiadający im przychód. Skoro wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na uregulowanie przejętych zobowiązań są ściśle związane z transakcją, z tytułu której Wnioskodawcy należy się wynagrodzenie, to koszty uzyskania przychodów powinny zostać potrącone w tym roku podatkowym, w którym został rozpoznany odpowiadający im przychód.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że skoro przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest dochód rozumiany jako nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym, to koszty uzyskania przychodów powinny być potrącalne w tym samym roku podatkowym, w którym został osiągnięty odpowiadający im przychód, tak aby w każdym przypadku zwiększenia podstawy opodatkowania przedmiotem opodatkowania był dochód, a nie przychód z danego źródła. Zatem koszty poniesione przez Wnioskodawcę w związku z uregulowaniem przejętych zobowiązań będą mogły zostać potrącone w tym roku podatkowym, w którym powstanie dla Wnioskodawcy przychód z tytułu uregulowania przez Dłużników wynagrodzenia za przejęcie długu.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, koszty uzyskania przychodów poniesione przez Wnioskodawcę z tytułu uregulowania zobowiązań wynikających z umowy przejęcia długu zawartej z Dłużnikami powinny być potrącalne w roku podatkowym, w którym został osiągnięty odpowiadający im przychód, tj. dojdzie do uregulowania przez Dłużników wynagrodzenia za przejęcie długu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• przychodów – jest prawidłowe,
• kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.
  
  

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę pism organów podatkowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Należy również podkreślić, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu. Wskazane rozstrzygnięcia zapadły bowiem w innych sprawach i nie mają mocy wiążącej w omawianym przypadku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.