Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-465/14-3/PK1
z 23 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2013r. (data wpływu: 28 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 29 maja 2014 r. (data wpływu: 2 czerwca 2014r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na przygotowanie oferty publicznej istniejących akcji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na przygotowanie oferty publicznej istniejących akcji. W dniu 29 maja 2014 r. (data wpływu: 2 czerwca 2014 r.) Wnioskodawca sprostował omyłkę pisarską zawartą w uzasadnieniu do prezentowanego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

S. SA (dalej: S. lub Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług kurierskich. 100% akcji S. jest własnością spółki luksemburskiej M.

W ostatnim okresie S. i M., dążąc do poszerzenia skali działalności i umocnienia pozycji Wnioskodawcy na rynku, a także pozyskania finansowania prowadziła równolegle dwa procesy ukierunkowane na osiągnięcia wskazanych celów:

1. poszukiwanie inwestora strategicznego, gotowego nabyć 100% akcji i dofinansować S. (Scenariusz 1);
2. zaoferowanie inwestorom nabycia istniejących akcji serii B w drodze oferty publicznej w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Scenariusz 2).

Wciągu roku 2013 i w pierwszym kwartale roku 2014 wydatki na oba wskazane wyżej scenariusze ponoszone były równocześnie, z uwagi na czynnik niepewności co do intencji i zamiarów inwestora strategicznego. Jego odstąpienie lub wstrzymywanie Scenariusza 1 (podyktowane np. chęcią uzyskania lepszej pozycji negocjacyjnej) mogłoby niekorzystnie wpłynąć na sytuację finansową Wnioskodawcy, w tym w szczególności utrudnić uzyskanie finansowania na akceptowalnych dla S. warunkach.

W związku ze Scenariuszem 2 S. ponosiła następujące wydatki:

• na przygotowanie i badanie sprawozdań finansowych na potrzeby prospektu emisyjnego,
• na usługi doradztwa prawnego w związku z ofertą publiczną,
• na usługi banku, w tym usługi przygotowania materiałów dla inwestorów instytucjonalnych oraz usługi zarządzającego księgą popytu,
• na usługi agencji PR (Public Relations) w zakresie obsługi procesu oferty publicznej, w tym przygotowanie kampanii promocyjnej oraz druk prospektu emisyjnego,
• wydatki na dodatkowe wynagrodzenie pracowników S. zaangażowanych w ofertę publiczną (premie oraz wynagrodzenie za godziny nadliczbowe).

W początkach kwietnia 2014 r, w związku z osiągnięciem porozumienia z inwestorem strategicznym, akcjonariusz Wnioskodawcy - M. zdecydował o podpisaniu wstępnej umowy zbycia 100% akcji, tym samym Scenariusz 2 nie zostanie w przyszłości zrealizowany. Z uwagi na powyższe Wnioskodawca powziął wątpliwości co do traktowania wydatków poniesionych w związku ze Scenariuszem 2 na gruncie ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy wskazane wyżej wydatki związane z przygotowaniem oferty publicznej istniejących akcji serii B mogą być zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty, o których mowa w opisanym stanie faktycznym, w całości powinny być traktowane jako koszty uzyskania przychodów. Swoje stanowisko Wnioskodawca opiera na prezentowanych poniżej przepisach prawa oraz dorobku orzecznictwa sądów administracyjnych i organów podatkowych.

Jak wynika z wydanej przez tutejszy Organ interpretacji indywidualnej z dnia 16 maja 2013 r. sygn. IPPB3/423-116/13-2/PK1, zasadnicze znaczenia dla uznania wydatków związanych z ofertą publiczną ma ustalenie czy wydatki te związane są podwyższeniem kapitału zakładowego (oferta publiczna nowych akcji) czy też oferta publiczna dotyczy akcji już istniejących.

W pierwszym z powyższych przypadków tutejszy Organ wskazał, iż zagadnienie związane z wprowadzeniem akcji na giełdę, w sytuacji, gdy prowadzi to do podwyższenia kapitału zakładowego rozstrzygane musi być w oparciu o przepisy art. 7 ust. 1 i 2, art. 12 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Oznacza to, iż wydatki, które związane są z przysporzeniami majątkowymi definiowanymi przez ustawodawcę jako nie generujące przychodu podatkowego (tj. wydatkami związanymi z podwyższeniem kapitału zakładowego) nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów. Wynika to z neutralności opodatkowania zdarzeń, które nie generują przychodów podatkowych. Jeśli bowiem zdarzenia takie, jak choćby te związane z podwyższeniem kapitału zakładowego spółki, nie wpływają na przychód podatkowy, to tym samym nie mogą wpływać na zmniejszenie podstawy opodatkowania. Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o CIT przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty, w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem natomiast jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

W konsekwencji, z brzmienia powyższych przepisów wynika, iż podstawą opodatkowania jest dochód rozumiany jako suma przychodów pomniejszona o koszty ich uzyskania. Przy określeniu podstawy opodatkowania konieczne jest zatem właściwe ustalenie przychodów podatkowych tak, ażeby na ich podstawie określić koszty ich uzyskania.

W niniejszej sprawie przepisem wyłączającym pewną kategorię przysporzeń z przychodów podatkowych jest art. 12 ust. 4 1 piu 4 ustawy o CIT, zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela. Całokształt wskazanych regulacji zakreśla zatem generalna zasadę, iż wydatki poniesione na podwyższenie kapitału zakładowego w spółce, z uwagi na fakt, iż samo podwyższenie nie generuje przychodu podatkowego nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów. Należy mieć bowiem na uwadze, iż legalna definicja kosztów podatkowych stanowa, iż są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła, z wyjątkiem kosztów wymienionych w katalogu wyłączeń określonym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Ta celowość poniesienia wydatku zakłada zatem, iż kluczowym elementów definiującym koszt podatkowy jest jego związek z przychodem, w przypadku zaś braku takiego związku, wydatek choć ekonomicznie poniesiony, nie stanowi pod kątem podatkowym wydatku pomniejszającego podstawę opodatkowania. Podkreślić należy, iż brak związku z. przychodem może mieć charakter „normatywny", a zatem wprost wynikający z ustawy podatkowej. Z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku wydatków związanych z emisją akcji, która prowadzi w rezultacie do podwyższenia kapitału zakładowego. Ustawodawca poprzez powołane powyżej uregulowania wyłączył możliwość pomniejszania podstawy opodatkowania o takie wydatki.

Bez względu na powyższe tutejszy Organ podkreślił jednocześnie, iż „z uwagi na charakter regulacji podatkowych, które cechują się ścisłą określonością podstaw prowadzących do nakładania na podatników obciążeń podatkowych, a z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku braku normatywnych podstaw do uznania określonych wydatków za koszty uzyskania przychodów pomniejszających przychód podatkowy, stwierdzić należy, iż przy zastosowaniu wykładni a contrario wydatki, które nie są związane z podwyższeniem kapitału zakładowego mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów pod warunkiem spełnienia przesłanek ogólnych zakreślonych w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT", Powyższa konstatacja doprowadziła tutejszy Organ do wniosku, iż wydatki związane z wprowadzeniem do obrotu giełdowego akcji już istniejących, a zatem nie prowadzące do podwyższenia kapitału zakładowego spółki mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów. Tego rodzaju podejście Wnioskodawca w całości podziela.

W dalszej część przytoczonej interpretacji tutejszy Organ stwierdza, iż wydatki tożsame z wydatki opisanymi w opisie stanu faktycznego spełniają „przesłanki zakreślone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. W szczególności nie budzi zastrzeżeń organu celowość poniesienia tychże wydatków, która nakierowana jest na przychód podatkowy. Nie jest to przychód wynikający bezpośrednio z poniesionych kosztów, niemniej wpływa pośrednio na jego wielkość poprzez pozyskanie środków pieniężnych, które zwiększą możliwość rozszerzenia opodatkowanej działalności gospodarczej, a tym samym zwiększą przychód podatkowy."

W opinii Wnioskodawcy fakt, iż Scenariusz 2 (oferta publiczna) nie będzie ostatecznie realizowany, nie stoi na przeszkodzie zaliczeniu w ciężar kosztów uzyskania przychodu wydatków z nim związanych. Należy bowiem podkreślić, iż w momencie podejmowania decyzji o poniesieniu poszczególnych wydatków związanych ze Scenariuszem 2 były one gospodarczo uzasadnione i wiązały się z zachowaniem źródła przychodu. W szczególności odstąpienie od Scenariusza 2 przed lub w trakcie negocjacji z inwestorem strategicznym spowodować mogłoby utratę szans na pozyskanie przez Wnioskodawcę korzystnego finansowania.

Powyższe zdaje się potwierdzać tutejszy Organ stwierdzając w przytoczonej już interpretacji, iż „zamiar podatnika, rozstrzygany pod kątem celowości poniesionego wydatku musi być (..) badany w momencie jego poniesienia, W sytuacji zatem, gdy Spółka poniosła wydatki umożliwiające przeprowadzenie jedynie „technical listing", to tym samym wydatki te winny być oceniane jako poniesione w celu wprowadzenia akcji do obrotu giełdowego nie skutkującego podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki. W momencie ich poniesienia Spółka obejmowała bowiem zamiarem jedynie czynność związaną z technical listing. Reasumując, podnieść należy, iż wydatki poniesione na wprowadzenie akcji istniejących stanowią koszty uzyskania przychodów, albowiem nie podlegają pod regulację zawartą w art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT, co oznacza, iż ich charakter oceniany jest jedynie pod kątem przesłanek zakreślonych w art. 15 ust, 1 ustawy o CIT, które w niniejszej sprawie wystąpiły."

Prezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko co do możliwości załączenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z ofertą publiczną potwierdza również uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 stycznia 2011 roku, sygn. akt II FPS 6/10. W szczególności NSA wskazał w sposób wyraźny, iż o kwalifikacji danych wydatków jako kosztów uzyskania przychodów przesądza ich charakter. Oznacza to, iż wydatkami wyłączonymi z podstawy opodatkowania mogą być jedynie koszty bezpośrednio związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie kapitału zakładowego spółki. To właśnie bezpośredni charakter wydatków przesądza o zastosowaniu w odniesieniu do wydatków związanych z emisją akcji dyspozycji art. 12 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Natomiast charakter pośredni wydatków nakazuje ich kwalifikowanie jednie przez pryzmat ogólnych przesłanek z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Sad administracyjny w przytoczonym orzeczeniu powołał również przykładowy katalog takich bezpośrednich wydatków stwierdzając, iż zaliczyć do nich należy; opłaty notarialne, sadowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, a przypadku podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji będących przedmiotem oferty publicznej objętych prospektem emisyjnym dodatkowo ponoszono w związku z tym opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzania, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji oraz koszty oferowania papierów wartościowych.

Mając na uwadze wytyczne interpretacyjne wskazane przez NSA, stwierdzić należy, iż wydatki opisane w stanie faktycznym niniejszego wniosku, w żaden sposób nie warunkują podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy, i tym samy powinny być oceniane jako potencjalne koszty uzyskania przychodu jedynie przez pryzmat spełnienia warunków, o których mowa w art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT - w tym w szczególności czy poniesione zostały w celu zachowania źródła. W opinii Wnioskodawcy to, że wydatki związane z oferta publiczną co do zasady są wydatkami ponoszonymi w związku z zachowaniem źródła przychodu nie budzi wątpliwości tak w doktrynie, jak i orzecznictwie Sądów oraz praktyce organów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.