Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-32/14-5/AS
z 10 kwietnia 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2014 r. (data wpływu 12 stycznia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 20 marca 2014 r. (data wpływu 24 marca 2014 r.), na wezwanie Nr IPPB5/423-32/14-2/AS z dnia 14 marca 2014 r. (data nadania 17 marca 2014 r., data odbioru 19 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:


  • określenia przychodu z tytułu sprzedaży bonów elektronicznych w ramach programu lojalnościowego (pytanie nr 3) – jest prawidłowe;
  • możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup bonów elektronicznych od Partnera (pytanie nr 4) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 12 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:


  • określenia przychodu z tytułu sprzedaży bonów elektronicznych w ramach programu lojalnościowego (pytanie nr 3);
  • możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup bonów elektronicznych od Partnera (pytanie nr 4).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


W ramach prowadzonej działalności M. Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca) planuje zorganizowanie programu lojalnościowego S. (dalej: „S.”). Wnioskodawca ma pełnić funkcję operatora S..

S. stanowić ma ogólnopolski multipartnerski program lojalnościowy dla małych i średnich przedsiębiorstw, pozwalający indywidualnemu klientowi (dalej: „Klient” bądź „Klienci”) oszczędzać przy każdej transakcji dokonanej w punkcie partnerskim S., a parterowi S. (dalej: „Partner” bądź „Partnerzy”) na jego rozwój poprzez skuteczne budowanie grupy lojalnych Klientów oraz liczne działania marketingowe.

Podstawową działalnością Wnioskodawcy (w ramach S.) ma być sprzedaż Partnerom miesięcznych pakietów uczestnictwa w S. oraz usług dodatkowych, dotyczących targetowanych reklam do użytkowników S., miejsc reklamowych w ramach posiadanych aplikacji, mailingu itp. Tym samym, Wnioskodawca ma zarabiać na prowadzeniu S. oraz na działaniach marketingowych.

Dla Klientów uczestnictwo w S. będzie bezpłatne. W ramach S. Klient otrzyma minimum 5% rabatu przy każdej transakcji dokonanej u danego Partnera (Partner ma prawo zdecydować czy i na które towary bądź usługi przyznaje większy niż 5% rabat). Dodatkowo, dzięki aplikacji mobilnej, Klient będzie miał możliwość wyszukiwania interesujących go Partnerów, przeglądania ich ofert, komentowania dokonanych transakcji.


Z kolei dla Partnera udział w S. wiąże się z koniecznością wybrania jednego z trzech dostępnych pakietów abonamentowych, zawierających określoną liczbę usług i funkcjonalności, z których Partner może skorzystać w danym miesiącu, a są to m. in. liczba wyświetlanych usług, liczba komunikatów, które można wysłać do Klientów, liczba reklam banerowych. Każdy z pakietów miesięcznych ma inną cenę, uzależnioną od liczby dostępnych w danym miesiącu usług i funkcjonalności.


Aby móc przyznawać rabaty Klientom, Partner zakupuje u Wnioskodawcy pakiet bonów elektronicznych (1 bon ma równowartość 1 grosza).

Poprzez bon elektroniczny należy przy tym rozumieć odpowiednik bonu towarowego, z tym że zapisywany jest on w formie elektronicznej na kontach elektronicznych prowadzonych przez Wnioskodawcę. Bon elektroniczny nie stanowi jednakże sam w sobie wartości towarowej bądź usługowej.

Bon elektroniczny będzie spełniał funkcję analogiczną do środków pieniężnych, umożliwiając nabycie towarów u Partnerów.


Bon elektroniczny będzie stanowił element obrotu pomiędzy Partnerem, Klientem a Wnioskodawcą, zapewniający realizację procesu przyznawania rabatów Klientom przy każdej transakcji.


Proces przepływu bonów elektronicznych oraz wartości pieniężnych w ramach programu lojalnościowego „S.”:


  1. Partnerzy dokonują u Wnioskodawcy zakupu określonej ilości bonów elektronicznych, za którą płacą Wnioskodawcy kwotę pieniężną (za 1 bon zapłata wynosi 1 grosz).
  2. Za określoną kwotę pieniężną Klient dokonuje u danego Partnera zakupu towarów bądź usług oraz bonów elektronicznych o wartości udzielonego przez Partnera Klientowi rabatu. Cena kupowanego przez Klienta towaru bądź usługi pomniejszana jest o wartość udzielonego rabatu.

    Tak więc, oprócz towaru bądź usługi, Klient od danego Partnera nabywa bony elektroniczne o wartości minimum 5% podstawowej ceny towaru bądź usługi – tj. ceny towaru bądź usługi przed udzieleniem rabatu.

    Bony elektroniczne są przekazywane przez Partnera na konto Klienta prowadzone przez Wnioskodawcę.
  3. Klient, po zgromadzeniu bonów o odpowiedniej wartości, dokonuje wymiany bonów na towary bądź usługi u jednego z Partnerów.
  4. Partner, który uzyskał bony w sposób określony w pkt III, dokonuje ich sprzedaży Wnioskodawcy (za 1 bon zapłata wynosi 1 grosz).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


  1. Czy sprzedaż dokonywana przez Wnioskodawcę Partnerowi bonów elektronicznych (opisana W pkt I procesu przepływu bonów elektronicznych oraz wartości pieniężnych w ramach programu lojalnościowego „S.”), a następnie ich późniejsza odsprzedaż dokonywana przez Partnera Wnioskodawcy (opisana w pkt IV procesu przepływu bonów elektronicznych oraz wartości pieniężnych w ramach programu lojalnościowego „S.”) podlegają opodatkowaniu VAT ?
  2. Czy sprzedaż dokonywana przez Wnioskodawcę Partnerowi bonów elektronicznych (opisana w pkt I procesu przepływu bonów elektronicznych oraz wartości pieniężnych w ramach programu lojalnościowego „S.”) a następnie ich późniejsza odprzedaż dokonywana przez Partnera Wnioskodawcy (opisana w pkt IV procesu przepływu bonów elektronicznych oraz wartości pieniężnych w ramach programu lojalnościowego „S.”) może być dokumentowana za pomocą rachunku, o którym mowa w art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa?
  3. Czy z tytułu sprzedaży przez Wnioskodawcę na rzecz Partnera bonów elektronicznych (opisanej w pkt I procesu przepływu bonów elektronicznych oraz wartości pieniężnych w ramach programu lojalnościowego „S.”) u Wnioskodawcy powstanie przychód w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych i jaki będzie moment powstania tego przychodu?
  4. Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup bonów elektronicznych od Partnera (opisane w pkt IV procesu przepływu bonów elektronicznych oraz wartości pieniężnych w ramach programu lojalnościowego S.) będą stanowiły u Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych, a przypadku uznania przez organ podatkowy w wydanej interpretacji, że wyżej wymienione wydatki Wnioskodawcy będą stanowiły u wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu, to do jakiej kategorii kosztu podatkowego należy przyporządkować te wydatki u Wnioskodawcy oraz w jakim momencie Wnioskodawca powinien ponieść te koszty, tj. w jakim momencie powinien zaliczyć te wydatki do kosztów uzyskania przychodów?

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy zagadnień w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie: powstania przychodu z tytułu sprzedaży bonów elektronicznych w ramach programu lojalnościowego oraz określenia momentu powstania tego przychodu (pytanie nr 3) i możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup bonów elektronicznych od Partnera (pytanie nr 4).


Odnośnie zagadnienia dotyczącego podatku od towarów i usług (pytanie nr 1) oraz zagadnienia z podatku dochodowego od osób prawnych dotyczącego sposobu dokumentowania transakcji sprzedaży bonów elektronicznych (pytanie nr 2), tut. Organ wyda odrębne rozstrzygnięcia.


Zdaniem Wnioskodawcy,


Ad. 3.

Z tytułu sprzedaży przez Wnioskodawcę na rzecz Partnera bonów elektronicznych (opisanej pkt I procesu przepływu bonów elektronicznych oraz wartości pieniężnych w ramach programu lojalnościowego „S.”) u Wnioskodawcy powstanie przychód z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych.

Momentem powstania powyższego przychodu u Wnioskodawcy będzie dzień otrzymania zapłaty za bony elektroniczne, zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych.


Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy, z tytułu sprzedaży przez Wnioskodawcę na rzecz Partnera bonów elektronicznych (opisanej w pkt I procesu przepływu bonów elektronicznych oraz wartości pieniężnych w ramach programu lojalnościowego „S.”) u Wnioskodawcy powstanie przychód związany z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT).

Art. 12 ust. 1 ustawy o CIT stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności między innymi otrzymane pieniądze, wartości pieniężne1 w tym również różnice kursowe.


Z kolei w myśl art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.


Sprzedaż przez Wnioskodawcę na rzecz Partnera bonów elektronicznych (opisanej w pkt I procesu przepływu bonów elektronicznych oraz wartości pieniężnych w ramach programu lojalnościowego „S.”) związana będzie z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, w związku z czym osiągnięty przychód z tytułu powyższej sprzedaży stanowił będzie u Wnioskodawcy przychód związany z działalnością gospodarczą z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT.


W przypadku uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży bonów elektronicznych nie będzie miał zastosowania art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, zgodnie z którym, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

  1. wystawienia faktury albo
  2. uregulowania należności.

Sprzedaż bonów elektronicznych nie stanowi bowiem wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego czy też wykonania usługi.

W przypadku sprzedaży bonów elektronicznych zastosowanie będzie miał art. 12 ust. 3e ustawy o CIT.


Momentem powstania powyższego przychodu u Wnioskodawcy będzie dzień otrzymania zapłaty za bony elektroniczne.


Zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o CIT, za datę powstania przychodu o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się między innymi ust. 3a, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.


Ad. 4.

Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup bonów elektronicznych od Partnera (opisany w pkt IV procesu przepływu bonów elektronicznych oraz wartości pieniężnych w ramach programu lojalnościowego „S.”) będą stanowiły u Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu o których mowa w art. 15 ust. 4d ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych.


Wnioskodawca stoi na stanowisku, że koszty poniesione przez Wnioskodawcę na zakup bonów elektronicznych od Partnera (opisany w pkt IV procesu przepływu bonów elektronicznych oraz wartości pieniężnych w ramach programu lojalnościowego „S.”) będą stanowiły u Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu o których mowa w art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.


Poniesienie przez Wnioskodawcę kosztów na zakup bonów elektronicznych od Partnera (opisany w pkt IV procesu przepływu bonów oraz wartości pieniężnych w ramach programu lojalnościowego „S.”) należy zakwalifikować jako koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu.

W powyższym przypadku nie będzie miało ponadto zastosowania żadne z wyłączeń zawartych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT dot. wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów.


Koszty poniesione przez Wnioskodawcę na zakup bonów elektronicznych od Partnera (opisany w pkt IV procesu przepływu bonów elektronicznych oraz wartości pieniężnych w ramach programu lojalnościowego „S.”) stanowić będą wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, jednakże są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia – zatem należy je kwalifikować jako podatkowy koszt uzyskania przychodu o których mowa w art. 15 ust. 4d ustawy o CIT – tj. jako koszt inny niż koszty bezpośrednio związany z przychodami i będą one potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te będą dotyczyły okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie będzie możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku będą stanowić koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:


  • określenia przychodu z tytułu sprzedaży bonów elektronicznych w ramach programu lojalnościowego (pytanie nr 3) - jest prawidłowe;
  • możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup bonów elektronicznych od Partnera (pytanie nr 4) - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj