Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-97/14-5/PM
z 1 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w X działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku złożonym w dniu 24 marca 2014 r. (data wpływu 26 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 maja 2014 r. (data wpływu 2 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu przejazdów i noclegów na rzecz osób zatrudnionych na podstawie umowy o dzieło i umowy zlecenie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w X działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), pismem z dnia 21 maja 2014 r., nr IPTPB3/423-97/14-2/PM (doręczonym w dniu 23 maja 2014 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 2 czerwca 2014 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 29 maja 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny

Sp. z o.o. jest Przedsiębiorstwem prowadzącym działalność budowlaną. Firma zajmuje się realizacją inwestycji budowlanych w systemie Generalnego Wykonawcy na terenie całej Polski. Spółka w ramach prowadzonej działalności zawiera umowy z podwykonawcami, korzysta również z usług dorywczych pracowników budowlanych zatrudnionych na podstawie umowy zlecenie i umowy o dzieło. Spółka w związku ze świadczeniem usług na obszarze całego kraju, stałą współpracą z firmami podwykonawczymi, w celu przyspieszenia realizacji budowy często zapewnia swoim podwykonawcom noclegi. Ponadto Przedsiębiorstwo pokrywa koszty przejazdu i noclegów pracowników zatrudnionych na podstawie umowy zlecenie i umowy o dzieło.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca zawarł następujące informacje:

1. Spółka w ramach prowadzonej działalności zatrudnia na umowę o pracę pracowników umysłowych (kosztorysanta, kierownika budowy, inżyniera budowy, księgową, specjalistę ds. logistyki). Większość prac budowlanych wykonują podwykonawcy, na podstawie umowy o roboty budowlane (art. 647 Kodeksu cywilnego). W niektórych miesiącach, przy większym zapotrzebowaniu na siłę roboczą firma X Sp. z o.o. zatrudnia pojedyncze osoby na podstawie umów cywilnoprawnych (umowy zlecenie, umowy o dzieło).
2. Treść części umów o roboty budowlane nie zawiera żadnych informacji odnośnie finansowania noclegów, gdyż często nie jest konieczne zapewnienie noclegów przez cały okres trwania umowy, często podwykonawcy sami przez pewien czas (w ramach własnych możliwości) zapewniają sobie nocleg. W trakcie wykonywania robót budowlanych, często powiększa się liczba robotników podwykonawcy firmy, bądź też, odchodzą jedni robotnicy i w ich miejsce przychodzą następni i dlatego aby przyspieszyć prace oraz nie modyfikować za każdym razem ogólnych postanowień umowy, firma godzi się na pokrycie dodatkowych kosztów noclegów związanych ze swoimi podwykonawcami. Firma zawiera również umowy o roboty budowlane z podwykonawcami, w których odgórnie ustalone jest pokrycie noclegów, w takich przypadkach, w umowach jest zawarty punkt który stanowi o pokryciu wydatków na noclegi. Podwykonawcy są z różnych rejonów kraju głównie województwa podkarpackiego, mazowieckiego, łódzkiego, nie zawsze ich miejsce zamieszkania jest miejscem pracy na budowie, stąd konieczność zapewnienia noclegów. Osoby zatrudnione przez firmę X Sp. z o.o. na podstawie umowy o dzieło, umowy zlecenie są traktowane przez spółkę na takich samych zasadach jak podwykonawcy firmy. W pisemnych postanowieniach takich umów nie ma punktu, który stanowi zapewnienie noclegu bądź przejazdu, są to zwykle słowne ustalenia, w momencie wystąpienia potrzeby takiego noclegu, bądź dojazdu na inną budowę, firma zobowiązuje się wtedy pokryć koszty. Warunkiem zwrotu takiego kosztu, przejazdu jest wystawienie faktury/rachunku przez hotel/miejsce noclegu na firmę X Sp. z o. o.
3. Firmy podwykonawcze wystawiają firmie X Sp. z o.o. faktury za przerób, za dany okres. W zależności o ilości wykonywanych prac, ukończenie danego etapu, kierownik budowy wystawia protokół przerobowy i pod ten protokół firma podwykonawcza wystawia fakturę, na podstawie której jest dokonywana płatność za roboty budowlane. W przypadku umów zlecenie i umów o dzieło, osoby wystawiają rachunek do umów za wykonanie zlecenia bądź dzieła,
4. Koszty noclegów i przejazdów nie są refakturowane ani na podwykonawców Spółki, ani nie obciążają zleceniobiorców.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (pytanie nr 2 po uzupełnieniu):

1. Czy w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ponoszone przez Firmę koszty związane z noclegami podwykonawców stanowią koszty uzyskania przychodów?
2. Czy w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ponoszone przez Firmę koszty związane z przejazdami i noclegami osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenie i umowy o dzieło stanowią koszty uzyskania przychodów?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2, natomiast w pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane z noclegami i przejazdami robotników budowlanych zatrudnionych na podstawie umowy zlecenie i umowy o dzieło mogą stanowić zgodnie z art. 15 ust. 1 o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów. Praca wykonywana przez tych pracowników przyczynia się do osiągania przez Spółkę przychodów. Ponadto w związku z realizacją inwestycji budowlanych na obszarze całego kraju, wydatki związane z noclegami i przejazdami są niezbędne w celu realizacji zawartych umów, gdyż Spółka jako zleceniodawca zobowiązuje się do pokrycia wszelkich kosztów związanych z wykonaniem zlecenia bądź dzieła. Zapewnienie noclegowi pokrycie kosztów przejazdu umożliwia sprawniejsze podjęcie przez pracowników dorywczych wszelkich czynności związanych z wyznaczonym dla nich zadaniem. Ponadto koszty noclegów i przejazdów pracowników zatrudnionych na podstawie umowy zlecenie i umowy o dzieło nie zostały wymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów – art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, że wydatki związane z noclegami i przejazdami osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenie i umowy o dzieło stanowią zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów, ich praca przyczynia się do osiągania przez Spółkę przychodów. Szybsze i sprawniejsze wykonanie zlecenia bądź ukończenie dzieła, skutkuje możliwością wystawienia przerobu przychodowego dla firmy pod fakturę dla inwestora, a co za tym idzie uzyskania przychodu dla firmy. Firma zleca czynności dorywcze dla tych osób w różnych miastach, stąd koszt noclegu bądź dojazdu jest barierą opóźniającą wykonanie niektórych czynności, czasami zdarza się, że zleceniobiorca albo osoba zatrudniona na umowę o dzieło ze względu na dodatkowy koszt noclegu bądź dojazdu odmawia wykonania czynności.

Często firmie zależy na wykonaniu danej czynności przez tą, a nie inną osobę ze względu na jakość wykonania dzieła, bądź zlecenia, dłuższą współpracę, polecenie innych osób, znajomość zaangażowania, doświadczenie, ponadto znalezienie innej osoby również mogłoby wiązać się z dodatkowymi kosztami, brakiem pewności, że nowa osoba poradzi sobie z daną czynnością w sposób zadowalający firmę – jako zleceniodawcę, ale przede wszystkim wydłużyć czas wykonania, stąd firma w celu zarachowania źródła przychodu decyduje się na pokrycie dodatkowych wydatków związanych z noclegiem bądź przejazdem dla osób zatrudnionych na podstawie umowy o dzieło bądź zlecenie.

Ponadto koszty noclegów i przejazdów osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenie i umowy o dzieło oraz noclegów dla podwykonawców nie zostały wymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów – art. 16 ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

• poniesiony wydatek musi mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na powstanie przychodu, lub
  

• poniesiony wydatek ma na celu zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
  

• wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy.
  
  

Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy. W przepisie tym ustawodawca określił katalog wydatków, które nawet pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych, nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Z przestawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zawiera umowy z podwykonawcami, korzysta również z usług dorywczych pracowników budowlanych zatrudnionych na podstawie umowy zlecenie i umowy o dzieło. Spółka w związku ze świadczeniem usług na obszarze całego kraju, stałą współpracą z firmami podwykonawczymi, w celu przyspieszenia realizacji budowy często zapewnia swoim podwykonawcom noclegi. Ponadto Przedsiębiorstwo pokrywa koszty przejazdu i noclegów pracowników zatrudnionych na podstawie umowy zlecenie i umowy o dzieło. Koszty noclegów i przejazdów nie są refakturowane ani na podwykonawców spółki, ani nie obciążają zleceniobiorców.

Wydatki poniesione na noclegi na rzecz podwykonawców niebędących pracownikami Spółki, lecz dorywczymi pracownikami budowlanymi, nie zostały wprost wyłączone z kosztów na podstawie art. 16 ww. ustawy. Z przedstawionych informacji wynika, że Spółka zawiera umowy z podwykonawcami, w których zaznaczono, że koszty noclegów i przejazdów nie są refakturowane ani na podwykonawców Spółki ani nie obciążają zleceniobiorców.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że poniesione przez Spółkę ww. wydatki niewątpliwie przyczyniają się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatki te spełniają zatem podstawową przesłankę wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Ponadto, zgodnie z art. 627 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.) przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia.

Stwierdzić należy, że wydatki ponoszone w związku z umową zlecenie i umową o dzieło nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając zatem na uwadze treść art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stwierdzić należy, że ponoszone przez Spółkę wydatki związane z przejazdami i noclegami osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenie i umowy o dzieło mogą stanowić koszt uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy opisanego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.