2014.06.18 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-257/14/AZb
z 18 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 marca 2014r. (data wpływu 6 marca 2014r.), uzupełnionym pismem z 4 czerwca 2014 r. (data wpływu 9 czerwca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy dokonywanie w okresie 1 luty 2009 – 2010 transferów zawodników oraz sprzedaży przez Wnioskodawcę praw medialnych do transmisji meczów i praw marketingowych, w tym:

sprzedaż prawa do miejsca na koszulkach piłkarzy Wnioskodawcy,
sprzedaż innych usług reklamowych,

były czynnościami opodatkowanymi VAT z zastosowaniem podstawowej stawki VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy dokonywanie w okresie 1 luty 2009 – 2010 transferów zawodników oraz sprzedaży przez Wnioskodawcę praw medialnych do transmisji meczów i praw marketingowych, w tym:

sprzedaż prawa do miejsca na koszulkach piłkarzy Wnioskodawcy,
sprzedaż innych usług reklamowych,

były czynnościami opodatkowanymi VAT z zastosowaniem podstawowej stawki VAT.

Wniosek ten został uzupełniony pismem z 4 czerwca 2014 r. (data wpływu 9 czerwca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 26 maja 2014 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest klubem sportowym działającym w formie sportowej spółki akcyjnej. Działalność Wnioskodawcy w okresie 1 luty 2009 - 2010 spełniała warunki uznania jej za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2010, nr 220, poz. 1447 j.t. ze zm.), tj. była zarobkową działalnością usługową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

Przedmiot działalności Wnioskodawcy w okresie 1 luty 2009 - 2010 regulował przyjęty przez Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy Wnioskodawcy statut (dalej: Statut).

Zgodnie z zapisami Statutu na przestrzeni tych kilku lat przedmiotem działalności Wnioskodawcy, obok prowadzenia działalności związanej ze sportem, było m.in.:

działalność twórcza związana z kulturą i rozrywką,
działalność edukacyjna,
działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, w tym obsługa kongresów, sympozjów, konferencji, imprez artystycznych i wystaw,
działalność usługowa związana z zagospodarowaniem terenów zieleni,
działalność ochroniarska w zakresie usług ochrony osób i mienia,
działalność reklamowa,
organizacja i obsługa przedsięwzięć sportowych, turystycznych, gdzie indziej nie sklasyfikowanych,
dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów,
działalność fotograficzna,
doradztwo związane z zarządzaniem,
działalność wydawnicza,
działalność w zakresie nagrań dźwiękowych i muzycznych,
działalność usługowa związana z wyżywieniem,
roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków.
wypożyczanie i dzierżawa sprzętu rekreacyjnego i sportowego,
doradztwo związane z zarządzaniem (w sporcie i turystyce),
działalność wspomagająca ubezpieczenia,
przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność; działalność portali internetowych,
sprzedaż hurtowa odzieży i obuwia,
prowadzenie i obsługa parkingów samochodowych.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca dokonywał w okresie 1 luty 2009 - 2010 dostaw towarów i świadczenia usług, w tym m.in.:

sprzedaży biletów i karnetów na organizowane przez Wnioskodawcę wydarzenia sportowe - mecze piłki nożnej,
sprzedaży praw do umieszczania reklam m.in. na stadionie Wnioskodawcy, koszulkach piłkarzy i stronie internetowej,
sprzedaży usług w postaci możliwości korzystania z prestiżowego tytułu sponsora Wnioskodawcy,
sprzedaży praw do sprzętu technicznego Wnioskodawcy,
sprzedaży praw medialnych do transmisji telewizyjnych meczów piłkarskich w których udział brał Wnioskodawca,
transferów zawodników.

Powyżej wymienione usługi świadczone przez Wnioskodawcę miały, co do zasady, charakter odpłatny. Głównym celem działalności Wnioskodawcy w okresie 1 luty 2009 - 2010 było osiąganie zysku i dokonywanie powyżej wskazanych dostaw towarów oraz świadczenie usług ma właśnie taki cel.

Zgodnie z § 15 pkt 2 Statutu „Do kompetencji Walnego Zgromadzenia należy decydowanie o podziale zysków lub o sposobie pokrycia strat. Z kolei zgodnie z § 27 Statutu Wnioskodawcy „Zysk Spółki jest wyłączony od podziału i zostanie w całości przeznaczony na działalność sportową i inwestycyjną”.

Spółka pragnie zaznaczyć, że Wnioskodawca był w okresie 1 luty 2009 - 2010 komercyjną spółką, dążącą do osiągania zysków. W szczególności natomiast zapis Statutu wskazujący, iż zysk Wnioskodawcy był wyłączony od podziału i miał zostać w całości przeznaczony na działalność sportową i inwestycyjną nie oznacza, iż celem Wnioskodawcy nie było osiągnięcie zysku. Czym innym jest bowiem określenie sposobu dystrybucji zysków poprzez jego reinwestowanie w działalność spółki, a czym innym brak nastawienia na osiąganie zysków.

Statut Wnioskodawcy odnosi się ogólnie do całokształtu prowadzonej działalności Wnioskodawcy i sposobu dysponowania zyskiem. Statut Wnioskodawcy nie wskazuje - co należy podkreślić - że Wnioskodawca jest organizacją non-profit. Szeroko określony i różnorodny katalog usług świadczonych przez Spółkę ewidentnie wskazuje natomiast, że wszelkie czynności podejmowane przez Spółkę tak związane z działalnością reklamową, sportową jak i inną mają na celu wypracowanie zysku, który zapewni możliwość funkcjonowania klubu, jego rozwoju i inwestowania. I tak było w rzeczywistości. W okresie 1 luty 2009 - 2010 Spółka podejmowała szeroko zakrojoną dochodową działalność komercyjną, dzięki której uzyskiwała bądź potencjalnie mogła uzyskać środki umożliwiające jej bieżącą działalność i rozwój. Katalog czynności, do których wykonywania uprawniona była Spółka zdefiniowany jest szczegółowo w statutach obowiązujących w poszczególnych latach. Przykładowy katalog wskazano wyżej.

Spółka wskazuje jednak, że pomimo zarobkowego celu działalności i nastawienia na osiąganie zysków w okresie 1 luty 2009 - 2010 z uwagi na poniesione straty w latach poprzednich Spółka nie osiągała zysku do podziału. Wszelkie przychody uzyskane w związku z prowadzoną działalnością Spółka przeznaczała na bieżącą działalność.

Nie mniej podkreślić należy, że Statut obowiązujący w okresie 1 luty 2009 - 2010 zobowiązywał Spółkę do przeznaczenia całego wypracowanego zysku na działalność sportową i inwestycyjną. W konsekwencji zysk wypracowany z tytułu wszelkich czynności podejmowanych przez Spółkę służył realizacji tego celu.

W tym kontekście Wnioskodawca wskazuje, że w realiach sportu zawodowego klub piłkarski ma wszystkie cechy przedsiębiorstwa prowadzącego komercyjną działalność gospodarczą. Kluby sportowe są w stanie samodzielnie pozyskiwać środki pieniężne w oparciu o swoją działalność z różnych źródeł, które można podzielić na:

wpływy z organizacji imprez sportowych - przychody z dnia meczu (np. bilety, usługi towarzyszące) oraz przychody komercyjne (np. reklamy, pamiątki klubowe, licencje),
przychody z praw medialnych i marketingowych (np. umowy sponsorskie i prawa medialne),
pozostałe wpływy - (np. przychody z praw własności, transfery zawodników, usługi konferencyjne czy wynajem przestrzeni komercyjnych).

Zawodowy klub sportowy posiada zatem dużą zdolność do komercjalizowania własnej działalności. Ponadto bieżąca działalność w branży piłkarskiej wiąże się również z nakładami inwestycyjnymi oraz kosztami, które podobnie jak w przedsiębiorstwie, można podzielić na stałe i zmienne. Klub zatrudnia pracowników (kadrę szkoleniową, piłkarzy, trenerów, masażystów, obsługę stadionu, pracowników administracyjnych itd.), opłaca kadrę zarządzającą, posiada klientów/kontrahentów (kibice kupujący bilety, stacje radiowe i telewizyjne nabywające prawa do transmisji, inne kluby sportowe, partnerzy biznesowi itd.), posiada swój majątek, markę, znaki towarowe oraz strategię rozwoju.

Klub sportowy można zatem traktować jako przedsiębiorstwo działające w specyficznej branży, w której sukces komercyjny był w dużej mierze uzależniony od sukcesu sportowego (miejsca w tabeli).

Poniżej Wnioskodawca przedstawia charakterystykę wybranych obszarów działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Charakterystyka wybranych usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

1.Sprzedaż praw medialnych do transmisji i praw marketingowych.

Duża część działalności gospodarczej Wnioskodawcy w okresie 1 luty 2009 - 2010 wiąże się z tzw. medialnością Wnioskodawcy, na której poziom składało się wiele czynników - m.in. atrakcyjność sportowa, tradycja klubu czy wielkość miasta w którym zlokalizowany był klub. Medialna rozpoznawalność Wnioskodawcy wykorzystywana była dla celów komercyjnych m.in. poprzez:

sprzedaż prawa do miejsca na koszulkach piłkarzy Wnioskodawcy,
sprzedaż innych usług reklamowych,
sprzedaż praw medialnych do transmisji meczów Wnioskodawcy.

Poniżej Wnioskodawca pokrótce charakteryzuje wymienione rodzaje usług.

Ad. a)

Środki ze sprzedaży usług w postaci prawa do wykorzystania przez kontrahenta Wnioskodawcy miejsca reklamowego na koszulkach piłkarzy Wnioskodawcy stanowiły w latach okresie 1 luty 2009 - 2010 istotny element działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Usługa ta polegała na udostępnieniu podmiotowi nabywającemu to prawo, możliwości umieszczenia ustalonego znaku graficznego na określonym widocznym miejscu stroju piłkarzy, które były eksponowane podczas wydarzeń sportowych.

Ad. b)

Oprócz sprzedaży miejsca na koszulkach piłkarzy Wnioskodawca świadczył także inne odpłatne usługi reklamowe, takie jak np.:

sprzedaż miejsc reklamowych na stadionie i stronie internetowej Wnioskodawcy,
sprzedaż usług w postaci możliwości korzystania z tytułu sponsora Wnioskodawcy,
sprzedaż praw do sprzętu technicznego Wnioskodawcy.

Ad. c)

Wnioskodawca jako klub sportowy w okresie 1 luty 2009 - 2010 posiadał licencję na udział w rozgrywkach o mistrzostwo … nadawaną przez X. Kluby uczestniczące w rozgrywkach są wraz z X współwłaścicielami praw majątkowych i niemajątkowych do spotkań, a w szczególności praw telewizyjnych, reklamowych i marketingowych realizowanych odnośnie powyższych spotkań i rozgrywek za pośrednictwem dostępnych środków audiowizualnych, radiowych, dźwiękowych, internetu i wszelkich innych istniejących obecnie oraz w przyszłości środków technicznych. W związku z występami Wnioskodawcy w okresie 1 luty 2009 - 2010 w … Spółka dysponowała prawami medialnymi do transmisji meczów piłki nożnej (dalej łącznie zwane: prawa medialne).

Prawa medialne są przedmiotem obrotu gospodarczego, tj. X i podmiot zarządzający rozgrywkami, który reprezentuje kluby, mogą na podstawie umowy udzielić wybranemu podmiotowi licencji do praw medialnych bądź dokonać ich sprzedaży. Czynności te są odpłatne i z ich tytułu kluby (w tym Wnioskodawca) uzyskiwał w okresie 1 luty 2009 - 2010 wynagrodzenie.

2.Transfery zawodników.

Wnioskodawca w okresie 1 luty 2009 - 2010 dokonywał transferów zawodników piłki nożnej zmieniając ich przynależność klubową.

Transfer zawodnika piłki nożnej (zmiana przynależności klubowej) może mieć charakter definitywny lub czasowy. Transfery odbywają się na podstawie umów zawieranych pomiędzy klubem odstępującym a klubem pozyskującym, zarówno w kraju jak i za granicą. Klubowi odstępującemu – Wnioskodawcy - przysługiwał ekwiwalent za wyszkolenie i rozwój zawodnika.

W przypadku transferu zawodnika przedmiotem umowy jest przeniesienie (sprzedaż) praw do rejestracji zawodnika przez inny klub. Bez takiej rejestracji zawodnik nie może występować w rozgrywkach ligowych organizowanych przez daną federację piłkarską. Dotyczyło to zarówno transferu na czas oznaczony, jak również transferu definitywnego.

W przypadku definitywnego transferu zawodnika, klub pozyskujący (klub na rzecz którego zawodnik zmienił przynależność klubową) nabywa prawo do rejestracji danego zawodnika. W tym przypadku dochodzi do przekazania karty zawodnika, a więc także uprawnień zawodnika do występowania w danym klubie. Przedmiotem umowy jest więc odpłatne przekazanie prawa do reprezentowania barw innego klubu.

W przypadku transferu na czas oznaczony zawodnik może być wypożyczony do innego klubu na podstawie pisemnej zgody (porozumienia) pomiędzy nim i zainteresowanymi klubami. Takie wypożyczenie jest przedmiotem tych samych zasad jakie mają zastosowanie w przypadku definitywnego transferu zawodnika. W uproszczeniu można przyjąć, że w takim przypadku dochodzi do wypożyczenia rejestracji (prawa do rejestracji) danego zawodnika, a więc w znacznej mierze przekazania uprawnień wynikających z karty zawodniczej uprawniającej zawodnika do występowania w danym klubie. Przedmiotem umowy były więc odpłatne terminowe wypożyczenie karty zawodnika w celu umożliwienia mu reprezentowania barw innego klubu.

Zaznaczyć należy, że opisane czynności tj. transfer zawodników, sprzedaż praw medialnych do transmisji meczów i praw marketingowych nie dotyczą wyłącznie usług związanych z rekreacją i sportem świadczonych przez Wnioskodawcę.

Sprzedaż praw medialnych do transmisji meczów i praw marketingowych dotyczy jedynie pośrednio usług związanych ze sportem świadczonych przez Wnioskodawcę. Sprzedaż ta służyła przede wszystkim realizacji funkcji rozrywkowej, tj. możliwości obejrzenia meczu przez kibiców za pośrednictwem środków masowego przekazu oraz w konsekwencji świadczenia przez Wnioskodawcę innych usług, takich jak np. usługi reklamowe. Spółka wskazuje bowiem, że sprzedaż praw medialnych do transmisji meczów i praw marketingowych umożliwiło Spółce prowadzenie szeroko zakrojonej działalności reklamowej poprzez podpisane umowy sponsoringowe czy klasyczne umowy na świadczenie usług reklamowych polegające np. na udostępnieniu prawa do miejsca na koszulkach piłkarzy Wnioskodawcy, sprzedaży miejsc reklamowych na stadionie i stronie internetowej Wnioskodawcy, sprzedaży usług w postaci możliwości korzystania z tytułu sponsora Wnioskodawcy, sprzedaży praw do sprzętu technicznego Wnioskodawcy.

Transfery zawodników także jedynie pośrednio dotyczą usług związanych ze sportem. W dużej mierze powiązane są one jednak ze świadczeniem usług reklamowych. Nierzadko wartość sportowa zawodnika nie idzie w parze z jego wartością wizerunkową. Zawodnik, który osiąga niskie wyniki sportowe okazuje się atrakcyjny wizerunkowo przyciągając tym samym sponsorów i reklamodawców. Z drugiej strony, przykładowo transfer zawodnika innego klubu do Wnioskodawcy wpływa na zwiększenie szans Wnioskodawcy na sukces sportowy i w konsekwencji marketingowy, a tym samym zwiększenie zainteresowania Wnioskodawcą kibiców i sponsorów. Pośrednio przekładało się to na wzrost przychodów Wnioskodawcy (np. poprzez większą liczbę zakupionych biletów, wyższe kwoty otrzymywane od sponsorów).

Poniżej Spółka prezentuje klasyfikację świadczonych usług będących przedmiotem wniosku zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Zgodnie z uzyskaną przez Spółkę opinią Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2014 r., znak: OKN-5672/KU-21/2014 usługi sprzedaży praw medialnych do transmisji spotkań piłkarskiej … przez klub sportowy posiadający licencję na udział w rozgrywkach mieszczą się w grupowaniu PKWiU 93.12.10.0 „Usługi związane z działalnością klubów sportowych” zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z 29 października 2008 r. Zgodnie z kluczem powiązań PKWiU 2008 z PKWiU 1997 roku powyższe odpowiada PKWiU 1997: 92.62.12-00.90 „Usługi związane z organizowaniem imprez sportowych”.

Usługi sprzedaży praw marketingowych (w zależności od tego czego dotyczą te prawa), np. dla sprzedaży miejsca reklamowego na billboardach, banerach, koszulkach zawodników: 74.40.11-00 PKWiU - Usługi sprzedaży lub dzierżawy miejsc lub czasu na reklamę, np. dla sprzedaży usług w postaci możliwości korzystania z tytułu sponsora Wnioskodawcy: 74.40.13-00.00 PKWiU - Usługi reklamowe, pozostałe.

Transfer zawodników: 92.62.13-00.90 PKWiU – „Pozostałe usługi związane ze sportem”.

Stanowisko Spółki dotyczące analogicznych usług i ich opodatkowania VAT świadczonych począwszy od 2011 r. zostało potwierdzone w uzyskanych przez Spółkę interpretacjach indywidualnych:

w odniesieniu do transferu zawodników dokonywanych począwszy od 2011 r. – w interpretacji indywidualnej z dnia 29 lipca 2013 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, nr IBPP2/443-349/13/KO;
w odniesieniu do sprzedaży praw medialnych dokonywanej począwszy od 2011 r. – w interpretacji indywidualnej z dnia 17 lipca 2013 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, nr IBPP2/443-600/13/KO.

W uzupełnieniu wniosku z 4 czerwca 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1.Usługi sprzedaży miejsc reklamowych na stadionie i stronie internetowej mieszczą się w sekcji 74.40.11-00 PKWiU - Usługi sprzedaży lub dzierżawy miejsc lub czasu na reklamę. Usługi sprzedaży praw do sprzętu technicznego mieszczą się w sekcji 73.11.19 PKWiU Pozostałe usługi reklamowe.

2.Usługi w postaci korzystania z tytułu sponsora Wnioskodawcy polegają m.in. na:

umieszczeniu logo Sponsora na koszulkach i strojach zawodników,
udostępnieniu miejsca pod umieszczenie reklamy Sponsora na banerach reklamowych,
umieszczeniu logo Sponsora na stronie internetowej (wskazano adres strony), w tym również jako link,
udostępnieniu miejsca w celu umieszczenia logo Sponsora na tablicy do wywiadów umiejscawianej za plecami osób uczestniczących w konferencjach prasowych organizowanych przez Wnioskodawcę,
umożliwieniu emisji reklamy Sponsora przez spikera podczas wszystkich meczów,
umożliwieniu kolportażu własnych materiałów reklamowych na lodowisku i boisku Wnioskodawcy,
udostępnieniu miejsca w loży SUPER VIP.

Usługi sprzedaży praw do sprzętu technicznego polegają m.in. na zapewnieniu wyłączności producentom sprzętu, wyposażenia sportowego i akcesoriów sportowych na dostawy sprzętu, wyposażenia czy akcesoriów sportowych określonej marki. Dzięki temu sponsor uzyskuje wyłączność w zakresie wykorzystywanego przez Wnioskodawcę sprzętu np. piłek określonej marki czy strojów sportowych. Sponsor przekazuje zatem konkretne sprzęty lub ubiór, a Wnioskodawca świadczy usługi reklamowe prezentując konkretną markę w trakcie wydarzeń sportowych.

3.Zgodnie ze statutem w latach 1 luty 2009-2010 Spółka prowadziła szeroką działalność gospodarczą w ponad 40 różnych dziedzinach. Podstawowymi przedmiotami tej działalności były:

Prowadzenie działalności związanej ze sportem PKD 93.1, w tym działalności klubów sportowych związanej z uczestnictwem w profesjonalnych zawodach sportowych (93.12.Z) oraz działalności obiektów sportowych (93.11.Z),
Działalność twórcza związana z kulturą i rozrywką PKD 90.0,
Działalność edukacyjna,
Działalność usługowa związana z zagospodarowaniem terenów zielonych PKD 89.90.E
Działalność reklamowa PKD 73.1,
Pozostała działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowana - PKD 82.99.Z,
Doradztwo związane z zarządzaniem (w sporcie i turystyce),
Działalność w zakresie nagrań dźwiękowych i muzycznych - PKD 59.2.

Są to tylko przykładowe, najczęściej występujące typy działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę w latach 2009-2010.

Zgodnie z treścią Statutu, Statut obligował Wnioskodawcę do prowadzenia działalności związanej ze sportem i jej prowadzenie nie mogło być zaniechane.

4.W okresie 1 lutego 2009 - 2010 Statut Wnioskodawcy nie zawierał określonego celu działalności Spółki.

Na podstawie działań podejmowanych przez Wnioskodawcę można jednak uznać, że celem Wnioskodawcy było, nastawione na osiąganie zysku, prowadzenie działalności gospodarczej, w tym szeroko rozumianej działalności związanej ze sportem, w dziedzinach i w zakresie wskazanym w punkcie 3 niniejszego pisma. W zakres prowadzonej działalności gospodarczej wchodziły również transfery zawodników oraz sprzedaż praw do transmisji meczów rozgrywanych w ramach profesjonalnych zawodów sportowych i praw marketingowych.

5.Spółka wskazała w złożonym wniosku o wydanie pisemnej interpretacji, że w latach 2009 - 2010 była komercyjną spółką, której jednym z celów jest dążenie do osiągnięcia zysków. W konsekwencji Spółka jest organizacją nastawioną na osiąganie zysku. Dodatkowo zapisy statutowe obligowały Spółkę do tego, aby wszelki zysk był reinwestowany w działalność sportową i inwestycyjną. W konsekwencji nadwyżki musiały służyć realizacji celów Spółki określonych w statucie, zapewniały możliwość dalszego prowadzenia działalności a więc przeznaczone były na działalność bieżącą oraz rozwój działalności Spółki.

Ówcześnie (tj. w okresie 1 luty 2009 - 2010) obowiązujące przepisy prawa, tj. Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym oraz Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej wskazywały jedynie, że klub sportowy może działać jako osoba prawna utworzona na podstawie odrębnych przepisów albo jako osoba fizyczna będąca przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Wobec powyższego, skoro klub sportowy mógł działać jako osoba prawna, w tym spółka akcyjna utworzona na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, zaś z powszechnie obowiązujących przepisów prawa nie wynikał konkretnie określony cel działalności, w ocenie Wnioskodawcy, przepisy te dopuszczały - jako podstawowy cel działalności podmiotu - systematyczne dążenie do osiągania zysków.

Statut Wnioskodawcy nie wskazuje expressis verbis, że Wnioskodawca prowadząc działalność ma na celu systematyczne dążenie do osiągania zysków, odnosi się natomiast ogólnie do całokształtu prowadzonej działalności Wnioskodawcy. Z drugiej strony Statut Wnioskodawcy nie wskazuje także, że Wnioskodawca jest organizacją non-profit. Szeroko określony i różnorodny katalog usług świadczonych przez Spółkę ewidentnie wskazuje natomiast, że wszelkie czynności podejmowane przez Spółkę mają na celu wypracowanie zysku, który zapewni możliwość funkcjonowania klubu, jego rozwoju i inwestowania. W złożonym wniosku o interpretację Spółka podjęła się szczegółowej analizy charakteru prowadzonej działalności dowodząc komercyjnego charakteru prowadzonej działalności.

W szczególności natomiast zapisy Statutu:

„Do kompetencji Walnego Zgromadzenia należy decydowanie o podziale zysków lub o sposobie pokrycia strat” czy „Zysk Spółki jest wyłączony od podziału i zostanie w całości przeznaczony na działalność sportową i inwestycyjną”,

nie oznaczają, iż celem Wnioskodawcy nie jest osiągnięcie zysku. Czym innym jest bowiem określenie sposobu dystrybucji zysków poprzez jego reinwestowanie w działalność spółki, a czym innym brak nastawienia na osiąganie zysków.

Zgodnie z zapisami statutu wypracowany zysk zostanie w pierwszej kolejności przeznaczony na pokrycie strat. Następnie zostanie utworzony kapitał zapasowy na pokrycie roszczeń zawodników.

6.Jak już zostało wspomniane w niniejszym piśmie, w okresie 1 lutego 2009 - 2010 Statut Wnioskodawcy zakładał prowadzenie działalności gospodarczej, w tym prowadzenie działalności sportowej i reklamowej. W konsekwencji Spółka wykonując w okresie 1 luty 2009 - 2010 czynności będące przedmiotem zapytania (transfery zawodników, sprzedaż przez Wnioskodawcę praw medialnych do transmisji meczów i praw marketingowych) realizowała zadania statutowe.

7.Usługi transferów zawodników świadczone były na rzecz Klubów Sportowych zarówno Spółek Akcyjnych jak i Klubów Sportowych nie będących Spółkami Akcyjnymi (np. Stowarzyszenia).

Usługi sprzedaży praw medialnych świadczone były dla spółki … S.A., natomiast usługi sprzedaży praw marketingowych świadczone były na rzecz różnych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - np. miejsce na koszulkach piłkarzy Wnioskodawcy sprzedane zostało spółce zajmującej się dostawą biznesowych rozwiązań informatycznych.

W konsekwencji ww. usługi nie były świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dokonywanie w okresie 1 luty 2009 - 2010 transferów zawodników oraz sprzedaż przez Wnioskodawcę praw medialnych do transmisji meczów Wnioskodawcy i praw marketingowych, w tym:

sprzedaż prawa do miejsca na koszulkach piłkarzy Wnioskodawcy,
sprzedaż innych usług reklamowych,

były czynnościami opodatkowanymi VAT z zastosowaniem podstawowej stawki VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonywanie transferów zawodników oraz sprzedaż przez Wnioskodawcę praw medialnych do transmisji meczów Wnioskodawcy w ramach występów w … i praw marketingowych, w tym:

sprzedaż prawa do miejsca na koszulkach piłkarzy Wnioskodawcy,
sprzedaż innych usług reklamowych,

stanowiły w okresie 1 luty 2009 - 2010 odpłatne świadczenie usług i w konsekwencji były czynnościami opodatkowanymi podlegającymi opodatkowaniu VAT z zastosowaniem podstawowej stawki VAT.

Uzasadnienie stanowiska Spółki.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Prawa medialne były w okresie 1 luty 2009 - 2010 przedmiotem obrotu gospodarczego. W związku z tym, iż sprzedaż praw do wartości niematerialnych i prawnych nie stanowi dostawy towarów, zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż praw medialnych stanowiła zatem świadczenie usług.

Biorąc pod uwagę fakt, iż sprzedaż praw medialnych miała charakter odpłatny, tj. nabywca praw medialnych wypłacał ich właścicielowi (tu: Wnioskodawcy) wynagrodzenie, przedmiotowa czynność spełniała przesłanki uznania jej za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT. W konsekwencji sprzedaż praw medialnych stanowiła odpłatne świadczenie usług opodatkowane VAT.

Usługa sprzedaży prawa do miejsca na koszulkach piłkarzy Wnioskodawcy polegała na odpłatnym udostępnieniu podmiotowi nabywającemu to prawo, możliwości umieszczenia ustalonego znaku graficznego na określonym widocznym miejscu stroju piłkarzy, które były eksponowane podczas wydarzeń sportowych. Usługa ta nie stanowiła zatem dostawy towarów lecz odpłatne świadczenie usług opodatkowane VAT.

Podobnie inne odpłatne usługi reklamowe, m.in. takie jak:

sprzedaż miejsc reklamowych na stadionie i stronie internetowej Wnioskodawcy,
sprzedaży usług w postaci możliwości korzystania z tytułu sponsora Wnioskodawcy,
sprzedaży praw do sprzętu technicznego Wnioskodawcy,

nie stanowiły w okresie 1 luty 2009 - 2010 dostawy towarów, lecz odpłatne świadczenie usług opodatkowane VAT.

Także transfer zawodnika do innego klubu piłkarskiego stanowił świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Z uwagi na specyfikę transferu trudno jest natomiast jednoznacznie określić przedmiot świadczenia. Najbardziej uprawnione jest jednak przyjęcie, że w przypadku transferu zawodnika przedmiotem umowy jest przeniesienie (sprzedaż) praw różnego rodzaju. Mając bowiem na uwadze regulacje prawne i zasady dotyczące transferu zawodnika do innego klubu, zawarcie takiej transakcji umożliwiało przeniesienie prawa do rejestracji danego zawodnika w klubie sportowym. Bez takiej rejestracji zawodnik nie mógł występować w rozgrywkach ligowych organizowanych przez daną federację piłkarską. Dotyczy to zarówno transferu na czas oznaczony, jak również transferu definitywnego.

W przypadku definitywnego transferu zawodnika dochodziło do przekazania karty zawodnika, a więc także uprawnień zawodnika do występowania w danym klubie. Przedmiotem umowy było więc odpłatne przekazanie prawa do reprezentowania barw innego klubu.

W przypadku transferu na czas oznaczony zawodnik mógł być wypożyczony do innego klubu na podstawie pisemnej zgody (porozumienia) pomiędzy nim i zainteresowanymi klubami. W uproszczeniu można przyjąć, że w takim przypadku dochodziło do wypożyczenia rejestracji (prawa do rejestracji) danego zawodnika, a więc w znacznej mierze przekazania uprawnień wynikających z karty zawodniczej uprawniającej zawodnika do występowania w danym klubie. Przedmiotem umowy było więc odpłatne terminowe wypożyczenie karty zawodnika w celu umożliwienia mu reprezentowania barw innego klubu.

W obu przypadkach dochodziło zatem do odpłatnego przeniesienia prawa do reprezentowania barw klubu sportowego. W konsekwencji transfer zawodnika stanowił odpłatne świadczenie usług opodatkowane VAT.

W konsekwencji zdaniem Wnioskodawcy:

sprzedaż praw medialnych,
sprzedaż praw marketingowych, w tym sprzedaż prawa do miejsca na koszulkach piłkarzy Wnioskodawcy i sprzedaż innych usług reklamowych oraz
transfery zawodników,

stanowiły w okresie 1 luty 2009 - 2010 odpłatne świadczenie usług i w konsekwencji były czynnościami opodatkowanymi VAT z zastosowaniem podstawowej stawki VAT.

Przepisy ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w okresie 1 luty 2009 -2010.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że usługi te były czynnościami opodatkowanymi podstawową stawką VAT i w szczególności nie podlegały one zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w związku z pozycją 11) Załącznika nr 4 do ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem w brzmieniu obowiązującym w okresie 1 luty 2009 - 2010, zwolnieniu z opodatkowania VAT podlegały usługi związane z rekreacją i sportem, przy czym zwolnienie to dotyczyło wyłącznie usług związanych z rekreacją i sportem świadczonych przez podmioty, które nie miały jako celu systematycznego dążenia do osiągania zysków, zaś wszelkie zyski, które mimo wszystko osiągną, przeznaczą na utrzymanie lub poprawę świadczonych usług.

Wnioskodawca wskazuje, że sprzedaż praw medialnych do transmisji telewizyjnych oraz transfery zawodników nie spełniały przesłanek umożliwiających zastosowanie wobec nich zwolnienia z VAT przewidzianego w wyżej przywołanych przepisach i w konsekwencji podlegały one opodatkowaniu VAT.

Wnioskodawca w okresie 1 luty 2009 - 2010 był komercyjnym podmiotem, który prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu art. 2 ustawy o działalności gospodarczej. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę miała charakter zarobkowy, spełniała cechy działalności wytwórczej, handlowej i usługowej.

Wnioskodawca w szczególności prowadził komercyjną działalność gospodarczą w formie:

sprzedaży biletów i karnetów na organizowane przez Wnioskodawcę wydarzenia sportowe - mecze piłki nożnej,
sprzedaży praw do umieszczania reklam m.in. na stadionie Wnioskodawcy, koszulkach piłkarzy i stronie internetowej,
sprzedaży usług w postaci możliwości korzystania z prestiżowego tytułu sponsora Wnioskodawcy,
sprzedaży praw do sprzętu technicznego Wnioskodawcy,
sprzedaży praw medialnych do transmisji telewizyjnych meczów piłkarskich w których udział brał Wnioskodawca,
transferów zawodników.

Działalność Wnioskodawcy ponadto była wykonywana w sposób zorganizowany (tj. z wykorzystaniem przez Wnioskodawcę struktur osobowych oraz wszystkich posiadanych składników majątkowych przedsiębiorstwa, w tym także składników niematerialnych) i ciągły (Wnioskodawca prowadzi działalność nieprzerwanie od czasów swego powstania).

Przykładem potwierdzającym komercyjny charakter działalności Wnioskodawcy były chociażby intencje jakie stały za przeprowadzeniem transferów zawodników przez Wnioskodawcę. W przypadku przejścia zawodnika Wnioskodawcy do innego klubu, Wnioskodawca w drodze negocjacji starał się uzyskać jak najwyższe wynagrodzenie z tytułu transferu. Z kolei transfer zawodnika innego klubu do Wnioskodawcy miał na celu zwiększenie szans Wnioskodawcy na sukces sportowy i w konsekwencji marketingowy, a tym samym zwiększenie zainteresowania Wnioskodawcą kibiców i sponsorów. Pośrednio przekładało się to na wzrost przychodów Wnioskodawcy (np. poprzez większą liczbę zakupionych biletów, wyższe kwoty otrzymywane od sponsorów). Podobny cel miały wszystkie inne aktywności podejmowane przez Wnioskodawcę.

Zwolnieniu z opodatkowania w okresie 1 luty 2009 - 2010 podlegały natomiast usługi związane ze sportem i rekreacją, które były świadczone przez podmioty, które nie miały jako celu systematycznego dążenia do osiągania zysków, zaś wszelkie zyski, które mimo wszystko osiągnęły, przeznaczały na utrzymanie lub poprawę świadczonych usług. Wnioskodawca był natomiast komercyjną spółką, której jednym z celów było dążenie do osiągnięcia zysków. W szczególności natomiast zapis Statutu wskazujący, iż zysk Wnioskodawcy był wyłączony od podziału i miał zostać w całości przeznaczony na działalność sportową i inwestycyjną nie oznacza, iż celem Wnioskodawcy nie było osiągnięcie zysku. Czym innym jest bowiem określenie sposobu dystrybucji zysków poprzez jego reinwestowanie w działalność spółki, a czym innym brak nastawienia na osiąganie zysków.

Przepisy Dyrektywy 2006/112/WE.

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wraz z Załącznikiem jest implementacją art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa VAT). Zgodnie z zasadą prymatu ustawodawstwa wspólnotowego, przedmiotowe regulacje krajowe powinny być interpretowane w taki sposób, aby doprowadzić do skutków zgodnych z odpowiednimi przepisami Dyrektywy VAT. Tym samym, mając na uwadze lakoniczne brzmienie obowiązujących w okresie 1 luty 2009 - 2010 przepisów art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT oraz poz. 11) Załącznika, w ocenie Spółki, zasadne jest posiłkowanie się regulacjami zawartymi w Dyrektywie w celu ustalenia, które z usług związanych ze sportem i rekreacją podlegają zwolnieniu VAT.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy VAT państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, iż definicja warunków zastosowania zwolnienia z VAT na podstawie Dyrektywy VAT jest bardziej precyzyjna niż regulacja zawarta w prawie krajowym i obowiązująca w okresie 1 luty 2009 - 2010. Nie zmienia to jednak faktu, że Wnioskodawca w okresie 1 luty 2009 - 2010 nie spełniał także warunków zwolnienia z VAT na podstawie Dyrektywy VAT.

Usługi są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Co do zasady nabywcami praw medialnych były podmioty działające w branży medialnej -głównie nadawcy telewizyjni. Biorąc pod uwagę profil działalności podmiotów z branży medialnej i ich formę prawną, nie ulega wątpliwości, iż podmiotów tych nie można zaliczyć do osób uprawiających sport. Nie uczestniczą one także w wychowaniu fizycznym, które zostało określone w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r., nr 256, poz. 2572 j.t. ze zm.).

W konsekwencji należy uznać, iż sprzedaż praw medialnych na rzecz wyżej wskazanych podmiotów nie była usługą świadczoną na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Za osobę uprawiającą sport nie można także uznać klubu sportowego, a jedynie jego poszczególnych zawodników. Tym samym transfer zawodnika na rzecz innego klubu także nie może być uznany za usługę świadczoną na rzecz osoby uprawiającej sport.

W konsekwencji wskazane usługi nie były świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Usługi są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku.

Zwolnienie z VAT na podstawie art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy VAT powinno dotyczyć jedynie usług świadczonych przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku. W konsekwencji zdaniem Spółki powinno ono obejmować tylko i wyłącznie usługi związane ze sportem czysto amatorskim.

Potwierdzeniem takiego rozumienia przepisów art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy VAT jest także umiejscowienie przepisów dotyczących tego zwolnienia, czyli w rozdziale 2. tytułu IX, czyli „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”. Czynności wymienione w tym tytule obejmują świadczenie usług, których celem jest realizacja zadań, jakie ciążą na państwie wobec jego obywateli. Ponieważ na państwie ciąży obowiązek zapewnienia obywatelom określonych świadczeń, a także zapewnienia ich dostępności, przyjęto, że państwo nie powinno opodatkowywać wartości dodanej powstałej w toku wykonywania takiej działalności, w tym związanej z kulturą fizyczną. Umiejscowienie przepisów dotyczących zwolnienia z VAT usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym w tym właśnie miejscu Dyrektywy VAT świadczy o tym, że powinno ono obejmować tylko i wyłącznie sport czysto amatorski.

Zdaniem Spółki dostarczane przez Wnioskodawcę usługi nie stanowią realizacji żadnych czynności wykonywanych w interesie publicznym, czyli nie stanowią realizacji zadań, jakie ciążą na państwie wobec jego obywateli. Świadczenia wykonywane przez Wnioskodawcę nie są także związane ze sportem amatorskim. W konsekwencji także umiejscowienie przepisów dotyczących zwolnienia z VAT w Dyrektywie VAT świadczy o tym, że usługi wykonywane przez Wnioskodawcę nie powinny być objęte przedmiotowym zwolnieniem z VAT. Ponadto jak już Spółka wskazała w części wniosku dotyczącym zwolnienia z VAT na podstawie przepisów ustawy o VAT Wnioskodawca jest komercyjną spółką, której jednym z celów jest dążenie do osiągnięcia zysków. W konsekwencji Spółka jest organizacją nastawioną na osiąganie zysku i tym samym usługi przez nią świadczone nie powinny być objęte zwolnieniem z VAT.

Podsumowując należy stwierdzić, że dokonywanie transferów zawodników oraz sprzedaż przez Wnioskodawcę praw medialnych do transmisji meczów Wnioskodawcy i praw marketingowych nie korzysta ze zwolnienia z VAT wywodzonego z treści przepisu art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy VAT.

Co istotne, stanowisko Spółki dotyczące analogicznych usług i ich opodatkowania VAT świadczonych począwszy od 2011 r. zostało potwierdzone w uzyskanych przez Spółkę interpretacjach indywidualnych:

w odniesieniu do transferu zawodników dokonywanych począwszy od 2011 r. – w interpretacji indywidualnej z dnia 29 lipca 2013 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, nr IBPP2/443-349/13/KO;
w odniesieniu do sprzedaży praw medialnych dokonywanej począwszy od 2011 r. – w interpretacji indywidualnej z dnia 17 lipca 2013 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, nr IBPP2/443-600/13/KO.

Ustawodawca uzasadniając nowelizację przepisów prawa krajowego przewidujących m.in. zwolnienie dla usług związanych ze sportem i rekreacją jaka została dokonana w 2011 roku wskazał, iż miała ona jedynie charakter techniczny i jej celem nie była zmiana zakresu stosowania zwolnień. Co więcej, Dyrektywa VAT zarówno okresie 1 luty 2009 - 2010, jak i od 2011 r. miała takie samo brzmienie. W konsekwencji, zgodnie z zasadą prymatu ustawodawstwa wspólnotowego, przedmiotowe regulacje krajowe powinny być interpretowane w taki sposób, aby doprowadzić do skutków zgodnych z odpowiednimi przepisami Dyrektywy VAT, a tym samym zakres zwolnienia z VAT usług związanych ze sportem i rekreacją w okresie 1 luty 2009 - 2010, jak i od 2011 r. powinien być, co do zasady, taki sam.

Spółka stoi zatem na stanowisku, że w sytuacji, gdy Spółka uzyskała potwierdzenie, że wskazane usługi nie są objęte zwolnieniem z VAT w okresie od 2011 r., to pomimo zmiany brzmienia przepisów ustawy o VAT dotyczących zwolnienia z VAT usług związanych ze sportem na podstawie art. 43 ustawy o VAT, usługi te nie powinny był być objęte zwolnieniem z VAT również w okresie 1 luty 2009 - 2010.

Podsumowanie.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż dokonywanie transferów zawodników oraz sprzedaż przez Wnioskodawcę praw medialnych do transmisji meczów Wnioskodawcy i praw marketingowych, w tym:

sprzedaż prawa do miejsca na koszulkach piłkarzy Wnioskodawcy,
sprzedaż innych usług reklamowych,

stanowiło w okresie 1 luty 2009 - 2010 odpłatne świadczenie usług i w konsekwencji było czynnościami opodatkowanymi podlegającymi opodatkowaniu VAT z zastosowaniem podstawowej stawki VAT. Usługi te w szczególności nie podlegały zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie Załącznika nr 4 w związku z art. 43 ust. ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że ze względu na fakt, że niniejszy wniosek z 3 marca 2014 r. (data wpływu 6 marca 2014 r.) dotyczy zaistniałego stanu faktycznego w okresie 1 luty 2009 - 2010, niniejszą interpretację wydano w oparciu o przepisy prawa podatkowego obowiązujące w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, (przepis w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 grudnia 2008 r. do 31 grudnia 2010 r.).

W myśl § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy o VAT.

Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez pojecie świadczenia usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, co do zasady, niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności (wynagrodzenie za usługę).

Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zastosowania zwolnień od podatku VAT zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

W pozycji 11 ww. załącznika, stanowiącego wykaz usług zwolnionych od podatku, pod symbolem PKWiU ex 92 wymieniono: Usługi związane z kulturą, w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, usługi związane z rekreacją i sportem1) – z wyłączeniem:

1.usług związanych z taśmami wideo oraz z wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi,

2.usług związanych z wyświetlaniem filmów i taśm wideo, wyświetlaniem filmów na innych nośnikach oraz filmów reklamowych i promocyjnych,

3.usług w zakresie działalności stadionów i innych obiektów sportowych (PKWiU 92.61),

4.wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego (PKWiU 92.31.2), związane z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych (PKWiU 92.32.10), świadczone przez wesołe miasteczka, parki rozrywki, cyrki, dyskoteki, sale balowe (PKWiU 92.33, 92.34.11, 92.34.12) oraz wstępu na imprezy sportowe,

5.wstępu oraz wypożyczania wydawnictw (PKWiU 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą (PKWiU 92.5),

5a.usług związanych z produkcją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.11), usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.12), usług związanych z produkcją filmów i nagrań na innych nośnikach, usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań na innych nośnikach,

5b.wstępu do parków rekreacyjnych, plaż i innych miejsc o charakterze kulturalnym (PKWiU ex 92.72),

6.działalności agencji informacyjnych,

7.usług wydawniczych,

8.usług radia i telewizji (PKWiU 92.2), z zastrzeżeniem poz. 12.

Zgodnie z objaśnieniem 1) do załącznika nr 4 do ustawy, powyższe zwolnienie dotyczy wyłącznie usług związanych z rekreacją i sportem świadczonych przez podmioty, które nie mają jako celu systematycznego dążenia do osiągania zysków, zaś wszelkie zyski, które mimo wszystko osiągną, przeznaczą na utrzymanie lub poprawę świadczonych usług.

Również z treści objaśnienia wynika, że wskazany symbol PKWiU w poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy wraz z oznaczeniem „ex” dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa usługi”. Zatem, wynikające z załącznika zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że ze zwolnienia od podatku VAT nie korzystają usługi wymienione enumeratywnie w treści poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy oraz te usługi związane z rekreacją i sportem, które nie spełniają warunku podanego w objaśnieniu.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest klubem sportowym działającym w formie sportowej spółki akcyjnej. Działalność Wnioskodawcy w okresie 1 luty 2009 - 2010 spełniała warunki uznania jej za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2010, nr 220, poz. 1447 j.t. ze zm.), tj. była zarobkową działalnością usługową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

Przedmiot działalności Wnioskodawcy w okresie 1 luty 2009 - 2010 regulował przyjęty przez Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy Wnioskodawcy statut (dalej: Statut).

Zgodnie z zapisami Statutu na przestrzeni tych kilku lat przedmiotem działalności Wnioskodawcy, obok prowadzenia działalności związanej ze sportem, było m.in.:

działalność twórcza związana z kulturą i rozrywką,
działalność edukacyjna,
działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, w tym obsługa kongresów, sympozjów, konferencji, imprez artystycznych i wystaw,
działalność usługowa związana z zagospodarowaniem terenów zieleni,
działalność ochroniarska w zakresie usług ochrony osób i mienia,
działalność reklamowa,
organizacja i obsługa przedsięwzięć sportowych, turystycznych, gdzie indziej nie sklasyfikowanych,
dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów,
działalność fotograficzna,
doradztwo związane z zarządzaniem,
działalność wydawnicza,
działalność w zakresie nagrań dźwiękowych i muzycznych,
działalność usługowa związana z wyżywieniem,
roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków.
wypożyczanie i dzierżawa sprzętu rekreacyjnego i sportowego,
doradztwo związane z zarządzaniem (w sporcie i turystyce),
działalność wspomagająca ubezpieczenia,
przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność; działalność portali internetowych,
sprzedaż hurtowa odzieży i obuwia,
prowadzenie i obsługa parkingów samochodowych.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca dokonywał w okresie 1 luty 2009 - 2010 dostaw towarów i świadczenia usług, w tym m.in.:

sprzedaży biletów i karnetów na organizowane przez Wnioskodawcę wydarzenia sportowe - mecze piłki nożnej,
sprzedaży praw do umieszczania reklam m.in. na stadionie Wnioskodawcy, koszulkach piłkarzy i stronie internetowej,
sprzedaży usług w postaci możliwości korzystania z prestiżowego tytułu sponsora Wnioskodawcy,
sprzedaży praw do sprzętu technicznego Wnioskodawcy,
sprzedaży praw medialnych do transmisji telewizyjnych meczów piłkarskich w których udział brał Wnioskodawca,
transferów zawodników.

W zakresie sprzedaży praw medialnych do transmisji i praw marketingowych Wnioskodawca wskazał, że duża część działalności gospodarczej Wnioskodawcy w okresie 1 luty 2009 - 2010 wiąże się z tzw. medialnością Wnioskodawcy, na której poziom składało się wiele czynników - m.in. atrakcyjność sportowa, tradycja klubu czy wielkość miasta w którym zlokalizowany był klub. Medialna rozpoznawalność Wnioskodawcy wykorzystywana była dla celów komercyjnych m.in. poprzez:

sprzedaż prawa do miejsca na koszulkach piłkarzy Wnioskodawcy,
sprzedaż innych usług reklamowych,
sprzedaż praw medialnych do transmisji meczów Wnioskodawcy.

Oprócz sprzedaży miejsca na koszulkach piłkarzy Wnioskodawca świadczył także inne odpłatne usługi reklamowe, takie jak np.:

sprzedaż miejsc reklamowych na stadionie i stronie internetowej Wnioskodawcy,
sprzedaż usług w postaci możliwości korzystania z tytułu sponsora Wnioskodawcy,
sprzedaż praw do sprzętu technicznego Wnioskodawcy.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy dokonywanie w okresie 1 luty 2009 - 2010 transferów zawodników oraz sprzedaż przez Wnioskodawcę praw medialnych do transmisji meczów Wnioskodawcy i praw marketingowych, w tym:

sprzedaż prawa do miejsca na koszulkach piłkarzy Wnioskodawcy,
sprzedaż innych usług reklamowych,

były czynnościami opodatkowanymi VAT z zastosowaniem podstawowej stawki VAT.

Należy zauważyć, że – jak wskazano powyżej - do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Należy również zaznaczyć, że do zaklasyfikowania danego towaru bądź usługi do odpowiedniej grupy czy też do weryfikacji wskazanej klasyfikacji, nie są kompetentne organy podatkowe. W myśl bowiem Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów a w razie wątpliwości może on w tym zakresie zwrócić się do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Niniejsza interpretacja została zatem wydana w oparciu o klasyfikację statystyczną usług wskazaną we wniosku przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca przedstawił klasyfikację świadczonych usług będących przedmiotem wniosku zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z uzyskaną przez Spółkę opinią Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2014 r., znak: OKN-5672/KU-21/2014 usługi sprzedaży praw medialnych do transmisji spotkań piłkarskiej … przez klub sportowy posiadający licencję na udział w rozgrywkach mieszczą się w grupowaniu PKWiU 93.12.10.0 „Usługi związane z działalnością klubów sportowych” zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z 29 października 2008 r. Zgodnie z kluczem powiązań PKWiU 2008 z PKWiU 1997 roku powyższe odpowiada PKWiU 1997: 92.62.12-00.90 „Usługi związane z organizowaniem imprez sportowych”.

Transfer zawodników: 92.62.13-00.90 PKWiU – „Pozostałe usługi związane ze sportem”.

Usługi sprzedaży miejsc reklamowych na stadionie i stronie internetowej mieszczą się w sekcji 74.40.11-00 PKWiU - Usługi sprzedaży lub dzierżawy miejsc lub czasu na reklamę.

Usługi sprzedaży praw do sprzętu technicznego mieszczą się w sekcji 73.11.19 PKWiU Pozostałe usługi reklamowe.

Odnosząc się zatem do kwestii opodatkowania usług sprzedaży praw medialnych do transmisji spotkań piłkarskiej ... przez klub sportowy posiadający licencję na udział w rozgrywkach, dla których Wnioskodawca wskazał PKWiU 92.62.12-00.90 „Usługi związane z organizowaniem imprez sportowych” oraz do usług transferu zawodników, sklasyfikowanych przez Wnioskodawcę w grupowaniu PKWiU 92.62.13-00.90 – „Pozostałe usługi związane ze sportem” wskazać należy, że usługi te nie zostały wymienione w poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy jako wyłączone ze zwolnienia od podatku.

Koniecznym jest zatem zbadanie, czy usługi te spełniają warunek podany w objaśnieniu, tj. czy stanowią usługi związane z rekreacją i sportem świadczone przez podmioty, które nie mają jako celu systematycznego dążenia do osiągania zysków, zaś wszelkie zyski, które mimo wszystko osiągną, przeznaczą na utrzymanie lub poprawę świadczonych usług.

Jak wynika z opisu sprawy, głównym celem działalności Wnioskodawcy w okresie 1 luty 2009 - 2010 było osiąganie zysku i dokonywanie wskazanych we wniosku dostaw towarów oraz świadczenie usług na właśnie taki cel.

Wnioskodawca zaznacza, że był w okresie 1 luty 2009 - 2010 komercyjną spółką, dążącą do osiągania zysków. W szczególności natomiast zapis Statutu wskazujący, iż zysk Wnioskodawcy był wyłączony od podziału i miał zostać w całości przeznaczony na działalność sportową i inwestycyjną nie oznacza, iż celem Wnioskodawcy nie było osiągnięcie zysku. Czym innym jest bowiem określenie sposobu dystrybucji zysków poprzez jego reinwestowanie w działalność spółki, a czym innym brak nastawienia na osiąganie zysków.

Wnioskodawca wskazuje jednak, że pomimo zarobkowego celu działalności i nastawienia na osiąganie zysków w okresie 1 luty 2009 - 2010 z uwagi na poniesione straty w latach poprzednich Spółka nie osiągała zysku do podziału. Wszelkie przychody uzyskane w związku z prowadzoną działalnością Spółka przeznaczała na bieżącą działalność.

wpływy z organizacji imprez sportowych - przychody z dnia meczu (np. bilety, usługi towarzyszące) oraz przychody komercyjne (np. reklamy, pamiątki klubowe, licencje),
przychody z praw medialnych i marketingowych (np. umowy sponsorskie i prawa medialne),
pozostałe wpływy - (np. przychody z praw własności, transfery zawodników, usługi konferencyjne czy wynajem przestrzeni komercyjnych).

Wnioskodawca odpowiadając na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu, co dokładnie w okresie 1 luty 2009 – 2010 było podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy zgodnie ze statutem, czy było to prowadzenie działalności związanej ze sportem, lub innej działalności (jakiej?), czy zgodnie ze statutem prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności związanej ze sportem było w tym okresie obligatoryjne, wyjaśnił, że zgodnie ze statutem w latach 1 luty 2009-2010 Spółka prowadziła szeroką działalność gospodarczą w ponad 40 różnych dziedzinach. Podstawowymi przedmiotami tej działalności były:

Prowadzenie działalności związanej ze sportem PKD 93.1, w tym działalności klubów sportowych związanej z uczestnictwem w profesjonalnych zawodach sportowych (93.12.Z) oraz działalności obiektów sportowych (93.11.Z),
Działalność twórcza związana z kulturą i rozrywką PKD 90.0,
Działalność edukacyjna,
Działalność usługowa związana z zagospodarowaniem terenów zielonych PKD 89.90.E
Działalność reklamowa PKD 73.1,
Pozostała działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowana - PKD 82.99.Z,
Doradztwo związane z zarządzaniem (w sporcie i turystyce),
Działalność w zakresie nagrań dźwiękowych i muzycznych - PKD 59.2.

Są to tylko przykładowe, najczęściej występujące typy działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę w latach 2009-2010.

Zgodnie z treścią Statutu, Statut obligował Wnioskodawcę do prowadzenia działalności związanej ze sportem i jej prowadzenie nie mogło być zaniechane.

W odpowiedzi na pytanie tut. organu, co dokładnie w okresie 1 luty 2009 – 2010 było celem statutowym działalności Wnioskodawcy, Wnioskodawca wskazał, że w okresie 1 lutego 2009 - 2010 Statut Wnioskodawcy nie zawierał określonego celu działalności Spółki. Na podstawie działań podejmowanych przez Wnioskodawcę można jednak uznać, że celem Wnioskodawcy było, nastawione na osiąganie zysku, prowadzenie działalności gospodarczej, w tym szeroko rozumianej działalności związanej ze sportem, w dziedzinach i w zakresie wskazanym w punkcie 3 pisma z 4 czerwca 2014 r. W zakres prowadzonej działalności gospodarczej wchodziły również transfery zawodników oraz sprzedaż praw do transmisji meczów rozgrywanych w ramach profesjonalnych zawodów sportowych i praw marketingowych.

Ponadto zgodnie z wezwaniem organu podatkowego Wnioskodawcę zobowiązano do wyjaśnienia, czy ówcześnie obowiązujące przepisy prawa dotyczące funkcjonowania klubów sportowych, jak też statut Wnioskodawcy w okresie 1 luty 2009 – 2010 dopuszczał jako podstawowy cel działalności podmiotu systematyczne dążenie do osiągania zysków oraz czy statut Wnioskodawcy w okresie 1 luty 2009 – 2010 przewidywał, iż Wnioskodawca wykonując czynności będące przedmiotem zapytania (transfery zawodników, sprzedaż przez Wnioskodawcę praw medialnych do transmisji meczów i praw marketingowych) ma na celu systematyczne dążenie do osiągania zysków, a jeżeli tak to czy w przypadku osiągnięcia zysku przeznacza go w całości na utrzymanie lub poprawę świadczonych usług (jakich?). W odpowiedzi Wnioskodawca wskazał, że Spółka wskazała w złożonym wniosku o wydanie pisemnej interpretacji, że w latach 2009 - 2010 była komercyjną spółką, której jednym z celów jest dążenie do osiągnięcia zysków. W konsekwencji Spółka jest organizacją nastawioną na osiąganie zysku. Dodatkowo zapisy statutowe obligowały Spółkę do tego, aby wszelki zysk był reinwestowany w działalność sportową i inwestycyjną. W konsekwencji nadwyżki musiały służyć realizacji celów Spółki określonych w statucie, zapewniały możliwość dalszego prowadzenia działalności a więc przeznaczone były na działalność bieżącą oraz rozwój działalności Spółki.

W szczególności natomiast zapisy Statutu: „Do kompetencji Walnego Zgromadzenia należy decydowanie o podziale zysków lub o sposobie pokrycia strat” czy „Zysk Spółki jest wyłączony od podziału i zostanie w całości przeznaczony na działalność sportową i inwestycyjną”, nie oznaczają, iż celem Wnioskodawcy nie jest osiągnięcie zysku. Czym innym jest bowiem określenie sposobu dystrybucji zysków poprzez jego reinwestowanie w działalność spółki, a czym innym brak nastawienia na osiąganie zysków.

Zgodnie z zapisami statutu wypracowany zysk zostanie w pierwszej kolejności przeznaczony na pokrycie strat. Następnie zostanie utworzony kapitał zapasowy na pokrycie roszczeń zawodników.

Odnosząc zatem przedstawiony stan faktyczny do obowiązujących w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że usługi sprzedaży praw medialnych do transmisji spotkań piłkarskiej … przez klub sportowy posiadający licencję na udział w rozgrywkach, dla których Wnioskodawca wskazał PKWiU 92.62.12-00.90 „Usługi związane z organizowaniem imprez sportowych” oraz usługi transferu zawodników, sklasyfikowane przez Wnioskodawcę w grupowaniu PKWiU 92.62.13-00.90 – „Pozostałe usługi związane ze sportem” nie spełniają warunku wskazanego w objaśnieniu 1) do załącznika nr 4 do ustawy, stanowiącego, że zwolnienie dotyczy wyłącznie usług związanych z rekreacją i sportem świadczonych przez podmioty, które nie mają jako celu systematycznego dążenia do osiągania zysków, zaś wszelkie zyski, które mimo wszystko osiągną, przeznaczą na utrzymanie lub poprawę świadczonych usług.

Jak bowiem wskazał Wnioskodawca, głównym celem jego działalności w okresie 1 luty 2009 - 2010 było osiąganie zysku i dokonywanie wskazanych we wniosku dostaw towarów oraz świadczenie usług na właśnie taki cel. Sam zapis Statutu wskazujący, iż zysk Wnioskodawcy był wyłączony od podziału i miał zostać w całości przeznaczony na działalność sportową i inwestycyjną nie oznacza, iż celem Wnioskodawcy nie było osiągnięcie zysku. Jak wyjaśnił bowiem Wnioskodawca, czym innym jest określenie sposobu dystrybucji zysków poprzez jego reinwestowanie w działalność spółki, a czym innym brak nastawienia na osiąganie zysków.

Zgodnie ze statutem w okresie 1 luty 2009-2010 Wnioskodawca prowadził szeroką działalność gospodarczą w ponad 40 różnych dziedzinach. Wnioskodawca wymienił w opisie stanu faktycznego przykładowe, najczęściej występujące typy działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę w latach 2009-2010. Wnioskodawca nadmienił przy tym, że zgodnie z treścią Statutu, Statut obligował Wnioskodawcę do prowadzenia działalności związanej ze sportem i jej prowadzenie nie mogło być zaniechane.

Wnioskodawca zaznaczył również, że w okresie 1 luty 2009 - 2010 był komercyjną spółką, dążącą do osiągania zysków. Zapisy statutowe obligowały Spółkę do tego, aby wszelki zysk był reinwestowany w działalność sportową i inwestycyjną. W konsekwencji nadwyżki musiały służyć realizacji celów Spółki określonych w statucie, zapewniały możliwość dalszego prowadzenia działalności a więc przeznaczone były na działalność bieżącą oraz rozwój działalności Spółki.

Jeśli zatem Wnioskodawca, tak zostało to wskazane przez niego w opisie stanu faktycznego, był podmiotem, którego głównym celem działalności w okresie 1 luty 2009 - 2010 było osiąganie zysku i dokonywanie wskazanych we wniosku czynności na właśnie taki cel, wówczas uznać należy, że przedmiotowe usługi sprzedaży praw medialnych do transmisji spotkań piłkarskiej … przez klub sportowy posiadający licencję na udział w rozgrywkach, dla których Wnioskodawca wskazał PKWiU 92.62.12-00.90 „Usługi związane z organizowaniem imprez sportowych” oraz usługi transferu zawodników, sklasyfikowane przez Wnioskodawcę w grupowaniu PKWiU 92.62.13-00.90 – „Pozostałe usługi związane ze sportem” nie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w związku z poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy. Tym samym przedmiotowe usługi świadczone przez Wnioskodawcę w okresie 1 luty 2009 - 2010 są opodatkowane według stawki podstawowej w wysokości 22%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się natomiast do opodatkowania pozostałych usług będących przedmiotem zapytania Wnioskodawcy stwierdzić należy, że w odniesieniu do:

usług sprzedaży praw marketingowych tj. usług sprzedaży miejsca reklamowego na billboardach, banerach, koszulkach zawodników: 74.40.11-00 PKWiU - Usługi sprzedaży lub dzierżawy miejsc lub czasu na reklamę, oraz usług w postaci możliwości korzystania z tytułu sponsora Wnioskodawcy: PKWiU 74.40.13-00.00 - Usługi reklamowe, pozostałe,
usług sprzedaży miejsc reklamowych na stadionie i stronie internetowej: PKWiU 74.40.11-00 - Usługi sprzedaży lub dzierżawy miejsc lub czasu na reklamę,
usług sprzedaży praw do sprzętu technicznego: PKWiU 73.11.19 - Pozostałe usługi reklamowe,

ani ustawa, ani też przepisy wykonawcze do ustawy nie przewidują zwolnienia bądź opodatkowania stawkami preferencyjnymi tychże usług, dlatego dla świadczonych przez Wnioskodawcę w okresie 1 luty 2009 – 2010 ww. usług znajduje zastosowanie stawka podstawowa w wysokości 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności zmiany symbolu PKWiU) lub zmiany stanu prawnego.

Należy podkreślić, że ciężar wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego spoczywa na składającym wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Organ podatkowy nie może w tym względzie zastępować Wnioskodawcy – nie jest on bowiem uprawniony ani do zakreślania granic stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), ani do ustalania we własnym zakresie, czy podany przez Wnioskodawcę stan faktyczny odpowiada stanowi rzeczywistemu. Organ wydający interpretację bazuje zatem wyłącznie na tym, co poda Wnioskodawca. Tym samym to Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za przedstawiony przez siebie stan faktyczny czy zdarzenie przyszłe i ewentualne negatywne konsekwencje przedstawienia opisu w sposób niezgodny z rzeczywistością.

Ponadto – jak już zaznaczono - tut. organ nie jest uprawniony do klasyfikacji towarów i usług, do właściwego grupowania PKWiU ani też weryfikacji wskazanych przez Wnioskodawcę klasyfikacji. Tym samym niniejszą interpretację wydano w oparciu o klasyfikację statystyczną usług wskazaną przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin