2013.07.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-349/13/KO
z 29 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2013r. (data wpływu 17 kwietnia 2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 lipca 2013r. (data wpływu 16 lipca 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transferów zawodników klubu sportowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2013r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transferów zawodników klubu sportowego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 lipca 2013r. (data wpływu 16 lipca 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 4 lipca 2013r. znak: IBPP2/443-349/13/KO.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

X jest klubem sportowym działającym w formie spółki akcyjnej. Działalność Wnioskodawcy spełnia warunki uznania jej za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010, nr 220, poz. 1447 j.t. ze zm.), tj. jest zarobkową działalnością usługową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

Przedmiot działalności Wnioskodawcy reguluje przyjęty przez Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy X statut (dalej: Statut). Zgodnie z zapisami Statutu przedmiotem działalności Wnioskodawcy, obok prowadzenia działalności związanej ze sportem, jest m.in.:

działalność twórcza związana z kulturą i rozrywką,
działalność edukacyjna,
działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, w tym obsługa kongresów, sympozjów, konferencji, imprez artystycznych i wystaw,
działalność usługowa związana z zagospodarowaniem terenów zieleni,
działalność ochroniarska w zakresie usług ochrony osób i mienia,
działalność reklamowa,
organizacja i obsługa przedsięwzięć sportowych, turystycznych, gdzie indziej nie sklasyfikowanych,
dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów,
działalność fotograficzna,
doradztwo związane z zarządzaniem,
działalność wydawnicza,
działalność w zakresie nagrań dźwiękowych i muzycznych,
działalność usługowa związana z wyżywieniem,
roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca dokonuje dostaw towarów i świadczenia usług, w tym m.in.:

sprzedaży biletów i karnetów na organizowane przez X wydarzenia sportowe - mecze piłki nożnej (w tym biletów i karnetów VIP),
wynajmu lóż (tzw. Sky-Boxów),
sprzedaży praw do umieszczania reklam m.in. na stadionie X, koszulkach piłkarzy i stronie internetowej,
sprzedaży usług w postaci możliwości korzystania z prestiżowego tytułu sponsora X oraz uczestnictwa w „Biznes Club X”,
sprzedaży praw do sprzętu technicznego Wnioskodawcy,
sprzedaży praw medialnych do transmisji telewizyjnych meczów piłkarskich w których udział bierze X,
transferów zawodników.

Głównym celem działalności Wnioskodawcy jest osiąganie zysku i dokonywanie powyżej wskazanych dostaw towarów oraz świadczenie usług ma właśnie taki cel. Zgodnie z § 15 pkt b) Statutu „Do kompetencji Walnego Zgromadzenia należy decydowanie o podziale zysków lub o sposobie pokrycia strat”. Z kolei zgodnie z § 27 Statutu Wnioskodawcy „Zysk Spółki jest wyłączony od podziału i zostanie w całości przeznaczony na działalność sportową i inwestycyjną”.

W tym kontekście Wnioskodawca wskazuje, że w realiach sportu zawodowego klub piłkarski ma wszystkie cechy przedsiębiorstwa prowadzącego komercyjną działalność gospodarczą Obecnie kluby sportowe są w stanie samodzielnie pozyskiwać środki pieniężne w oparciu o swoją działalność z różnych źródeł, które można podzielić na:

wpływy z organizacji imprez sportowych - przychody z dnia meczu (np. bilety, usługi towarzyszące) oraz przychody komercyjne (np. reklamy, pamiątki klubowe, licencje),
przychody z praw medialnych i marketingowych (np. umowy sponsorskie i prawa medialne),
pozostałe wpływy - (np. przychody z praw własności, transfery zawodników, usługi konferencyjne czy wynajem przestrzeni komercyjnych).

Zawodowy klub sportowy posiada zatem dużą zdolność do komercjalizowania własnej działalności. Ponadto bieżąca działalność w branży piłkarskiej wiąże się również z nakładami inwestycyjnymi oraz kosztami, które podobnie jak w przedsiębiorstwie, można podzielić na stałe i zmienne. Klub zatrudnia pracowników (kadrę szkoleniową, piłkarzy, trenerów, masażystów, obsługę stadionu itd.), opłaca kadrę zarządzającą posiada klientów/kontrahentów (kibice kupujący bilety, stacje radiowe i telewizyjne nabywające prawa do transmisji, inne kluby sportowe itd.), posiada swój majątek, markę, znaki towarowe oraz strategię rozwoju.

Klub sportowy można zatem traktować jak przedsiębiorstwo działające w specyficznej branży, w której sukces komercyjny jest w dużej mierze uzależniony od sukcesu sportowego (miejsca w tabeli). Poniżej Wnioskodawca przedstawia charakterystykę wybranych obszarów działalności gospodarczej X.

Charakterystyka wybranych usług świadczonych przez X

1.Sprzedaż praw medialnych do transmisji i praw marketingowych.

Duża część działalności gospodarczej X wiąże się z tzw. medialnością Wnioskodawcy, na której poziom składa się wiele czynników - m.in. atrakcyjność sportowa, tradycja klubu czy wielkość miasta w którym zlokalizowany jest klub. Medialna rozpoznawalność X wykorzystywana jest dla celów komercyjnych m.in. poprzez:

sprzedaż prawa do miejsca na koszulkach piłkarzy X,
sprzedaż innych usług reklamowych,
sprzedaż praw medialnych do transmisji meczów X.

Poniżej Wnioskodawca pokrótce charakteryzuje wymienione rodzaje usług.

Ad. a)

Środki ze sprzedaży usług w postaci prawa do wykorzystania przez kontrahenta Wnioskodawcy miejsca reklamowego na koszulkach piłkarzy X stanowi istotny element działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Usługa ta polega na udostępnieniu podmiotowi nabywającemu to prawo, umieszczenie ustalonego znaku graficznego na określonym widocznym miejscu stroju piłkarzy, które są eksponowane podczas wydarzeń sportowych.

Ad. b)

Oprócz sprzedaży miejsca na koszulkach piłkarzy X świadczy także inne odpłatne usługi reklamowe, takie jak np.:

sprzedaż miejsc reklamowych na stadionie i stronie internetowej Wnioskodawcy,
sprzedaż usług w postaci możliwości korzystania z tytułu sponsora X oraz uczestnictwa w „Biznes Club X”,
sprzedaż praw do sprzętu technicznego Wnioskodawcy.

Ad. c)

X jako klub sportowy uzyskała licencję na udział w rozgrywkach o mistrzostwo I ligi nadawaną przez Polski Związek Piłki Nożnej (dalej: PZPN). Zgodnie z postanowieniami art. 14 Statutu PZPN, kluby uczestniczące w rozgrywkach I ligi są wraz z PZPN współwłaścicielami „praw majątkowych i niemajątkowych do spotkań, a w szczególności praw telewizyjnych, reklamowych i marketingowych realizowanych odnośnie powyższych spotkań i rozgrywek za pośrednictwem dostępnych środków audiowizualnych, radiowych, dźwiękowych, internetu i wszelkich innych istniejących obecnie oraz w przyszłości środków technicznych”. Podobnie w przypadku występów w Ekstraklasie (najwyższej klasie rozgrywkowej w Polsce) X dysponować będzie prawami medialnymi do transmisji meczów piłki nożnej (dalej łącznie zwane: prawa medialne).

Prawa medialne są przedmiotem obrotu gospodarczego, tj. PZPN i podmiot zarządzający rozgrywkami, który reprezentuje kluby, mogą na podstawie umowy udzielić wybranemu podmiotowi licencji do praw medialnych bądź dokonać ich sprzedaży. Czynności te są odpłatne i z ich tytułu kluby (w tym X) uzyskują wynagrodzenie.

2.Transfery zawodników.

X dokonuje transferów zawodników piłki nożnej zmieniając ich przynależność klubową. Transfer zawodnika piłki nożnej (zmiana przynależności klubowej) może mieć charakter definitywny lub czasowy. Transfery odbywają się na podstawie umów zawieranych pomiędzy klubem odstępującym a klubem pozyskującym, zarówno w kraju jak i za granicą. Klubowi odstępującemu - X - przysługuje ekwiwalent za wyszkolenie i rozwój zawodnika.

W przypadku transferu zawodnika przedmiotem umowy jest przeniesienie (sprzedaż) praw do rejestracji zawodnika przez inny klub. Bez takiej rejestracji zawodnik nie może występować w rozgrywkach ligowych organizowanych przez daną federację piłkarską. Dotyczy to zarówno transferu na czas oznaczony, jak również transferu definitywnego.

W przypadku definitywnego transferu zawodnika, klub pozyskujący (klub na rzecz którego zawodnik zmienił przynależność klubową) nabywa prawo do rejestracji danego zawodnika. W tym przypadku dochodzi do przekazania karty zawodnika, a więc także uprawnień zawodnika do występowania w danym klubie. Przedmiotem umowy jest więc odpłatne przekazanie prawa do reprezentowania barw innego klubu.

W przypadku transferu na czas oznaczony zawodnik może być wypożyczony do innego klubu na podstawie pisemnej zgody (porozumienia) pomiędzy nim i zainteresowanymi klubami. Takie wypożyczenie jest przedmiotem tych samych zasad jakie mają zastosowanie w przypadku definitywnego transferu zawodnika. W uproszczeniu można przyjąć, że w takim przypadku dochodzi do wypożyczenia rejestracji (prawa do rejestracji) danego zawodnika, a więc w znacznej mierze przekazania uprawnień wynikających z karty zawodniczej uprawniającej zawodnika do występowania w danym klubie. Przedmiotem umowy jest więc odpłatne terminowe wypożyczenie karty zawodnika w celu umożliwienia mu reprezentowania barw innego klubu.

3.Sprzedaż biletów i karnetów na miejsca w lożach VIP.

X prowadzi sprzedaż biletów i karnetów na tzw. sektor VIP, czyli luksusową trybunę na Y osoby, zapewniającą najlepszą widocznością podczas meczów piłkarskich, w których uczestniczy X. Sektor ten to także foyer, które umożliwia komfortową rozmowę z innymi kibicami - posiadaczami biletów lub karnetów VIP. W foyer znajduje się także część kawiarniano-restauracyjna. Karnety i bilety VIP umożliwiają również korzystanie z cateringu i osobnego wejścia na stadion.

Wnioskodawca sprzedaje zatem bilety i karnety VIP, które uprawniają nabywcę do wstępu na mecz piłki nożnej i jednocześnie do korzystania z innych atrakcji zarówno przed meczem, w jego trakcie, jak i po jego zakończeniu, takich jak catering, wydzielone miejsce do rozmowy i odpoczynku oraz możliwość skorzystania z osobnego wejścia na stadion.

W skład powyższych usług sprzedaży biletów i karnetów na miejsca w lożach VIP oferowanych przez Wnioskodawcę (za wynagrodzeniem) wchodzi zatem szereg świadczeń, których podstawowym celem jest umożliwienie klientowi komfortowego uczestnictwa w imprezie sportowej (meczu piłkarskim) w charakterze widza.

Pismem z dnia 12 lipca 2013r. (data wpływu 16 lipca 2013r.) uzupełniono zaistniały stan faktyczny zdarzenie przyszłe następująco:

1.Celem statutowym Wnioskodawcy jest szeroko pojęta działalność sportowa. Zgodnie z pkt 2 ust. 1 Statutu Miejskiego Klubu Sportowego „X” przedmiotem działalności Spółki jest m.in.

Prowadzenie działalności związanej ze sportem - PKD 93.1, w tym:

z uczestnictwem w profesjonalnych lub amatorskich zawodach i imprezach przy wykorzystaniu odrębnie sporządzających bilans zakładów /sekcji/ w następujących dyscyplinach sportowych:
I. piłka nożna,
II. hokej na lodzie,
oraz innych dyscyplinach i dziedzinach sportu, przy czym powoływanie nowych sekcji nie wymaga zmiany niniejszego statutu. Prowadzenie działalności sportowej jest obligatoryjne i nie może być zaniechane przez Spółkę;
działalność obiektów sportowych - PKD 93.11.Z;
działalność klubów sportowych - PKD 93.12.Z, w szczególności nabór, szkolenie i selekcja zawodników, ich publiczna promocja oraz pośrednictwo w transferach zawodników własnych i cudzych;
działalność obiektów służących poprawie kondycji fizycznej - PKD 93.13.Z;
pozostała działalność związana ze sportem - PKD 93.19.Z, w szczególności upowszechnianie kultury fizycznej i sportu, a także promocja sportu, kultury fizycznej i turystyki oraz działanie na rzecz ich rozwoju i ekspansji nowych form;
działalność wesołych miasteczek i parków rozrywki - PKD 93.21.Z.

Dodatkowo, zgodnie z pkt 8, przedmiotem działalności Spółki jest m.in.:

Organizacja i obsługa przedsięwzięć sportowych, turystycznych i artystycznych, w tym:

działalność organizatorów turystyki - PKD 79.12.Z;
pozostała działalność usługowa w zakresie rezerwacji, gdzie indziej niesklasyfikowana - PKD 79.90.C;
pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna - PKD 93.29.Z.

2.Usługi transferu zawodników nie są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim. Transfery co do zasady pozwalają na podniesienie poziomu sportowego wydarzeń sportowych, jednakże w przypadku ich braku, Wnioskodawca nadal miałby możliwość organizowania wydarzeń sportowych. X mogłaby bowiem korzystać jedynie z usług piłkarzy wyszkolonych przez Wnioskodawcę lub zawierających kontrakty z Wnioskodawcą bez konieczności zapłaty kwoty odstępnego innym klubom (w obu przypadkach brak jest konieczności przeprowadzania transferów). Powszechną formą pozyskiwania piłkarzy do gry w klubie piłkarskim jest bowiem zawieranie kontraktów z piłkarzami, którzy wykonali swoje wcześniejsze kontrakty w innych klubach. W takich sytuacjach nie ma natomiast konieczności dokonywania transferów ani zapłaty kwoty odstępnego. Transfery występują tylko w sytuacji, gdy klub chce pozyskać zawodnika, który ma ważny kontrakt z innym klubem.

Zdaniem Wnioskodawcy powyższe przykłady organizowanych zawodów sportowych, bez konieczności dokonywania transferów, świadczą o tym, że transfery nie są konieczne do organizowania i uprawniania sportu.

Podstawowym zatem argumentem przemawiającym za tym, że usługi transferu zawodników nie są niezbędne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim jest fakt, że istnieją okresy, w którym żadne umowy transferowe nie są zawierane. Podobnie w sytuacjach, gdy kluby piłkarskie otrzymują tzw. całkowite zakazy transferowe uniemożliwiające dokonywanie transferów. Przypadki te nie stanowią bynajmniej jakiejkolwiek przeszkody w organizowaniu i uprawianiu sportu lub organizowaniu wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim.

3.Usługi transferu zawodników nie są przez Wnioskodawcę świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Za taką osobę nie można bowiem uznać klubu sportowego, na rzecz których dokonywane są transfery, a jedynie jego poszczególnych zawodników. Tym samym transfer zawodnika na rzecz innego klubu nie może być uznany za usługę świadczoną na rzecz osoby uprawiającej sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

4.Zgodnie z pkt 2 ust. 1 lit c Statutu Miejskiego Klubu Sportowego „X” przedmiotem działalności Spółki jest m.in. prowadzenie działalności związanej ze sportem - PKD 93.1, w tym działalność klubów sportowych - PKD 93.12.Z, w szczególności nabór, szkolenie i selekcja zawodników, ich publiczna promocja oraz pośrednictwo w transferach zawodników własnych i cudzych.

5.Obowiązujące przepisy prawne dotyczące funkcjonowania klubów sportowych nie wprowadzają żadnych ograniczeń w przedmiocie formy działalności klubów sportowych jako organizacji non-profit (nie działających w celu osiągnięcia zysku) bądź też klubów typowo komercyjnych, nastawionych na osiąganie zysków. Jedynym warunkiem jest konieczność posiadania osobowości prawnej. Decyzję odnośnie formy prowadzenia działalności ustawodawca pozostawił samym klubom sportowym.

Statut Wnioskodawcy nie wskazuje expressis verbis, że Wnioskodawca świadcząc usługi transferu zawodników ma na celu systematyczne dążenie do osiągania zysków, odnosi się natomiast ogólnie do całokształtu prowadzonej działalności Wnioskodawcy. Z drugiej strony Statut Wnioskodawcy nie wskazuje także, że X jest organizacją non-profit. Szeroko określony i różnorodny katalog usług świadczonych przez Spółkę ewidentnie wskazuje natomiast, że wszelkie czynności podejmowane przez Spółkę mają na celu wypracowanie zysku, który zapewni możliwość funkcjonowania klubu, jego rozwoju, inwestowania. W złożonym wniosku o interpretację Spółka podjęła się szczegółowej analizy charakteru prowadzonej działalności dowodząc komercyjnego charakteru prowadzonej działalności.

Wnioskodawca podkreśla, że X jest komercyjną spółką, której jednym z celów jest dążenie do osiągnięcia zysków i dokonywanie dostaw towarów oraz świadczenie usług ma właśnie taki cel. W szczególności natomiast zapisy § 15 pkt b) Statutu:

„Do kompetencji Walnego Zgromadzenia należy decydowanie o podziale zysków lub o sposobie pokrycia strat”

oraz § 27 Statutu:

„Zysk Spółki jest wyłączony od podziału i zostanie w całości przeznaczony na działalność sportową i inwestycyjną”

nie oznaczają, iż celem Wnioskodawcy nie jest osiągnięcie zysku. Czym innym jest bowiem określenie sposobu dystrybucji zysków poprzez jego reinwestowanie w działalność spółki, a czym innym brak nastawienia na osiąganie zysków.

Zapis § 27 Statutu wprowadza jedynie ograniczenie, że w przypadku osiągnięcia jakiegokolwiek zysku, w tym zatem również z tytułu świadczenia usług transferu zawodników powinien on zostać w całości przeznaczony na działalność sportową i inwestycyjną. Przykładem potwierdzającym komercyjny charakter działalności Wnioskodawcy są chociażby intencje jakie stoją za przeprowadzeniem transferów zawodników przez X. W przypadku przejścia zawodnika X do innego klubu, Wnioskodawca w drodze negocjacji stara się uzyskać jak najwyższe wynagrodzenie z tytułu transferu. Z kolei transfer zawodnika innego klubu do X ma na celu zwiększenie szans Wnioskodawcy na sukces sportowy i w konsekwencji marketingowy, a tym samym zwiększenie zainteresowania X kibiców i sponsorów. Pośrednio przekłada się to na wzrost przychodów Wnioskodawcy (np. poprzez większą liczbę zakupionych biletów, wyższe kwoty otrzymywane od sponsorów). Podobny cel mają wszystkie inne aktywności podejmowane przez X.

6.Wnioskodawca sprzedaje bilety i karnety VIP, które uprawniają nabywcę do wstępu na mecz piłki nożnej i jednocześnie do korzystania z innych atrakcji zarówno przed meczem, w jego trakcie, jak i po jego zakończeniu, takich jak wydzielony catering oraz możliwość skorzystania z osobnego wejścia na stadion.

Bilety/Karnety na miejsca w sektorach VIP podzielone są na kategorie w zależności od standardu wydzielonego miejsca, świadczeń zawartych w pakiecie oraz ich ceny. Kibice mają możliwość zakupu pojedynczych biletów na konkretne mecze piłkarskie bądź też karnetów na cały sezon piłkarski.

Pakiet obejmuje usługę wstępu na mecz piłkarski, miejsce z doskonałą widocznością w sektorze VIP, usługi cateringowe, miejsce parkingowe przy zakupie określonej liczby karnetów, prawo pierwszeństwa zakupu karnetu na nadchodzący sezon, rabat w klubowym sklepie oraz możliwość uzyskania preferencyjnych warunków zakupu innych usług od klubu, udostępnienie kącika zabaw dla dzieci z opieką animatora i dziecięcym menu.

7.Świadczeniem dominującym w ramach oferowanej sprzedaży biletów i karnetów VIP jest wstęp na imprezę sportową. Pozostałe świadczenia służą jedynie lepszemu korzystaniu ze świadczenia głównego - dominującego i stanowią świadczenia pomocnicze.

Wszystkie dodatkowe świadczenia nie miałyby racji bytu z perspektywy biznesowej (tj. nie zostałyby kupione przez klienta), gdyby nie świadczenie główne, jakim jest wstęp na mecz piłkarski. Dodatkowe świadczenia są udostępniane tylko w trakcie rozgrywania meczu, są więc z nim bezpośrednio skorelowane. Z drugiej strony, samo świadczenie wstępu na mecz, jak najbardziej może być zrealizowane bez „udziału” świadczeń dodatkowych. To bowiem właśnie wstęp na mecz jest główną motywacją do nabycia biletów i karnetów VIP.

Świadczenia pomocnicze (inne niż wstęp na imprezę sportową) są oferowane w zakresie ograniczonym tylko do wstępu na imprezę sportową, tj. są dostępne jedynie przed/po imprezie sportowej. Wszystkie te dodatkowe świadczenia nie mają charakteru samoistnego i nie można ich nabyć oddzielnie - są oferowane tylko po to, aby klient w sposób bardziej komfortowy mógł korzystać ze świadczenia głównego, jakim jest wstęp na mecz.

8.Spółka nie wyodrębnia z wartości całego świadczenia (pakietu) wartości jego poszczególnych elementów. Należność za bilety i karnety VIP jest określana jako jedna kwota za całość świadczenia.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie (pierwsza część pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1):

Czy dokonywanie transferów zawodników są czynnościami opodatkowanymi VAT z zastosowaniem podstawowej stawki VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Dokonywanie transferów zawodników stanowi odpłatne świadczenie usług i w konsekwencji są czynnościami opodatkowanymi podlegającymi opodatkowaniu VAT z zastosowaniem podstawowej stawki VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Transfer zawodnika do innego klubu piłkarskiego stanowi świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Z uwagi na specyfikę transferu trudno jest natomiast jednoznacznie określić przedmiot świadczenia. Najbardziej uprawnione jest jednak przyjęcie, że w przypadku transferu zawodnika przedmiotem umowy jest przeniesienie (sprzedaż) praw różnego rodzaju. Mając bowiem na uwadze regulacje prawne i zasady dotyczące transferu zawodnika do innego klubu, zawarcie takiej transakcji umożliwia przeniesienie prawa do rejestracji danego zawodnika w klubie sportowym. Bez takiej rejestracji zawodnik nie może występować w rozgrywkach ligowych organizowanych przez daną federację piłkarską. Dotyczy to zarówno transferu na czas oznaczony, jak również transferu definitywnego.

W przypadku definitywnego transferu zawodnika dochodzi do przekazania karty zawodnika, a więc także uprawnień zawodnika do występowania w danym klubie. Przedmiotem umowy jest więc odpłatne przekazanie prawa do reprezentowania barw innego klubu.

W przypadku transferu na czas oznaczony zawodnik może być wypożyczony do innego klubu na podstawie pisemnej zgody (porozumienia) pomiędzy nim i zainteresowanymi klubami. W uproszczeniu można przyjąć, że w takim przypadku dochodzi do wypożyczenia rejestracji (prawa do rejestracji) danego zawodnika, a więc w znacznej mierze przekazania uprawnień wynikających z karty zawodniczej uprawniającej zawodnika do występowania w danym klubie. Przedmiotem umowy jest więc odpłatne terminowe wypożyczenie karty zawodnika w celu umożliwienia mu reprezentowania barw innego klubu.

W obu przypadkach dochodzi zatem do odpłatnego przeniesienia prawa do reprezentowania barw klubu sportowego. W konsekwencji transfer zawodnika stanowi odpłatne świadczenie usług opodatkowane VAT.

W konsekwencji zdaniem Wnioskodawcy:

transfery zawodników,

stanowią odpłatne świadczenie usług i w konsekwencji są czynnościami opodatkowanymi VAT z zastosowaniem podstawowej stawki VAT.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że usługi te są czynnościami opodatkowanymi podstawową stawką VAT i w szczególności nie podlegają one zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, zwolnieniu z opodatkowania VAT podlegają usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechnienia sportu, pod warunkiem że:

są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie powyżej wymienione warunki dotyczące zwolnienia z VAT zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT świadczą o tym, że celem ustawodawcy było objęcie zwolnieniem z VAT tylko i wyłącznie amatorskich usług związanych ze sportem. Podobne stanowisko można znaleźć w doktrynie, gdzie stwierdzono, że „Powyższe warunki (zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT - przyp. Wnioskodawcy) powinny być spełnione łącznie. W istotny sposób zawężają one zakres zwolnienia. Po pierwsze bowiem, wskazuje się grupę odbiorców usług (osoby uprawniające sport bądź uczestniczące w wychowaniu fizycznym), zaś po drugie, zawierają warunek, aby świadczący usługi nie działał w celu osiągania zysków. To ograniczenie powoduje, że zakres zwolnienia ograniczony jest tylko i wyłącznie do sportu czysto amatorskiego”.

W odniesieniu do transferów zawodników należy wskazać, że w celu objęcia ich zwolnieniem z VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT konieczne jest spełnienie łącznie wszystkich wymienionych w tym przepisie warunków.

Pomimo iż Wnioskodawca potencjalnie mógłby być adresatem przytoczonej normy prawnej, X poniżej prezentuje argumenty, przemawiające za tym, że transfery zawodników nie spełniają przesłanek umożliwiających zastosowanie wobec nich zwolnienia z VAT przewidzianego w wyżej przywołanym przepisie i w konsekwencji podlegają one opodatkowaniu VAT z zastosowaniem podstawowej stawki opodatkowania.

Świadczone usługi są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim.

Transfery zawodników nie są konieczne, aby możliwe było organizowanie wydarzeń sportowych przez Wnioskodawcę. Transfery co do zasady pozwalają na podniesienie poziomu sportowego wydarzeń sportowych, jednakże w przypadku ich braku, Wnioskodawca nadal miałby możliwość organizowania wydarzeń sportowych. X mogłaby bowiem korzystać jedynie z usług piłkarzy wyszkolonych przez Wnioskodawcę lub zawierających kontrakty z Wnioskodawcą bez konieczności zapłaty kwoty odstępnego innym klubom (w obu przypadkach brak jest konieczności przeprowadzania transferów). Powszechną formą pozyskiwania piłkarzy do gry w klubie piłkarskim jest bowiem zawieranie kontraktów z piłkarzami, którzy wykonali swoje wcześniejsze kontrakty w innych klubach. W takich sytuacjach nie ma natomiast konieczności dokonywania transferów ani zapłaty kwoty odstępnego. Transfery występują tylko w sytuacji, gdy klub chce pozyskać zawodnika, który ma ważny kontrakt z innym klubem.

Świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków.

Wnioskodawca jest komercyjnym podmiotem, który prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 2 ustawy o działalności gospodarczej. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę ma charakter zarobkowy, spełnia cechy działalności wytwórczej, handlowej i usługowej. X w szczególności prowadzi komercyjną działalność gospodarczą w formie:

sprzedaży biletów i karnetów na organizowane przez X wydarzenia sportowe - mecze piłki nożnej (w tym biletów i karnetów VIP),
wynajmu lóż (tzw. Sky-Boxów),
sprzedaży praw do umieszczania reklam m.in. na stadionie X, koszulkach piłkarzy i stronie internetowej,
sprzedaży usług w postaci możliwości korzystania z prestiżowego tytułu sponsora X oraz uczestnictwa w „Biznes Club X”,
sprzedaży praw do sprzętu technicznego Wnioskodawcy,
sprzedaży praw medialnych do transmisji telewizyjnych meczów piłkarskich w których udział bierze X,
transferów zawodników.

Działalność Wnioskodawcy ponadto jest wykonywana w sposób zorganizowany (tj. z wykorzystaniem przez X struktur osobowych oraz wszystkich posiadanych składników majątkowych przedsiębiorstwa, w tym także składników niematerialnych) i ciągły (Wnioskodawca prowadzi działalność nieprzerwanie od czasów swego powstania).

Przykładem potwierdzającym komercyjny charakter działalności Wnioskodawcy są chociażby intencje jakie stoją za przeprowadzeniem transferów zawodników przez X. W przypadku przejścia zawodnika X do innego klubu, Wnioskodawca w drodze negocjacji stara się uzyskać jak najwyższe wynagrodzenie z tytułu transferu. Z kolei transfer zawodnika innego klubu do X ma na celu zwiększenie szans Wnioskodawcy na sukces sportowy i w konsekwencji marketingowy, a tym samym zwiększenie zainteresowania X kibiców i sponsorów. Pośrednio przekłada się to na wzrost przychodów Wnioskodawcy (np. poprzez większą liczbę zakupionych biletów, wyższe kwoty otrzymywane od sponsorów). Podobny cel mają wszystkie inne aktywności podejmowane przez X.

Zwolnieniu z opodatkowania podlegają natomiast usługi ściśle związane ze sportem, które są świadczone przez podmioty nie nastawione na osiąganie zysku. X jest natomiast komercyjną spółką, której jednym z celów jest dążenie do osiągnięcia zysków. W szczególności natomiast zapis Statutu wskazujący, iż zysk Wnioskodawcy jest wyłączony od podziału i zostanie w całości przeznaczony na działalność sportową i inwestycyjną nie oznacza, iż celem Wnioskodawcy nie jest osiągnięcie zysku. Czym innym jest bowiem określenie sposobu dystrybucji zysków poprzez jego reinwestowanie w działalność spółki, a czym innym brak nastawienia na osiąganie zysków.

Usługi są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Za osobę uprawiającą sport nie można także uznać klubu sportowego, a jedynie jego poszczególnych zawodników. Tym samym transfer zawodnika na rzecz innego klubu także nie może być uznany za usługę świadczoną na rzecz osoby uprawiającej sport.

Reasumując, X stoi na stanowisku, iż dokonywanie transferów zawodników stanowi odpłatne świadczenie usług i w konsekwencji są czynnościami opodatkowanymi podlegającymi opodatkowaniu VAT z zastosowaniem podstawowej stawki VAT. Usługi te w szczególności nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, gdyż Wnioskodawca jako podmiot komercjalny dąży do osiągnięcia zysku, świadczone usługi te nie są konieczne do organizowania i uprawiania sportu ani też organizowania wychowania fizycznego, a odbiorcami usług nie są osoby uprawiające sport bądź uczestniczące w wychowaniu fizycznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

-z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Z opisu sprawy wynika, że celem statutowym Wnioskodawcy jest szeroko pojęta działalność sportowa. Usługi transferu zawodników nie są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim. Transfery co do zasady pozwalają na podniesienie poziomu sportowego wydarzeń sportowych, jednakże w przypadku ich braku, Wnioskodawca nadal miałby możliwość organizowania wydarzeń sportowych. Wnioskodawca mógłby bowiem korzystać jedynie z usług piłkarzy wyszkolonych przez Wnioskodawcę lub zawierających kontrakty z Wnioskodawcą bez konieczności zapłaty kwoty odstępnego innym klubom (w obu przypadkach brak jest konieczności przeprowadzania transferów). Powszechną formą pozyskiwania piłkarzy do gry w klubie piłkarskim jest bowiem zawieranie kontraktów z piłkarzami, którzy wykonali swoje wcześniejsze kontrakty w innych klubach. W takich sytuacjach nie ma natomiast konieczności dokonywania transferów ani zapłaty kwoty odstępnego. Transfery występują tylko w sytuacji, gdy klub chce pozyskać zawodnika, który ma ważny kontrakt z innym klubem.

Usługi transferu zawodników nie są przez Wnioskodawcę świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Statut Wnioskodawcy nie wskazuje, wprawdzie że Wnioskodawca świadcząc usługi transferu zawodników ma na celu systematyczne dążenie do osiągania zysków, odnosi się natomiast ogólnie do całokształtu prowadzonej działalności Wnioskodawcy. Szeroko określony i różnorodny katalog usług świadczonych przez Spółkę ewidentnie wskazuje, że wszelkie czynności podejmowane przez Spółkę mają na celu wypracowanie zysku, który zapewni możliwość funkcjonowania klubu, jego rozwoju, inwestowania. Wnioskodawca podkreśla, że jest komercyjną spółką, której jednym z celów jest dążenie do osiągnięcia zysków i dokonywanie dostaw towarów oraz świadczenie usług ma właśnie taki cel. W szczególności natomiast zapisy § 15 pkt b) Statutu: „Do kompetencji Walnego Zgromadzenia należy decydowanie o podziale zysków lub o sposobie pokrycia strat” oraz § 27 Statutu: „Zysk Spółki jest wyłączony od podziału i zostanie w całości przeznaczony na działalność sportową i inwestycyjną” nie oznaczają, iż celem Wnioskodawcy nie jest osiągnięcie zysku. Zapis § 27 Statutu wprowadza jedynie ograniczenie, że w przypadku osiągnięcia jakiegokolwiek zysku, w tym zatem również z tytułu świadczenia usług transferu zawodników powinien on zostać w całości przeznaczony na działalność sportową i inwestycyjną. Przykładem potwierdzającym komercyjny charakter działalności Wnioskodawcy są chociażby intencje jakie stoją za przeprowadzeniem transferów zawodników przez Wnioskodawcę. W przypadku przejścia zawodnika Wnioskodawcy do innego klubu, Wnioskodawca w drodze negocjacji stara się uzyskać jak najwyższe wynagrodzenie z tytułu transferu. Z kolei transfer zawodnika innego klubu do X ma na celu zwiększenie szans Wnioskodawcy na sukces sportowy i w konsekwencji marketingowy, a tym samym zwiększenie zainteresowania X kibiców i sponsorów. Pośrednio przekłada się to na wzrost przychodów Wnioskodawcy (np. poprzez większą liczbę zakupionych biletów, wyższe kwoty otrzymywane od sponsorów). Podobny cel mają wszystkie inne aktywności podejmowane przez X.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy stwierdzić należy, że usługa transferu zawodników podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%.

Ww. usługa nie podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, bowiem jak wskazał Wnioskodawca usługi transferu zawodników nie są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim, a także nie są przez Wnioskodawcę świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż szeroko określony i różnorodny katalog usług świadczonych przez Spółkę w tym transfer zawodników ewidentnie wskazuje, że wszelkie czynności podejmowane przez Spółkę mają na celu wypracowanie zysku, który zapewni możliwość funkcjonowania klubu, jego rozwoju, inwestowania.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Każda zmiana elementu zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego powoduje, że interpretacja traci swoją ważność.

Zaznaczyć należy, że organ podatkowy jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy dotycząca opodatkowania sprzedaży praw medialnych do transmisji meczów i praw marketingowych (druga część pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1) oraz sprzedaży karnetów i biletów na miejsca w lożach VIP (pytanie Wnioskodawcy oznaczone jako nr 2) zostały zawarte w odrębnych rozstrzygnięciach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin