Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-91/14/EK
z 6 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 25 lutego 2014 r. (data wpływu 27 lutego 2014 r.) uzupełniony pismem z 26 maja 2014 r. (data wpływu 28 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie produkcji wyrobu przeznaczonego na cele opałowe i inne niż opałowe w składzie podatkowym – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie produkcji wyrobu przeznaczonego na cele opałowe i inne niż opałowe w składzie podatkowym.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 26 maja 2014 r., będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 16 maja 2014 r. znak IBPP4/443-91/14/EK.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Firma „X” sp. z o.o. rozpoczęła produkcję produktu o nazwie handlowej „ E.” będącego mieszaniną poreakcyjną estrów kwasów karboksylowych i mieszaniny alkoholi oraz związków dwupierścieniowych - cykloheksylidenocykloheksanonów i innych związków organicznych. Zgodnie z opracowaną kartą charakterystyki kwestionariuszem technicznym produkt ten ma szerokie spektrum zastosowań tj. jako depresator do olejów mineralnych i roślinnych, komponent do produkcji olejów opałowych oraz do innych celów. W kwestionariuszu technicznym przewidziano trzy jakości E. różniące się zawartością wody tj. E. typu A, B, C z zawartością wody odpowiednio do 2%, do 10% i powyżej 10% . W dotychczasowej produkcji wykonano produkcje o zawartości wody do 2% i do 10%. Firma „X” sp. z o.o. ustaliła kod nomenklatury celnej na CN 3824 90 97. Produkt E. typu A został sprzedany do zużycia w celach grzewczych na co Spółka otrzymała stosowne oświadczenia i odprowadziła stawkę akcyzową w wysokości 64 zł od tony produktu (produkt ma gęstość powyżej 890 kg/m3 w temp. 15 stopniach Celsjusza). Produkt typu B na dzień dzisiejszy będzie prawdopodobnie przeznaczony jako dodatek do produkcji asfaltów i możliwe jest również jego zużycie jako komponentu do produkcji innych produktów w procesie mieszania lub syntezy chemicznej. Poczyniono również próby zastosowania go do celów grzewczych, jednak ze względu na wysoką zawartość wody produkt ten został zwrócony przez klienta jako niepalny.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

• produkt „ E.” posiada taryfę celną 3824 90 97 bez względu na typ A,B,C, gdyż jego skład chemiczny nie ulega zmianie a jedynie różni się czystością tj. zawartością wody;
• produkt „ E.” nie jest oferowany, sprzedawany lub używany jako paliwo napędowe. Wg wiedzy Spółki technicznie nie jest możliwe zastosowanie go jako paliwa napędowego;
• produkt „ E.” produkowany jest zawsze w tym samym procesie tzn. stosowany jest proces estryfikacji oraz dodawane są związki pierścieniowe. Produkcja wszystkich typów odbywa się na jednej instalacji a produkt magazynowany jest w tym samym parku zbiorników. Natomiast różne jakości tzn. produkcja typu A,B,C związana jest z jakością przeprowadzania procesu estryfikacji. Produkt produkowany jest w cyklu szarżowym. Jedna szarża produkcji to około 8 ton produktu gotowego. Stąd przy produkcji w skali np. jednego miesiąca potencjalnie może być wyprodukowanych po kilka szarż „ E.” typu A,B,C;
• zasadniczo firma używa tego samego parku zbiorników do produkcji „ E.” typu A i B. Nie mniej po procesie estryfikacji, gdy produkt końcowy wystygnie, z przyczyn ekonomicznych produkt typu B jest aktualnie przeładowywany i magazynowany w paletopojemnikach.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania (sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy Wnioskodawca w związku z prowadzoną i planowaną produkcją produktu o nazwie „ E.” Typ A, Typ B, Typ C prawidłowo interpretuje artykuł 22 ustęp 1 punkty od 1 do 5 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r o podatku akcyzowym tj. po produkcji produktu „ E.” mogącego mieć różne przeznaczenie docelowe w momencie sprzedaży tego produktu na cele opałowe nalicza i odprowadza stosowną stawkę akcyzową?
2. Czy Spółka interpretuje prawidłowo przepis artykuł 47 ustęp 1 punkt od 1 do 9 wraz z załącznikiem nr 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r o podatku akcyzowym?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, mimo sprzedaży przeważającej części produktu E. do celów grzewczych Spółka nie powinna dokonywać produkcji E. w składzie podatkowym ze względu na fakt, że w momencie produkcji jego przeznaczenie nie jest znane a typ produktu B i C bez dalszego przetworzenia nie jest nadającym się do celów grzewczych . Firma stoi na stanowisku, że moment zawarcia transakcji handlowej i oświadczenie kupującego co do celów zużycia produktu jest momentem, w którym Spółka jest zobowiązana do naliczenia akcyzy w wysokości 64 zł od tony produktu. Stanowisko to opiera na decyzji Urzędu Celnego z …. z dnia … nr sprawy ... Ustawodawca przewiduje produkcję produktów o nomenklaturze celnej 3824 90 97 przeznaczonych na cele opałowe lub grzewcze w składzie podatkowym. Wg interpretacji Spółki tego przepisu dotyczy on produkcji oleju opałowego, który ze względu na swój złożony/nietypowy skład chemiczny nie może mieć nomenklatury celnej typowej dla olejów opałowych mineralnych czy innych produktów pochodzących z przerobu ropy naftowej a jego przeznaczenie jest jednoznaczne tj. na cele grzewcze. Z kolei produkowanie E. w składzie podatkowym doprowadziłoby do sytuacji gdzie produkt nieakcyzowy taki jak E. typu B sprzedawany jako dodatek do produkcji asfaltów lub E. typu A sprzedawany jako rozpuszczalnik do związków żywicznych nie są ani wyrobami grzewczymi ani akcyzowymi. Wg wiedzy Wnioskodawcy produkcja produktów nieakcyzowych w składzie podatkowym jest niezgodna z aktualnie obowiązującymi przepisami. Na taką interpretację przepisów wskazuje również interpretacja dotycząca wyrobów nie będących wyrobami energetycznymi zużywanymi na cele grzewcze, do których to nie należy się odprowadzenie stawki akcyzowej na cele grzewcze (Interpretacja indywidualna z dnia 28.01.2010 r. nr IBPP3/443-815/09/DG wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach) a zatem dotyczy to również wyrobu nieenergetycznego nie zużytego na cele grzewcze jakim jest produkt E. np. zastosowany jako rozpuszczalnik.

W związku z powyższym wydaje się zasadne, że produkt o nomenklaturze celnej CN 3824 90 97 zużywany jako rozpuszczalnik do związków żywicznych czy tez komponent do produkcji asfaltów nie może być produkowany w składzie podatkowym i nie należy odprowadzać od niego jakiejkolwiek akcyzy. Z kolei niemożliwe jest zaplanowanie i rozdzielenie produkcji E. ze względu na cele grzewcze i inne. Stąd jedynym możliwym prawidłowym sposobem jest naliczenie stawki akcyzowej od ilości faktycznie sprzedanej w celach grzewczych. Absurdem byłoby również produkowanie całości produkcji E. w składzie podatkowym i stosowanie stawki zawieszonej dla produktu, który nie jest olejem opałowym i który nie został przeznaczony na cele grzewcze.

Spółka produkuje produkt „ E.” o taryfie celnej 3824 90 97, którego końcowe przeznaczenie w procesie produkcji nie jest ostatecznie znane (zastosowanie do wielu różnych celów). Stąd Spółka interpretuje ww. przepis, że w momencie produkcji produkt „ E.” nie jest wyrobem akcyzowym i nie podlega produkcji w składzie akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
   

Stosownie do art. 2 pkt 1 ww. ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 41 załącznika nr 1 do ww. ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych zostały wymienione wyroby o kodzie CN ex 3824 90 97 – Pozostałe produkty chemiczne i preparaty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych (włączając te składające się z mieszanin produktów naturalnych), gdzie indziej niewymienione ani niewłączone - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

Natomiast do wyrobów energetycznych, zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

Z kolei załącznik nr 2 do ww. ustawy zawiera wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w dyrektywie rady 92/12/EWG.

Pod poz. 26 tegoż załącznika zostały wymienione wyroby o kodzie CN ex 3824 90 97, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, pod warunkiem że wyroby te są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15°C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

W myśl art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a tiret drugi ustawy, stawka akcyzy na wyroby energetyczne wynosi dla pozostałych paliw opałowych w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 64,00 zł/1.000 kilogramów.

Z przedstawionego opisu wynika, że Wnioskodawca rozpoczął produkcję produktu o nazwie handlowej „ E.” będącego mieszaniną poreakcyjną estrów kwasów karboksylowych i mieszaniny alkoholi oraz związków dwupierścieniowych - cykloheksylidenocykloheksanonów i innych związków organicznych. Zgodnie z opracowaną kartą charakterystyki kwestionariuszem technicznym produkt ten ma szerokie spektrum zastosowań tj. jako depresator do olejów mineralnych i roślinnych, komponent do produkcji olejów opałowych oraz do innych celów. W kwestionariuszu technicznym przewidziano trzy jakości E. różniące się zawartością wody tj. E. typu A, B, C z zawartością wody odpowiednio do 2%, do 10% i powyżej 10% . W dotychczasowej produkcji wykonano produkcje o zawartości wody do 2% i do 10%. Firma „X” sp. z o.o. ustaliła kod nomenklatury celnej na CN 3824 90 97. Produkt E. typu A został sprzedany do zużycia w celach grzewczych na co Spółka otrzymała stosowne oświadczenia i odprowadziła stawkę akcyzową w wysokości 64 zł od tony produktu (produkt ma gęstość powyżej 890 kg/m3 w temp. 15 stopniach Celsjusza). Produkt typu B na dzień dzisiejszy będzie prawdopodobnie przeznaczony jako dodatek do produkcji asfaltów i możliwe jest również jego zużycie jako komponentu do produkcji innych produktów w procesie mieszania lub syntezy chemicznej. Poczyniono również próby zastosowania go do celów grzewczych, jednak ze względu na wysoką zawartość wody produkt ten został zwrócony przez klienta jako niepalny.

Produkt „ E.” posiada taryfę celną 3824 90 97 bez względu na typ A,B,C, gdyż jego skład chemiczny nie ulega zmianie a jedynie różni się czystością tj. zawartością wody.Nie jest oferowany, sprzedawany lub używany jako paliwo napędowe. Produkowany jest zawsze w tym samym procesie tzn. stosowany jest proces estryfikacji oraz dodawane są związki pierścieniowe. Produkcja wszystkich typów odbywa się na jednej instalacji a produkt magazynowany jest w tym samym parku zbiorników. Natomiast różne jakości tzn. produkcja typu A,B,C związana jest z jakością przeprowadzania procesu estryfikacji. Produkt produkowany jest w cyklu szarżowym. Jedna szarża produkcji to około 8 ton produktu gotowego. Stąd przy produkcji w skali np. jednego miesiąca potencjalnie może być wyprodukowanych po kilka szarż „ E.” typu A,B,C. Zasadniczo firma używa tego samego parku zbiorników do produkcji „ E.” typu A i B. Nie mniej po procesie estryfikacji, gdy produkt końcowy wystygnie, z przyczyn ekonomicznych produkt typu B jest aktualnie przeładowywany i magazynowany w paletopojemnikach.

Wnioskodawca uważa, że ww. produkt o kodzie CN 3824 90 97, którego końcowe przeznaczenie nie jest jeszcze znane tzn. może być przeznaczony na cele opałowe lub inne niż opałowe, nie jest wyrobem akcyzowym i nie podlega produkcji w składzie podatkowym.

Z powyższym stanowiskiem nie sposób się zgodzić. Jak wynika bowiem z przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca produkuje ww. wyrób w tym samym procesie w jednej instalacji. W trakcie produkcji nie jest również możliwe rozdzielenie produkcji wyrobu ze względu na cele grzewcze i inne. Oznacza to zatem, że w momencie produkcji wyrobu o kodzie 3824 90 97 przeznaczanego zarówno do celów opałowych jak i innych celów jest on wyrobem akcyzowym, o którym mowa w poz. 26 załącznika nr 2 do ustawy, podlegającym opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, którego produkcja winna odbywać się w składzie podatkowym w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Tym samym za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, że w momencie produkcji produktu „ E.” nie jest on wyrobem akcyzowym i nie podlega obowiązkowi produkcji w składzie podatkowym.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że co do zasady zgodnie z art. 45 ust. 1 i ust. 2 ustawy w przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy (która jest stosowana w przypadku produkcji wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym) zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy. W przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, do obliczania wysokości zobowiązania podatkowego stosuje się stawkę obowiązującą w dniu zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Powyższe oznacza zatem, że w przypadku gdy produkowany w składzie podatkowym, zarówno do celów opałowych jak i innych niż opałowe, wyrób o kodzie CN 3824 90 97, zostanie przeznaczony do celów opałowych, to z momentem zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy wyrób winien być opodatkowany odpowiednią stawką podatku akcyzowego. W stosunku zaś do tego ww. wyrobu, względem którego zostanie zakończona procedura zawieszenia poboru akcyzy ze względu na jego przeznaczenie go do celów innych niż opałowe lub napędowe, nie będzie wymagana zapłata podatku akcyzowego, gdyż wyrób ten ze względu na swoje przeznaczenie stanie się wyrobem nieakcyzowym niepodlegającym opodatkowaniu akcyzą.

Zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy, produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji:

1. wyrobów akcyzowych, z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych, albo z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, pod warunkiem że wyprodukowany wyrób jest również wyrobem akcyzowym zwolnionym od akcyzy ze względu na przeznaczenie;
   
2. mniej niż 1000 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, win uzyskanych z winogron pochodzących z upraw własnych, o których mowa w art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz.U. Nr 120, poz. 690);
   
3. piwa, wina i napojów fermentowanych, wytwarzanych domowym sposobem przez osoby fizyczne na własny użytek i nieprzeznaczonych do sprzedaży;
   
4. mniej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, alkoholu etylowego, dokonywanej przez gorzelnie prawnie i ekonomicznie niezależne od wszelkich innych gorzelni oraz niedziałające na podstawie licencji uzyskanej od innego podmiotu;
   
5. wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona przedpłata akcyzy;
   
6. energii elektrycznej;
   
7. wyrobów węglowych;
   
8. suszu tytoniowego;
   
9. wyrobów gazowych.
   
   

Z powyższego wynika zatem, że do co zasady produkcja wyrobów akcyzowych winna odbywać się w składzie podatkowym. Natomiast wyłączenie z tego obowiązku może mieć tylko miejsce w przypadkach określonych w pkt 1-9 ust. 1 art. 47 ustawy.

Funkcją składów podatkowych jest zawieszenie poboru akcyzy podczas magazynowania oraz produkcji wyrobów akcyzowych. Zastosowanie instytucji składów podatkowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy pozwala na przesunięcie w czasie powstania zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym a tym samym zapłaty tego podatku.

Zgodnie zaś z art. 22 ust. 1 ustawy, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1-4 i 6, w przypadku produkcji poza składem podatkowym wyrobów akcyzowych, o których mowa w załączniku nr 2 do ustawy, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, producent jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje w sprawie przedpłaty akcyzy, według ustalonego wzoru,
2. obliczać i wpłacać przedpłatę akcyzy na rachunek właściwej izby celnej, w wysokości akcyzy, jaka będzie należna od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych w danym miesiącu

-za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wyroby akcyzowe zostaną wyprodukowane.

Wpłaconą przedpłatę akcyzy zalicza się na poczet akcyzy należnej za miesiąc rozliczeniowy, o którym mowa w ust. 1 (art. 22 ust. 2 ustawy).

Wpłaconą przedpłatę akcyzy uwzględnia się w deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 (art. 22 ust. 3 ustawy).

W przypadku gdy wpłacona przedpłata akcyzy jest mniejsza od należnej akcyzy za miesiąc rozliczeniowy, którego przedpłata akcyzy dotyczy, od tej różnicy należne są odsetki jak od zaległości podatkowej, za okres od ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wyroby akcyzowe zostały wyprodukowane, do dnia, w którym powinna zostać zapłacona należna akcyza za te wyroby. Przepisy o zaległościach podatkowych stosuje się odpowiednio (art. 22 ust. 4 ustawy).

W przypadku gdy wpłacona przedpłata akcyzy jest większa od należnej akcyzy za miesiąc rozliczeniowy, którego przedpłata akcyzy dotyczy, nadwyżkę przedpłaty akcyzy wykazaną w deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1, rozlicza się przy przedpłatach akcyzy za następne okresy rozliczeniowe, jeżeli podatnik nie posiada zaległości podatkowych oraz bieżących zobowiązań podatkowych ani nie złoży wniosku o zaliczenie nadpłaty w całości albo w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych (art. 22 ust. 5 ustawy).

Powyższe oznacza zatem, że przedpłata akcyzy od wyrobów, które maja być wyprodukowane, stanowi jeden z wyjątków, kiedy produkcja wyrobów akcyzowych nie musi odbywać się w składzie podatkowym.

Wskazany art. 22 ust. 1 ustawy wskazuje zatem, że wyłączenie obowiązku produkcji wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym (czyli tych, do których taki obowiązek ma zastosowanie stosownie do treści art. 47 ust. 1 ustawy) uzależnione jest od wcześniejszej zapłaty akcyzy w formie przedpłaty oraz złożenie deklaracji w tym zakresie. Kwota przedpłaty akcyzy powinna zostać z góry obliczona i wpłacona na właściwy rachunek izby celnej przed końcem miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym zostaną wyprodukowane wyroby akcyzowe. Kwota przedpłaty akcyzy powinna zostać skalkulowana na podstawie stawki akcyzy obowiązującej w danym momencie oraz szacowanej ilości wyrobów akcyzowych, jakie dany producent wyprodukuje w następnym okresie. W efekcie, przedpłata akcyzy ma charakter jednorazowy i obejmuje całość podatku należnego od wyrobów akcyzowych. Przedpłata akcyzy po wytworzeniu w danym miesiącu wyrobów akcyzowych poza składem podatkowym, zaliczana jest na poczet akcyzy należnej od produkcji wyrobów akcyzowych w danym miesiącu. W związku z tym, że wyroby akcyzowe zostaną wytworzone poza składem podatkowym obowiązek podatkowy oraz obowiązek zapłaty podatku (zobowiązanie) podatkowe powstaną w tym samym momencie. Oprócz obliczania i zapłaty akcyzy, przepisy art. 22 ustawy nakładają obowiązek składania do właściwego dla danego podatnika urzędu celnego deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy. Należy także pamiętać, że złożenie deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy nie wyłącza obowiązku podatnika do złożenia deklaracji w sprawie podatku akcyzowego.

Odnosząc powyższe do sprawy objętej wnioskiem, w sytuacji gdy Wnioskodawca nie produkuje w składzie podatkowym wyrobu o kodzie CN 3824 90 97 (przeznaczonego zarówno do celów opałowych jak i innych niż opałowe lub napędowe), obowiązany jest do stosowania przepisu art. 22 ustawy o podatku akcyzowym. W takiej sytuacji tj. w odniesieniu do produkcji wyrobu przeznaczonego do celów opałowych, Wnioskodawca winien składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje w sprawie przedpłaty akcyzy, według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać przedpłatę akcyzy na rachunek właściwej izby celnej, w wysokości akcyzy, jaka będzie należna od wyprodukowanego wyrobu akcyzowego w danym miesiącu za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wyroby akcyzowe zostaną wyprodukowane.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego z momentem zawarcia transakcji handlowej i oświadczenia kupującego co do celów zużycia produktu Wnioskodawca jest zobowiązany do naliczenia akcyzy, należy uznać również za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.