INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczona odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia z 13 stycznia 2014 r. (data wpływu 15 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z 27 marca 2014 r. (data wpływu 28 marca 2014 r.) - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• kosztów uzyskania przychodów oraz
• obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka jest samorządową osobą prawną. Gmina Miejska posiada 100% udziałów Spółki. Kapitał zakładowy wynosi 11.473.500,00 zł. Przedmiotem działalności Spółki zawartym w Umowie Spółki (wg PKD) są: 35.30.Z - wytwarzanie i zaopatrywanie w parę wodną, gorącą wodę i powietrze do układów klimatyzacyjnych, 30.00.Z - pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody, 42.22.Z - roboty związane z budową linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych, 47.78.Z - sprzedaż detaliczna pozostałych nowych wyrobów prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach, 33.12.Z - naprawa i konserwacja maszyn, 71.20.B - pozostałe badania i analizy techniczne, 52.29.C - działalność pozostałych agencji transportowych.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W wyniku Uchwały Rady Miasta z dnia 27 listopada 2013 r. w sprawie zbycia udziałów w spółce „A” przez Prezydenta Miasta, Zarządzenia Prezydenta Miasta z dnia 7 stycznia 2014 r. oraz podpisania umowy zakupu udziałów z dnia 9 stycznia 2014 r., Wnioskodawca został 9 stycznia 2014 r. właścicielem 100% udziałów „A”.

Zarząd Spółki zamierza oddelegować pracowników Spółki do wykonywania nadzoru w spółce zależnej, powierzając im funkcję członków zarządu, zakres obowiązków pracowników oddelegowanych wynikać będzie z zatwierdzonego regulaminu wewnętrznego zarządu spółki zależnej. Oddelegowani pracownicy Wnioskodawcy, jako członkowie zarządu spółki zależnej, będą pełnić w niej funkcję nieodpłatnie. Spółka będzie wypłacać wynagrodzenie oddelegowanym pracownikom z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu w spółce zależnej.

Wnioskodawca na podstawie zawartej w dniu 31.10.2013 r. umowy na dostawę ciepła jest dostawcą ciepła dla „A”. Cena oraz sposób określenia ceny transakcji są ściśle regulowane przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz.U. z 2012 r., poz. 1059 oraz z 2013 r. poz. 984), tj. art. 46 ust. 5 i 6 ustawy oraz przepisami wykonawczymi do ustawy - rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 17 września 2010 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło (Dz.U. z 2010 r. Nr 194, poz. 1291) oraz podlegają zatwierdzeniu przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (URE) na mocy art. 47 ust. 2 Prawa energetycznego. Szacowana wartość świadczonych z tego tytułu usług w roku 2014 może przekroczyć 30.000 euro, przychody i koszty z innych tytułów i umów w roku podatkowym stanowić będą wartość nieprzekraczającą 100.000 euro, która to wartość nie przekracza 20% kapitału zakładowego określonego zgodnie z art. 16 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

W piśmie uzupełniającym z 27 marca 2014 r. (data wpływu 28 marca 2014 r.) Wnioskodawca doprecyzował opisane we wniosku zdarzenia przyszłe w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych o poniższe informacje.

Wnioskodawca i „A” są spółkami prawa handlowego i według Wnioskodawcy stanowią podmioty powiązane w rozumieniu art. 11 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca jest właścicielem 100% udziałów „A”, natomiast właścicielem 100% udziałów Spółki jest Gmina Miejska. Wnioskodawca i „A” są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych oraz czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Wartość transakcji sprzedaży, która nie przekroczy 20% kapitału zakładowego Wnioskodawcy oraz limitu 100.000,00 euro dotyczy:

1. sprzedaży i dostawy mediów przez Wnioskodawcę, tj. energii cieplnej na cele centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej w okresie grzewczym. Roczna wartość transakcji, uzależniona od warunków pogodowych i długości okresu grzewczego, jest szacowana na ok. 250.000,00 zł brutto, z czego ok. 30% przypada na usługę przesyłu i dystrybucji energii cieplnej, natomiast 70% kwoty stanowi sprzedaż wyprodukowanej przez Wnioskującego energii cieplnej. Ceny oraz sposób określenia ceny dostawy, przesyłu i dystrybucji energii cieplnej są ściśle regulowane przepisami prawa, tj. ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne i przepisami wykonawczymi do ustawy oraz podlegają sprawdzeniu i zatwierdzeniu przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Właściwym dla Wnioskodawcy organem sprawdzającym i zatwierdzającym taryfę dla ciepła jest działający z upoważnienia Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki Dyrektor (…);
2. sprzedaży przez Wnioskodawcę usług dotyczących bieżącej eksploatacji urządzeń ciepłowniczych wykonanych na zlecenie odbiorcy ciepła. Ceny transakcji wynikają z cennika stawek i opłat ustalonych przez Wnioskodawcę dla wszystkich odbiorców ciepła. Wartość tych transakcji wobec podmiotu powiązanego może osiągnąć ok. 1 500,00 zł brutto;
3. przekazania przez Wnioskodawcę na cele reklamowe i z tytułu sponsoringu ewentualnych imprez sportowych gadżetów i nagród w łącznej kwocie nieprzekraczającej 10 000,00 zł;
4. zakupu przez Wnioskodawcę dla pracowników Spółki w ramach Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych od spółki zależnej karnetów uprawniających do skorzystania z obiektu sportowego, urządzeń oraz świadczonych w tym obiekcie usług, np. masaży i nauki pływania. Wartość transakcji szacowana jest na 35 000,00 zł brutto. Ceny transakcji wynikają z cennika stawek i opłat ustalonych przez „A” zamieszczonych na stronie internetowej;
5. zakupu przez Wnioskodawcę usługi wynajmu powierzchni reklamowej w obiekcie „A”. Łączna wartość transakcji w roku podatkowym z tego tytułu wyniesie ok. 3 200,00 zł brutto. Ceny transakcji wynikają z cennika spółki zależnej stosowanego wobec innych klientów.

W związku z powyższym, o ile wyłączy się z łącznej kwoty limitu 30 000,00 euro, wartość transakcji dostawy, przesyłu i dystrybucji energii cieplnej, której ceny zatwierdzane są decyzją z up. Prezesa Regulacji Energetyki wówczas wartość usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych nie przekroczy limitu 30 000,00 euro.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych.

1. Czy koszty pracownicze, w tym wynagrodzenia i składki FUS oddelegowanych pracowników Wnioskodawcy do zarządu spółki zależnej stanowić będą koszty uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako koszty poniesione w celu zabezpieczenia źródła przychodów...
2. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do sporządzania i prowadzenia dokumentacji podatkowej wynikającej z art. 9a ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2.

Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 1 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 15 kwietnia 2014 r. nr ILPB3/423-15/14-4/JG.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on zobowiązany do sporządzania i prowadzenia dokumentacji podatkowej wynikającej z art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ze względu na to, iż w roku podatkowym wartość transakcji nie przekroczy 20% kapitału zakładowego Spółki i nie zostanie przekroczony limit 100.000 euro. Ponadto cena oraz sposób określenia ceny transakcji dotyczącej usługi dostawy ciepła są ściśle regulowane przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz.U. z 2012 r., poz. 1059 oraz z 2013 r. poz. 984), tj. art. 46 ust. 5 i 6 ustawy oraz przepisami wykonawczymi do ustawy - rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 17 września 2010 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło (Dz.U. z 2010 r. Nr 194, poz. 1291) oraz podlegają zatwierdzeniu przez Prezesa URE na mocy art. 47 ust. 2 Prawa energetycznego.

W związku z powyższym, nie zachodzi podejrzenie o ustalenie lub narzucenie warunków różniących się od tych, które ustaliłyby niezależne podmioty.

Podobne stanowisko w sprawie sposobu rozpoznania obowiązku sporządzania wymaganej przepisami art. 9a ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dokumentacji podatkowej zawarte jest w interpretacji wiążącej ILPB/423-637/08-2/HS z 24.12.2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu: „(…) Natomiast w przypadku transakcji zakupu usług od firmy „A”, Spółka również jest zobowiązana do zbadania, czy w danym roku podatkowym łączna wartość tych transakcji przekracza 20% kapitału zakładowego Spółki. Jeżeli łączna wartość tych transakcji nie przekroczy 20% kapitału, to limitem zobowiązującym Spółkę do sporządzenia dokumentacji podatkowej obejmującej wskazane transakcje będzie limit określony przepisem art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. 100.000 euro. Jeżeli natomiast łączna wartość przedmiotowych transakcji przekroczy wskazany wskaźnik, to obowiązek dokumentacyjny powstanie już po przekroczeniu równowartości 30.000 euro (art. 9a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Tak samo należy postąpić w przypadku transakcji dotyczących świadczenia usług przez firmę „B” (...)”.

W piśmie z 27 marca 2014 r. Spółka uzupełniła swoje stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 2 i wskazała, że w jej ocenie, nie należy uwzględniać w łącznej kwocie limitu 30 000,00 euro dotyczących wartości usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych w roku podatkowym, która rodziłaby obowiązek sporządzania dokumentacji dla cen transferowych, transakcji, których ceny są regulowane przez taryfę dla ciepła podlegającą regulacji zatwierdzeniu przez urząd państwowy z mocy ustawy i wydanych na jej podstawie aktów normatywnych. W przypadku pozostałych świadczonych bądź zakupionych przez Wnioskodawcę usług ceny wynikają z cenników spółek i stosowane są wobec innych niepowiązanych kapitałowo podmiotów. Biorąc wyłącznie pod uwagę transakcje, dla których stosuje się cenniki zatwierdzane przez spółki, wartość tych transakcji nie przekroczy 30 000,00 euro. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzania dokumentacji dla cen transferowych.

Podobne stanowisko w sprawie sposobu rozpoznania obowiązku sporządzania wymaganej przepisami art. 9a ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dokumentacji podatkowej zawarte jest w interpretacji wiążącej ILPB4/423-325/12-2/DS z 20.12.2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu: „Reasumując, Spółka postępuje prawidłowo nieuwzględniając w łącznej kwocie wymagalnych w roku podatkowym świadczeń, która rodziłaby obowiązek sporządzania dokumentacji dla cen transferowych, transakcji, których ceny są regulowane przez taryfę dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków, taryfę dla ciepła i uchwały Rady Miasta i Gminy, biorąc wyłącznie pod uwagę transakcje, dla których stosuje się cennik Spółki. Jeżeli wartość tych ostatnich świadczeń za rok ubiegły nie przekroczyła 30.000 EUR, Spółka nie była zobowiązana do sporządzania dokumentacji cen transferowych w tym zakresie”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

1. określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko);
2. określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty;
3. metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji;
4. określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot;
5. wskazanie innych czynników - w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji uwzględnione zostały te inne czynniki;
6. określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.
   
   

Powyższy obowiązek, na podstawie art. 9a ust. 2 ww. ustawy, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

1. 100 000 euro - jeżeli wartość transakcji nie przekracza 20% kapitału zakładowego, określonego zgodnie z art. 16 ust. 7, albo
2. 30 000 euro - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo
3. 50 000 euro - w pozostałych przypadkach.
   
   

Przepis art. 9a ust. 3 powołanej ustawy stanowi natomiast, że obowiązek sporządzenia dokumentacji, o którym mowa w ust. 1, obejmuje również transakcję, w związku z którą zapłata należności wynikająca z takiej transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20 000 euro.

W myśl art. 19 ust. 4 ww. ustawy, jeżeli organy podatkowe lub organy kontroli skarbowej określą, na podstawie art. 11, dochód podatnika w wysokości wyższej (stratę w wysokości niższej) niż zadeklarowana przez podatnika w związku z dokonaniem transakcji, o których mowa w art. 9a, a podatnik nie przedstawi tym organom wymaganej przez te przepisy dokumentacji podatkowej - różnicę między dochodem zadeklarowanym przez podatnika a określonym przez te organy opodatkowuje się stawką 50%.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że dokumentacji podlegają szeroko rozumiane transakcje zawierane z podmiotami powiązanymi, tj. zarówno transakcje przychodowe, jak i kosztowe. Ustawa podatkowa jednak nie definiuje jednak pojęcia „transakcja” oraz „wartość transakcji”. Dokonując wykładni językowej, stwierdza się, że przez pojęcie „transakcja” należy rozumieć operację handlową dotyczącą kupna lub sprzedaży towarów lub usług bądź też umowę handlową na kupno lub sprzedaż towarów lub usług (też zawarcie takiej umowy). Z kolei „wartość” to to, ile coś jest warte pod względem materialnym.

Stosownie natomiast do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli:

1. podatnik podatku dochodowego mający siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej „podmiotem krajowym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym za granicą lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
2. osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania albo siedzibę (zarząd) za granicą, zwana dalej „podmiotem zagranicznym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
3. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów

– i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Z kolei art. 11 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że dochody, o których mowa w ust. 1, określa się w drodze oszacowania, stosując następujące metody:

1. porównywalnej ceny niekontrolowanej;
2. ceny odprzedaży;
3. rozsądnej marży („koszt plus”).
   
   

W myśl art. 11 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

1. podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
2. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów.
   
   

W tym miejscu należy wskazać, że art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest przepisem szczególnym i dotyczy podmiotów powiązanych osobowo lub kapitałowo. Pozostawanie w związku kapitałowym lub osobowym nie jest w jakikolwiek sposób sankcjonowane. Znaczenie podatkowe ma natomiast wykorzystywanie powiązań i związków do zmiany poziomu opodatkowania wbrew obowiązkowi ustawowemu.

Celem szczególnej regulacji prawnej art. 11 ww. ustawy jest zabezpieczenie interesów Skarbu Państwa przed takimi działaniami podatników, które polegają na stosowaniu we wzajemnych transakcjach cen odbiegających od rynkowych, po to aby osiągnąć korzystny dla siebie rezultat podatkowy.

O przerzucaniu dochodu można mówić wówczas, gdy wykaże się, że podatnik miał możliwość osiągnięcia dochodu, jakiego należałoby oczekiwać. Oznacza to, że zawarte w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych unormowania chronią interesy fiskalne wierzyciela podatkowego przed erozją podstawy opodatkowania na skutek zawierania przez podmioty pozostające ze sobą w szczególnych związkach transakcji, których ceny odbiegają od wolnorynkowych, tj. odbiegają od cen, jakie ustaliłyby ze sobą podmioty niepowiązane.

Przysługująca organowi podatkowemu na podstawie art. 11 ww. ustawy kompetencja do szacunkowego ustalania dochodów podatnika stanowi odstępstwo od ogólnych zasad dotyczących ustalania podstawy opodatkowania. Jednocześnie szczegółowy sposób i tryb oszacowania przez organy podatkowe dochodów, o których mowa w tej regulacji został podany w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób prawnych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób prawnych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (Dz.U. z 2009 r. Nr 160, poz. 1268; dalej: rozporządzenie), co wynika z treści art. 11 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosowanie uregulowań zawartych w przepisach rozporządzenia ma na celu określenie oraz opodatkowanie dochodów, które mogą być racjonalnie uznane za uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w przypadku podmiotów mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, również dochodów uzyskanych za granicą, jeżeli racjonalnie mogą być przypisane tym podmiotom (§ 1 ust. 3 ww. rozporządzenia).

Na podstawie § 1 ust. 4 omawianego rozporządzenia, przepisów rozporządzenia nie stosuje się w przypadku transakcji, w których cena lub sposób określenia ceny przedmiotu takiej transakcji wynika z ustaw i wydanych na ich podstawie aktów normatywnych.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca i „A” Sp. z o.o. stanowią podmioty powiązane w rozumieniu art. 11 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka - na podstawie umowy zawartej w dniu 31.10.2013 r. - jest dostawcą ciepła dla „A” Sp. z o.o. Cena oraz sposób określenia ceny transakcji są ściśle regulowane przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (art. 46 ust. 5 i 6 ustawy) oraz przepisami wykonawczymi do ustawy - rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 17 września 2010 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło oraz podlegają zatwierdzeniu przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na mocy art. 47 ust. 2 Prawa energetycznego.

Wnioskodawca w piśmie uzupełniającym z 27 marca 2014 r. wskazał, że wartość transakcji:

1. sprzedaży i dostawy mediów przez Spółkę, tj. energii cieplnej na cele centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej w okresie grzewczym,
2. sprzedaży przez Wnioskodawcę usług dotyczących bieżącej eksploatacji urządzeń ciepłowniczych wykonanych na zlecenie odbiorcy ciepła,
3. przekazania przez Wnioskodawcę na cele reklamowe i z tytułu sponsoringu ewentualnych imprez sportowych gadżetów i nagród,
4. zakupu przez Wnioskodawcę dla pracowników Spółki w ramach Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych od spółki zależnej karnetów uprawniających do skorzystania z obiektu sportowego, urządzeń oraz świadczonych w tym obiekcie usług,
5. zakupu przez Wnioskodawcę usługi wynajmu powierzchni reklamowej w obiekcie „A” Sp. z o.o.

– nie przekroczy 20% kapitału zakładowego Wnioskodawcy oraz limitu 100.000,00 euro.

Ponadto w powyższym piśmie stwierdzono, że o ile wyłączy się z łącznej kwoty limitu 30 000,00 euro, wartość transakcji dostawy, przesyłu i dystrybucji energii cieplnej, której ceny zatwierdzane są decyzją z up. Prezesa Regulacji Energetyki wówczas wartość usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych nie przekroczy limitu 30 000,00 euro.

Odnosząc zatem powołane wyżej regulacje prawne do opisanego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że Spółka nie będzie zobowiązana do sporządzania i prowadzenia dokumentacji podatkowej w myśl postanowień art. 9a ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie tut. Organ pragnie zauważyć, że postępowanie w sprawie wydawania interpretacji indywidualnych, z uwagi na przedmiot i charakter wydawanych w jego toku rozstrzygnięć, jest postępowaniem szczególnym, odrębnym, do którego nie mają bezpośredniego zastosowania inne (poza wskazanymi w ustawie) przepisy Ordynacji podatkowej, w szczególności nie jest postępowaniem dowodowym, które może być prowadzone w toku kontroli podatkowej czy postępowania podatkowego lub czynności sprawdzających. Organ wydający interpretację indywidualną nie może więc zbadać w sensie merytorycznym „sprawy podatkowej” wynikającej z przytoczonego we wniosku zdarzenia, lecz jedynie pozytywnie lub negatywnie ocenić, z przytoczeniem przepisów prawa podatkowego, czy stanowisko pytającego zawarte we wniosku odnoszące się do regulacji przepisów prawa podatkowego jest słuszne i znajduje oparcie w okolicznościach przedstawionego zdarzenia. Podany we wniosku opis zdarzenia przyszłego stanowi bowiem jedyną podstawę faktyczną wydanej interpretacji i tym samym, wraz z zadanym pytaniem, wyznacza zakres, w jakich interpretacja będzie mogła wywołać określone w ustawie skutki prawne. Z tego też względu niniejsza interpretacja odnosi się ściśle do zagadnienia związanego z obowiązkiem sporządzania dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i wskazania elementów faktycznych, które są istotne dla tej kwestii.

Ustosunkowując się natomiast do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych wydanych przez organy podatkowe stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami stanowiącymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ pragnie nadmienić, że Wnioskodawca w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego (str. 3/6 druku ORD-IN - część G) wskazał, iż: „(…) przychody i koszty z innych tytułów i umów w roku podatkowym stanowić będą wartość nieprzekraczającą 100.000 euro, która to wartość nie przekracza 20% kapitału zakładowego określonego zgodnie z art. 16 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług”, podczas gdy powinno być: „(…) przychody i koszty z innych tytułów i umów w roku podatkowym stanowić będą wartość nieprzekraczającą 100.000 euro, która to wartość nie przekracza 20% kapitału zakładowego określonego zgodnie z art. 16 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”. Organ uznał powołaną przez Wnioskodawcę podstawę prawną za omyłkę pisarską, pozostającą bez wpływu na ocenę istoty jego stanowiska.

Ponadto informuje się, że w zakresie podatku od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.