INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17.04.2012 r. (data wpływu 20.04.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego udostępnienia członkom Spółki środków do produkcji rolnej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych środków do produkcji rolnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.04.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego udostępnienia członkom Spółki środków do produkcji rolnej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych środków do produkcji rolnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

J Grupa Producentów Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: J lub Spółka) jest grupą producentów rolnych zrzeszającą producentów owoców i warzyw. Spółka prowadzi działalność rolniczą w zakresie produkcji pomidorów szklarniowych. Celem J jest działalność na rzecz członków (dalej: członkowie Grupy Producentów), którymi mogą być wyłącznie rolnicy - osoby fizyczne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby prawne prowadzące gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym lub prowadzące działalność rolniczą w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej.

Na mocy decyzji z dnia 28 stycznia 2009 r. wydanej przez Marszałka Województwa , J uzyskał wstępne uznanie za grupę producentów owoców i warzyw oraz zatwierdzenie planu dochodzenia do uznania tej grupy za organizację producentów owoców i warzyw, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu, rynku suszu paszowego oraz rynków lnu i konopi uprawianych na włókno (Dz. U. 2008 r., Nr 11, Poz. 70 ze zm.). J posiada także świadectwo potwierdzające rejestrację podmiotu w Agencji Rynku Rolnego.

W ramach funkcjonowania J, właściciele gospodarstw rolnych i jednocześnie wspólnicy Spółki (członkowie Grupy Producentów), produkują w swoich gospodarstwach pomidory szklarniowe oraz gruntowe. Zobowiązani są przy tym do utrzymania jednolitej technologii i jakości oraz do przestrzegania wielkości dostaw. Spółka natomiast dokonuje sprzedaży dostarczanych warzyw osobom trzecim - odbiorcom i przetwórcom.

Spółka dokonuje także zakupu maszyn i urządzeń niezbędnych do produkcji pomidorów, takich jak: wózki do zbioru pomidorów (ręczne i elektryczne), skrzynki do zbioru oraz plastikowe europalety. Zakup maszyn i sprzętu ma ścisły związek z działalnością prowadzoną przez J i został przyjęty na poczet środków trwałych i rozpoczęto ich amortyzację.

Środki trwałe zakupione przez J umożliwiają optymalizację procesu sprzedaży produkowanych pomidorów. Natomiast z uwagi na wspomnianą powyżej specyfikę i cel działalności grupy producentów rolnych, J udostępnia nieodpłatnie członkom Grupy Producentów zakupiony sprzęt (wózki, skrzynki i palety). Sprzęt wykorzystywany jest przez członków wyłącznie w celach produkcji pomidorów w ramach J (sprzęt ten nie jest wykorzystywany przez członków w innych celach). Podstawą na jakiej sprzęt jest wykorzystywany przez członków Grupy Producentów są zawierane na czas określony „umowy udostępnienia” zawierane odrębnie na każdy rodzaj sprzętu, tj. odrębnie umowa udostępnienia na wózki do zbioru pomidorów, odrębnie umowa na skrzynki i odrębnie umowa na europalety (dalej: umowa udostępnienia).

Zgodnie z przykładową umową udostępnienia (umowa udostępnienia z dnia 1 marca 2011 r. na udostępnienie plastikowych europalet), „udostępniający” (J) oddaje do używania i pobierania pożytków określoną ilość europalet, a „biorący” (jeden z członków Grupy Producentów), przyjmuje je w używanie. Zgodnie z zapisami w umowie „udostępniający” (J) oświadcza, że jednym z celów J jest zapewnienie członkom grupy środków technicznych umożliwiających zbiór, magazynowanie, pakowanie i wprowadzanie do obrotu wyprodukowanych przez nich warzyw (art. 125b ust. 1 lit e. Rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) (Dz. U. 299 z 16.11.2007 r. str. 1 z późn. zmianami)). Umowa udostępnienia została zawarta na czas określony, do 30 listopada 2011 r. Po zakończeniu umowy sprzęt jest zwracany J. Zgodnie z postanowieniami umowy, w przypadku uszkodzenia lub utraty europalet „biorący” ponosi koszty naprawy oraz wszelkie inne koszty związane z używaniem palet. Ponadto „biorący” nie może oddać palet w używanie osobie trzeciej bez zgody „udostępniającego”. Analogiczne umowy zawierane są na pozostały sprzęt, tj. wózki do zbioru oraz skrzynki do zbioru. J zawiera umowy udostępnienia (zgodnie z powyższym schematem) z każdym z członków Grupy Producentów co roku (tj. umowy takie były zawierane również w latach przed 2011 r.), co jest podyktowane sezonowością zbioru pomidorów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowym jest stanowisko Wnioskodawcy, iż czynność nieodpłatnego udostępnienia członkom Spółki na podstawie „umowy udostępnienia” zakupionych przez tę Spółkę środków do produkcji rolnej (takich jak: wózki, skrzynki i palety), które pozostają jej własnością, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...
2. Czy prawidłowym jest stanowisko Spółki, iż od zakupu środków do produkcji rolnej (takich jak: wózki, skrzynki i palety), które następnie są udostępniane nieodpłatnie członkom Spółki przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jeżeli udostępnienie tych towarów ma związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością opodatkowaną, polegającą na sprzedaży owoców i warzyw nabytych od członków Spółki...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne „przekazanie” członkom Grupy Producentów na podstawie umów udostępnienia zakupionych przez tę Spółkę środków do produkcji rolnej (takich jak: wózki, skrzynki i palety), które pozostają jej własnością nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czynność taka bowiem nie stanowi na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług ani dostawy towarów ani świadczenia usług.

Aby uzasadnić stanowisko Wnioskodawcy w tej sprawie, koniecznym jest dokonanie szczegółowej analizy przepisów art. 7 i 8 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej - ustawa o VAT). Istotnym dla tego zagadnienia jest bowiem przesądzenie, czy w przypadku nieodpłatnego udostępnienia na podstawie umów członkom Grupy Producentów zakupionych przez tę Spółkę, czynność ta jest objęta zakresem ustawy o VAT czy też nie.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy (czyli odpłatną dostawę towarów) rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei przepis art. 7 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt l, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny
   - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
   
   

Z treści powołanych powyżej przepisów jednoznacznie wynika, że za dostawę towarów uznaje się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Definicja ta wskazuje, iż istotny jest przede wszystkim ekonomiczny, a nie prawny aspekt transakcji, bowiem dla uznania danej transakcji na gruncie przepisów o VAT za dostawę towaru nie musi nastąpić przeniesienie własności towarów w rozumieniu prawa cywilnego. Jak zgodnie podkreśla się w piśmiennictwie (m. in. zob. T. Michalik „VAT 2009 Komentarz”, CH. Beck 2009, str. 106), spośród czynności „przeniesienia prawa rozporządzenia towarami jak właściciel” można wymienić takie czynności jak: sprzedaż, zamianę oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu, tj. nie tylko uprawnienia do korzystania z nabytych towarów, ale i obciążenia oraz wyzbycia się własności.

Z dostawą towarów, zdefiniowaną w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zrównane zostało nieodpłatne przekazanie towarów, jeśli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub części przy nabyciu tych towarów, ale tylko wówczas, gdy jest ono dokonywane na cele osobiste podatnika, jego pracowników, wspólników, udziałowców etc., a także wszelkiego rodzaju przekazania towarów bez wynagrodzenia, w tym darowizny. Istotnym dla prawidłowej wykładni tego przepisu jest prawidłowe rozumienie pojęcia „przekazanie” lub „zużycie”.

Bez wątpienia, w kontekście części wstępnej przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, pojęcia te należy rozumieć jako takie przekazanie towaru (lub zużycie towaru), które prowadzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarem jak właściciel w sposób definitywny. W sensie ekonomicznym można by stwierdzić, iż chodzi tutaj o definitywne wyzbycie się towaru przez podatnika, w wyniku którego to wyzbycia nabywca dysponuje towarem jak właściciel, a przekazujący nie może żądać jego zwrotu. Tę konkluzję uzasadnia także cel wprowadzenia tej regulacji do systemu VAT. Ustawodawca unijny, a następnie krajowy ustawodawca, obejmując opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług również przypadki nieodpłatnego przekazania towarów miał na uwadze jedną z podstawowych zasad systemu VAT - tj. zasadę opodatkowania konsumpcji. Jak podkreśla się w piśmiennictwie (zob. J. Martini „Dyrektywa VAT 2006/112/WE”, Unimex 2009, str. 145) gdyby nieodpłatne przekazanie towarów (w sytuacji, gdy podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego) nie podlegało opodatkowaniu VAT, wówczas doszłoby do sytuacji, że pozostawałaby nieopodatkowana konsumpcja, a zatem żaden z podmiotów nie poniósłby ciężaru VAT. To potwierdza, iż przepisem art. 7 ust. 2 ustawy o VAT objęte są tylko takie przypadki, w których dochodzi do definitywnego przekazania towaru zarówno na cele osobiste podatnika, pracowników ale także wszystkie inne przekazania towarów. Jak przedstawiono w stanie faktycznym sprawy, w przypadku nieodpłatnego udostępnienia przez Spółkę zakupionych towarów (takich jak: wózki, skrzynki i palety) członkom Grupy Producentów nie dochodzi do definitywnego wyzbycia się tych towarów. W dalszym ciągu są one bowiem własnością Spółki, stanowią jej środki trwałe, to Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych oraz ponosi koszty eksploatacji. Ponadto, umowa udostępnienia zawierana jest na czas określony (po zakończeniu umowy środki te są zwracane Spółce i przechowywane są na powierzchniach będących własnością Spółki), a także przewiduje, iż w sytuacji używania przedmiotu w sposób sprzeczny z umową lub przeznaczeniem, członek Grupy Producentów jest obowiązany do natychmiastowego zwrotu przedmiotu umowy.

W tak przedstawionym stanie faktycznym, zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji nieodpłatnego udostępniania środków trwałych członkom Grupy Producentów nie dochodzi do dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, gdyż towary te pozostają w dalszym ciągu własnością Spółki. Tym samym, przepis art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania, także wówczas, gdy Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w wydawanych przez Ministra Finansów interpretacjach.

W interpretacji indywidualnej z 16 listopada 2010 r., nr ITPP1/443-806/10/AT, Minister Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy na zadane przez grupę producencką pytanie, czy przekazanie kombajnu członkowi tej grupy podlega opodatkowaniu VAT stwierdził, że „…Jeżeli zatem Spółka, przekaże nieodpłatnie członkom grupy producentów rolnych do użytkowania środki produkcji w postaci kombajnu, bądź innych środków trwałych, w sytuacji gdy stanowią one własność Spółki, to czynność ta nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku natomiast gdy, przekazanie przedmiotowych środków produkcji wiązałoby się z przeniesieniem prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, to czynność ta podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach ogólnych na podstawie wyżej wskazanych przepisów...” Analogiczne stanowisko zawarł także Minister Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 18 grudnia 2007 r., nr ITPP1/443-408/07/KM stwierdzając, że „…Przekazując z kolei niezbędne do realizacji procesu produkcyjnego maszyny i urządzenia oraz nakłady inwestycyjne w środki trwałe członków grupy w postaci wydatków na budowę tuneli foliowych lub obiektów szklarniowych, w sytuacji gdy stanowią one własność Spółki, to czynność ta również nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług…”

Jeśli wydanie towarów przez Spółkę członkowi Grupy Producentów nie stanowi dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT (co zostało powyżej udowodnione), to należy dokonać analizy, czy czynność ta nie stanowi świadczenia usługi.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Za odpłatne świadczenie usług, zgodnie z definicją w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r., uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

W ocenie Wnioskodawcy, żadna z wyżej wskazanych sytuacji w opisanym stanie faktycznym nie ma miejsca, a w konsekwencji nie znajdzie również zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Jak wynika z treści przytoczonego przepisu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje on swoim zakresem dwa rodzaje czynności, które uznawane są przez ustawodawcę za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT. Po pierwsze, podlega opodatkowaniu użycie towarów „firmowych” na cele prywatne bądź każde inne, niezwiązane z prowadzoną działalnością. Po drugie, podlegają opodatkowaniu VAT wszelkie nieodpłatne świadczenia usług do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza.

Pierwszym przypadkiem nieodpłatnego świadczenia usług jest wykorzystanie (użycie) towarów stanowiących część przedsiębiorstwa i nabytych z prawem do odliczenia, do celów innych niż działalność gospodarcza. Tymi innymi celami będą przede wszystkim cele prywatne podatnika - osoby fizycznej ale także cele jego pracowników, byłych pracowników etc. W przypadku Spółki taka sytuacja nie ma miejsca.

Spółka, działając jako grupa producentów rolnych, przekazuje nieodpłatnie środki trwałe (na podstawie umowy „udostępnienia”) członkom Grupy Producentów do wspólnego użytkowania celem wyprodukowania produktów lepszych jakościowo, dostosowanych do potrzeb rynku. Członkowie Grupy Producentów będący jednocześnie udziałowcami Spółki, na postawie umowy Spółki, zobowiązani są do sprzedaży tych produktów do Spółki (jako grupy producenckiej), która następnie dokonuje sprzedaży tych produktów do zewnętrznych kontrahentów.

W tej sytuacji należy uznać, iż używanie przez członków Grupy Producentów środków trwałych należących do grupy producenckiej, którą jest Wnioskodawca, nie jest używaniem tych towarów na potrzeby osobiste (prywatne) tych członków lecz ma ścisły związek z działalnością Spółki. Bez członków Grupy Producentów i produkowanych przez nich pomidorów Wnioskodawca nie może w ogóle istnieć i prowadzić działalności jako grupa producencka; to bowiem członkowie są „producentami” (wytwórcami) towarów, które są następnie sprzedawane przez Spółkę. Przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT odnosi się natomiast do takich sytuacji, gdy towar (należący do podatnika) jest używany przez tego podatnika jak i osoby trzecie do jego (lub ich) własnych potrzeb, nie mających związku z prowadzoną działalnością. W przypadku funkcjonowania grup producentów rolnych taka sytuacja nie ma miejsca. Nie można bowiem uznać, iż używanie przez członków Grupy Producentów przekazanych im nieodpłatnie do używania towarów (np. wózków, skrzyń i palet) nie ma związku z działalnością Spółki, zarejestrowanej jako podatnik VAT czynny i dokonującej sprzedaży towarów nabytych od członków grupy producenckiej. W takiej sytuacji, zdaniem Wnioskodawcy, używanie przez członków Grupy Producentów środków trwałych należących do Spółki, nie stanowi również świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, gdyż używanie tych towarów ma ścisły związek z działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, polegającą na sprzedaży owoców i warzyw nabytych od członków, co tym samym wypełnia zobowiązania Spółki wobec członków Grupy Producentów i stanowi realizację podstawowego celu utworzenia tej Spółki. Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie członkom Grupy producentów środków trwałych (pozostających w dalszym ciągu własnością tej Spółki), które są niezbędne do wykonywania produkcji rolnej przez tych członków nie stanowi także świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT. Jak wynika z literalnego brzmienia art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, nieodpłatne świadczenie usług podlegające VAT to takie nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeśli dokonywane jest do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Oznacza to, że podlega opodatkowaniu tylko takie świadczenie usług, które następuje na cele inne niż działalność gospodarcza, co należy rozumieć jako sytuację, w której wykonywanie tych usług nie jest konieczne dla celów prowadzonej działalności i świadczone usługi te nie są także pożądanym uzupełnieniem działalności podatnika (czyli bez wykonywania tych usług działalność podatnika mogłaby być prowadzona co najmniej w takim samym zakresie). Stanowisko to znajduje potwierdzenie w wydawanych przez ministra Finansów interpretacjach indywidualnych. Jak wyjaśnił Minister Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (interpretacja indywidualna z 3 stycznia 2012 r., w IPPP2-443-1113/11-4/AK) „udostępnianie członkom grupy nabywanych przez Spółkę środków trwałych należy uznać za nieodpłatne świadczenie usług, które związane jest z działalnością Spółki i w związku z tym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”. Należy nadmienić, iż pytanie podatnika dotyczyło udostępniania maszyn i urządzeń do zbioru owoców członkom grupy producenckiej. Analogiczne stanowisko wyrażane jest w orzecznictwie sądowym. Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 23 kwietnia 2008 r., sygn. akt I FSK 1788/07 „…przy ustalaniu, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przedmiotu opodatkowania świadczenia usług o złożonym charakterze jakie stanowią umowy kooperacyjne należy uwzględniać podstawowy cel wynikający z takich porozumień gospodarczych, a nie dokonywać wyodrębniania poszczególnych czynności służących realizacji tego celu dla potrzeb podatkowych w sposób oderwany od ich sensu gospodarczego. W związku z tym nie można traktować nieodpłatnego, czasowego udostępniania maszyn i urządzeń kontrahentom, służących im jedynie do wykonania działalności zleconej przez Spółkę, jako niezależnego świadczenia usługi, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów usług. Tego rodzaju czynności o charakterze technicznym, pomocniczym nie mają samodzielnej racji bytu bez realizacji usługi produkcji czy montażu, do których wykonania są niezbędne. Z tego względu nie mogą być traktowane jako odrębne świadczenie usług i stanowić odrębnego przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług...” Reasumując, opodatkowaniu VAT na mocy art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT będą podlegały te nieodpłatne świadczenia, których celem nie będzie działalność gospodarcza podatnika (w analizowanym przypadku - Spółki). Zaprezentowane stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych przez organy podatkowe interpretacjach. Jak zauważył Minister Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 16 listopada 2010 r., nr ITPP1/443-806/10/AT „... czynność przekazania przez Spółkę niektórych z zakupionych środków trwałych, bez operatora, do wykorzystywania przez członków grupy celem nieodpłatnego użytkowania w gospodarstwach członków, nie stanowi świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. l i ust. 2 ustawy...”.

Stanowisko wyrażane przez Spółkę jest również zgodne z wykładnią dokonaną przez Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi który w interpretacji indywidualnej z 10 sierpnia 2011 nr IPTPP1/443 139/11-4/MW stwierdził: „Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust 2 pkt 2 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Bez wątpienia czynności wykonywane przez Spółkę na rzecz członków Grupy Producentów (tj. nieodpłatne udostępnianie środków trwałych na podstawie umowy udostępnienia) wpisują się w cel prowadzonej działalności gospodarczej, co - nawiązując do przywołanego powyżej stanowiska organu podatkowego - oznacza że przesłanka uznania tych nieodpłatnych czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT nie zostaje spełniona. Tym samym należy uznać, iż w przedstawionym stanie faktycznym nie znajduje zastosowania także norma wskazana w art. 8 ust 2 pkt 2 ustawy o VAT. Na marginesie Wnioskodawca zauważa iż nawet gdyby członek Grupy Producentów odniósł jakąś osobistą korzyść z nieodpłatnego udostępnienia mu urządzeń do produkcji rolnej (chociażby w ten sposób, ze nie będzie on zobowiązany do zakupu tych urządzeń za własne środki finansowe) to i tak celem nadrzędnym tych działań jest dobro Spółki i cel w jakim została ona utworzona. Benefit członka Grupy Producentów (jeśli w ogóle wystąpi) jest zatem uboczny w stosunku do globalnej korzyści Wnioskodawcy jakim jest rozwój i efektywność jego działalności oraz jest konieczna i niezbędna do realizacji zadań dla których Spółka (jako grupa producentów rolnych) została utworzona. Z tego względu nie może to przesądzać o obowiązku opodatkowania podatkiem VAT tych czynności dokonywanych na rzecz członków grupy Producentów. Analogicznie wypowiedział się Minister Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 27 marca 2012 r. nr IPPP2/443-1422/11-3/JW.

Potwierdzenie tej tezy odnaleźć można m. in. w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej TSUE) z dnia 16 października 1997 r. w sprawie C-258/95 Julius Fillibeck Sohne Co KG. W orzeczeniu tym TSUE wskazał, że gdy korzyść osobista ma drugorzędne znaczenie w porównaniu do korzyści przedsiębiorcy to należy zrezygnować z opodatkowania takiej czynności.

Mając powyższe na uwadze Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego w niniejszym wniosku iż czynność „nieodpłatnego przekazania” członkom Grupy Producentów na podstawie umowy użyczenia zakupionych przez tę Spółkę środków do produkcji rolnej (takich jak wózki, skrzynki i palety) które pozostają jej własnością i przy nabyciu których miała prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zarówno na podstawie art. 7 ust 2 jak i na podstawie art. 8 ust 2 ustawy o VAT.

Ad 2

Zgodnie z art. 86 ust 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust 4, art. 120 ust 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Oznacza to że przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego w niniejszym wniosku, Spółka działająca jako grupa producentów rolnych zakupiła środki trwałe (takie jak wózki, skrzynki i palety), które następnie na podstawie umowy udostępnienia przekazuje na określony czas do używania swoim członkom do używania, celem umożliwienia produkcji pomidorów. Jak wynika z zawieranych umów kontraktacyjnych, członkowie zobowiązani są do sprzedaży wyprodukowanych przez nich warzyw do Spółki jako grupy producentów rolnych, która następnie dokonuje opodatkowanej sprzedaży tych towarów do zewnętrznych kontrahentów. W opisie stanu faktycznego szczegółowo opisano zasady używania tych środków przez członków Grupy Producentów a także wskazano iż te środki trwałe, pomimo że są udostępniane nieodpłatnie członkom Grupy Producentów pozostaną w dalszym ciągu własnością Wnioskodawcy.

Trzeba przypomnieć że celem powołania Spółki było m. in. dostosowanie produkcji rolnej do warunków rynkowych, poprawa efektywności gospodarowania, planowanie produkcji uwzględniającej jakość i ilość, organizowanie sprzedaży produktów rolnych. Zadaniem Spółki jest koordynowanie zbytu warzyw, przy zapewnieniu najwyższej ceny możliwej do uzyskania.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu opisanych w stanie faktycznym środków trwałych, bowiem zakupy towarów takich jak: wózki, skrzynki i palety dotyczą - jak wynika z wniosku - działalności opodatkowanej Spółki, polegającej na sprzedaży owoców i warzyw nabytych od członków Grupy Producentów. Stanowisko przedstawione przez Spółkę znajduje potwierdzenie w wydawanych przez Ministra Finansów interpretacjach a jako przykład można wskazać interpretację z 27 marca 2012 r., nr IPPP2/443-1422/11-3/JW, w której organ podatkowy przyznał rację podatnikowi (też grupie producenckiej), że w sytuacji udostępnienia maszyn i urządzeń członkom grupy, ma ona prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie takich maszyn i urządzeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.