INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13 grudnia 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 16 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie m.in. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z przystosowaniem i funkcjonowaniem miejsca pracy pracownika będącego jednocześnie członkiem Rady Nadzorczej Spółki (pytanie wymienione we wniosku jako 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2011r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie m.in. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z przystosowaniem i funkcjonowaniem miejsca pracy pracownika będącego jednocześnie członkiem Rady Nadzorczej Spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 17 listopada 2011 r. została podpisana umowa na podstawie której Skarb Państwa sprzedał swoje udziały (85%) na rzecz prywatnego podmiotu. Pozostało do dyspozycji 15% udziałów nieodpłatnie udostępnionych pracownikom określonych w odrębnych przepisach. Sprawa dotyczy art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie którego nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych oraz organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji. Właściciel Spółki wybrał pracownika, który miejsce stałego zamieszkania ma poza UE jako członka Rady Nadzorczej, jednocześnie osoba ta zostanie przyjęta do pracy w Spółce na umowę o pracę (na czas określony) na warunkach nie wykluczających zasiadanie tego pracownika w Radzie Nadzorczej w rozumieniu postanowień Kodeksu Spółek Handlowych. Spółka ponosić będzie wydatki związane z utworzeniem stanowiska pracy dla tej osoby wraz z funkcją jaką będzie miała w Radzie Nadzorczej a także na funkcjonowanie Rady Nadzorczej jako organu tj. wydatki na zakup sprzętu biurowego (np. komputer, drukarka, biurko, telefon itp), wydatki na opłaty za połączenia telefoniczne, zakup prasy, doradztwo prawne, tłumaczenie dokumentów, wydatki z tytułu zakupu kawy, herbaty, słodyczy serwowanych podczas posiedzeń Rady Nadzorczej, artykuły biurowe. Spółka uważa, że powyższe koszty może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, gdyż będą związane z funkcjonowaniem Rady Nadzorczej do których nie ma zastosowania wyłączenie z kosztów na podstawie ww. przepisu.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszty związane z funkcjonowaniem miejsca pracy osoby zatrudnionej w Spółce oraz będącej członkiem Rady Nadzorczej stanowiły koszt uzyskania przychodu... (pytanie wymienione we wniosku jako 2)

Zdaniem Spółki, koszty związane z przystosowaniem i funkcjonowaniem stanowiska pracy dla osoby zatrudnionej na etat i jednocześnie będącej członkiem Rady Nadzorczej stanowią koszt uzyskania przychodu, ponieważ koszty te nie są kosztami osobowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. dalej „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. W myśl tego przepisu, wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie, zachowanie lub zabezpieczenie tego przychodu). W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
5. został właściwie udokumentowany,
6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru. Pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

Natomiast jak wynika z art. 16 ust. 1 pkt 38a updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Powyższy przepis dotyczy wydatków o charakterze osobowym, które stanowią przysporzenia osób będących członkami organów spółki wskazanych w tym przepisie, a zatem nie znajdzie zastosowania w niniejszej sprawie.

Odnosząc się do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z przystosowaniem i funkcjonowaniem stanowiska pracy pracownika będącego jednocześnie członkiem Rady Nadzorczej Spółki zauważyć również należy, iż składnik majątku, jeżeli spełnia kryteria z art. 16a updop, powinien zostać zaliczony do środków trwałych. Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a – 16m, z uwzględnieniem art. 16 (art. 15 ust. 6 updop).

W myśl art. 16d ust. 1 updop podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 16a i 16b (tj. środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych), których wartość początkowa określona zgodnie z art. 16g nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. Ponadto, jak stanowi art. 16f ust. 3 zdanie drugie updop, w przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym. Natomiast wydatki związane z przystosowaniem i funkcjonowaniem stanowiska pracy nie zaliczone do środków trwałych, zgodnie z art. 15 ust. 1 updop stanowią koszty uzyskania przychodów bieżącej działalności Spółki, ponieważ mają one pośredni związek z uzyskanym przychodem.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka wybrała pracownika, który ma miejsce stałego zamieszkania poza UE jako członka Rady Nadzorczej, jednocześnie osoba ta zostanie przyjęta do pracy w Spółce na podstawie umowy o pracę (na czas określony) na warunkach nie wykluczających zasiadanie tego pracownika w Radzie Nadzorczej. Spółka ponosić będzie wydatki związane z utworzeniem stanowiska pracy dla tej osoby wraz z funkcją jaką będzie miała w Radzie Nadzorczej.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, iż wydatki związane z przystosowaniem i funkcjonowaniem stanowiska pracy pracownika będącego jednocześnie członkiem Rady Nadzorczej Spółki, nie zaliczone do środków trwałych, spełniają kryterium określone w art. 15 ust. 1 updop, a zatem, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Natomiast wydatki na nabycie środków trwałych, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 6 updop poprzez odpisy amortyzacyjne.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy podatkowe i przedstawiony we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż stanowisko Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z wynajmem i utrzymaniem mieszkania dla pracownika Spółki będącego jednocześnie członkiem Rady Nadzorczej Spółki wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.