Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-1203/13-2/BH
z 7 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2013 r. (data wpływu 8 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy lokali mieszkalnych i niemieszkalnych jest:

• prawidłowe - w zakresie pytania nr 1, nr 2, nr 3 i nr 5
  

• nieprawidłowe - w zakresie pytania nr 4
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy lokali mieszkalnych i niemieszkalnych.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne i zdarzenie przyszłe:

Spółka zajmuje się działalnością deweloperską polegającą na budowie osiedla mieszkaniowego wraz z infrastrukturą towarzyszącą. Projekt obejmuje wykonanie 18 budynków mieszkalnych wraz z obiektami małej architektury (plac zabaw, śmietniki), parkingu naziemnego, dróg wewnętrznych oraz zagospodarowanie terenu na podstawie uzyskanych pozwoleń na budowę. Budynki, z uwagi na przeważającą powierzchnię spełniającą funkcje mieszkalne zostały (lub będą) zakwalifikowane do grupy 112 według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB). W każdym budynku znajdują się lokale mieszkalne o powierzchni użytkowej mniejszej niż 150m², komórki lokatorskie oraz lokal niemieszkalny - garaż.

Spółka uzyskała pozwolenie na użytkowanie dwóch budynków, części parkingu oraz części drogi wewnętrznej i prowadzi sprzedaż lokali mieszkalnych i niemieszkalnych oraz budowli (umowy przeniesienia).

Aktualnie w budowie znajdują się kolejne dwa budynki, których notarialna sprzedaż przewidziana jest od lipca-sierpnia 2014 r. oraz od września-października 2014 r. Pozostałe budynki będą realizowane systematycznie w kolejnych okresach.

Z uwagi na to, że stan faktyczny każdego z budynków wybudowanych, w budowie oraz planowanych jest (lub będzie) inny, konieczne jest przedstawienie go odrębnie dla każdego rodzaju sytuacji.

STAN FAKTYCZNY NR 1 - zdarzenie zaistniałe

W 2012 r. Spółka uzyskała pozwolenie na użytkowanie dla budynku mieszkalnego oznaczonego w dokumentacji projektowej numerem 207. Przed sprzedażą pierwszego lokalu, w ramach budynku została wyodrębniona własność lokalu niemieszkalnego - garażu, dla którego spółka wystąpiła z wnioskiem o urządzenie odrębnej księgi wieczystej. Dodatkowo w części powierzchni użytkowej garażu znajdują się pomieszczenia gospodarcze oznaczone literami A,B,C,D przeznaczone na kotłownię, hydrofornię i inne pomieszczenia techniczne lub gospodarcze. W budynku znajdują się również komórki lokatorskie, które spełniają definicję lokali samodzielnych w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 24.06.1994 r. o własności lokali i w wypisie z kartoteki lokalu zostały oznaczone jako lokale niemieszkalne niestanowiące odrębnych nieruchomości. Spółka sprzedając poszczególne lokale stosowała następujące stawki:

1. 8% - dla lokali mieszkalnych łącznie z udziałami w gruncie i częściach wspólnych budynku bez wykazywania ceny sprzedaży dla gruntu i części wspólnych budynków;
2. 23% - dla komórek lokatorskich oznaczonych jako lokale niemieszkalne z określeniem ceny sprzedaży. Dodatkowo w umowach przeniesienia Spółka ustanawiała odrębną własność lokalu (komórki) a kupujący wnioskowali o urządzenie dla niego księgi wieczystej. Komórki mogą być przedmiotem samodzielnej transakcji;
3. 23% - dla udziałów w lokalu niemieszkalnym - garażu a dotyczącym wyłącznie pomieszczeń A,B,C,D, które służą obsłudze technicznej i gospodarczej lokali mieszkalnych, a są częścią powierzchni użytkowej lokalu niemieszkalnego - garażu (inna niż budynek księga wieczysta). Powyższe udziały zbywano łącznie z każdym lokalem mieszkalnym, ale cena udziału była oddzielnie ustalona;
4. 23% - dla udziałów w wyodrębnionym lokalu niemieszkalnym - garażu a dotyczącym prawa do wyłącznego korzystania z określonych boksów garażowych. Cena za udział była wpisana w umowie przeniesienia własności.
   
   

STAN FAKTYCZNY NR 2 - zdarzenie zaistniałe

W 2013 r. Spółka uzyskała pozwolenie na użytkowanie dla budynku mieszkalnego oznaczonego w dokumentacji projektowej numerem 208. Przed sprzedażą pierwszego lokalu, w ramach budynku została wyodrębniona własność lokalu niemieszkalnego - garażu, dla którego Spółka wystąpiła z wnioskiem o urządzenie księgi wieczystej. Dodatkowo w części powierzchni użytkowej garażu znajdują się pomieszczenia gospodarcze oznaczone literami A,B,C,D,E przeznaczone na kotłownię, pomieszczenia techniczne oraz na dwie komórki lokatorskie. W budynku znajdują się również inne komórki lokatorskie, które nie spełniają definicji lokali samodzielnych w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 24.06.1 994r. o własności lokali i w wypisie z kartoteki budynku uznane zostały jako pomieszczenia przynależne do lokali mieszkalnych. Dodatkowo na działce, na którym posadowiony został budynek (ta sama księga wieczysta) wygospodarowano trzy miejsca parkingowe naziemne. W umowie sprzedaży ustalono sposób korzystania z nieruchomości wspólnej, w ten sposób, że każdoczesny właściciel konkretnego lokalu mieszkalnego na zasadzie wyłączności będzie korzystać z ściśle określonego oznakowanego naziemnego miejsca parkingowego. Powyższe parkingi nie mogą być przedmiotem odrębnej od lokalu mieszkalnego transakcji.

Spółka sprzedając poszczególne lokale stosowała następujące stawki:

1. 8% - dla lokali mieszkalnych wraz z pomieszczeniami przynależnymi (komórkami położonymi w części wspólnej budynku) łącznie z udziałami w gruncie i częściach wspólnych budynku bez wyodrębniania ceny sprzedaży dla komórek, gruntu i części wspólnych budynków,
2. 23% - dla udziałów w lokalu niemieszkalnym - garażu a dotyczącym pomieszczeń D,E, które dotyczą komórek lokatorskich, a są częścią powierzchni użytkowej wyodrębnionego lokalu niemieszkalnego - garażu (odrębna księga wieczysta). Cena udziału była wskazana w umowie przeniesienia własności.
   
3. 23% - dla udziałów w lokalu niemieszkalnym - garażu a dotyczącym wyłącznie pomieszczeń A,B,C, które służą obsłudze technicznej lokali mieszkalnych, a są częścią powierzchni użytkowej wyodrębnionego lokalu niemieszkalnego- garażu (inna niż budynek księga wieczysta). Powyższe udziały zbywano łącznie z każdym lokalem mieszkalnym za dodatkową cenę ryczałtową,
4. 23% - dla udziałów w wyodrębnionym lokalu niemieszkalnym - garażu a dotyczącym prawa do wyłącznego korzystania z określonych boksów garażowych. Cena za udział była ustalona w umowie przeniesienia,
5. 23% - dla udziału w nieruchomości wspólnej, w ramach którego przyznane zostało prawo do wyłącznego korzystania z naziemnych miejsc parkingowych przez każdoczesnego posiadacza konkretnego lokalu mieszkalnego. Wartość udziału została wskazana w umowie notarialnej.
   
   

Identyczny stan prawny będzie dotyczył budynku oznaczonego w dokumentacji projektowej jako budynek 209, który aktualnie jest w fazie budowy a sprzedaż (umowy przeniesienia) planowana jest od lipca-sierpnia 2014 r. Dla sprzedaży lokali w tym budynku Spółka zamierza stosować identyczne stawki VAT jak dla budynku 208.

STAN FAKTYCZNY NR 3 - zdarzenie przyszłe

Kolejny budynek oznaczony w dokumentacji projektowej numerem 204 oraz każdy następny wybudowany w przyszłości będzie się składał z lokali mieszkalnych wraz pomieszczeniami przynależnymi (komórki) oraz z udziałem w gruncie i częściach wspólnych budynku wraz z określeniem bezterminowego prawa do korzystania z poszczególnych miejsc postojowych w podziemnej hali garażowej. Definicję lokalu samodzielnego w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 24.06.1994 r. o własności lokali spełniać będą wyłącznie lokale mieszkalne. Budynek będzie posiadał jedną księgę wieczystą i dla żadnego pomieszczenia nie zostanie ustalona odrębna własność lokalu. Spółka sprzedając poszczególne lokale będzie stosowała wyłącznie stawkę 8% dla lokalu mieszkalnego bez wyodrębniania ceny sprzedaży udziałów w gruncie, częściach wspólnych budynku i pomieszczeniach przynależnych wraz bezterminowym prawem do korzystania z poszczególnych miejsc postojowych w podziemnej hali garażowej. Na niektórych działkach, na których będą wybudowane budynki w przyszłości zostaną wygospodarowane dodatkowe miejsca parkingowe, dla których sposób korzystania z nieruchomości wspólnej (grunt) na zasadzie wyłączności będzie przypisany do konkretnego lokalu mieszkalnego. Sprzedaż tego prawa Spółka zamierza opodatkować według stawki podstawowej.

STAN FAKTYCZNY NR 4 - zdarzenie zaistniałe

Na działkach posiadających własne księgi wieczyste inne niż działki, na których są lub będą budowane budynki mieszkalne Spółka wybudowała parking naziemny (część) oraz drogę wewnętrzną (część) i uzyskała pozwolenie na użytkowanie. Parking naziemny został podzielony na trzy części. Jedna część jest ogólnodostępna, druga przeznaczona do sprzedaży a trzecia również będzie przeznaczona do sprzedaży, ale aktualnie nie jest zagospodarowana. Odpłatne prawo za jednorazowym ryczałtowym wynagrodzeniem do korzystania zarówno z drogi jak i parkingu ogólnodostępnego będzie przysługiwało każdoczesnym właścicielom poszczególnych lokali mieszkalnych, zbywane w ramach określonych udziałów w działkach.

Spółka opodatkowuje te transakcje następująco:

1. 23% - za udział w części nieruchomości wspólnej zabudowanej parkingiem ogólnodostępnym-cena ryczałtowa. Udział jest ściśle powiązany z zakupem lokalu mieszkalnego,
2. 23% - za udział w części nieruchomości wspólnej zabudowanej drogą wewnętrzną-cena ryczałtowa. Udział jest ściśle powiązany z zakupem lokalu mieszkalnego,
3. 23% - za udział w części nieruchomości wspólnej zabudowanej parkingiem przeznaczonym do swobodnej sprzedaży dotyczący wyłącznego prawa do korzystania z miejsca parkingowego oznaczonego konkretnym numerem. Udział nie jest powiązany z zakupem jakiegokolwiek lokalu mieszkalnego i może być przedmiotem odrębnej transakcji. Cena sprzedaży jest określona w umowie sprzedaży.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka zastosowała właściwie stawki VAT dla sprzedaży poszczególnych lokali w budynku nr 207 opisanym jako stan faktyczny nr 1 (zdarzenie zaistniałe)?
2. Czy spółka zastosowała właściwie stawki VAT dla sprzedaży poszczególnych lokali w budynku nr 208 oraz planowanej sprzedaży w budynku nr 209 opisanym jako stan faktyczny nr 2 (zdarzenie zaistniałe - stawki opisane w pkt a - d?
3. Czy przy sprzedaży mieszkań wraz z pomieszczeniami przynależnymi i udziałami w częściach wspólnych nieruchomości wraz z ustaleniem sposobu korzystania z wydzielonych miejsc parkingowych podlegać będzie stawce właściwej dla lokalu mieszkalnego (stan faktyczny nr 3 zdarzenie przyszłe)?
4. Czy sprzedaż udziału w nieruchomości wspólnej z przypisanym do konkretnego lokalu mieszkalnego prawem do wyłącznego korzystania z miejsc parkingowych na zewnątrz budynku (ta sama księga wieczysta) powinno podlegać stawce podstawowej - stan faktyczny 2 i 3?
5. Czy Spółka właściwie zastosowała stawkę 23% VAT przy sprzedaży udziałów w drodze wewnętrznej, parkingu ogólnodostępnym i parkingu z odpłatnym prawem do wyłącznego korzystania ze ściśle określonego miejsca parkingowego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki, Spółka poprawnie opodatkowała sprzedaż lokali mieszkalnych i niemieszkalnych oraz budowli stan faktyczny 1,2,4 a także zamierza zastosować właściwe stawki dla planowanej sprzedaży opisanej z stanie faktycznym nr 3,bowiem:

Ad 1

W przypadku budynku nr 207 (stan faktyczny 1) jedynie sprzedaż lokali mieszkalnych może być objęta stawką obniżoną (8%), gdyż w zaświadczeniu otrzymanym z Wydziału Urbanistyki i Administracji Budowlanej Urzędu Miasta o spełnianiu wymagań samodzielnych lokali w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 24.06.1994 r. o własności lokali potwierdzono, że samodzielność uzyskały: mieszkania, komórki lokatorskie i garaż wielostanowiskowy.

Dodatkowo w wypisie z kartoteki lokali komórki lokatorskie oraz garaż w opisie funkcji użytkowej zostały określone jako lokale niemieszkalne. Z uwagi na powyższe cechy każde z nich może być przedmiotem odrębnej od lokalu mieszkalnego sprzedaży. Przed sprzedażą pierwszego lokalu Spółka wystąpiła o ustanowienie odrębnej własności lokalu dla garażu wielostanowiskowego i urządzenie dla niego księgi wieczystej a o ustanowienie tej odrębności i urządzenie ksiąg wieczystych dla komórek wnioskowali kupujący w każdej umowie sprzedaży. Udziały w pomieszczeniach technicznych i gospodarczych A,B,C,D mimo, że służą wyłącznej obsłudze lokali mieszkalnych zostały opodatkowane stawką podstawową ponieważ znajdują się w części wyodrębnionej powierzchni garażu wielostanowiskowego (inna księga wieczysta) i nie można było ich uznać jako części wspólne budynku.

Stanowisko Spółki zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z 12.06.2013 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie IPPP2/433-344/13-2/KG.

Ad 2

W przypadku budynku nr 208 i 209 (stan faktyczny 2) tylko sprzedaż lokali mieszkalnych wraz z pomieszczeniami przynależnymi - komórkami może być objęta stawką obniżoną (8%), gdyż w zaświadczeniu otrzymanym z Wydziału Urbanistyki i Administracji Budowlanej Urzędu Miasta o spełnianiu wymagań samodzielnych lokali w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 24.06.1994 r. o własności lokali potwierdzono, że samodzielność uzyskały: mieszkania i garaż wielostanowiskowy. Dodatkowo w wypisie z kartoteki budynku komórki lokatorskie zostały określone jako pomieszczenia przynależne natomiast garaż w opisie funkcji użytkowej został określony jako lokal niemieszkalny. Przed sprzedażą pierwszego lokalu Spółka wystąpiła o ustanowienie odrębnej własności lokalu dla garażu wielostanowiskowego i urządzenie dla niego księgi wieczystej . Udziały w pomieszczeniach technicznych i gospodarczych A, B.C mimo, że służą wyłącznej obsłudze lokali mieszkalnych zostały opodatkowane stawką podstawową ponieważ znajdują się w części wyodrębnionej powierzchni garażu wielostanowiskowego (inna księga wieczysta) i nie można było ich uznać jako części wspólne budynku. To samo dotyczy komórek lokatorskich D,E położonych w części wyodrębnionego garażu. Udziały w garażu dotyczące miejsc parkingowych i komórek D,E mogą być przedmiotem odrębnej od lokali mieszkalnego sprzedaży.

Ad 3

W ocenie Spółki dostawa mieszkań wraz z pomieszczeniami przynależnymi i udziałami w częściach wspólnych nieruchomości wraz z ustaleniem sposobu korzystania z wydzielonych miejsc parkingowych podlegać będzie stawce właściwej dla lokalu mieszkalnego, bowiem spełnia definicję określoną w art. 41 ust. 12 i 12a ustawy o VAT. W przypadku budynku nr 204 i każdego kolejnego, który Spółka zamierza wybudować w przyszłości (stan faktyczny 3) samodzielność lokali uzyskają tylko lokale mieszkalne. Spółka nie zamierza wyodrębniać żadnego z pozostałych pomieszczeń budynku. Mieszkania będą sprzedawane wraz z pomieszczeniami przynależnymi (komórkami) oraz udziałem w częściach wspólnych w ramach jednej księgi wieczystej. Dla miejsc parkingowych znajdujących się wewnątrz budynku będzie ustalony jedynie sposób korzystania z nieruchomości wspólnej. Ustalona zostanie jedna cena sprzedaży dla całej transakcji. Miejsca parkingowe w garażu nie mogą być przedmiotem odrębnej od lokalu mieszkalnego transakcji. Uzasadnienie takiego sposobu opodatkowania znajduje poparcie w:

• Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 20.01.2011 r. sygn. akt I SA/Kr 1902/10,
  

• Wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14.05.2010 r. sygn. akt I FSK 607/09,
  

• Interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 30.07.2013 r. ITPP1/443-465/13/AP,
  

• Interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23.07.2013 r. IPPP1/443-400/13-2/EK
  

• Interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28.08.2012 r. IBPP2/443-499/12/AM.
  
  
  

Ad 4

W ocenie spółki prawo do korzystania z miejsc parkingowych na zewnątrz budynku nie spełnia definicji obiektu budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym o którym mowa w art. 41 ust. 12a ustawy o VAT mimo, że prawo to przysługuje każdoczesnemu posiadaczowi wskazanego lokalu mieszkalnego. Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 18.04.2013 r. ILPP2/443-63/13-2/MN.

Ad 5

Zdaniem dewelopera nabycie przez klientów udziałów w drodze wewnętrznej, w naziemnym parkingu ogólnodostępnym i parkingu wraz z odpłatnym prawem do wyłącznego korzystania ze ściśle określonego miejsca parkingowego podlega opodatkowaniu według stawki podstawowej. Zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego spółka została zobowiązana do zapewnienia odpowiedniej liczby miejsc postojowych przypadających na ilość sprzedawanych lokali mieszkalnych. Mimo, że droga wewnętrzna (dojazdowa) do budynków i parking naziemny zostały wybudowane w celu zaspakajaniu potrzeb mieszkańców osiedla i bez posiadania odpowiedniej liczby miejsc parkingowych i zapewnionego dojazdu do budynków mieszkalnych spółka nie otrzymałaby pozwolenia na użytkowanie, to w ocenie dewelopera budowle te nie spełniają definicji obiektu budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym o którym mowa w art. 41 ust. 12a ustawy o VAT. Dodatkowo znajdują się na innych niż budynki działkach i mają własne księgi wieczyste. Sprzedaż tych udziałów może być przedmiotem odrębnej od lokalu mieszkalnego transakcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych oraz zdarzenia przyszłego jest: prawidłowe - w zakresie pytania nr 1, nr 2, nr 3 i nr 5 oraz nieprawidłowe - w zakresie pytania nr 4.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (…).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto, przepis art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b (art. 41 ust. 12a).

Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy).

Zgodnie z art. 29 ust. 5 (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. – art. 29a ust. 8) ustawy w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków i budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Jak wynika z powyższych przepisów, opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m.in. budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

Ponadto, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, dział PKOB 11 obejmuje: budynki mieszkalne jednorodzinne - 111, budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112, budynki zbiorowego zamieszkania - 113.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje - mieszkalne czy użytkowe. Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

Treść przywołanych wyżej przepisów wskazuje na wyraźne rozróżnienie pomiędzy pomieszczeniami pomocniczymi, które związane są z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na pobyt stały w sposób funkcjonalny, polegający na wykorzystaniu całej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, a pomieszczeniami przynależnymi, które chociaż w sensie prawnym stanowią część lokalu mieszkalnego, jednak w sensie funkcjonalnym służą do zaspokajania innych niż mieszkaniowe potrzeb ludzi.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na definicję pojęcia „lokal użytkowy” zawartą w § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002r. nr 75, poz. 690 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem lokalu użytkowego należy rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

Pod pojęciem pomieszczenia technicznego - zgodnie z pkt 12 wskazanego wyżej paragrafu - należy rozumieć pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku, natomiast przez pomieszczenie gospodarcze - pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych (§ 3 pkt 13 cyt. rozporządzenia). Zatem na podstawie powyższych przepisów stwierdzić należy, że pomieszczenia gospodarcze znajdujące się w piwnicy lub w garażu, które przynależą do lokalu mieszkalnego, nie powinny być traktowane jako lokal użytkowy, ponieważ stanowią pomieszczenie gospodarcze lokalu mieszkalnego służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, w celu przechowywania materiałów, przedmiotów (np. opału lub produktów żywnościowych).

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakim obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 powyższej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali, właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Jednakże stosownie do ust. 2 ww. artykułu nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Ad pytanie nr 1

Ze stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, że w 2012 r. Spółka uzyskała pozwolenie na użytkowanie dla budynku mieszkalnego oznaczonego w dokumentacji projektowej numerem 207. Przed sprzedażą pierwszego lokalu, w ramach budynku została wyodrębniona własność lokalu niemieszkalnego - garażu, dla którego Spółka wystąpiła z wnioskiem o urządzenie odrębnej księgi wieczystej. Dodatkowo w części powierzchni użytkowej garażu znajdują się pomieszczenia gospodarcze oznaczone literami A,B,C,D przeznaczone na kotłownię, hydrofornię i inne pomieszczenia techniczne lub gospodarcze. W budynku znajdują się również komórki lokatorskie, które spełniają definicję lokali samodzielnych w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 24.06.1994r. o własności lokali i w wypisie z kartoteki lokalu zostały oznaczone jako lokale niemieszkalne niestanowiące odrębnych nieruchomości.

Wątpliwości Spółki dotyczą zastosowania odpowiedniej stawki podatku VAT dla dostawy poszczególnych lokali w budynku nr 207 w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego łącznie z udziałem w gruncie i w częściach wspólnych budynku; sprzedaży komórki lokatorskiej, stanowiącej odrębną własność lokalu (odrębna księga wieczysta); sprzedaży udziału w garażu podziemnym wielostanowiskowym dotyczących wyłącznie pomieszczeń A,B,C,D, które służą obsłudze technicznej i gospodarczej lokali mieszkalnych; sprzedaży udziału w garażu podziemnym wielostanowiskowym dotyczącym prawa do wyłącznego korzystania z określonych boksów garażowych.

Z cyt. powyżej art. 41 ust. 12 ustawy wynika, że stawkę podatku VAT w wysokości 8% stosuje się m.in. do dostawy lokalu mieszkalnego, czyli lokalu przeznaczonego na stały pobyt ludzi, który wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służy zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Do lokalu mieszkalnego mogą przynależeć, jako jego części składowe, inne pomieszczenia, a w szczególności piwnica, komórki lokatorskie, garaż. Ponadto, właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokalu. Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli i są położone w obrębie tej samej nieruchomości.

Z uwagi na powyższe przepisy, w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego, należy stwierdzić, że na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy Spółka powinna zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 8% do dostawy lokalu mieszkalnego łącznie z udziałem w gruncie i w częściach wspólnych budynku. Ponieważ w sensie prawnym udział w gruncie i w częściach wspólnych budynku jest przyporządkowany do danego lokalu mieszkalnego to jego sprzedaż stanowi wraz z dostawą tego lokalu mieszkalnego jedną czynność.

W odniesieniu do dostawy miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym znajdującym w budynku podkreślenia wymaga, że miejsce garażowe w garażu wielostanowiskowym, jako oddzielnym od lokalu mieszkalnego lokalu użytkowym, nie jest pomieszczeniem przynależnym (nie jest – jako miejsce garażowe – ograniczone przestrzennie ścianami), jak również nie stanowi udziału w częściach wspólnych budynku, a zatem nie może być przyporządkowane w sensie prawnym do lokalu mieszkalnego. Miejsce garażowe stanowi część wyodrębnionego na odrębną własność lokalu użytkowego (garażu) posiadającego odrębną księgę wieczystą. Nabywca lokalu mieszkalnego nabywa tylko udział we współwłasności lokalu niemieszkalnego (garażu wielostanowiskowego) z możliwością korzystania z przyznanego mu miejsca postojowego.

Ponadto należy wskazać, że zakup miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym, który nie stanowi części wspólnej nieruchomości w rozumieniu ustawy o własności lokali, nie jest niezbędny do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych nabywcy lokalu mieszkalnego. Potwierdzeniem tego stanu rzeczy jest fakt, że w ramach budynku własność garażu jako pomieszczenia niemieszkalnego została wyodrębniona i objęta odrębną księgą wieczystą. Zatem sprzedaż udziału w garażu wielostanowiskowym winna zostać opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 23%. Stawka podstawowa ma zastosowanie również do sprzedaży udziałów w garażu w części dotyczącej pomieszczeń A,B,C,D przeznaczonych na kotłownię, hydrofornię itp. Należy zauważyć, że pomimo, że pomieszczenia te służą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych nabywców lokali mieszkalnych to nie stanowią one części wspólnych budynku i znajdują się w hali garażowej, dla której została ustanowiona odrębna księga wieczysta.

Podobnie jest w odniesieniu do sprzedaży komórki lokatorskiej. Jak z wniosku wynika komórka lokatorska posiada odrębną księgę wieczystą i może być przedmiotem samodzielnej transakcji. Komórka lokatorska stanowi zatem odrębny od lokalu przedmiot własności i jej zakup nie jest zależny od zakupu lokalu mieszkalnego. W związku z tym, do sprzedaży komórki lokatorskiej należy zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 23%.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ad pytanie nr 2

Ze stanu faktycznego nr 2 opisanego we wniosku wynika, że Spółka dokonuje sprzedaży lokali mieszkalnych łącznie z udziałem w gruncie i częściach wspólnych budynku oznaczonego w dokumentacji projektowej numerem 208 (oraz w przyszłości nr 209). Przed sprzedażą pierwszego lokalu, w ramach budynku została wyodrębniona własność garażu, dla którego został ustanowiona odrębna księga wieczysta. W części powierzchni użytkowej garażu znajdują się pomieszczenia gospodarcze A,B,C,D,E przeznaczone na kotłownię, pomieszczenia techniczne oraz na dwie komórki lokatorskie. W budynku znajdują się również inne komórki lokatorskie, nie spełniające definicji lokali samodzielnych w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 24.06.1994 r. o własności lokali i w wypisie z kartoteki budynku uznane zostały jako pomieszczenia przynależne do lokali mieszkalnych. Dodatkowo na działce na którym posadowiony został budynek (ta sama księga wieczysta) wygospodarowano trzy miejsca parkingowe naziemne. W umowie sprzedaży ustalono sposób korzystania z nieruchomości wspólnej, w ten sposób, że każdoczesny właściciel konkretnego lokalu mieszkalnego na zasadzie wyłączności będzie korzystać z ściśle określonego oznakowanego naziemnego miejsca parkingowego. Powyższe parkingi nie mogą być przedmiotem odrębnej od lokalu mieszkalnego transakcji.

Wątpliwości Spółki dotyczą zastosowania odpowiedniej stawki podatku VAT w budynku nr 208 (oraz w przyszłości budynku nr 209) w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego łącznie z udziałem w gruncie i w częściach wspólnych budynku oraz pomieszczeniem przynależnym (komórką lokatorską położoną w części wspólnej budynku); sprzedaży udziału w garażu wielostanowiskowym dotyczącego wyłącznie pomieszczeń D,E (komórek lokatorskich); sprzedaży udziału w garażu wielostanowiskowym dotyczących wyłącznie pomieszczeń A,B,C, które służą obsłudze technicznej lokali mieszkalnych, a są częścią powierzchni użytkowej wyodrębnionego lokalu niemieszkalnego - garażu, sprzedaży udziałów w wyodrębnionym garażu dającym prawo do wyłącznego korzystania z określonych boksów garażowych.

Jak wskazano wcześniej, zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o własności lokali, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż (…).

Wskazuje to, że w skład lokalu mogą wchodzić również inne pomieszczenia tzw. pomieszczenia przynależne, które w sensie prawnym są częściami składowymi tego lokalu. Takim pomieszczeniem jest np. komórka lokatorska. Sprzedaż komórki lokatorskiej, stanowiącej część składową lokalu mieszkalnego nie powinna być zatem traktowana jako przedmiot odrębnej od tego lokalu dostawy towarów.

W związku z tym, Spółka dokonując sprzedaży lokalu mieszkalnego łącznie z udziałem w gruncie i w częściach wspólnych budynku oraz pomieszczeniem przynależnym (komórką lokatorską położoną w części wspólnej budynku) powinna zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 8% do całości transakcji.

Sprzedaż natomiast udziału w garażu wielostanowiskowym - dotyczącego wyłącznie pomieszczeń D,E (komórek lokatorskich) - dla którego została ustanowiona odrębna księga wieczysta powinna być opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 23%. Jak z wniosku wynika, komórki te nie stanowią pomieszczeń przynależnych w rozumieniu ustawy o własności lokali a co za tym idzie nie stanowią części składowej sprzedawanego lokalu mieszkalnego. Ponadto mogą one być przedmiotem odrębnej od lokalu mieszkalnego sprzedaży. Podobnie, stawka podatku VAT w wysokości 23% ma zastosowanie do sprzedaży udziałów w garażu w części dotyczącej pomieszczeń A,B,C przeznaczonych na kotłownię, hydrofornię itp. Należy zauważyć, że pomimo, że pomieszczenia te służą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych nabywców lokali mieszkalnych to nie stanowią one części wspólnych budynku i znajdują się w hali garażowej, dla której została ustanowiona odrębna księga wieczysta.

Stawka podatku VAT w wysokości 23% ma również zastosowanie do dostawy udziału w lokalu niemieszkalnym - garażu, w ramach którego zostało przyznane prawo do wyłącznego korzystania z określonych boksów garażowych. Z wniosku wynika, że w ramach budynku dla garażu została wyodrębniona własność jako lokalu niemieszkalnego, dla którego Spółka wystąpiła z wnioskiem o urządzenie księgi wieczystej. Miejsce garażowe w garażu wielostanowiskowym nie jest zatem pomieszczeniem przynależnym do lokalu mieszkalnego ani też nie stanowi części wspólnej nieruchomości.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ad pytanie nr 3

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego nr 3 wynika, że kolejny budynek oznaczony w dokumentacji projektowej numerem 204 oraz każdy następny wybudowany w przyszłości będzie się składał z lokali mieszkalnych wraz z pomieszczeniami przynależnymi (komórkami) z udziałem w gruncie i w częściach wspólnych budynku wraz z określeniem bezterminowego prawa do korzystania z poszczególnych miejsc postojowych w podziemnej hali garażowej. Definicję lokalu samodzielnego w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 24.06.1994 r. o własności lokali spełniać będą wyłącznie lokale mieszkalne. Budynek będzie posiadał jedną księgę wieczystą i dla żadnego pomieszczenia nie zostanie ustalona odrębna własność lokalu. Na niektórych działkach, na których będą wybudowane budynki w przyszłości zostaną wygospodarowane dodatkowe miejsca parkingowe, dla których sposób korzystania z nieruchomości wspólnej (grunt) na zasadzie wyłączności będzie przypisany do konkretnego lokalu mieszkalnego.

Wątpliwości Spółki dotyczą stawki podatku dla sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z komórką lokatorską i udziałem w części wspólnej nieruchomości wraz z ustaleniem sposobu korzystania z wydzielonych miejsc parkingowych wewnątrz budynku.

Zdarzenie przyszłe opisane we wniosku pokazuje, że budynek mieszkalny będzie posiadał jedną księgę wieczystą i dla żadnego pomieszczenia znajdującego się w budynku nie zostanie ustalona odrębna własność a zatem w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z komórką lokatorską i udziałem w części wspólnej nieruchomości z ustaleniem sposobu korzystania z wydzielonych miejsc parkingowych wewnątrz budynku należy zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 8%. W takim przypadku sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji zbycia lokalu mieszkalnego i w całości stanowi przedmiot jednej czynności cywilnoprawnej.

Zatem, w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ad pytanie nr 4

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie stanu faktycznego nr 2 oraz zdarzenia przyszłego nr 3 dotyczą stawki podatku dla sprzedaży udziału w nieruchomości wspólnej na zewnątrz budynku (ta sama księga wieczysta), w ramach którego przyznane zostało prawo do wyłącznego korzystania z naziemnych miejsc parkingowych przez każdoczesnego posiadacza konkretnego lokalu mieszkalnego.

Skoro zatem, Wnioskodawca w ramach jednej transakcji dokonuje dostawy lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej w ten sposób, że przydzielono nabywcy prawo do wyłącznego korzystania z określonego miejsca postojowego, znajdującego się na zewnątrz budynku, integralnie związanego z prawem własności lokalu mieszkalnego (ta sama księga wieczysta), to sprzedaż ta stanowi jednolite świadczenie, do którego zastosowanie będzie miała stawka podatku w wysokości 8%.

W sprawie istotne jest, że teren na którym znajduje się miejsce postojowe naziemne stanowi część wspólną, w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o własności lokali. Zgodnie z tym przepisem w razie wyodrębnienia własności lokali, właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Stosownie do ust. 2 ww. artykułu nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli. A zatem sprzedaż udziału w parkingu naziemnym stanowiącym nieruchomość wspólną dokonywana łącznie z lokalem mieszkalnym jest opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 8%.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do wskazanej przez Spółkę we wniosku interpretacji indywidualnej z dnia 18.04.2013 r. nr ILPP2/443-63/13-2/MN należy zauważyć, że Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) zmienił interpretację i w interpretacji z dnia 11.07.2013 r. nr ILPP2/4441-17/13-3/SJ uznał, że w zdarzeniu opisanym we wniosku podatnik może zastosować stawkę podatku w wysokości 8% do sprzedaży lokalu mieszkalnego z udziałem w nieruchomości wspólnej, wraz z jednoczesnym ustanowieniem prawa do korzystania z miejsc postojowych wewnątrz i na zewnątrz budynku, przy założeniu, że przedmiotowe miejsca postojowe nie mogą być przedmiotem samodzielnego obrotu (sprzedawane będą zawsze wraz z lokalem mieszkalnym).

Ad pytanie nr 5

W stanie faktycznym nr 4 na działkach posiadających własne księgi wieczyste inne niż działki, na których są lub będą budowane budynki mieszkalne Spółka wybudowała parking naziemny (część) oraz drogę wewnętrzną (część) i uzyskała pozwolenie na użytkowanie. Parking naziemny został podzielony na trzy części. Jedna część jest ogólnodostępna, druga przeznaczona do sprzedaży a trzecia również będzie przeznaczona do sprzedaży, ale aktualnie nie jest zagospodarowana. Odpłatne prawo za jednorazowym ryczałtowym wynagrodzeniem do korzystania zarówno z drogi jak i parkingu ogólnodostępnego będzie przysługiwało każdoczesnym właścicielom poszczególnych lokali mieszkalnych, zbywane w ramach określonych udziałów w działkach. W przypadku udziału w części nieruchomości wspólnej zabudowanej parkingiem ogólnodostępnym oraz udziału w części nieruchomości wspólnej zabudowanej drogą wewnętrzną dostawa jest ściśle powiązana z zakupem lokalu mieszkalnego natomiast w przypadku udziału w części nieruchomości wspólnej zabudowanej parkingiem przeznaczonym do swobodnej sprzedaży dotyczący wyłącznego prawa do korzystania z miejsca parkingowego oznaczonego konkretnym numerem dostawa nie jest powiązana z zakupem jakiegokolwiek lokalu mieszkalnego i sprzedaż tego udziału może być przedmiotem odrębnej transakcji.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wysokości stawki podatku VAT przy sprzedaży udziałów w drodze wewnętrznej, parkingu ogólnodostępnym i parkingu z odpłatnym prawem do wyłącznego korzystania ze ściśle określonego miejsca parkingowego.

Należy wskazać, że zgodnie z cyt. wcześniej art. 3 ust. 1 ustawy o własności lokali, w razie wyodrębnienia własności lokali, właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Stosownie do ust. 2 ww. artykułu nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

A zatem w skład lokalu mieszkalnego mogą także wchodzić inne pomieszczenia przynależne stanowiące części wspólne, które są w sensie prawnym częściami składowymi lokalu, przy czym nie są one przeznaczone do bezpośredniego zaspokajania potrzeb mieszkaniowych, lecz służą zaspokajaniu innych potrzeb osób, które korzystają z lokalu mieszkalnego. Pomieszczenia te mogą ale nie muszą przylegać bezpośrednio do lokalu mieszkalnego, mogą być nawet położone poza budynkiem, w którym znajduje się lokal ale muszą być położone w obrębie tej samej nieruchomości. Ponadto nieruchomość wspólna oprócz fragmentów wspólnego budynku obejmuje również grunt. Udział w odniesieniu do gruntu może być udziałem we współwłasności gruntu lub we współużytkowaniu wieczystym gruntu.

Zasady obliczania udziału w części wspólnej budynku są ściśle określone w ustawie o własności lokali. Ma ona zastosowanie także wówczas, gdy ustanawia się odrębną własność lokalu lub lokali w jednej nieruchomości gruntowej zabudowanej kilkoma budynkami a nie jest możliwe wydzielenie osobnych działek gruntu wokół każdego z tych budynków. W takiej sytuacji nabywca lokalu mieszkalnego będzie również właścicielem ułamkowej części nieruchomości wspólnej, składającej się z gruntu zabudowanego wieloma budynkami i z części wspólnych wszystkich budynków stojących na tym gruncie.

Jednakże w opisanym stanie faktycznym nr 4 taka sytuacja nie ma miejsca. Działka, na której wybudowana została droga wewnętrzna oraz parking stanowi odrębną działkę z ustanowioną odrębną księgą wieczystą niż budynek mieszkalny, a zatem zarówno droga jak i parking naziemny nie mogą stanowić części wspólnej nieruchomości dla mieszkańców nabywających lokale mieszkalne znajdujące się w danym budynku. Powyższe powoduje, że sprzedaż udziałów w drodze wewnętrznej oraz w parkingu (zarówno ogólnodostępnym jak i przeznaczonym do sprzedaży traktowane jako dostawa prawa do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego oznaczonego konkretnym numerem) dla zastosowania właściwej stawki podatku VAT należy traktować jako czynność odrębną od sprzedaży lokalu mieszkalnego i opodatkować ją stawką podatku w wysokości 23%.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych oraz zdarzenia przyszłego przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionych stanach faktycznych a w przypadku zdarzenia przyszłego stanu prawnego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.