INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2012r. (data wpływu 23 maja 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 sierpnia 2012r. (data wpływu 23 sierpnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samodzielnych lokali mieszkalnych wraz z przynależnymi pomieszczeniami stanowiącymi garaż i piwnicę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 maja 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samodzielnych lokali mieszkalnych wraz z przynależnymi pomieszczeniami stanowiącymi garaż i piwnicę.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 sierpnia 2012r. (data wpływu 23 sierpnia 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 17 sierpnia 2012r., znak: IBPP2/443-499/12/AM.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka Akcyjna z siedzibą w … prowadzi szeroką działalność gospodarczą polegającą na realizowaniu inwestycji budowlanych. W ramach tej działalności buduje między innymi we własnym zakresie, na zakupionych wcześniej gruntach, budynki mieszkalne wielorodzinne celem ich dalszej sprzedaży.

Budowane przez Spółkę obiekty stanowią budynki mieszkalne sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) w grupie 112 (budynki mieszkalne wielorodzinne). W niektórych z takich budynków oprócz lokali mieszkalnych na kondygnacji piwnicy będą zlokalizowane garaże i komórki piwniczne. Każdy z w/w garaży będzie stanowił osobne pomieszczenie, tj. będzie wydzielony trwałymi ścianami, będzie posiadał oddzielną bramę wjazdową i będzie przeznaczony tylko na jeden samochód. Z garażu nie będzie bezpośredniego wejścia do budynku. Po wybudowaniu wskazanych powyżej budynków zostaną w nich wydzielone odrębne lokale mieszkalne, które będą przeznaczone na sprzedaż. Nie będzie natomiast ustanawiana odrębna własność lokali garażowych. Przedmiotem sprzedaży będą zatem samodzielne lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich, jako części składowe, pomieszczeniami przynależnymi - piwnicami. Natomiast niektóre z lokali mieszkalnych będą sprzedawane zarówno z przynależnymi do nich, jako części składowe, pomieszczeniami przynależnymi - piwnicami, jak i przynależnymi do nich, jako części składowe, pomieszczeniami przynależnymi - garażami. Z uwagi na fakt, że garaże nie będą wyodrębnione jako odrębne lokale użytkowe, nie będą mogły być przedmiotem odrębnej dostawy. Powierzchnia użytkowa opisanych lokali mieszkalnych nie będzie przekraczać 150 m².

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z garażem, w sytuacji gdy garaż ten będzie pomieszczeniem przynależnym do tego lokalu mieszkalnego (a więc częścią składową lokalu mieszkalnego) i nie będzie mógł być przedmiotem odrębnego obrotu, zostanie założona tylko jedna księga wieczysta, tj. księga wieczysta dla lokalu mieszkalnego jako odrębnej nieruchomości, w której to księdze będzie znajdował się także opis ww. pomieszczenia przynależnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniami przynależnymi: garażem i piwnicą Spółka powinna zastosować stawkę 8%...

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy jest odrębny lokal mieszkalny, do którego przynależą jako jego części składowe, pomieszczenia przynależne w postaci komórki piwnicznej i garażu, a jego powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m², to do takiej dostawy jako całości należy zastosować stawkę podatku VAT - 8%. Przesądza o tym również fakt, że garaż jako pomieszczenie przynależne do lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, jest częścią składową tego lokalu i nie będzie mógł być przedmiotem odrębnej dostawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (…).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ww. ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast jak stanowi art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
  
  

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się – w myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Stosownie do art. 41 ust. 12a ww. ustawy przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

• budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
• lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
  
  

Jak stanowi art. 41 ust. 12c ustawy w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje – mieszkalne czy użytkowe. Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, dlatego też należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 80, poz. 903 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ww. ustawy o własności lokali, samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości.

W myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy o własności lokali, samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 2, stwierdza starosta w formie zaświadczenia – art. 2 ust. 3 ww. ustawy o własności lokali.

Stosownie do art. 2 ust. 4 ww. ustawy o własności lokali, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

Treść powyższych przepisów wskazuje na wyraźne rozróżnienie pomiędzy pomieszczeniami pomocniczymi, które związane są z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na pobyt stały w sposób funkcjonalny, polegający na wykorzystaniu całej przestrzeni bezpośrednio dla zaspakajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, a pomieszczeniami przynależnymi, które chociaż w sensie prawnym stanowią część lokalu mieszkalnego, jednak w sensie funkcjonalnym służą do zaspokajania innych niż mieszkaniowe potrzeb ludzi.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na definicję pojęcia „lokal użytkowy” zawartą w § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002r. nr 75, poz. 690 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem lokalu użytkowego należy rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

Pod pojęciem pomieszczenia technicznego - zgodnie z pkt 12 wskazanego wyżej paragrafu - należy rozumieć pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku, natomiast przez pomieszczenie gospodarcze - pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych (§ 3 pkt 13 cyt. rozporządzenia).

Zatem na podstawie powyższych przepisów stwierdzić należy, iż piwnice, które przynależą do lokalu mieszkalnego, nie powinny być traktowane jako lokal użytkowy, ponieważ stanowią pomieszczenie gospodarcze lokalu mieszkalnego służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, w celu przechowywania materiałów, przedmiotów (np. opału lub produktów żywnościowych).

Art. 47 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), stanowi, że część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Zgodnie natomiast z art. 47 § 2 ww. ustawy Kodeks cywilny, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

W myśl art. 47 § 3 ww. ustawy Kodeks cywilny, przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca (Spółka) prowadzi szeroką działalność gospodarczą polegającą na realizowaniu inwestycji budowlanych. W ramach tej działalności buduje między innymi we własnym zakresie, na zakupionych wcześniej gruntach, budynki mieszkalne wielorodzinne celem ich dalszej sprzedaży.

Budowane przez Spółkę obiekty stanowią budynki mieszkalne sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) w grupie 112 (budynki mieszkalne wielorodzinne). W niektórych z takich budynków oprócz lokali mieszkalnych na kondygnacji piwnicy będą zlokalizowane garaże i komórki piwniczne. Każdy z w/w garaży będzie stanowił osobne pomieszczenie, tj. będzie wydzielony trwałymi ścianami, będzie posiadał oddzielną bramę wjazdową i będzie przeznaczony tylko na jeden samochód. Z garażu nie będzie bezpośredniego wejścia do budynku. Po wybudowaniu wskazanych powyżej budynków zostaną w nich wydzielone odrębne lokale mieszkalne, które będą przeznaczone na sprzedaż. Nie będzie natomiast ustanawiana odrębna własność lokali garażowych. Przedmiotem sprzedaży będą zatem samodzielne lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich, jako części składowe, pomieszczeniami przynależnymi - piwnicami. Natomiast niektóre z lokali mieszkalnych będą sprzedawane zarówno z przynależnymi do nich, jako części składowe, pomieszczeniami przynależnymi - piwnicami, jak i przynależnymi do nich, jako części składowe, pomieszczeniami przynależnymi - garażami. Z uwagi na fakt, że garaże nie będą wyodrębnione jako odrębne lokale użytkowe, nie będą mogły być przedmiotem odrębnej dostawy. Powierzchnia użytkowa opisanych lokali mieszkalnych nie będzie przekraczać 150 m².

W przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z garażem, w sytuacji gdy garaż ten będzie pomieszczeniem przynależnym do tego lokalu mieszkalnego (a więc częścią składową lokalu mieszkalnego) i nie będzie mógł być przedmiotem odrębnego obrotu, zostanie założona tylko jedna księga wieczysta, tj. księga wieczysta dla lokalu mieszkalnego jako odrębnej nieruchomości, w której to księdze będzie znajdował się także opis ww. pomieszczenia przynależnego.

W związku z powyższym, jeżeli w ramach jednej nieruchomości następuje sprzedaż na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniami przynależnymi w postaci piwnicy i garażu, w przypadku gdy garaż stanowi pomieszczenie integralnie związane z prawem własności lokalu mieszkalnego i nie może być przedmiotem sprzedaży bez przeniesienia prawa własności lokalu mieszkalnego, to sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji i na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 2 pkt 12 ustawy, podlega opodatkowaniu 8% stawką podatku VAT, z uwzględnieniem art. 41 ust. 12b ustawy.

Reasumując, skoro przedmiotowa sprzedaż prawa własności lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniami przynależnymi w postaci piwnicy i garażu, w przypadku gdy garaż zlokalizowany w kondygnacji piwnicy nie będzie mógł być przedmiotem odrębnego obrotu gdyż zostanie założona tylko jedna księga wieczysta tj. księga wieczysta dla lokalu mieszkalnego jako odrębnej nieruchomości, w której to księdze będzie znajdował się także opis ww. pomieszczenia przynależnego, zatem sprzedaż ta podlegać będzie stawce podatku od towarów i usług właściwej dla dostawy lokalu mieszkalnego, tj. 8%.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.