Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-1134/13-2/AP
z 21 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki – przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2013 r. (data wpływu 4 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania planowanej sprzedaży Stacji Paliw za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, a także braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania planowanej sprzedaży Stacji Paliw za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, a także braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka Jawna, jest podmiotem gospodarczym wpisanym do Krajowego Rejestru Sądowego. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest handel hurtowy detaliczny paliwami ciekłymi i gazem propan-butan, sprzedaż artykułów spożywczych, akcesoriów do samochodów w sklepach na stacji paliw, myjnia samochodowa, świadczenie usług transportowych autocysterną.

Spółka jest właścicielem czterech punktów sprzedaży paliw zlokalizowanych odpowiednio:

1. A…, ul. B… – sprzedaż gazu LPG – detaliczna i hurtowa wraz z dowozem do klienta,
   
2. A…, ul. C… – sprzedaż detaliczna paliw i gazu LPG,
   
3. A…, ul. D… – sprzedaż detaliczna gazu LPG,
   
4. Kolonia E…, Gmina F… – stacja paliw oddana w dzierżawę innemu podmiotowi gospodarczemu.
   
   
   

Ponadto Spółka wydzierżawia od innego przedsiębiorcy stację sprzedaży gazu LPG pod adresem A…, G….

Spółka zamierza sprzedać Stację Paliw położoną w A…, ul. C…. W skład Stacji Paliw wchodzą:

• zabudowane grunty o łącznej powierzchni 2779 m² – w tym działka X1 o powierzchni 1115 m² – KW … i działki X2, X3, X4 o powierzchni 1664 m² – KW …,
  
• budynek – pawilon sprzedaży z wyposażeniem i częścią socjalną,
  
• budynek – myjnia samochodowa:
  
  • odkurzacz – myjnia,
    
  • karcher – myjnia,
• instalacje technologiczne, rurociągi paliw, studnie kanalizacyjne, hydraulika,
  
• drogi i place – nawierzchnia utwardzona, plac manewrowy, chodniki, parkingi,
  
• wiata zadaszenie nad dystrybutorem wraz z oświetleniem,
  
• separatory odpływu zanieczyszczeń związków ropopochodnych,
  
• zbiorniki paliw – dwupłaszczowe,
  
• zbiorniki LPG,
  
• dystrybutory paliw – benzyny i oleju napędowego,
  
• dystrybutory LPG,
  
• pompa gazowa,
  
• urządzenie pomiarów tankowania paliw,
  
• kamera przemysłowa,
  
• wyposażenie sklepu – regały, meble sklepowe i biurowe,
  
• system komputerowy z drukarką fiskalną i oprogramowaniem.
  
  
  

Stacja Paliw C. jest obecnie segmentem działalności Spółki, któremu można przypisać przymiot wyodrębnienia. W szczególności można uznać, iż Stacja Paliw C. – stanowi zespół składników wyodrębnionych organizacyjnie, finansowo oraz funkcjonalnie z działalności Spółki.

Wyodrębnienie organizacyjne:

Stacja Paliw C., zgodnie z Regulaminem Organizacyjnym Spółki, jest w pełni wyodrębnioną w schemacie organizacyjnym Spółki jednostką gospodarczą. Wyodrębnioną strukturą stacji zarządza kierownik, któremu podlegają pracownicy zatrudnieni na stacji w ramach Spółki.

Wyodrębnienie finansowe:

Spółka posiada wyodrębniony dla Stacji Paliw C. rachunek bankowy. Poprzez prawidłową ewidencję zdarzeń gospodarczych w spółce X możliwe jest konkretne przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do poszczególnych punktów sprzedaży paliw. Na Stacji Paliw C. wystawiane są dokumenty sprzedaży oraz inne dokumenty rozliczeniowe. Na dokumentach księgowych sporządzanych w Spółce a związanych ze Stacją Paliw C., widnieje adnotacja „Stacja Paliw C.”. Spółka dokonuje zakupów paliw, towarów do sklepu i materiałów z przeznaczeniem dla Stacji Paliw C. Stacja posiada własny rejestr dostawców i odbiorców, choć ostateczne rozliczenie księgowo podatkowe uzyskanego przez stację wyniku finansowego po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego następuje w siedzibie Spółki.

Wyodrębnienie funkcjonalne:

Spółka posiada wyodrębniony inwentarz składników majątkowych oraz kompletne wyposażenie w system komputerowy i oprogramowanie znajdujący się na Stacji Paliw.

Stacja Paliw jest zespołem składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, mogącym stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze, które realizuje w ramach przedsiębiorstwa. Jest podmiotem w pełni samodzielnym, doskonale wyposażonym do dalszego samodzielnego funkcjonowania.

Kontrahent zainteresowany nabyciem Stacji Paliw C. deklaruje zakup w celu prowadzenia działalności gospodarczej o tożsamym profilu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy zdarzenie przyszłe polegające na sprzedaży Stacji Paliw C. przez X Spółka Jawna, opisanej powyżej stanowić będzie czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.) stanowiąc zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e wyżej cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług?
   
2. Czy Spółka X Spółka Jawna, sprzedając Stację Paliw C., stanowiącą zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.) nie będzie zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego?
   
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

I. Zdaniem Spółki sprzedaż Stacji Paliw C. będzie stanowić zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.), dalej ustawa o VAT, i na podstawie tego przepisu będzie wyłączona od opodatkowania tym podatkiem.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.

Na podstawie ww. definicji, w doktrynie prawa podatkowego wskazuje się przesłanki, których łączne wystąpienie jest uznawane za konieczne i wystarczające do uznania danych składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Są one następujące:

1. istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, obejmującego również zobowiązania;
   
2. zespół składników jest wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie pod względem organizacyjnym;
   
3. zespół składników jest wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie pod względem finansowym;
   
4. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych i mogłyby one stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze (tzw. wyodrębnienie funkcjonalne).
   
   
   

Zdaniem Spółki, Stacja Paliw spełnia wszystkie wyżej wymienione kryteria do uznania jej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Ad. 1. Istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, obejmującego również zobowiązania

Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić pewien zespół składników majątkowych, obejmujący zarówno składniki materialne, jak i niematerialne. Jak wskazuje się w literaturze, oznacza to, że aby uznać dany zespół składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, musi się on składać z co najmniej jednego składnika materialnego i co najmniej jednego składnika niematerialnego (S. Krempa, Sprzedaż przedsiębiorstwa i jego zorganizowanej części – podatki dochodowe. Warszawa 2007, s. 53).

Podobne stanowisko prezentują również organy podatkowe m.in. w piśmie z dnia 29 października 2009 r. znak IBPB1/2/423-875/09/AP, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził: „Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań)”. Jak wskazano w opisie sprawy, przedmiot transakcji obejmuje składniki majątkowe mające zarówno charakter materialny (między innymi grunt, budynki, place, dystrybutory, wyposażenie stacji i sklepu, system komputerowy), jak i niematerialny (oprogramowanie systemu komputerowego) oraz zobowiązania, w związku z czym stanowi zorganizowany zespół składników odznaczający się pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Ad. 2. Wyodrębnienie organizacyjne

Ustawa VAT nie wskazuje, co należy rozumieć przez wyodrębnienie organizacyjne. Jednakże zgodnie z dominującą praktyką organów podatkowych, o wyodrębnieniu organizacyjnym zorganizowanej części ze struktur przedsiębiorstwa powinny świadczyć odpowiednie zapisy statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 11 marca 2013 r., sygn. ITPP2/443-1487/12/PS). Dodatkowo „wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział itp.” (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 lutego 2009 r., sygn. IPPB5/423-165/08-6/MB).

Jak wskazano w opisanym zdarzeniu przyszłym, Stacja Paliw C. jest wyodrębniona w Regulaminie Organizacyjnym Spółki. Do Stacji są także przypisani pracownicy przyporządkowani do tej jednostki wewnętrznej. Wyodrębnioną strukturą stacji zarządza kierownik, któremu podlegają pracownicy zatrudnieni na stacji w ramach Spółki. W związku z powyższym, zdaniem Spółki, należy uznać, iż Stacja Paliw C. będzie spełniać wszelkie wymogi związane z wyodrębnieniem organizacyjnym w ramach Spółki dla uznania jej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie ustawy VAT.

Stanowisko Spółki znajduje swoje potwierdzenie również w licznych interpretacjach organów podatkowych m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 listopada 2011 r. (ILPB3/423-11-5/EK), w której wskazano, że „wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium tj. ustalenie, jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość)”.

Ad. 3. Wyodrębnienie finansowe

Stacja posiada wyodrębniony rachunek bankowy. Prawidłowa ewidencja zdarzeń gospodarczych pozwala na konkretne przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do tej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Na Stacji wystawiane są dokumenty sprzedaży oraz inne dokumenty rozliczeniowe, stacja dokonuje zakupów paliw, towarów do sklepu i materiałów niezbędnych do jej funkcjonowania. Stacja posiada własny rejestr dostawców i odbiorców, choć ostateczne rozliczenie księgowo-podatkowe uzyskanego przez stację wyniku finansowego po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego następuje w siedzibie Spółki.

W wyroku NSA z dnia 20 marca 2012 r., I FSK 815/11, Sąd podkreślił, że „o uznaniu danych składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa przesądza … wyodrębnienie finansowe, które nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.

Ad. 4. Wyodrębnienie funkcjonalne

W świetle powołanej definicji, kompleks majątkowy stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa winien być ponadto wyodrębniony funkcjonalnie. Oznacza to, że musi tworzyć zespół składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Według stanowisk prezentowanych w literaturze chodzi o rzeczywistą, a nie tylko potencjalną zdolność do wykonywania działalności gospodarczej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. zdolność zespołu wyodrębnionych składników do realizacji określonych zadań gospodarczych, który to zespół zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa sprowadza się w zasadzie do ustalenia, czy jako pewna odrębna całość jest ona w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku, już od momentu jej wyodrębnienia. Składniki majątkowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, muszą zatem umożliwić podjęcie określonej działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Należy podnieść, że takie rozumienie kryterium zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach prawa podatkowego oraz wyrokach sądów administracyjnych na przestrzeni ostatnich lat, np. w wyrokach:

• NSA z dnia 20 marca 2012 r., I FSK 815/11 – „kluczowe znaczenie ma w tym przypadku możliwość stanowienia niezależnego przedsiębiorstwa, samodzielnie realizującego zadania gospodarcze”;
  
• NSA z dnia 5 kwietnia 2012 r., I FSK 1001/11 – „zorganizowana część przedsiębiorstwa jeżeli będzie wystarczająca do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej – stanowi niewątpliwie część aktywów podatnika w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE. Oznacza to, że tego rodzaju czynność – mająca tak określony przedmiot obrotu – nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako wyłączona z systemu tego podatku na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy”;
  
• NSA z dnia 4 października 2011 r., I FSK 1589/10 – „zorganizowana część przedsiębiorstwa: obejmuje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, zespół ten powinien być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie, składniki zorganizowanej części przedsiębiorstwa przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych, zespół składników składających się na zorganizowaną część przedsiębiorstwa mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące określone zadania gospodarcze”.
  
  
  

Również rozstrzygnięcia Trybunału Sprawiedliwości UE prezentują podobne do zaprezentowanego przez Spółkę stanowiska, m.in. wyrok z dnia 27 listopada 2003 r., sprawa C-497/01 i wyrok z 10 listopada 2011 r., sprawa C-144/10. W tym ostatnim Trybunał uznał, że „przekazanie całości lub części aktywów stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, pod warunkiem, że przekazane aktywa są wystarczające do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej”.

Stacja Paliw C. jest zespołem składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, mogącym stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze, które realizuje w ramach przedsiębiorstwa. Kontrahent zainteresowany zakupem Stacji Paliw deklaruje zakup w celu prowadzenia działalności gospodarczej w tożsamym do obecnego charakterze.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, poz. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 112.

W świetle art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 112, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach, gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Podsumowując zdaniem Spółki, Stacja Paliw C., jako podmiot wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT i jej sprzedaż będzie neutralna podatkowo, tzn. będzie podlegać wyłączeniu spod regulacji przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

II. Zdaniem Spółki, transakcja sprzedaży Stacji Paliw C. nie spowoduje u Spółki konieczności dokonania korekty podatku naliczonego, jaki odliczono przy zakupie środków trwałych oraz innych towarów wchodzących w skład ww. transakcji.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tj. odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

I tak, w myśl art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy – zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy o VAT.

Według art. 91 ust. 4 tej ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (w myśl art. 91 ust. 5 ustawy).

Zgodnie z treścią art. 91 ust. 6 ustawy o VAT, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
   
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   
   

Art. 91 ust. 7 ustawy stanowi, iż przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania (art. 91 ust. 8 ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Biorąc powyższe unormowania pod uwagę i fakt, że – zdaniem Spółki zdarzenie przyszłe polegające na sprzedaży Stacji Paliw C. jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa – transakcja ta nie spowoduje u Spółki konieczności dokonania korekty podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.