INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2013 r. (data wpływu 23 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu.

W wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Osoba fizyczna - obywatel Niemiec i niemiecki rezydent podatkowy (dalej: „Wnioskodawca lub „osoba fizyczna”) zamierza kupić nieruchomość zabudowaną halą przemysłową położoną na terytorium Polski. Nieruchomość ta zostanie zakupiona do majątku prywatnego osoby fizycznej.

Ponadto osoba fizyczna nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie najmu, dzierżawy itp.

Po dokonanym zakupie osoba fizyczna zamierza wynająć wspomnianą nieruchomość na cele użytkowe podmiotowi gospodarczemu (dalej: „Spółka X”) i opodatkować swoje przychody z tytułu jej wynajmu podatkiem zryczałtowanym w wysokości 8,5% zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 ppkt a) uzpd.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w opisanym stanie faktycznym będzie prawidłowym zastosowanie przez osobę fizyczną ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych do przychodów z najmu nieruchomości będącej majątkiem prywatnym Wnioskodawcy...

Zdaniem Wnioskodawcy uważa, że przychody z tytułu najmu prywatnej nieruchomości posiadanej przez nierezydenta polskiego i znajdującej się na terytorium Polski, mają prawo być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych z zastosowaniem stawki 8,5%.

Uzasadnienie

Zgodnie z artykułem 6 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisaną w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12 poz. 90, dalej: „Umowa międzynarodowa”) dochody osiągane z nieruchomości (w tym wynajmu, dzierżawy itp.) opodatkowane są w Państwie gdzie znajduje się ta nieruchomość. W związku z tym, jeśli nieruchomość położona jest na terenie Polski, wówczas dochody osiągane z jej tytułu powinny być opodatkowane zgodnie z prawem polskim.

Co więcej, zgodnie z art. 3 ust. 2a updof osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Natomiast w myśl art. 3 ust. 2b pkt 4 updof za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Ustawa o zryczałtowanym podatku (uzpd) nie wprowadza w stosunku do obcych rezydentów żadnych ograniczeń, czy wyjątków, zatem przepisy owej ustawy mogą mieć wobec nich zastosowanie.

W myśl art. 1 pkt 2 uzpd nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych osiągane przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Oznacza to, że jeżeli osoba fizyczna będąca nierezydentem posiada w Polsce nieruchomość zaliczaną do majątku prowadzonego przez tę osobę przedsiębiorstwa, wówczas wszelkie dochody (przychody) z tytułu umów najmu itp. powinna opodatkować zgodnie z przepisami Ustawy o PIT, gdyż przychody z tytułu tego rodzaju umów w majątku przedsiębiorstwa nie korzystają z opodatkowania w myśl Ustawy o ZPD.

Co więcej art. 2 ust. la uzpd stanowi, że osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Kwestie opodatkowania najmu nieruchomości przez osoby fizyczne były także poruszane przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej 2 października 2012 r. Interpretacji indywidualnej (sygn. IPPB4/415-692/12-4/JK3) stwierdził, że „na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie nieruchomości traktowane jest jako poza rolnicza działalność gospodarcza.”

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 12 kwietnia 2012 roku (sygn. IPPB1/415-57/12-2/IF) stwierdził, że „co do zasady, podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych mogą wybrać, czy najem nieruchomości będzie przez nich prowadzony w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, czy też w ramach tzw. najmu prywatnego. Od wyboru dokonanego przez podatnika zależy kwalifikacja uzyskiwanych z tego tytułu przychodów do odpowiedniego źródła przychodów (z pozarolniczej działalności gospodarczej, bądź z najmu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 cyt. ustawy).”

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej o sygn. IPTPB1/415-666/12-4/MAP z 24 stycznia 2013 roku zauważył, że:,,(...) skoro Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie wynajmu, a lokale mieszkalne, które są przedmiotem najmu, nie są składnikami majątku związanymi z działalnością gospodarczą, to przychody uzyskane z najmu lokali mieszkalnych, stanowią źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

W interpretacji indywidualnej o sygn. IPTPB1/415-72/13-5/AG wydanej 10 maja 2013 roku przez Dyrektora Izby Skarbowej W Łodzi stwierdzono, że „wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przed miotem tej działalności, wynajmowanie nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza.” Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w przytoczonej interpretacji zauważył, że w sytuacji kiedy działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawcę samodzielnie oraz w formie spółki cywilnej zostanie zlikwidowana, to przychód, który uzyskany zostanie z tytułu wynajmu prywatnego nieruchomości, w tym lokalu handlowego, działek gruntu, lokali użytkowych, lokalu mieszkalnego, które będą współwłasnością Wnioskodawcy i jego żony, a wykorzystywanych wcześniej w działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie przez Wnioskodawcę i w formie spółki cywilnej, stanowić będzie źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 1 lipca 201 3r. o sygn. akt ISA/Gl 1187/12 zwrócił uwagę, że „przychody z najmu mogą być kwalifikowane do dwóch źródeł przychodów: pozarolniczej działalności gospodarczej i najmu jako samodzielnego źródła przychodów, przy czym kryterium ich rozróżnienia stanowi przedmiot najmu, a więc to czy przedmiot ten stanowi składnik majątku związany z działalnością gospodarczą. W przypadku, gdy najem dotyczy składnika majątku związanego z działalnością gospodarczą, przychody uzyskane z tego tytułu kwalifikuje się do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, zaś w sytuacji, gdy najem nie dotyczy takiego składnika przychód z tego tytułu należy kwalifikować do źródła przychodów z najmu.” Ponadto sąd w powołanym wyroku stwierdził, że „O ile więc podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali czy budynków, osiągając z tego tytułu określone przychody, lokale takie czy budynki stanowią składniki majątku związane z działalnością gospodarczą. Natomiast w sytuacji, gdy podatnik takiej działalności nie prowadzi, składniki takiego majątku nie można uznać za związane z jego działalnością gospodarczą.” Co więcej, sąd uznał, że jeżeli podatnik nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie najmu lokali czy budynków (lub lokali w budynku bez ich prawnego wyodrębnienia), i lokale te lub budynki pozostają bez związku z inną prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, to tego rodzaju składniki majątkowe (a nie środki trwałe) nie można traktować jako związane z działalnością gospodarczą. Związek taki dotyczy wyłącznie lego składnika majątku, z którym wiąże się faktycznie i bezpośrednio działalność gospodarcza podatnika.”

Mając na uwadze powyższe przepisy a także stanowiska organów podatkowych i sądu administracyjnego, Wnioskodawca uważa, że w zaistniałym stanie faktycznym przychody z tytułu najmu nieruchomości należącej do prywatnego majątku Wnioskodawcy mogą podlegać opodatkowaniu stawką 8,5% w myśl Ustawy o ZPD.

W związku z tym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.