Zmiana Interpretacji Indywidualnej

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 6, poz. 60, z późn. zm.) Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, interpretację indywidualną wydaną w dniu 23 czerwca 2008 r., nr IP-PB3-423-635/08-2/GJ, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w ten sposób, że uznaje, iż stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na opracowanie wniosku o dotację ze środków unijnych – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Wniosek z dnia 4 kwietnia 2008 r. o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego odnośnie podatku dochodowego od osób prawnych dotyczył możliwości uznania za koszt podatkowy wydatków poniesionych na opracowanie wniosku o dotację ze środków pochodzących z funduszu unijnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka w grudniu 2007 r. podpisała umowę z firmą doradczą na opracowanie wniosku o dotacje unijne z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa. Środki będą pochodziły z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Inwestycja będzie polegała na budowie zakładu produkcyjnego. Spółka będzie składała wniosek o dofinansowanie części inwestycji z funduszy unijnych. Firma doradcza wystawiła faktury za przygotowanie wniosku, przygotowanie biznesplanu zgodnie z kryteriami przyznawania wsparcia oraz za weryfikację wymogów formalnych oraz danych zamierzonej inwestycji z kryteriami oceny wniosku o wsparcie finansowe.

W ocenie spółki wydatki poniesione na przygotowanie przez firmę zewnętrzną dokumentacji oraz wniosku niezbędnych do ubiegania się o środki unijne, mogą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty takie są pokrywane ze środków własnych spółki. Spółka wskazała, iż wydatki związane z uzyskanie środków finansowych na wytworzenie środka trwałego mają pośredni wpływ na przychody, bowiem przychód będzie uzyskiwany w momencie wykorzystania środka trwałego. Koszty wytworzenia środka trwałego podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych w sposób pośredni, poprzez odpisy amortyzacyjne, natomiast wydatki finansowane ze środków własnych przedsiębiorstwa, poniesione w celu uzyskania środków na wytworzenie środka trwałego (niesfinansowanego dotacją), pozostają w związku ze źródłem uzyskania przychodów, jakim jest działalność gospodarcza. Tym samym w ocenie spółki podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 23 czerwca 2008 r. interpretację indywidualną (nr IP-PB3-423-635/08-2/GJ), w której stanowisko Spółki uznał za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, iż jako koszty uzyskania przychodów mogą być rozpatrywane zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami. Te pierwsze dają się powiązać z konkretnie określonymi przychodami, jaki osiągnął podatnik, natomiast te drugie wiążą się z całokształtem działalności prowadzonej przez podatnika i ogólnie określonymi przychodami osiąganymi z tytułu prowadzenia tej działalności.

Niezależnie od powyższego, Dyrektor Izby Skarbowej wskazał na regulowania zawarte w art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którymi, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku, oraz kosztów uzyskania takich przychodów.

W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej wydatki poniesione na opracowanie wniosku o dotację powinny być rozpatrywane jako koszty uzyskania przychodów w postaci dotacji. Uznając, iż opracowanie wniosku o przyznanie dotacji stanowiło niezbędny warunek formalny uzyskania dotacji, w momencie jej faktycznego otrzymania, koszty związane ze sporządzeniem tych dokumentów należy traktować, jako koszty bezpośrednio związane ze „źródłem wolnym” w postaci dotacji.

Zwolnienie od podatku dotacji oznacza zatem brak możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na uzyskanie dochodów z tego źródła na podstawie powołanego art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważa, co następuje.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów, stanowiska Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 czerwca 2008 r. (nr IP-PB3-423-635/08-2/GJ) nie można uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.; dalej: updop), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. Warunkiem koniecznym pozwalającym zakwalifikować dany wydatek do kosztów podatkowych jest istnienie związku pomiędzy wydatkiem a prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Należy również podkreślić, że wszystkie poniesione wydatki powinny być rzeczywiście poniesione przez podatnika oraz zostać właściwie udokumentowane.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dokonują jednocześnie podziału kosztów na koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty pośrednie (koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami).

Jako koszty pośrednie przyjmowane są przede wszystkim koszty ogólne funkcjonowania podatnika, których ponoszenie jest związane z prowadzeniem działalności. Koszty sporządzenia wniosku o dotację ze środków unijnych nie powinny być uznawane za koszty bezpośrednie, dotyczące przychodów w postaci dotacji. Koszty z takiego tytułu mogą być natomiast uznane właśnie jako koszty pośrednie związane z ogólnym funkcjonowaniem podatnika, prawidłowym prowadzeniem przez niego działalności.

Tym samym koszty poniesione przez spółkę na przygotowanie wniosku, opracowanie biznesplanu zgodnie z kryteriami przyznawania wsparcia oraz za weryfikację wymogów formalnych oraz danych zamierzonej inwestycji z kryteriami oceny wniosku o wsparcie finansowe w celu uzyskanie dotacji ze środków unijnych, mogą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 updop. Jednocześnie uznanie przedmiotowych wydatków za koszty pośrednie oznaczać będzie, iż podlegają one potrąceniu w dacie poniesienia.

W związku z powyższym postanowiono jak w osnowie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa stosownie do zapisu art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 tej ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).