Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-812/13-2/JK
z 28 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14.08.2013 r. (data wpływu 05.09.2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług wstępu na kongres naukowy świadczonych dla podmiotów zagranicznych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05.09.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług wstępu na kongres naukowy świadczonych dla podmiotów zagranicznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Instytut jest organizacją społeczną (stowarzyszeniem) osób zajmujących się głównie od strony naukowej, a także praktycznej zagadnieniami szeroko rozumianych procesów spalania. Zgodnie ze swoim statutem przedmiotem jego działalności jest m.in. organizacja konferencji naukowych (kongresów).

Na przełomie lipca i sierpnia 2012 r. Instytut zorganizował na terenie Polski kongres. Kongres ten miał charakter naukowy, a jego uczestnicy brali w nim czynny udział poprzez własne wystąpienia (wygłaszania referatów), udział w dyskusji, rozmowy plenarne, wymiana poglądów. Kongres miał zatem postać faktycznego forum dyskusyjnego, gdzie każdy z uczestników był równocześnie słuchaczem, jak i prelegentem, a więc w konsekwencji każdy z uczestników był równocześnie współtwórcą przebiegu kongresu.

Uczestnikami byli przedstawiciele uczelni i instytutów naukowych Polski i zagranicy (nabywcami usług świadczonych przez Wnioskodawcę są te uczelnie i instytuty).

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

W przedmiotowej sprawie była już wydana interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (interpretacja z dnia 2 października 2012 r., sygn.. IPPP3/443-640/12-4/KB) ale wciąż Wnioskodawca ma wątpliwości więc prosi o ponowne rozważenie sprawy.

Wnioskodawca nadmienia, że w podobnej sprawie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w swojej interpretacji z dnia 8 lipca 2011 r. (sygn. IPTPP2/443-12/11-7/BM), w której zajął stanowisko zgodne z Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaka stawka VAT będzie obowiązywać w przypadku usług świadczonych na rzecz podmiotów zagranicznych?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca nie ma wątpliwości, że w przypadku usług na rzecz podmiotów polskich stawką właściwą VAT jest 23%. Wątpliwości rodzą się w przypadku usług świadczonych na rzecz podmiotów zagranicznych i tego dotyczy niniejsze pytanie.

Konferencja organizowana przez Wnioskodawcę służy nie tyle szkoleniu uczestników, co wymianie myśli i poglądów. Każdy z uczestników bierze w niej czynny udział, wygłasza referaty, opisuje własne doświadczenia, zadaje pytania, opiniuje inne wystąpienia. W efekcie nie była to klasyczna konferencja, gdzie jest wyraźny podział ról na występujących i słuchających tego wystąpienia. W przypadku Wnioskodawcy wszyscy uczestnicy brali czynny udział zamieniali się rolami, wygłaszali swoje opinie, dyskutowali. Niestety w języku polskim nie ma odpowiedniej nazwy dla spotkania, które Wnioskodawca zorganizował, a poza tym Wnioskodawca był związany wcześniejszymi edycjami, stąd też używana przez Wnioskodawcę nazwa kongres lub konferencja.

Pobierana przez Wnioskodawcę opłata nie dotyczy samej usługi wstępu na imprezę, tylko dotyczy usługi bardziej skomplikowanej, w ramach której sam wstęp jest jedynie jej elementem – jest to po prostu warunek konieczny świadczenia usług pozostałych. Aby wymienić poglądy i wziąć udział w dyskusji trzeba przyjść na konferencję. Wejście na konferencję, to po prostu warunek sine qua non wymiany myśli, poglądów, poszerzania znajomości i możliwości współpracy, a przede wszystkim prezentacji swojego dorobku naukowego i uczelni (instytutu), który wysłał danego prelegenta. Zajmując inne stanowisko dochodzimy do absurdu w postaci uznania usługi gastronomicznej za usługę wstępu do restauracji, a usługę doradztwa podatkowego za usługę wstępu do kancelarii. W obu przypadkach, aby skorzystać z usługi należało udać się we właściwe miejsce i przekroczyć odpowiedni próg (restauracji lub kancelarii). Tak też było w przypadku Wnioskodawcy - żeby móc się zaprezentować, trzeba było przyjechać do miejsca organizacji kongresu i przekroczyć próg budynku, w którym kongres był zorganizowany. Po wejściu natomiast dochodziło do barteru myśli i poglądów, umożliwienie czego było główną usługą świadczoną przez Wnioskodawcę.

O usługach wstępu na imprezy mówi art. 28g ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz.U. 2011 Nr 177, poz. 1054 z poźn. zm.) – dalej u.p.t.u. – narzuca on stosowanie stawki 23% w przypadku świadczenia takich usług na rzecz podatnika. Uwzględniając jednak fakt że wstęp jest jedynie elementem usługi (warunkiem koniecznym do świadczenia usługi głównej), przepis ten nie ma zastosowania.

Z całokształtu konferencji wynika, że w ramach swojego działania Wnioskodawca świadczy usługi związane z nauką w rozumieniu art. 28g ust. 2 u.p.t.u. – usługi w dziedzinie nauki. Przepis ten jednak także nie ma zastosowania, gdyż mowa w nim o osobach niebędących podatnikami, a uczestnikami konferencji są osoby będące przedstawicielami podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów o VAT.

Zgodnie bowiem z art. 28a pkt 1 u.p.t. u. na potrzeby ustalenia miejsca świadczenia usługi przez:

1. podatnika rozumie się
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust.6,
      
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do Identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

W świetle art. 15 ust. 2 u.p.t.u. działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Uczestnicy kongresu zorganizowanego przez Wnioskodawcę to przedstawiciele uczelni i instytutów naukowych. Zarówno uczelnie, jak i instytuty (nabywcy usług świadczonych przez Wnioskodawcę), to podmioty które świadczą w sposób stały swoje usługi (edukacyjne i naukowe), a więc spełniają warunki do uznania ich za podatników w rozumieniu art. 28a pkt 1 u. p.t.u. Skoro zaś są to podatnicy, to przepis art. 28g ust 2 u.p.tu. jest wyłączony, a w konsekwencji zastosowanie znajdują zasady ogólne wyrażone w art. 28b u.p.t.u. Tym samym w przypadku, gdy nabywca usług świadczonych przez Wnioskodawcę jest podmiotem zagranicznym, w świetle tego przepisu usługa jest wykonana tam, gdzie nabywca ma siedzibę. Tym samym faktury powinny być wystawiane ze stawką „NP” i adnotacją, że podatek od wartości dodanej rozlicza nabywca (reverse charge).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z powyższych przepisów wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zatem w przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Wskazać przy tym należy, że na potrzeby Rozdziału 3 Działu V ustawy „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług” w art. 28a ustawodawca zawarł definicję podatnika. Zgodnie z tym przepisem na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
      
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Generalna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług (na rzecz podatników) została określona w art. 28b ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Przy czym w myśl ust. 2 niniejszego artykułu w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Tę zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy art. 28e, 28f ust. 1 i 1a, 28g ust. 1, 28i, 28j ust. 1 i 2 i 28n ustawy nie będą przewidywać innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

Ustawodawca jako zastrzeżenie do generalnej zasady dotyczącej miejsca świadczenia usług wymienił m.in. przepis art. 28g ust. 1 ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Również stosownie do art. 53 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z dnia 11.12.2006 r. s. 1, z późn. zm.) miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

W kontekście ustalenia miejsca świadczenia usług, w tym usług wstępu konieczne jest odwołanie się do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 77 z 23.3.2011r. str. 1), które w art. 32 zdefiniowało – o czym mowa w motywie (27) ww. rozporządzenia – pojęcie usług wstępu, poprzez m.in. wskazanie, jakie usługi, w szczególności, termin ten obejmuje.

I tak, w myśl art. 32 ust. 1 ww. rozporządzenia, usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

Z kolei jak stanowi art. 32 ust. 2 tego rozporządzenia, ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:

1. prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne;
2. prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody;
3. prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.
   
   

Zgodnie zatem z art. 32 ust. 2 pkt c) w związku z ust. 1 ww. rozporządzenia Nr 282/2011 usługi wstępu, w odnośnym zakresie, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria. W zakresie natomiast usług pomocniczych do usług wstępu zastosowanie znajdzie art. 33 ww. rozporządzenia Nr 282/2011, zgodnie z którym usługi takie obejmują usługi, które są bezpośrednio powiązane ze wstępem na wydarzenia kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, świadczone oddzielnie na rzecz osoby uczestniczącej w wydarzeniu za opłatą.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest organizacją społeczną (stowarzyszeniem) osób zajmujących się głównie od strony naukowej, a także praktycznej zagadnieniami szeroko rozumianych procesów spalania. Zgodnie ze swoim statutem przedmiotem jego działalności jest m.in. organizacja konferencji naukowych (kongresów). Na przełomie lipca i sierpnia 2012 r. Wnioskodawca zorganizował na terenie Polski kongres: „34th International Symposium on Cmbustion”. Kongres ten miał charakter naukowy, a jego uczestnicy brali w nim czynny udział poprzez własne wystąpienia (wygłaszania referatów), udział w dyskusji, rozmowy plenarne, wymiana poglądów. Kongres miał zatem postać faktycznego forum dyskusyjnego, gdzie każdy z uczestników był równocześnie słuchaczem, jak i prelegentem, a więc w konsekwencji każdy z uczestników był równocześnie współtwórcą przebiegu kongresu. Uczestnikami byli przedstawiciele uczelni i instytutów naukowych Polski i zagranicy (nabywcami usług świadczonych przez Wnioskodawcę są te uczelnie i instytuty).

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z uczestniczeniem przedstawicieli uczelni i instytutów naukowych w konferencji naukowej (kongresie). Podmioty, które nabywają usługę (uczelnie i instytuty) – podatnicy w rozumieniu art. 28a ustawy – są zainteresowani uczestniczeniem ich przedstawicieli w określonych imprezach o charakterze naukowym. Usługi wstępu na tego typu imprezy obejmują, zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami, świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za opłatę. Podkreślenia wymaga, że opłata dotyczy zawsze udziału w danym wydarzeniu (w tym przypadku: konferencji naukowej (kongresie)), nie zaś samego wstępu na organizowaną imprezę. Zatem to usługa wstępu obejmuje, co do zasady, prawo do udziału w wykładach, warsztatach, dyskusjach, rozmowach plenarnych przewidzianych w programie konferencji naukowej (kongresu), czyli te elementy, które z reguły zawierają się w opłacie, a podmiot nabywający usługę wstępu umożliwia swoim przedstawicielom szeroki dostęp do konferencji naukowej (kongresu), nieograniczający się jedynie do fizycznego wstępu do miejsca, gdzie odbywa się dana konferencja naukowa (kongres).

Reasumując, usługi uczestnictwa w konferencji naukowej (kongresie), o której mowa we wniosku, należy uznać za usługi wstępu, których miejsce świadczenia znajduje się w miejscu (państwie), w którym ta impreza (konferencja naukowa (kongres)) się odbywa, czyli w przedmiotowej sprawie będzie to terytorium kraju.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym stosowanie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Mając na uwadze, że dla usług wstępu na konferencje naukowe (kongresy), zarówno w ustawie o VAT jak i w przepisach wykonawczych do tej ustawy, nie przewidziano preferencyjnych stawek bądź zwolnienia usługi te podlegają opodatkowaniu stawką 23% podatku VAT.

Odnosząc się do powołanej we własnym stanowisku interpretacji indywidualnej sygn. IPTPP2/443-12/11-7/BM z dnia 08.07.2011 r. należy wskazać, iż niniejsza interpretacja została uchylona wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 07.12.2011 r. sygn. I SA/Op 465/11. W konsekwencji Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów w wyniku uwzględnienia niniejszego wyroku z dnia 07.12.2011 r. sygn. I SA/Op 465/11 uprawomocnionego w dniu 07.02.2012 r. wydał w dniu 01.06.2012 r. interpretację indywidualną sygn. IPTPP2/443-12/11-15/12-S/BM. Przy czym stanowisko Organu w wydanej, w wyniku uwzględnienia wyroku interpretacji sygn. IPTPP2/443-12/11-15/12-S/BM jest tożsame za stanowiskiem Organu przedstawionym w niniejszej interpretacji jak również we wcześniej wydanej dla Wnioskodawcy interpretacji z dnia 02.10.2012 r. sygn.. IPPP3/443-640/12-4/KB.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.