Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-500/13/LG
z 8 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 8 października 2013 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku konieczności dokonania korekt faktur VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku konieczności dokonania korekt faktur VAT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka Jawna X zajmuje się sprzedażą hurtową elementów wentylacji i klimatyzacji oraz usługami w tym zakresie. X SP.J przed 15 stycznia 2013 złożyła zgłoszenie aktualizacyjne VAT-R w którym wybrała „metodę kasową” rozliczania VAT i kwartalnie składane deklaracje VAT. Limit sprzedaży brutto jakiego nie można było przekroczyć aby skorzystać z metody kasowej na 2013 to kwota 4.922.400,- zł zgodnie z art. 2 pkt 25a ustawy o VAT. Spółka rozpoczęła wystawianie faktur VAT z oznaczeniem „metoda kasowa”. Spółka rozliczała VAT należny i naliczony zgodnie z art. 21ust. 1 ustawy VAT. Spółka złożyła deklaracje VAT-7/K we właściwych terminach za I i II kwartał 2013 oraz zapłaciła w terminie podatek VAT podlegający wpłacie wynikający z ww. deklaracji. Na początku miesiąca października Spółka stwierdziła błąd polegający na tym, że nie przysługiwał jej wybór metody kasowej ponieważ obsługujące ją biuro rachunkowe mylnie przyjęło do określenia wartości limitu sprzedaż netto. Sprzedaż brutto przekracza wartość limitu ustawowego. Ponieważ Spółka nie spełniała warunku bycia małym podatnikiem to nie mogła wybrać metody kasowej. Po stwierdzeniu tego faktu Spółka podjęła czynności naprawcze aby wyeliminować błąd. Skorygowano wartości podatku VAT należnego i naliczonego wg zasad ogólnych art. 19 ustawy VAT. Złożone zostały korekty VAT-R i VAT-7/K oraz złożono deklaracje VAT-7 za okresy miesięczne. Od miesiąca października zaprzestano na fakturach sprzedaży umieszczać wyrazów „metoda kasowa”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy konieczne jest,aby wszystkie wystawione faktury sprzedaży z wyrazami „metoda kasowa” , wystawione przez Spółkę nie będącą małym podatnikiem w okresie styczeń-wrzesień 2013, skorygować tak aby wyeliminować wyrazy „metoda kasowa”?

Zdaniem Wnioskodawcy, można nie korygować wystawionych przez siebie faktur z wyrazami „metoda kasowa”. Faktury spełniają wymogi określone w § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. „w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur...” i zawierają wszystkie określone rozporządzeniem dane oraz dodatkowo napis „metoda kasowa”. Ustawodawca nigdzie nie określa, że faktura nie może zawierać dodatkowych określeń. W § 5 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia ustawodawca nakazuje wprawdzie użyć wyrazów „metoda kasowa” dla podatników rozliczających się metodą kasową wg art. 21 ust. 1 ustawy o VAT, ale użycie tych słów przez Spółkę opodatkowaną na zasadach ogólnych nie zmienia prawa do odliczenia VAT naliczonego przez odbiorcę takiej faktury .

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 106 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
   
2. może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
   
3. może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.
   
   

Na podstawie § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, fakturę wystawia:

1. zarejestrowany podatnik VAT czynny;
   
2. podatnik, o którym mowa w art. 16 ustawy, przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu.
   
   

W myśl przepisu § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura powinna zawierać:

1. datę jej wystawienia;
   
2. kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem.
    
    

Ponadto na podstawie § 5 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia, faktura powinna zawierać dodatkowo w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy - wyrazy "metoda kasowa".

Przepis § 14 ust. 1 rozporządzenia określił, że fakturę korygującą wystawia się również, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zgodnie z § 14 ust. 3 rozporządzenia, faktura korygująca wystawiana w przypadku stwierdzenia pomyłek, o których mowa w ust. 1, powinna zawierać dane określone w ust. 2 pkt 1 i dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1-6 zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca, a także prawidłową treść korygowanych pozycji, w tym kwoty w wysokości prawidłowej.

Zgodnie z powyższymi przepisami stwierdzić należy, że istnieje obowiązek umieszczania na fakturach VAT dokumentujących dokonanie sprzedaży przez podatnika rozliczającego się metoda kasową adnotacji „metoda kasowa”. Jeśli faktura zawiera jakiekolwiek błędy wówczas należy wystawić fakturę korygującą, która będzie niwelować błędne pozycje.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca na podstawie zgłoszenia aktualizacyjnego VAT-R dokonywał rozliczeń w podatku od towarów i usług metodą kasową, składając kwartalne deklaracje VAT-7/K za okresy I i II kwartał 2013 r. W październiku 2013 r. Wnioskodawca stwierdził, że nie spełniał wymogów posiadania statusu małego podatnika i dokonał korekty zgłoszenia VAT-R oraz deklaracji VAT-7/K, jak również złożył deklaracje VAT-7 za okresy miesięczne.

Zapytanie Wnioskodawcy dotyczy konieczności korygowania na fakturach VAT wystawionych w okresie styczeń – wrzesień 2013 r. adnotacji „metoda kasowa”.

W odniesieniu do powyższego należy zwrócić uwagę na zagadnienie powstania obowiązku podatkowego z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Co do zasady w myśl przepisu art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

Natomiast obowiązek podatkowy u małego podatnika został uregulowany w art. 21 ust. 1 ustawy. Zgodnie z ww. przepisem mały podatnik może wybrać metodę rozliczeń polegającą na tym, że obowiązek podatkowy w odniesieniu do dokonywanych przez niego dostaw towarów i świadczenia usług powstaje:

1. z dniem otrzymania całości lub części zapłaty - w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny,
2. z dniem otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż 180. dnia,

• po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca miesiąca poprzedzającego okres, za który będzie stosował tę metodę, zwaną dalej "metodą kasową"; otrzymanie zapłaty w części powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części.
  
  

Przepis ust. 1 stosuje się do czynności wykonanych w okresie, w którym podatnik stosuje metodę kasową (art. 21 ust. 2 ustawy).

Na podstawie załącznika nr 4 Objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D) do rozporządzenia Ministra Finansów z 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 211, poz. 1333 ze zm.) obowiązującego do dnia 31 marca 2013 r. oraz obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2013 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2013 r. poz. 394) w części C. Rozliczenie podatku należnego deklaracji VAT-7 i VAT-7K wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu, dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z art. 29 ust. 4 ustawy oraz innych korekt wynikających z przepisów o podatku od towarów i usług, jeżeli mają wpływ na rozliczenie w okresie, za który składana jest deklaracja. W tej części wykazuje się też czynności wykonywane poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego lub zwrotu podatku naliczonego.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca nie spełniał wymogów do rozliczeń „metodą kasową” dokonał korekty deklaracji VAT-7K oraz złożył deklaracje VAT -7.

Z ww. powodów obowiązkiem korekt powinny być objęte również faktury VAT, które poza tym, że mają odzwierciedlać dokonane zdarzenia gospodarcze, jak również także umożliwiać prawidłowe określenie powstania obowiązku podatkowego. Sporządzona i złożona do właściwego organu podatkowego deklaracja podatkowa za dany okres rozliczeniowy jest odzwierciedleniem zdarzeń gospodarczych w stosunku do których w tym okresie powstał obowiązek podatkowy i powinna być poparta prawidłową dokumentacją na podstawie której dokonano rozliczenia podatku.

Wnioskodawca we własnym stanowisku wskazał ponadto, że korekta faktury nie jest konieczna, gdyż użycie wyrazów „metoda kasowa” przez Spółkę opodatkowaną na zasadach ogólnych nie zmienia prawa do odliczenia VAT naliczonego przez odbiorcę takiej faktury.

Z taką argumentacją nie sposób się zgodzić. Zgodnie z przepisem § 18 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 247 ze zm.), w przypadku nabycia przez podatnika innego niż mały podatnik, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy, towarów i usług udokumentowanych fakturą oznaczoną zgodnie z odrębnymi przepisami "metoda kasowa" podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określoną w tej fakturze, w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym:

1. uregulował część należności na rzecz małego podatnika, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy - w tej części;
2. uregulował w całości należność na rzecz małego podatnika, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy.
   
   

Przepis ten określa szczególny moment (odmienny od zasad ogólnych) dla prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie faktur VAT oznaczonych zapisem „metoda kasowa”.

Nabywca, w celu prawidłowego określenia okresu, w którym przysługuje mu prawo do dokonania odliczenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, powinien posiadać prawidłowo wystawioną przez dostawcę towaru lub usługi fakturę, z której jednoznacznie wynika od jakiego podmiotu nastąpiło nabycie towaru lub usługi. Jeśli nabycie nastąpiło od małego podatnika wówczas odliczenie podatku naliczonego z faktury może być dokonane w rozliczeniu za okres, w którym podatnik (nabywca) uregulował należność na rzecz małego podatnika w całości lub w części.

Wobec powyższego w obrocie prawnym nie mogą pozostać faktury z oznaczeniem „metoda kasowa” bowiem skutkują one również w zakresie rozliczeń nabywcy.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy o braku obowiązku korygowania faktur VAT zawierających błędny zapis „metoda kasowa” należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.