INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2013 r. (data wpływu 24 października 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów postępowania odwoławczego z tytułu wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów postępowania odwoławczego z tytułu wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest Szpitalem, na terenie miasta Łodzi organizuje przetargi na zakup materiałów i świadczenie usług. Przetargi organizowane są przez zamawiającego zgodnie z ustawą z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r., poz. 113, z późn. zm.). Zdarzyło się, że kilka z firm, których oferty zostały odrzucone, złożyły odwołanie do Krajowej Izby Odwoławczej przy Prezesie Urzędu Zamówień Publicznych. Po rozpatrzeniu odwołania Krajowa Izba Odwoławcza nakazała zamawiającemu unieważnić czynności unieważnienia postępowania, unieważnienie czynności odrzucenia oferty odwołującego i nakazała dokonanie ponownego badania i oceny oferty. Szpital poniósł koszty postępowania odwoławczego z tytułu wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy koszty postępowania odwoławczego z tytułu wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochoodwym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane wyżej wydatki stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 wymienionej ustawy.

Wydatki, o których mowa wcześniej nie zostały poniesione w celu uzyskania przychodów, lecz w celu zachowania źródła przychodu. Spory sądowe oraz arbitrażowe są normalnym elementem naszej rzeczywistości gospodarczej i nie ma powodu aby koszty z nimi związane nie zmniejszały podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Ponadto wydatki o tym charakterze nie zostały wymienione przez ustawodawcę w art. 16, a co za tym idzie jedynym kryterium do oceny tych wydatków jest treść art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy podkreślić, że z definicji zawartej w powołanym art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika jednoznacznie, że nie musi wystąpić bezpośredni związek pomiędzy kosztem, a uzyskaniem konkretnego przychodu, ponieważ w przepisie tym mówi się o koszcie poniesionym w celu osiągnięcia przychodów podatnika, a nie o konkretnym koszcie związanym z konkretnym przychodem.

Zatem, koszty opisane w pytaniu poniesione zostały w interesie Wnioskodawcy. Szpital nadmienia, że w kwestii obsługi prawnej i doradztwa podatkowego, jako kosztów podatkowych wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 20 marca 2003 r. sygn. akt III SA 1505/01. Sąd stwierdził, że skoro obsługa prawna była związana z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika, to jej koszty są kosztami uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawę prawną kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów stanowi przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.), zgodnie z którym, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki wydatek, który spełnia łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Ustawodawca wyróżnia koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie), odrębnie normując zasady ich potrącalności (art. 15 ust. 4, 4b-4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnych definicji ww. pojęć. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest „zidentyfikowanie” wpływu danego kosztu na wielkość osiągniętych przychodów. Do tej kategorii należą głównie te koszty, które mogą być przydzielone, przypisane do określonych wyrobów bądź usług.

Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika – brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca organizuje przetargi na zakup materiałów i świadczenie usług, na podstawie ustawy Prawo zamówień publicznych. Zdarzyło się, że kilka z firm, których oferty zostały odrzucone, złożyły odwołanie do Krajowej Izby Odwoławczej przy Prezesie Urzędu Zamówień Publicznych. Po rozpatrzeniu odwołania Krajowa Izba Odwoławcza nakazała, zamawiającemu unieważnić czynności unieważnienia postępowania, unieważnienie czynności odrzucenia oferty odwołującego i nakazała dokonanie ponownego badania i oceny oferty. Szpital poniósł koszty postępowania odwoławczego z tytułu wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika.

Wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają szczególnych rozwiązań dotyczących zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących kosztów postepowania odwoławczego z tytułu wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika. Jednakże z faktu niezaliczenia danej kategorii wydatków do wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów na podstawie wyłączenia zawartego w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie wynika automatyczny wniosek, że wydatek ten może stanowić koszt uzyskania przychodów. Wydatek ten musi bowiem spełniać ogólną zasadę zawartą w art. 15 ust. 1 tej ustawy, tj. być poniesionym w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Podkreślić należy, że wydatek musi mieć swoje racjonalne i ekonomiczne uzasadnienie.

Pomimo tego, że nie można ww. wydatków powiązać z konkretnym przychodem, to jednak wiążą się one z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością oraz zostały poniesione w celu ochrony Jego interesów.

Zatem, w myśl powołanych przepisów prawa podatkowego i przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że udokumentowane przez Wnioskodawcę koszty postępowania odwoławczego z tytułu wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.