2013.08.09 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-419/13/BM
z 9 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2013r. (data wpływu 10 maja 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

zwolnienia od podatku VAT dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z własnością posadowionych na nim obiektów zaliczonych do Zbioru I i II - jest prawidłowe,
zwolnienia od podatku VAT dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z własnością posadowionego na nim budynku warsztatu naprawczego - jest nieprawidłowe,
braku podstaw do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT do dostawy budynku warsztatu naprawczego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntów wraz z własnością posadowionych na nich obiektów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Początki działalności Wnioskodawcy (dalej Spółka) jako samodzielnego podmiotu związane są z przedsiębiorstwem państwowym pod nazwą Kopalnia „S. Przedsiębiorstwo to utworzone zostało Zarządzeniem Ministra Przemysłu z dnia 17 kwietnia 1990r. w wyniku podziału ówczesnego przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą Przedsiębiorstwo Materiałów Podsadzkowych Przemysłu Węglowego (dalej jako P), funkcjonującego od lat 50 XX w.

Na podstawie ww. zarządzenia, w oparciu o przepisy ustawy z dnia 25 września 1981r. o przedsiębiorstwach państwowych i wykonaniu Zarządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie podziału P, z dniem 1 maja 1990r. utworzone zostało przedsiębiorstwo państwowe pod nazwą Kopalnia "S”. Powstało ono w wyniku podziału P, na bazie wyłączonego zakładu P o nazwie Kopalnia "S”.

Tym samym Zarządzeniem Ministra Przemysłu z dnia 17 kwietnia 1990r. przydzielono nowo utworzonemu przedsiębiorstwu państwowemu Kopalnia „S" składniki mienia powstałe z podziału P. Na skutek przyjętego systemu podziału P i utworzenia nowych przedsiębiorstw państwowych na wskutek tego podziału, na dzień 30 kwietnia 1990r. aktywa i pasywa P wydzielono bowiem wg zapisów bilansowych każdego wydzielonego zakładu P, w tym m.in. zakładu o nazwie Kopalnia „S”, na bazie którego powstało przedsiębiorstwo państwowe Kopalnia „S”. Grunty wydzielono i przypisano do nowo utworzonych przedsiębiorstw wg zapisów ujawnionych w księgach wieczystych, ewidencji gruntów a także użytkowanych, pozostające w zarządzie każdego wydzielonego zakładu P. W ten sposób Kopalni „S” przypadła część majątku podzielonego P, obejmującego także budynki i budowle oraz grunty.

W czerwcu 1994r. nastąpiło przekształcenie przedsiębiorstwa państwowego Kopalnia „S” w spółkę akcyjną pod nazwą Kopalnia „S” S.A. (dziś Wnioskodawca). Od momentu jej powstania, aż do chwili wniesienia akcji do Narodowych Funduszy Inwestycyjnych, ówczesna Kopalnia „S” S.A. funkcjonowała jako jednoosobowa spółka Skarbu Państwa. Następnie na skutek prywatyzacji i zakupu akcji przez różnych inwestorów, funkcjonowała pod różnymi firmami.

W kolejnych latach następowało regulowanie stanu prawnego nieruchomości Spółki, w tym gruntów. Na podstawie aktu notarialnego z dnia 4 lutego 2002r. - Repertorium A Nr ..., Gmina Miasta oddała Spółce w użytkowanie wieczyste na 99 lat określone w tym akcie notarialnym działki gruntów oraz przeniosła nieodpłatnie na rzecz Spółki własność budynków i budowli znajdujących się na tych gruntach. Powyższe miało na celu uregulowanie stanu prawnego tych nieruchomości, bowiem Spółka (a wcześniej przedsiębiorstwo państwowe Kopalnia „S”) była w faktycznym posiadaniu tych gruntów oraz budynków i budowli na nich posadowionych już od momentu utworzenia przedsiębiorstwa państwowego w 1990r., to posiadaniu temu nie towarzyszył tytuł prawny do nieruchomości. W ww. akcie notarialnym z dnia 4 lutego 2002r. zawarto: „Na wyżej opisanych nieruchomościach (działkach gruntów) zostały wybudowane następujące budowle i budynki (...), ze środków własnych Kopalni „S” SA Budynki te i budowle stanowiły środki trwałe Spółki (a wcześniej przedsiębiorstwa państwowego Kopalnia „S”) już od momentu utworzenia przedsiębiorstwa państwowego.

Przedmiotem niniejszego wniosku są obiekty budowlane stanowiące własność Spółki oraz grunty, których użytkownikiem wieczystym jest Spółka, nabyte przez Spółkę w sposób wyżej przedstawiony. Nieruchomości te były zatem przedmiotem ww. aktu notarialnego z dnia 4 lutego 2002r. Jednocześnie nieruchomości te znajdowały się w posiadaniu Spółki (a wcześniej w posiadaniu przedsiębiorstwa państwowego Kopalnia „S”) faktycznie już wcześniej, od chwili utworzenia przedsiębiorstwa państwowego Kopalnia Pisaku „S” i podziału majątku P.

W tym miejscu należy wskazać, że zarówno objęcie w posiadanie przez przedsiębiorstwo państwowe Kopalnia „S” na skutek podziału P ww. obiektów budowlanych oraz gruntów (na tamten moment z nieuregulowanym stanem prawnym), jaki i następnie uzyskane przez Spółkę na podstawie ww. aktu notarialnego z dnia 4 lutego 2002r. prawa użytkowania wieczystego tych gruntów oraz w wyniku nieodpłatnego przeniesienia na Spółkę, własności obiektów budowlanych na nich posadowionych, nastąpiło w wyniku czynności nie objętych podatkiem od towarów i usług (dalej podatek VAT).

Czynności związane z objęciem majątku dzielonego P w 1990r. nie mogły być objęte podatkiem VAT z tego względu, iż podatek ten w Polsce wprowadzony został dopiero w roku 1993. Nie funkcjonował zatem w Polsce również w okresie wcześniejszym, kiedy obiekty budowlane powstawały (były budowane) w ówczesnym P. Także czynność prawna dokonana aktem notarialnym z dnia 4 lutego 2002r. - Repertorium A Nr 477/2002, zgodnie z treścią tego aktu notarialnego, nie była opodatkowana podatkiem VAT. Nabycie zatem przez Spółkę za ww. aktem notarialnym prawa użytkowania wieczystego gruntów i prawa własności posadowionych na nim obiektów budowlanych nie podlegało podatkowi VAT.

Reasumując, w związku z ww. czynnościami, tak przedsiębiorstwo państwowe Kopalnia „S” jak i powstała następnie z jego przekształcenia Spółka, nie dokonały obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z tego powodu, iż czynności te nie podlegały podatkowi VAT.

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Jej podstawowym zakresem działalności jest wykonywanie przewozów towarowych koleją. Spółka zajmuje się także wydobyciem piasku.

Przedmiot niniejszego wniosku dotyczy nieruchomości stanowiących wiązkę praw - prawa wieczystego użytkowania gruntów oraz prawa własności posadowionych na tym gruncie obiektów budowlanych. Nieruchomości te objęte są na dzień złożenia niniejszego wniosku księgą wieczystą.

Stanowiące przedmiot niniejszego wniosku obiekty budowlane oraz prawo użytkowania wieczystego gruntów, na których są one posadowione, Spółka nabyła w sposób wyżej opisany. Zatem, co raz jeszcze należy podkreślić, zarówno wytworzenie obiektów budowlanych (co miało miejsce przed rokiem 1990), jak i ich nabycie, nastąpiło na skutek czynności które nie były objęte podatkiem VAT.

Obiekty będące przedmiotem niniejszego wniosku są trwale związane z gruntem. Zostały nabyte przez Spółkę w sposób wyżej opisany. Na potrzeby niniejszego wniosku podzielić je można w sposób następujący.

Pierwsza grupa obiektów (na potrzeby niniejszego wniosku określona jako Zbiór I) to takie obiekty budowlane, które od momentu utworzenia przedsiębiorstwa państwowego Kopalnia „S” w 1990r. nie były nigdy ulepszane, tj. na obiekty te w ich historii od roku 1990 nie były ponoszone nigdy nakłady, które skutkowałyby ich ulepszeniem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej updop). Ich wartość podlegała jedynie aktualizacji, zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami.

Pierwszej aktualizacji wyceny przedmiotowych środków trwałych dokonano w 1991 r. na dzień 1 stycznia 1991r. na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie uznawania składników majątkowych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz zasad aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. nr 72 poz. 422 z 1990r. oraz Dz. U. nr 19 poz. 83 z 1991r.). Do aktualizacji wyceny środków trwałych zastosowano wówczas współczynniki przeliczeniowe wynikające z załącznika do obwieszczenia Prezesa GUS (MP nr 12 poz.82 z 1991r.). Drugiej aktualizacji dokonano na dzień 1 stycznia 1995r. Realizowana ona była na podstawie przepisów Rozporządzenia Ministra z dnia 20 stycznia 1995r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także aktualizacji wyceny środków trwałych. (Dz. U. z 1995r. Nr 7, poz. 34), według wskaźników przeliczeniowych określonych w obwieszczeniu Prezesa GUS z 8 lutego 1995r. w sprawie wskaźników przeliczeniowych do aktualizacji wyceny środków trwałych na dzień 1 stycznia 1995r. (MP Nr 9, poz. 125).

Do obiektów objętych Zbiorem I należą:

pomieszczenie remontowe (koszy ) o nr inw. .... Symbol wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. (DZ. U. Nr 112, poz. 1316) wraz ze zmianami z 2002r. (Dz. U. Nr 18, poz. 170): 1251,
wiata na spychacze o nr inw. ... Symbol PKOB: 1251,
pomieszczenie składające się z czterech schronisk o nr inw. ... Symbol PKOB: 1251,
budynek kuźni przy warsztacie mechanicznym o nr inw. ... Symbol PKOB: 1251,
budynek na spychacze (budynek z bloków betonowych) o nr inw. ... PKOB: 1251.

Drugą grupę obiektów (na potrzeby niniejszego wniosku określona jako Zbiór II) stanowią budowle infrastruktury kolejowej, które jako samodzielne środki trwałe ujęte zostały w ewidencji środków trwałych Spółki na wskutek mającego miejsce w roku 1997 podziału obiektu inwentarzowego (środka trwałego) o nazwie „Bocznica na placu montażowym”. „Bocznica na placu montażowym" także nabyta została przez Spółkę w sposób opisany na wstępie. Następnie w roku 1997 miał miejsce podział tego obiektu inwentarzowego, w wyniku czego powstały m.in. następujące obiekty, których dotyczy niniejszy wniosek:

bocznica na placu montaż., tor 502 dł.134.6 mb, nr inw. ..., PKOB: 2121,
bocznica na placu montaż., tor 504a dł.100 mb, nr inw. ..., PKOB: 2121,
bocznica na placu montaż., tor 504 dł.247.6 mb, nr inw...., PKOB 2121,
bocznica na placu montaż., tor nr.505 dł.124 mb, nr inw. ...., PKOB: 2121,
bocznica na placu montaż., tor 506 dł.63.8 mb, nr inw. ..., PKOB: 2121,
bocznica na placu montaż., tor żebe dł.171 mb, nr inw...., PKOB: 2121,
bocznica na placu montaż., wstawka dł.17mb, nr inw. ..., PKOB: 2121,
rozjazd zwyczajny nr.100 b. plac montaż., nr inw. ..., PKOB 2121,
rozjazd zwyczajny nr.103 b. plac montaż., nr inw. ..., PKOB 2121,
rozjazd krzyż. Rkpd nr.102 plac montaż., nr inw. ..., PKOB 2121.

W zakresie obiektów (budowli) zaliczonych do Zbioru II wskazać należy, iż do momentu podziału w 1997r. środka trwałego o nazwie „Bocznica na placu montażowym", obiekt ten od momentu utworzenia przedsiębiorstwa państwowego Kopalnia „S” w 1990r. nie był nigdy ulepszany, tj. w jego historii od roku 1990 nie były ponoszone na ten środek trwały („Bocznicę na placu montażowym") nakłady, które skutkowałyby jego ulepszeniem w rozumieniu przepisów updop. Jego wartość podlegała jedynie aktualizacji, zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami, tj. aktualizacji w roku 1991 i 1995, na zasadach identycznych jak w przypadku opisanych powyżej obiektów Zbioru I. Następnie w 1997r. dokonano jego podziału. W wyniku tego podziału ujęte zostały w ewidencji środków trwałych m.in. ww. obiekty (budowle), objęte niniejszym wnioskiem. Przy tym na budowle te (po ich podziale) w dalszym ciągu nie były czynione jakiekolwiek nakłady skutkujące ulepszeniem poszczególnych (teraz już samodzielnych) ww. obiektów inwentarzowych (budowli) zaliczonych do Zbioru II.

Podobnie zatem jak w przypadku obiektów Zbioru I, także w przypadku budowli zaliczonych do Zbioru II, zmiana ich wartości początkowej następowała (wzrastała) jedynie na skutek aktualizacji. Tak więc zarówno przed jak i po podziale w roku 1997, w odniesieniu do obiektów Zbioru II, nie były ponoszone jakiekolwiek nakłady na ulepszenie.

Oprócz ww. obiektów (budynków i budowli) zaliczonych do Zbioru I oraz do Zbioru II wniosek niniejszy dotyczy także obiektu (środka trwałego) pn. „Warsztat naprawczy S." (dalej jako warsztat naprawczy), który posiada nr mw. .... Jego symbol PKOB to 1251.

Warsztat naprawczy również został nabyty w sposób opisany na wstępie, lecz w przypadku tego obiektu były ponoszone przez Spółkę wydatki na jego ulepszenie. Ponadto, niezależnie od zmian jego wartości początkowej na skutek ulepszeń w rozumieniu przepisów updop, zmiany wartości początkowej warsztatu naprawczego wynikały także z aktualizacji, identycznie jak przy obiektach zaliczonych do Zbioru I i II.

Poniżej przedstawiono dla warsztatu naprawczego historię zmian jego wartości początkowej:

wartość początkowa na dzień 1 maja 1990r. z uwzględnieniem denominacji (przejęcie po podziale P): 125.357,16 zł.
wartość początkowa na dzień 1 stycznia 1991r. z uwzględnieniem denominacji, po podniesieniu wartości na wskutek aktualizacji z zastosowaniem współczynnika 2,4: 300,857,19 zł,
wartość początkowa na dzień 1 stycznia 1995r., po podniesieniu wartości na wskutek aktualizacji z zastosowaniem współczynnika 2,35: 707.014,40 zł,
zmiana wartości początkowej w roku 2010: nastąpiło zwiększenie wartości początkowej o kwotę 1.283.400,00 zł. Powyższe było związane z modernizacją i poprawą funkcjonalności hali w warsztacie naprawczym. Nakłady na ww. cel poniósł przy tym najemca warsztatu a następnie na podstawie umowy z 31 grudnia 2010r. najemca sprzedał je Spółce jako właścicielowi warsztatu. W związku z ww. umową nastąpiło zwiększenie wartości początkowej warsztatu naprawczego w księgach Spółki z dniem 31 grudnia 2010r. o kwotę 1.283.400,00 zł. Wartość początkowa warsztatu naprawczego na dzień 1 stycznia 2011r. to zatem 1.990.414,40 zł,
nakłady na ulepszenie poniesione w roku 2011: 345.380 zł. Ulepszenie związane było z wykonaniem kotłowni olejowej. Data przyjęcia nakładów do używania zgodnie z dokumentem OT to 31 sierpień 2011r. Wartość początkowa warsztatu naprawczego po dokonaniu tego ulepszenia (i z uwzględnieniem podniesienia wartości początkowej z roku 2010) to zatem: 2.335.794,40 zł. Powyższe stanowi aktualną wartość początkową warsztatu naprawczego.

W stosunku do nakładów na ulepszenie, które ponoszone były przez Spółkę w przypadku warsztatu naprawczego, Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wszystkie obiekty budowlane (a więc budynki i budowle zaliczone do Zbioru I, Zbioru II oraz warsztat naprawczy), których dotyczy niniejszy wniosek, po przyjęciu ich na stan środków trwałych i następnie po dokonaniu ulepszeń - w przypadku warsztatu naprawczego, były i są nadal wykorzystywane przez Spółkę na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wskazać należy dalej, iż spośród obiektów, których dotyczy niniejszy wniosek, wymienione poniżej były przedmiotem najmu, tj. wymienione poniżej obiekty (w całości) zostały przez Spółkę (jako wynajmującego) oddane w najem, przy czym czynność najmu (jako usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Oddano w najem odpowiednio:

w przypadku obiektów ze Zbioru I:
- pomieszczenie remontowe (koszyk ): od dnia 1 stycznia 2005r. do dnia 8 października 2010r. a następnie od dnia 1 stycznia 2012r. do dnia 31 stycznia 2013r.,
- wiata na spychacze, pomieszczenie składające się z czterech schronisk, budynek kuźni przy warsztacie mechanicznym oraz budynek na spychacze (budynek z bloków betonowych): od dnia 1 stycznia 2005r. do dnia 8 października 2010r.
w przypadku obiektów ze Zbioru II:
- bocznica na placu montaż., tor nr.505 dł. l24 mb;
- bocznica na placu montaż., tor 506 dł.63.8 mb;
- bocznica na placu montaż., wstawka dł. l7 mb oraz
- rozjazd zwyczajny nr.103 b. plac montaż.: od dnia 1 stycznia 2005r. do dnia 8 października 2010r. a następnie od dnia 1 stycznia 2012r. do dnia 31 stycznia 2013r.,
w przypadku warsztatu naprawczego, cały obiekt: od 1 stycznia 2005r. do dnia 8 października 2010r. a następnie od dnia 1 stycznia 2012r. do dnia 31 stycznia 2013r.

Pozostałe - poza ww. obiekty, których dotyczy niniejszy wniosek, nie były nigdy przez Spółkę (a wcześniej także przez przedsiębiorstwo państwowe Kopalnia „S”) oddawane do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na gruncie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KST) (Dz. U. z 2010 nr 242 poz. 1622), obiekty budowlane, których dotyczy niniejszy wniosek, klasyfikowane są jako środki trwałe (obiekty inwentarzowe) zaliczane do grupy 1 lub 2.

W chwili obecnej Spółka planuje sprzedaż opisanych powyżej - prawa wieczystego użytkowania gruntów wraz z posadowionymi na tych gruntach:

obiektami zaliczonymi do Zbioru I,
obiektami zaliczonymi do Zbioru II,
budynkiem warsztatu naprawczego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntów wraz z własnością posadowionych na tych gruntach:

obiektów zaliczonych do Zbioru I,
obiektów zaliczonych do Zbioru II,
budynku warsztatu naprawczego,

podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy,

W opinii Spółki planowana sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntów wraz z własnością posadowionych na tych gruntach:

obiektów zaliczonych do Zbioru I,
obiektów zaliczonych do Zbioru II,
budynku warsztatu naprawczego,

będzie zwolniona z podatku od towarów i usług.

Rozpatrując sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu i prawa własności posadowionych na nim obiektów (budynków i budowli) na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. nr 177, poz. 1054 ze zm.)- dalej jako ustawa VAT, należy w pierwszej kolejności uwzględnić, iż o opodatkowaniu takiej sprzedaży decyduje sposób opodatkowana budynków i budowli posadowionych na gruncie. Zgodnie bowiem z art. 29 ust. 5 ustawy VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Rozwinięciem tej zasady są przepisy zawarte w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, z których wynika, że zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, powinno być opodatkowane wg tej samej stawki podatku lub zwolnione z podatku, tak samo jak sprzedaż posadowionych na tym gruncie budynków, budowli lub ich części.

Uwzględniając powyższe, planowana sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu będzie opodatkowana w ten sam sposób, co sprzedaż posadowionych na tym gruncie a stanowiących odrębną od gruntu własność, budynków i budowli. Wynika z tego w szczególności, że jeżeli sprzedaż wszystkich budynków i budowli będzie opodatkowana, to także sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast jeżeli sprzedaż wszystkich budynków i budowli zgodnie z ustawą VAT, objęta będzie zwolnieniem z podatku, to zwolniona z podatku będzie także sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu. W przypadku natomiast, gdyby sprzedaż jedynie części obiektów budowlanych posadowionych na gruncie objęta była zwolnieniem z podatku, powstałaby konieczność przyporządkowania odpowiednich części gruntu do obiektów budowlanych, których sprzedaż będzie zwolniona z podatku i tych, których sprzedaż będzie podlegać opodatkowaniu.

Na tle zatem okoliczności przedstawionych przez Spółkę rozstrzygnięcia wymaga w istocie, czy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usługa podlegać będzie planowana sprzedaż:

obiektów zaliczonych do Zbioru I,
obiektów zaliczonych do Zbioru II,
budynku warsztatu naprawczego.

Z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT wynika generalne zwolnienie z podatku dla dostawy budynków, budowli lub ich części. W tym samym przepisie ustawodawca wskazuje jednak równocześnie przypadki, gdy dostawa budynków, budowli lub ich części wyłączona jest z tego zwolnienia. Z przywołanego przepisu wynika, że takim wyjątkiem są sytuacje, gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 14 ustawy VAT, stanowiąc w tym przepisie, że przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Nie każda jednak dostawa budynków budowli lub ich części, która jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, względnie gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata, podlega opodatkowaniu. W art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT zawarto bowiem zwolnienie z podatku odnoszące się do dostawy budynków, budowli lub ich części, nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem jednak że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Co istotne, stosownie do brzmienia art. 43 ust. 7a ustawy VAT, ww. warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Mając na uwadze powyższe przepisy rozstrzygnięcia wymaga zatem, w odniesieniu do poszczególnych budynków i budowli, które mają być przedmiotem sprzedaży, czy ich dostawa objęta będzie zwolnieniem z podatku. Przy tym z konstrukcji przywołanych przepisów wynika, że w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy dostawa danego obiektu budowlanego objęta będzie zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT. Dopiero gdy dostawa nie może korzystać ze zwolnienia z podatku na podstawie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustalić należy, czy nie jest objęta zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT.

Obiekty zaliczone do Zbioru I

Dostawa obiektów zaliczonych do Zbioru I, które z dniem 1 stycznia 2005r. zostały przez Spółkę wynajęte, zwolniona będzie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT w zw. z definicją pierwszego zasiedlenia wynikającą z art. 2 pkt 14 lit a) ww. ustawy.

Obiekty te znajdują się w posiadaniu Spółki od momentu jej powołania w 1994r. a wcześniej od 1990r. znajdowały się w posiadaniu przedsiębiorstwa państwowego Kopalnia „S”. Spółka (a wcześniej przedsiębiorstwo państwowe Kopalnia „S”) weszła w posiadanie tych obiektów a następnie nabyła tytuł własności do nich, w wykonaniu czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Tak bowiem utworzenie przedsiębiorstwa państwowego Kopalnia „S” i przydzielenie mu składników majątkowych dzielonego P; przekształcenie przedsiębiorstwa państwowego Kopalnia „S” i utworzenie w jego wyniku spółki prawa handlowego Kopalnia „S” SA; jak i następnie czynność prawna objęta aktem notarialnym z dnia 4 lutego 2002r., na podstawie której Spółka nabyła własność budynków i budowli - nie były objęte zakresem opodatkowania podatkiem VAT. Do czasu ich wynajęcia w 2005r. Spółka (a wcześniej przedsiębiorstwo państwowe Kopalnia „S”) nie ponosiła przy tym jakichkolwiek wydatków na ulepszenie tych obiektów. Dopiero wynajęcie przez Spółkę - jako podatnika VAT - przedmiotowych obiektów stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Wynajęcie przez Spółkę z dniem 1 stycznia 2005r. obiektów zaliczonych do Zbioru I stanowiło zatem pierwszą czynność, w wyniku której obiekty te, po ich wybudowaniu, zostały oddane do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, pierwszemu użytkownikowi.

Powyższe stanowi pierwsze zasiedlenie tych obiektów w rozumieniu art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy VAT. Przy tym następnie, po dokonaniu pierwszego zasiedlenia, Spółka nadal nie dokonywała żadnych ulepszeń tych obiektów, co w związku z treścią art. 2 pkt 14 lit. b) ustawy VAT mogłoby skutkować ich ponownym pierwszym zasiedleniem. W związku z powyższym planowana obecnie dostawa obiektów zaliczonych do Zbioru I nastąpi w okresie dłuższym niż 2 lata, licząc od daty ich pierwszego zasiedlenia. Tym samym planowana sprzedaż obiektów zaliczonych do Zbioru I będzie objęta zwolnieniem z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, gdyż w sprawie nie znajdzie zastosowanie żaden z wyjątków wymienionych w tym przepisie, wykluczających zastosowanie wynikającego z niego zwolnienia z podatku. Dostawa przedmiotowych obiektów nie nastąpi bowiem w ramach pierwszego zasiedlenia a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą obiektów upływnie okres dłuższy niż 2 lata.

Zasadność powyższego stanowisko Spółki, w kwestii traktowania najmu jako czynności skutkującej pierwszym zasiedleniem obiektu budowlanego, znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy o sygn. ITPP2/443-1518/12/AD z dnia 14 marca 2013r. Organ podatkowy zawarł w niej: „Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem. Zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.”

Reasumując, w ocenie Spółki dostawa (sprzedaż) obiektów zaliczonych do Zbioru I, będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

Obiekty zaliczone do Zbioru II

W przypadku tych spośród budowli ze Zbioru II, które zostały wynajęte przez Spółkę z dniem 1 stycznia 2005r. (tj.: bocznicy na placu montaż., tor nr 505 dł. 124 mb; bocznicy na placu montaż., tor 506 dł. 63.8 mb; bocznicy na placu montaż., wstawka dł. 17 mb oraz rozjazdu zwyczajnego nr 103 b. plac montaż.) - ich dostawa będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT w zw. z definicją pierwszego zasiedlenia wynikającą z art. 2 pkt 14 lit. a) ww. ustawy. Przy tym w tym przypadku argumentacja, uzasadniająca zastosowanie zwolnienie z podatku VAT, pozostaje analogiczna jak w przypadku obiektów zaliczonych do Zbioru I.

Dostawa tych obiektów będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, gdyż nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tych obiektów upływnie okres dłuższy niż 2 lata.

W przypadku pozostałych obiektów zaliczonych do Zbioru II, a więc tych, które nie zostały przez Spółkę nigdy wynajęte (tj. bocznica na placu montaż., tor 502 dł. 134.6 mb; bocznica na placu montaż., tor 504a dł.100 mb; bocznica na placu montaż., tor 504 dł. 247.6 mb; bocznica na placu montaż., tor żebe dł. 171 mb; rozjazd zwyczajny nr 100 b. plac montaż, oraz rozjazd krzyż. Rkpd nr 102 plac montaż.) - ich dostawa będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT.

Dostawa tych obiektów nie będzie mogła być zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT. Spółka (a wcześniej przedsiębiorstwo państwowe Kopalnia „S”) weszła w posiadanie tych obiektów a następnie nabyła tytuł własności do nich, w wykonaniu czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak zawarto bowiem powyżej, tak utworzenie przedsiębiorstwa państwowego Kopalnia „S” i przydzielenie mu składników majątkowych dzielonego P; przekształcenie przedsiębiorstwa państwowego Kopalnia „S” i utworzenie w jego wyniku spółki prawa handlowego Kopalnia „S” SA; jak i następnie czynność prawna objęta aktem notarialnym z dnia 4 lutego 2002r., na podstawie której Spółka nabyła własność budynków i budowli - nie były objęte zakresem opodatkowania podatkiem VAT. Obiekty te ponadto nigdy nie były oddane do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, np. na podstawie umowy najmu lub dzierżawy. W związku z powyższym planowana obecnie sprzedaż tych obiektów, uwzględniając że czynność ta zostanie dokonana przez Spółkę jako podatnika podatku od towarów i usług, w wykonaniu prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, jako czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, stanowić będzie pierwsze zasiedlenie tych obiektów. Powyższe wyklucza zastosowanie zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

Sprzedaż ww. obiektów będzie jednak zwolniona z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT. Jak zawarto bowiem powyżej, ich nabycie nastąpiło na podstawie czynności, które nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym w stosunku do tych obiektów Spółce (jak i wcześniej przedsiębiorstwu państwowemu Kopalnia „S”) nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tego zasadniczego powodu, że czynności, w wyniku których nabyto przedmiotowe budowle, nie podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednocześnie na obiekty te nie czyniono jakichkolwiek nakładów skutkujących ich ulepszeniem, a więc także brak jest także jakichkolwiek nakładów na te obiekty, skutkujących ich ulepszeniem, w przypadku których Spółce (jak i wcześniej przedsiębiorstwu państwowemu Kopalnia „S”) przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tym samym warunki zwolnienia z podatku wymienione pod lit. a) i b) w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT są w odniesieniu do tych obiektów spełnione.

Powyższe oznacza, że dostawa (sprzedaż) budynków i budowli, które na potrzeby niniejszego wniosku zaliczono łącznie do zbioru I, będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT.

Jako poparcie powyższego stanowiska powołać można interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi o sygn. IPTPP1/443-805/12-5/MW z dnia 22 stycznia 2013r. Organ podatkowy odniósł się w niej do stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, w którym „Spółka nabyła wyżej opisane nieruchomości i prawa w drodze zarządzenia nr ….Wojewody….z dnia …. W sprawie połączenia przedsiębiorstw państwowych na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 25 września 1981r. o przedsiębiorstwach państwowych (t.j. Dz. U. z 2002r. Nr 112, poz. 981 ze zm. Zgodnie z treścią niniejszego zarządzenia z dniem…. Przedsiębiorstwo państwowe pod nazwą X i Y w uległy połączeniu. (...) Następnie X aktem komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego, akt notarialny z dnia (Repertorium A Nr....) na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2002r., nr 171, poz. 1397 ze zm.) zostało przekształcone w spółkę akcyjną z siedzibą w ..." Formułując pytanie o zasadność objęcia zwolnieniem z podatku sprzedaży nabytych w powyższy sposób prawa użytkowania wieczystego gruntu działki gruntu i własności znajdujących się na nim budynków stanowiących odrębną nieruchomość wraz z budowlami i urządzeniami, wnioskodawca wskazał ponadto, iż nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowych budynków/budowli.

Odnosząc się do powyższych okoliczności, zbieżnych z tymi, które dotyczą Spółki w przypadku obiektów zaliczonych do Zbioru II, które nigdy nie były przez Spółkę wynajmowane, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi podzielając stanowisko wnioskodawcy o zasadności objęcia sprzedaży zwolnieniem z podatku, zawarł m.in.: „Przy braku możliwości zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy rozważyć możliwość zastosowania przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że - jak wskazał we wniosku Wnioskodawca - nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu/budowie poszczególnych budynków/budowli, jak również nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowych budynków/budowli. Tym samym mając na uwadze powołany wyżej przepis należy stwierdzić, że dostawa ww. budynków, budowli i urządzeń podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.”

Jako potwierdzenie stanowiska Spółki w kwestii zasadności objęcie zwolnieniem z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT sprzedaży tych budowli zaliczonych do Zbioru II, które nigdy nie były wynajmowane, przywołać można również interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu o sygn. ILPP1/443-226/10-5/BD z dnia 1 czerwca 2010r. Organ podatkowy stwierdził w niej, że sprzedaż „(...) nabytego na własność w drodze decyzji uwłaszczeniowej (nieodpłatnie) budynku - pawilonu - wiaty, dokonana będzie w ramach pierwszego zasiedlenia...”. Przy czym z opisu stanu faktycznego zawartego w ww. interpretacji indywidualnej wynika, że do nabycia budynku przez wnioskodawcę doszło z dniem 5 grudnia 1990r. na mocy decyzji uwłaszczeniowej, a więc przed wprowadzeniem w Polsce podatku od towarów i usług. Organ podatkowy potwierdził w niej, że sprzedaż „(...) nabytego na własność w drodze decyzji uwłaszczeniowej (nieodpłatnie) budynku - pawilonu - wiaty, dokonana będzie w ramach pierwszego zasiedlenia, i tym samym nie będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jednakże z uwagi na fakt, iż Spółka nie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz nie poniosła nakładów na jego ulepszenie przekraczających 30% wartości początkowej - zamierzona dostawa ww. budynku będzie korzystała ze zwolnienia, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.”

Reasumując, dostawa (sprzedaż) obiektów ze Zbioru II, które zostały wynajęte przez Spółkę z dniem 1 stycznia 2005r. będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT. Z kolei natomiast dostawa (sprzedaż) obiektów ze Zbioru II, które nie były nigdy wynajęte przez Spółkę będą zwolnione z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT.

Budynek warsztatu naprawczego.

W ocenie Spółki sprzedaż budynku warsztatu naprawczego, który z dniem 1 stycznia 2005r. został przez Spółkę wynajęty, zwolniona będzie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT w zw. z definicją pierwszego zasiedlenia wynikającą z art. 2 pkt 14 lit. a) i lit. b) ww. ustawy.

Budynek warsztatu naprawczego znajduje się w posiadaniu Spółki od momentu jej powołania w 1994r. a wcześniej od 1990r. znajdował się w posiadaniu przedsiębiorstwa państwowego Kopalnia „S”. Spółka (a wcześniej przedsiębiorstwo państwowe Kopalnia „S”) weszła w posiadanie tego obiektu a następnie nabyła tytuł własności do niego, w wykonaniu czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Tak bowiem utworzenie przedsiębiorstwa państwowego Kopalnia „S” i przydzielenie mu składników majątkowych dzielonego P; przekształcenie przedsiębiorstwa państwowego Kopalnia „S” i utworzenie w jego wyniku spółki prawa handlowego Kopalnia „S” SA; jak i następnie czynność prawna objęta aktem notarialnym z dnia 4 lutego 2002r. na podstawie której Spółka nabyta własność budynków i budowli - nie były objęte zakresem opodatkowania podatkiem VAT. Do czasu jego wynajęcia w 2005r. Spółka (a wcześniej przedsiębiorstwo państwowe Kopalnia „S”) nie ponosiła przy tym jakichkolwiek wydatków na jego ulepszenie. Dopiero wynajęcie przez Spółkę - jako podatnika VAT - przedmiotowego budynku stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Wynajęcie budynku warsztatu naprawczego przez Spółkę z dniem 1 stycznia 2005r. stanowiło zatem pierwszą czynność, w wyniku której budynek ten, po jego wybudowaniu, został oddany do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, pierwszemu użytkownikowi. Powyższe stanowiło pierwsze zasiedlenie tego budynku w rozumieniu art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy VAT.

Po tym, gdy dokonano pierwszego zasiedlenia przedmiotowego budynku z dniem 1 stycznia 2005r., Spółka ponosiła nakłady, które skutkowały jego ulepszeniem w rozumieniu przepisów updop. Nakłady te miały miejsce w roku 2010 i 2011 a ich łączna wysokość to 1,626.780 zł, a więc przeszło dwukrotnie więcej niż wartość początkowa tego budynku, która wyniosła (po aktualizacji, na dzień 1 stycznia 1995r.) 707.014,40 zł.

Dokonując analizy wydatków poniesionych na budynek warsztatu naprawczego, w tym na jego kolejnych ulepszeń, należy przy tym uwzględnić aktualizacje jego wartości początkowej, które miały miejsce na dzień 1 stycznia 1991r. i na dzień 1 stycznia 1995r. Zgodnie bowiem z treścią art. 15 ust. 5 updop, minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, tryb i terminy aktualizacji wyceny środków trwałych. Rozporządzenia, na podstawie których dokonano aktualizacji w odniesieniu do przedmiotowego budynku stanowiły, iż aktualizacji podlegała także wartość początkowa środków trwałych. Po aktualizacji odpisy dokonywane są od wartości zaktualizowanej. Powyższe prowadzi do wniosku, że na gruncie podatku dochodowego, na wskutek aktualizacji wartość początkowa środka trwałego ulega zwiększeniu. Skoro zaś ustawa VAT odsyła w kwestiach wartości początkowej budynków i budowli oraz wydatków na ich ulepszenie do przepisów o podatku dochodowym, to skutki aktualizacji wartości początkowej środka trwałego muszą być uwzględniane także na gruncie podatku od towarów i usług. Odmienna wykładnie byłaby zresztą nieuzasadniona przez wzgląd na to, że ustawa VAT i updop tworzą jeden system podatkowy, a tym samym pomijanie aktualizacji wyceny środków trwałych w podatku od towarów i usług byłoby sprzeczne z zasadami wykładni systemowej zewnętrznej.

Uwzględniając powyższe, w przypadku budynku warsztatu naprawczego nakłady na jego ulepszenie, które przekroczyły 30% wartości początkowej, a więc mające znaczenie dla pierwszego zasiedlania tego budynku, miały miejsce w roku 2010. W tym bowiem roku wartość nakładów na ulepszenie budynku zamknęła się kwotą 1.283.400 zł, podczas gdy jego wartość początkowa przed tymi nakładami (po aktualizacji) wynosiła 707.014,40 zł. Wartość poniesionych nakładów na ulepszenie przekroczyć zatem blisko dwukrotnie wartość początkową budynku sprzed tego ulepszenia. Poniesienie zatem przez Spółkę w 2010r. nakładów na ulepszenie budynku warsztatu naprawczego skutkowało koniecznością jego ponownego pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 lit. b) ustawy VAT.

W związku z tym, że umowa najmu budynku warsztatu naprawczego trwała od 1 stycznia 2005r. do 8 października 2010r. a następnie od 1 stycznia 2012r. do 31 stycznia 2013r., zbadać należy wpływ najmów na możliwość zastosowania zwolnienia.

Jak wskazano już powyżej ulepszenie przedmiotowego budynku, przekraczające 30% jego wartości nastąpiło z dniem 31 grudnia 2010r. W związku z tym, po tym dniu przedmiotowy budynek wymagał ponownego pierwszego zasiedlenia. Pierwszy najem zakończył się 8 października 2010r. - czyli przed oddaniem do użytkowania ulepszenia, zaś kolejny najem, po tym ulepszeniu rozpoczął się z dniem 1 stycznia 2012r.

Mając powyższe na uwadze, planowana obecnie dostawa budynku warsztatu naprawczego nastąpi w okresie dłuższym niż 2 lata, licząc od daty jego pierwszego zasiedlenia w 2005r. jednakże w związku z tym że budynek był ulepszony, wymagał on pierwszego zasiedlenia, ponownie po tym ulepszeniu. Ponowne zasiedlenie poprzez oddanie w najem nastąpiło z dniem 1 stycznia 2012r., od tego momentu do chwili sprzedaży budynku warsztatu naprawczego nie upłynie okres dwóch lat.

Tym samym planowana sprzedaż budynku nie będzie mogła być objęta zwolnieniem z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, gdyż w sprawie nie będzie spełniony wymienionych w tym przepisie warunek, dający prawo do zastosowania zwolnienia z podatku. Dostawa budynku warsztatu naprawczego nastąpi bowiem w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, gdyż pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tego budynku upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W sprawie nie znajdzie też zastosowanie zwolnienie z podatku VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT, w związku z niespełnieniem warunku o którym mówi art. 43 ust. 7a ustawy VAT, gdyż ulepszenie dokonane w 31 grudnia 2010r. przekroczyło 30% wartości początkowej budynku, a do chwili sprzedaży budynek w stanie ulepszonym nie będzie używany co najmniej 5 lat.

Reasumując, w ocenie Spółki dostawa (sprzedaż) „Warsztatu naprawczego S.” (budynek warsztatu naprawczego), będzie opodatkowana podatkiem VAT na zasadach ogólnych.

Sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Sposób opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu determinowany jest, zgodnie z tym co zawarto na wstępie, sposobem opodatkowaniem dostawy znajdujących się na nim budynków i budowli. Uwzględniając zatem, jak przedstawiono powyżej, że sprzedaż wszystkich budynków i budowli posadowionych na gruncie, których dotyczy niniejszy wniosek, będzie zwolniona od podatku VAT, także sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu będzie objęta zwolnieniem z podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

prawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z własnością posadowionych na nim obiektów zaliczonych do Zbioru I i II,
nieprawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z własnością posadowionego na nim budynku warsztatu naprawczego,
prawidłowe – w zakresie braku podstaw do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT do dostawy budynku warsztatu naprawczego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy (art. 41-85). Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m. in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Dana nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie danego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę – bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy) czy nabywcy.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Według art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Ponadto, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Powyższego przepisu nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli (art. 29 ust. 5a ustawy ).

Natomiast na mocy § 13 ust. 1 pkt 11 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2013r., poz. 247, z późn. zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

W myśl art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 96 ze zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z powyższej definicji wynika, iż na gruncie polskiego prawa możemy wyodrębnić trzy rodzaje nieruchomości w sensie prawnym:

grunty (stanowiące część powierzchni ziemskiej),
budynki trwale z gruntem związane (tzw. nieruchomości budynkowe),
części tych budynków (tzw. nieruchomości lokalowe).

Ponadto zgodnie z art. 47 § 1 ustawy Kodeks cywilny część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Jak stanowi § 2 cyt. przepisu, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Zgodnie z art. 48 ustawy Kodeks cywilny, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Powyższy przepis prawny jest wyrazem zasady ujętej w art. 191 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową.

W konsekwencji należy uznać, że wszelkie rzeczy ruchome tracą swoją odrębność prawną, jeżeli zostają połączone z nieruchomością w sposób trwały, tak że stają się jej częściami składowymi.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:
1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury;
budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;
2a) budynek mieszkalny jednorodzinny – to budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku;
budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;
3a) obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: „Budynki” i „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”. Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB obiektami inżynierii lądowej i wodnej są wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki.

Zatem jeśli dana budowla w rozumieniu Prawa budowlanego nie została sklasyfikowana w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako budynek, mieści się w sekcji „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntów wraz z posadowionymi na tych gruntach:

obiektami zaliczonymi do Zbioru I,
obiektami zaliczonymi do Zbioru II,
budynkiem warsztatu naprawczego.

Obiekty będące przedmiotem niniejszego wniosku są trwale związane z gruntem.

Do obiektów objętych Zbiorem I należą:

pomieszczenie remontowe (koszy ) - symbol PKOB 1251,
wiata na spychacze - symbol PKOB 1251,
pomieszczenie składające się z czterech schronisk - symbol PKOB 1251,
budynek kuźni przy warsztacie mechanicznym - symbol PKOB 1251,
budynek na spychacze (budynek z bloków betonowych) - symbol PKOB 1251.

Drugą grupę obiektów (na potrzeby niniejszego wniosku określona jako Zbiór II) stanowią budowle infrastruktury kolejowej, które jako samodzielne środki trwałe ujęte w ewidencji środków trwałych Spółki:

bocznica na placu montaż., tor 502 dł.134.6 mb, PKOB: 2121,
bocznica na placu montaż., tor 504a dł.100 mb, PKOB: 2121,
bocznica na placu montaż., tor 504 dł.247.6 mb, PKOB 2121,
bocznica na placu montaż., tor nr.505 dł.124 mb, PKOB: 2121,
bocznica na placu montaż., tor 506 dł.63.8 mb, PKOB: 2121,
bocznica na placu montaż., tor żebe dł.171 mb, PKOB: 2121,
bocznica na placu montaż., wstawka dł.17mb, PKOB: 2121,
rozjazd zwyczajny nr.100 b. plac montaż., PKOB 2121,
rozjazd zwyczajny nr.103 b. plac montaż., PKOB 2121,
rozjazd krzyż. Rkpd nr.102 plac montaż., PKOB 2121.

Oprócz ww. obiektów (budynków i budowli) zaliczonych do Zbioru I oraz do Zbioru II przedmiotem dostawy będzie warsztat naprawczy - symbol PKOB 1251.

Z wniosku wynika, że wymienione poniżej obiekty były przedmiotem najmu, tj. wymienione poniżej obiekty (w całości) zostały przez Spółkę (jako wynajmującego) oddane w najem, przy czym czynność najmu (jako usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Oddano w najem odpowiednio:

w przypadku obiektów ze Zbioru I:
- pomieszczenie remontowe: od dnia 1 stycznia 2005r. do dnia 8 października 2010r. a następnie od dnia 1 stycznia 2012r. do dnia 31 stycznia 2013r.,
- wiata na spychacze,
- pomieszczenie składające się z czterech schronisk,
- budynek kuźni przy warsztacie mechanicznym,
- budynek na spychacze (budynek z bloków betonowych): od dnia 1 stycznia 2005r. do dnia 8 października 2010r.;
w przypadku obiektów ze Zbioru II:
bocznica na placu montaż., tor nr.505 dł. l24 mb,
- bocznica na placu montaż., tor 506 dł.63.8 mb,
- bocznica na placu montaż., wstawka dł. l7 mb oraz
- rozjazd zwyczajny nr.103 b. plac montaż.: od dnia 1 stycznia 2005r. do dnia 8 października 2010r. a następnie od dnia 1 stycznia 2012r. do dnia 31 stycznia 2013r.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa podatkowego oraz opis sprawy stwierdzić należy, że planowana dostawa obiektów zaliczonych do Zbioru I oraz ww. część obiektów zaliczonych do Zbioru II, nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie minie okres krótszy niż 2 lata. Powyższe obiekty z dniem 1 stycznia 2005r. zostały bowiem przez Wnioskodawcę wynajęte i jednocześnie Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. obiektów.

Tym samym planowana dostawa obiektów zaliczonych do Zbioru I oraz ww. część obiektów zaliczonych do Zbioru II będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, bowiem nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT lub przed nim, ani też w okresie krótszym niż dwa lata od pierwszego zasiedlenia.

Z wniosku wynika, że pozostała część obiektów zaliczonych do Zbioru II (tj. bocznica na placu montaż., tor 502 dł.134.6 mb, PKOB: 2121, bocznica na placu montaż., tor 504a dł.100 mb, PKOB: 2121, bocznica na placu montaż., tor 504 dł.247.6 mb, PKOB 2121, bocznica na placu montaż., tor żebe dł.171 mb, PKOB: 2121, rozjazd zwyczajny nr.100 b. plac montaż., PKOB 2121, rozjazd krzyż. Rkpd nr.102 plac montaż., PKOB 2121) nie były nigdy przez Wnioskodawcę (a wcześniej także przez przedsiębiorstwo państwowe Kopalnia „S”) oddawane do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (nie były przedmiotem najmu).

W świetle przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz powołanych wyżej regulacji prawnych, stwierdzić należy, że zbycie przez Wnioskodawcę ww. części obiektów zaliczonych do Zbioru II (tj. bocznica na placu montaż., tor 502 dł.134.6 mb, PKOB: 2121, bocznica na placu montaż., tor 504a dł.100 mb, PKOB: 2121, bocznica na placu montaż., tor 504 dł.247.6 mb, PKOB 2121, bocznica na placu montaż., tor żebedł.171 mb, PKOB: 2121, rozjazd zwyczajny nr.100 b. plac montaż., PKOB 2121, rozjazd krzyż. Rkpd nr.102 plac montaż., PKOB 2121) nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż planowana dostawa zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Jak wskazano powyżej, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynków, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Wydanie przedmiotowych obiektów winno nastąpić w ramach wykonania czynności podlegających opodatkowaniu, co w przedmiotowej sprawie, jak wynika z wniosku nie miało miejsca (Wnioskodawca wskazał bowiem, że ww. obiekt nie były nigdy oddawane do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT).

Ponadto z wniosku wynika, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu ww. niewynajmowanej części obiektów zaliczonych do Zbioru II (tj. bocznica na placu montaż., tor 502 dł.134.6 mb, PKOB: 2121, bocznica na placu montaż., tor 504a dł.100 mb, PKOB: 2121, bocznica na placu montaż., tor 504 dł.247.6 mb, PKOB 2121, bocznica na placu montaż., tor żebe dł.171 mb, PKOB: 2121, rozjazd zwyczajny nr.100 b. plac montaż., PKOB 2121, rozjazd krzyż. Rkpd nr.102 plac montaż., PKOB 2121). Ponadto Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie ww. obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Wobec powyższego, dostawa ww. obiektów (tj. bocznicy na placu montaż., tor 502 dł.134.6 mb, PKOB: 2121, bocznicy na placu montaż., tor 504a dł.100 mb, PKOB: 2121, bocznicy na placu montaż., tor 504 dł.247.6 mb, PKOB 2121, bocznicy na placu montaż., tor żebe dł.171 mb, PKOB: 2121, rozjazdu zwyczajnego nr.100 b. plac montaż., PKOB 2121, rozjazdu krzyż. Rkpd nr 102 plac montaż., PKOB 2121) będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W związku z powyższym w świetle § 13 ust. 1 pkt 11 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu na którym posadowione są ww. obiekty zaliczone do Zbioru I oraz do Zbioru II będzie korzystała ze zwolnienia od tego podatku.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że dostawa obiektów zaliczonych do Zbioru I oraz obiektów ze Zbioru II, które zostały wynajęte przez Spółkę z dniem 1 stycznia 2005r. będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, należało uznać za prawidłowe.

Również za prawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, że dostawa obiektów zaliczonych do Zbioru II, które nie były nigdy wynajęte przez Spółkę będą zwolnione z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy, iż sprzedaż zabudowanego prawa wieczystego użytkowania gruntów na którym posadowione są ww. obiekty zaliczone do Zbioru I oraz do Zbioru II jest zwolniona z podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie dostawy warsztatu naprawczego, Wnioskodawca wskazał we wniosku, że cały obiekt: od 1 stycznia 2005r. do dnia 8 października 2010r. oraz od dnia 1 stycznia 2012r. do dnia 31 stycznia 2013r. był przedmiotem najmu. Ulepszenie przedmiotowego budynku, przekraczające 30% jego wartości nastąpiło z dniem 31 grudnia 2010r. Natomiast pierwsze zasiedlenie przedmiotowego budynku po tym ulepszeniu poprzez oddanie go w najem nastąpiło z dniem 1 stycznia 2012r.

Odnosząc przedstawiony wyżej opis sprawy do powołanych w sprawie przepisów prawa należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawcę dostawa ww. budynku nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, albowiem nastąpiło ono w momencie wydania tego budynku najemcy, tj. z dniem 1 stycznia 2012r., tym samym został wykluczony jeden z przypadków kiedy dostawa nieruchomości nie może korzystać ze zwolnienia (art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o VAT).

W art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b ww. ustawy przewidziano drugi warunek, który musi zostać spełniony aby dostawa nieruchomości korzystała ze zwolnienia, a mianowicie pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części nie może upłynąć okres krótszy niż 2 lata.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że „Ponowne zasiedlenie poprzez oddanie w najem nastąpiło z dniem 1 stycznia 2012r., od tego momentu do chwili sprzedaży budynku warsztatu naprawczego nie upłynie okres dwóch lat” – należy zatem przyjąć, że planowana sprzedaż przedmiotowego budynku nastąpi w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia tj. od oddania go w najem w dniu 1 stycznia 2012r.

Zatem dostawa warsztatu naprawczego nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W takim jednak przypadku należy wziąć pod uwagę treść przywołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawcy przy nabyciu ww. budynku warsztatu naprawczego nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, oraz że poniósł on wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym ww. budynku powyżej 30% wartości początkowej, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zatem w przedmiotowej sprawie dla planowanej dostawy nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Jak stanowi przepis art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Wnioskodawca wskazał we własnym stanowisku, ze w sprawie nie znajdzie też zastosowania zwolnienie z podatku VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT, w związku z niespełnieniem warunku o którym mówi art. 43 ust. 7a ustawy VAT, gdyż ulepszenie dokonane w 31 grudnia 2010r. przekroczyło 30% wartości początkowej budynku, a do chwili sprzedaży budynek w stanie ulepszonym nie będzie używany co najmniej 5 lat.”

Należy zatem zauważyć, że do dostawy ww. budynku warsztatu naprawczego, nie będzie miało zastosowania zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, ponieważ budynek w stanie ulepszonym nie będzie, jak wskazano powyżej, wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy).

Uwzględniając zatem wymienione wyżej uregulowania w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego wskazać należy, iż dostawa ww. budynku warsztatu naprawczego, będzie podlegała opodatkowaniu według 23% stawki podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym w świetle § 13 ust. 1 pkt 11 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu na którym posadowiony jest budynek warsztatu naprawczego będzie podlegała opodatkowaniu według 23% stawki podatku VAT.

Należy zauważyć, że Wnioskodawca odnośnie dostawy ww. budynku warsztatu naprawczego na zakończenie swoich prawidłowych wywodów wskazał, cyt.: „reasumując, w ocenie Spółki dostawa (sprzedaż) „Warsztatu naprawczego S." (budynek warsztatu naprawczego), będzie opodatkowana podatkiem VAT na zasadach ogólnych”, co jak wykazano powyżej ma miejsce w przedmiotowe sprawie.

Jednocześnie na początku i końcu własnego stanowiska Wnioskodawca dokonał ogólnego stwierdzenia, że „w opinii Spółki planowana sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntów wraz z własnością posadowionych na tych gruntach obiektów zaliczonych do Zbioru I, obiektów zaliczonych do Zbioru II, budynku warsztatu naprawczego będzie zwolniona z podatku od towarów i usług oraz , że (…) sprzedaż wszystkich budynków i budowli posadowionych na gruncie, których dotyczy niniejszy wniosek, będzie zwolniona od podatku VAT, także sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu będzie objęta zwolnieniem z podatku od towarów i usług”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że planowana sprzedaż budynku warsztatu naprawczego nie będzie mogła być objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT oraz że w sprawie nie znajdzie tez zastosowania zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, należało uznać za prawidłowe.

Natomiast stanowisko Wnioskodawcy, że planowana dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z własnością posadowionego na niej budynku warsztatu naprawczego, będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Dodać również należy, że niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że przedmiotem opisanej dostawy nie będzie żadna geodezyjnie wyodrębniona działka niezabudowana (w prawie wieczystego użytkowania gruntu), lecz wyłącznie jedna lub kilka geodezyjnie wyodrębnionych działek zabudowanych wskazanymi we wniosku obiektami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin