Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-618/13-2/KK
z 31 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12.08.2013 r. (data wpływu 16.08.2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.08.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (zwana dalej „Spółką” lub „Wnioskodawcą”) jest spółką kapitałową założoną zgodnie z prawem polskim i rezydentem podatkowym polski. Spółka zajmuje się działalnością handlową produktów spożywczych sprzedawanych pod markami własnymi oraz rozwojem tych marek (brendów). Należy do międzynarodowej grupy kapitałowej. Kapitał zakładowy spółki wynosi 2.036.000 zł. Udziałowcem spółki jest spółka prawa litewskiego, rezydent podatkowy Litwy, posiadający 4.072 udziałów o łącznej wartości nominalnej 2.036.000 zł co stanowi 100 % kapitału zakładowego spółki. Z powyższego wynikaj iż spółka litewska jest „spółką matką” dla wnioskodawcy (zwana dalej „udziałowcem”).

Udziałowiec udzielił spółce dwóch pożyczek na łączną kwotę 1.500.000 euro (co stanowi równowartość 6.306.750 zł, według średniego kursu NBP z dnia 08.08.2013 r.) na podstawie następujących umów:

1. umowa pożyczki z dnia 18.03.2013 r. -. na kwotę 500.000 euro, ze spłatą jednorazową kwoty pożyczki do dnia 17.09.2013 r. (zwana dalej „Umowa 1”)
2. umowa pożyczki z dnia 24.05.2013 r. - na kwotę 1.000.000 euro, ze spłatą jednorazową kwoty pożyczki do dnia 17.09.2013 r. (zwana dalej „Umowa 2”).
   
   

Kwota pożyczki została wykorzystana przez spółkę w całości na bieżącą działalność gospodarczą. Trzykrotność kapitału zakładowego spółki wynosi 6.108.000 zł, więc kwota udzielonych łącznie pożyczek od udziałowca przekracza trzykrotność kapitału zakładowego spółki. Spółka nie posiada innych zobowiązań oprócz zaciągniętych w/w pożyczek wobec udziałowca.

Zgodnie z Umową 1 i Umową 2 oprocentowanie obu pożyczek naliczone będzie za czas faktycznego trwania pożyczek, licząc od dnia przekazania poszczególnych kwot obu pożyczek, do dnia faktycznego ich zwrotu i zostanie zapłacone przez spółkę na rzecz udziałowca następnego dnia roboczego po dniu spłaty kwoty pożyczki z poszczególnych ww. umów pożyczek.

Spółka zamierza, biorąc pod uwagę postanowienia obu ww. umów pożyczek spłacić jednorazowo na rzecz udziałowca zadłużenie z tytułu pożyczek, a następnego dnia roboczego zapłacić odsetki naliczone w wysokości określonej w umowach za cały okres korzystania z poszczególnych pożyczek. Zatem, na dzień zapłaty odsetek spółka nie będzie już posiadała zobowiązania w stosunku do udziałowca z tytułu spłaty pożyczek, co oznacza tym samym że wartość zadłużenia spółki wobec udziałowca na dzień zapłaty odsetek nie będzie przekraczała trzykrotności kapitału zakładowego spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku, w którym zapłata odsetek od pożyczek nastąpi w następnym dniu roboczym po dniu spłaty kwoty głównej pożyczek, a kwota zadłużenia na rzecz udziałowca nie przekroczy trzykrotności kapitału zakładowego Spółki to w momencie zapłaty odsetek od tych pożyczek przepisy dotyczące cienkiej kapitalizacji będą miały zastosowanie do zapłaconych odsetek (zdarzenie przyszłe)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, co do zasady odsetki od pożyczek stanowią koszt uzyskania przychodu w momencie ich zapłaty, pod warunkiem, że pożyczka została zaciągnięta i wykorzystana na cele spełniające kryteria wynikające z art. 15 ust. i ustawy CIT.

Wniosek spółki dotyczy sposobu stosowania ograniczeń wprowadzonych do ustawy CIT w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 dotyczących tzw. cienkiej kapitalizacji.

Odsetki od pożyczki mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów dopiero w momencie ich faktycznej zapłaty, jednak pod warunkiem, że nie zachodzą m.in. okoliczności, o których mowa w art. 16 ust.1 pkt 60 i 61 ustawy CIT.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

W myśl natomiast art. 16 ust. 1 pkt 61 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Analiza treści art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT prowadzi do wniosku, że jednym z warunków zastosowania wyłączenia z tego przepisu jest przekroczenie przez zadłużenie w stosunku do udziałowca spółki trzykrotności jej kapitału zakładowego. Dniem, na który należy ustalić wskazaną relację zadłużenia spółki wobec jej kapitału zakładowego jest dzień zapłaty odsetek od pożyczki. Tym samym w sytuacji, w której spłata kwoty głównej pożyczki (powodująca wygaśnięcie zobowiązania w tym zakresie) nastąpi przed dniem dokonania zapłaty odsetek naliczonych od tych pożyczek, zobowiązanie z tytułu spłaty kwoty głównej - pożyczki, jako wygasłe, nie powinno być uwzględniane w obliczaniu, na potrzeby stosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT.

Skoro Spółka zamierza spłacić całość pożyczki przed dniem zapłaty odsetek, to na dzień faktycznej zapłaty odsetek udziałowcowi nie będzie posiadała już zadłużenia (zobowiązania z tytułu spłaty pożyczek), którego wartość przekraczałaby trzykrotności kapitału zakładowego spółki.

Podsumowując, zdaniem Spółki w momencie, gdy na dzień zapłaty odsetek od pożyczki, sama pożyczka (pożyczki) zostanie spłacona, wówczas przepisy 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT nie znajdują zastosowania, ponieważ zobowiązanie z tytułu pożyczki (pożyczek), od której spłacone są odsetki, na dzień ich zapłaty jest już zobowiązaniem wygasłym i nie przekracza trzykrotności kapitału zakładowego Spółki. W związku z powyższym zapłacone przez spółkę odsetki z tytułu ww. umów pożyczek będą w całości stanowiły koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.