Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-626/13-2/MC
z 31 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2013 r. (data wpływu 19 sierpnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania przychodu podatkowego w momencie otrzymania zapłaty przed wykonaniem całościowej usługi, z tytułu świadczenia usług reklamowych i sponsorskich – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania przychodu podatkowego w momencie otrzymania zapłaty przed wykonaniem całościowej usługi, z tytułu świadczenia usług reklamowych i sponsorskich.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej T. S.A. zawiera różnego rodzaju umowy z kontrahentami na świadczenie usług. Między innymi T zawiera umowy na reklamę i sponsoring, których zapisy określają termin otrzymania należności za usługę w ten sposób, że T. otrzymuje zapłatę za usługę przed wykonaniem całościowej usługi.

Stan faktyczny jest następujący:

1. Umowy dotyczące emisji wskazań sponsorskich
   • np. sponsorowanie konkretnej audycji jest od sierpnia 2013 r. do końca 2014 r. — blok programowy - cała płatność za usługę została dokonana w lipcu 2013 r. Spółka wystawiła fakturę na otrzymaną wpłatę (na fakturze wpłata została nazwana zaliczką i rozpoznała przychód do opodatkowania w lipcu 2013 r.,
   • np. sponsorowanie konkretnej audycji w dniach 26 maja, 1 czerwca, 29 czerwca, 3 lipca 2013 r., postanowienia umowy określają płatność w czterech transzach w terminie - nie krótszym niż 5 dni przed emisją każdej z 4 sponsorowanych audycji. Spółka otrzymała płatności odpowiednio 5 dni przed emisją tj. 21 maja, 25 maja, 24 czerwca i 28 czerwca. Spółka odpowiednio wystawiła 4 faktury na otrzymane wpłaty (na fakturach wpłaty została nazwane zaliczkami) i rozpoznała przychód podatkowy w maju (2 faktury na zaliczkę z maja) i czerwcu 2013 r. (2 faktury na zaliczkę z czerwca).
2. Umowy dotyczące emisji reklam
   • Strony umówiły się na emisję reklam określonych produktów w określonym czasie w ramach ustalonego wynagrodzenia, do wyczerpania tego wynagrodzenia. Zapisy umowy stanowią, że należność za emisję reklam przekazywana jest w terminie 3 dni przed wykonaniem tej usługi - przed emisją reklam, np. T. umówiła się z kontrahentem na emisję reklam produktów L. - reklamy będą emitowane od 20 lipca 2013 r. do 20 marca 2014 r., do wyczerpania kwoty 300 000 zł. Spółka otrzymała ustaloną należność za usługi 15 lipca 2013 r. T. wystawiła fakturę na otrzymaną wpłatę (na fakturze wpłata nazwana zaliczką) i rozpoznała przychód do opodatkowania w lipcu 2013 r.
     
     
     

Spółka uważa, że opisanych sytuacjach, otrzymane wpłaty (zaliczki) mające charakter trwały nie podlegający późniejszemu rozliczeniu, są zapłatą z góry za umówioną usługę (określona cena z góry) Spółka rozpoznaje przychód do opodatkowania z chwilą uregulowania należności, a nie z dniem wykonania usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka postępuje prawidłowo w opisanych przypadkach, rozpoznając przychód podatkowy z dniem otrzymania wpłaty (zaliczki), a nie z dniem wykonania usługi?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o CIT za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Datę powstania przychodu precyzuje art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, zgodnie, z którym za datę powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

• wystawienia faktury albo
  
• uregulowania należności.
  
  

Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt ustawy o CIT, do przychodów podlegających opodatkowaniu nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych.

Przedmiot regulacji powyższych przepisów, jest odmienny. Czym innym jest bowiem określenie przysporzenia, które nie jest przychodem podatkowym, a czym innym określenie daty powstania przychodu w przypadku przysporzenia, które za przychód podatkowy jest uznawane. Takie podejście jest zgodne, m. in., ze stanowiskiem zaprezentowanym przez Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 2 czerwca 2010 r. znak II FSK 274/09.

Ze względu na odrębność przedmiotu regulacji dokonując ich wykładni nie można odwoływać . się do merytorycznej reguły kolizyjnej, przeciwstawiając normę szczególną normie ogólnej, ponieważ zależność taka pomiędzy omawianymi normami (tj. art. 12 ust. 3a i 12 ust. 4) nie zachodzi: . .:

Zachodzi, natomiast zależność innego rodzaju - aby można było przystąpić do określenia daty powstania przychodu określone przysporzenie musi być najpierw uznane za przychód podatkowy. W sytuacji, gdy przysporzenie jako przychód podatkowy rozpoznane nie zostanie, rozważania na temat daty powstania przychodu stają się bezprzedmiotowe. Przepis art. 12 ust 4 pkt 1 ustawy o CIT wskazuje, że generalnie wszelkie wpłaty dokonywane na poczet dostaw towarów lub usług, które będą wykonane w następnych okresach sprawozdawczych nie stanowią przychodu w rozumieniu ustawy o CIT. Przepis ten nie wprowadza żadnych warunków, w szczególności nie wskazuje, że ma zastosowanie jedynie do zaliczek lub zadatków. Oznacza to, że każda wpłata dokonana przed wykonaniem usług nie będzie podlegać opodatkowaniu w dacie otrzymania (lecz moment opodatkowana będzie odroczony do momentu realizacji usługi), niezależnie od tego czy wpłata ta stanowi część uzgodnionej ceny czy całość.

O powstaniu przychodu decyduje konkretny stan faktyczny. W przedstawionym stanie faktycznym zdaniem Spółki mamy do czynienia z zapłatą za usługę z góry. Nie ma tu do czynienia z tzw. zaliczką do późniejszego rozliczenia, lecz z wpłatą, która ma charakter trwały. Określona jest cena z góry, a nie po wykonaniu usługi.

Zatem zapłata z góry za wykonanie usługi w następnych okresach sprawozdawczych, mająca ostateczny i definitywny charakter, związana z uregulowaniem należności przed wykonaniem usługi, nie może być potraktowana jako nieuznana za przychody podatkowe wpłata na poczet usług, które będą wykonane w następnych okresach sprawozdawczych (art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Otrzymana zapłata (uregulowana należność) niemająca charakteru zaliczki (przedpłaty), podlegającej w późniejszym terminie rozliczeniu lub zwrotowi jest przychodem na podstawie art. 12 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy”.

Tak więc Spółka uważa, że w opisanym stanie faktycznym dotyczącym umów reklamowych i sponsoringowych, otrzymana zapłata (nazywana na fakturach zaliczką) jest uregulowaniem należności za usługę, ma charter trwały i nie podlega późniejszym rozliczeniom, należy ją traktować jako zapłatę za usługę z góry i rozpoznać jako przychód w dniu otrzymania wpłaty (uregulowania należności), zgodnie z art. 12 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.