Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-704/13-3/DG
z 24 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9.07.2013r. (data wpływu 12.07.2013r.) uzupełnionym pismem z dnia 23.08.2013r. (data wpływu 26.08.2013r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty sprzedaży zaewidencjonowanej na kasie rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.07.2013r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 23.08.2013r. (data wpływu 26.08.2013r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty sprzedaży zaewidencjonowanej na kasie rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi aptekę ogólnodostępną. Część leków sprzedawana jest jako leki refundowane, w związku z czym dwa razy w miesiącu przygotowywane są zestawienia leków, na podstawie których Narodowy Fundusz Zdrowia (dalej: NFZ) zwraca aptece pieniądze. Sprzedaż ewidencjonowana jest za pomocą zintegrowanego systemu informatycznego powiązanego z kasami fiskalnymi i dokumentowana paragonami. Leki są wydawane klientowi razem z paragonem. Jeżeli farmaceuta podczas realizacji recepty źle wyceni lek, zastosuje błędną stawkę refundacyjną lub wyda zły lek i zorientuje się w trakcie sprzedaży, że popełnił błąd, drukuje wtedy drugi - poprawny - paragon, zaś błędny odbiera od klienta. Oryginał paragonu ujmowany jest w zależności od sytuacji w odrębnej ewidencji błędnie zewidencjonowanej sprzedaży lub w ewidencji zwrotów.

Pojawiają się również sytuacje, w których pracownik Spółki nie ma możliwości odzyskania oryginalnego paragonu, m.in. gdy:

1. w trakcie weryfikacji recept w dniu dokonania sprzedaży bądź rankiem dnia następnego wykryty zostanie błąd w zewidencjonowaniu rodzaju odpłatności np. farmaceuta w trakcie realizacji recepty błędnie zakwalifikował stawkę refundacji lub wycenił lek co spowodowane jest charakterem i jakością wypisywanych przez lekarzy recept, a także częstymi zmianami jakościowymi wprowadzanymi przez NFZ w zakresie recept. Ponadto błędy te mogą wyjść na jaw w momencie sporządzania zestawienia do NFZ, ponieważ system komputerowy sygnalizuje nieprawidłowości podczas jego sporządzania. W konsekwencji powyższego, powstaje konieczność dokonania korekty zewidencjonowania i zwrotu różnicy z gotówki pacjentowi. Spółka na podstawie danych z recepty odszukuje pacjenta i dokonuje zwrotu gotówki przekazując mu nowy poprawny paragon. Rzadko kiedy udaje się jednak odzyskać od klienta oryginał błędnego paragonu. W tej sytuacji Spółka załącza do ewidencji zwrotów kopię paragonu z rolki fiskalnej.
2. w trakcie weryfikacji zrealizowanych recept okazuje się, że została wydana zła dawka leku, która to dawka powinna być sprzedana po innej cenie. Są to rzadkie przypadki jednak powodują konieczność skorygowania ewidencji. Spółka drukuje ponownie paragon uwzględniający lek z poprawną dawką oraz ceną. Następnie na podstawie danych z recepty próbuje się skontaktować z pacjentem, by wydać mu prawidłowy lek. Spółka kontaktuje się z pacjentem w celu wymiany leku i wydania prawidłowego paragonu, jednak mało prawdopodobnym jest by pacjent posiadał jeszcze oryginał błędnego paragonu. W tej sytuacji Spółka załącza do ewidencji zwrotów kopię paragonu z rolki fiskalnej.
3. w trakcie weryfikacji recept w dniu dokonania sprzedaży bądź rankiem dnia następnego wykryte zostaną błędy, które nie powodują konieczności zwrotu towaru, jego wymiany bądź też zwrotu gotówki na rzecz klienta - np. w przypadku błędnego wpisania odpłatności do komputera, co spowodowane jest niską jakością i czytelnością wypisywanych recept. Ponadto błędy te mogą wyjść na jaw w momencie sporządzania zestawienia do NFZ, ponieważ system komputerowy sygnalizuje nieprawidłowości podczas jego sporządzania. Aby Spółka uzyskała refundację, musi skorygować ewidencję sprzedaży oraz wpis w systemie komputerowym. Spółka drukuje prawidłowy paragon. Nie posiada jednak oryginału błędnego paragonu fiskalnego, bowiem pacjent, jeżeli uda się z nim skontaktować, przeważnie nie posiada już oryginału błędnie wystawionego paragonu. W takiej sytuacji Spółka dołącza do ewidencji oczywistych błędów kopię paragonu fiskalnego z rolki.
   
   

Sytuacje te występują często kilka a nawet kilkanaście dni po dokonaniu sprzedaży.

Ponadto Wnioskodawca przedstawił dodatkowe informacje dotyczące stanu faktycznego sprawy, a mianowicie korekta sprzedaży:

• występuje w przypadku zastosowania błędnej odpłatności leku na wycenie recepty (najczęstsze przypadki), wydania pacjentowi zbyt dużej lub zbyt małej ilości przepisane leku refundowanego.
  
  

W przypadku korekty system komputerowy „minusuje” całą receptę pacjenta w dniu dokonania korekty (pomimo poprawki dotyczącej tylko jednej pozycji), a drukarka fiskalna drukuje paragon niefiskalny pt. „wypłata z kasy”. Po wykonaniu korekty sprzedaży, farmaceuta realizuje poprawnie całość recepty.

Wartość sprzedaży w cenach brutto w przypadku korygowania odpłatności pozostaje niezmienna. Zmianie ulega kwota zapłaty przez pacjenta, która w przypadku nadpłaty jest zwracana pacjentowi lub w przypadku niedopłaty pacjent jest proszony o dokonanie dopłaty, o ile jest możliwy kontakt z pacjentem, w przeciwnym wypadku niedopłata stanowi stratę farmaceuty.

Wartość sprzedaży w przypadku wydania niewłaściwej ilości leku jest zmieniona, a tok postępowania dotyczący dopłaty lub niedopłaty jest identyczny jak w przypadku zastosowania błędnej odpłatności leku.

Korekty sprzedaży leków refundowanych można dokonywać tylko w trakcie bieżącego okresu rozliczeniowego z NFZ - czyli 1-15 i 16-30/31 każdego miesiąca; przekroczenie tych dat powoduje, że dla powyższych przypadków należy wykonać zwrot leku/recepty.

Korekta jest operacją wewnątrz systemu komputerowego apteki - sprzedaż niepoprawna jest minusowana, a następnie sprzedawana ponownie - poprawnie.

Zwrot sprzedaży:

• występuje w przypadku wydania pacjentowi niewłaściwego leku, niewłaściwej dawki leku (przypadki rzadkie), po zakończonym okresie rozliczeniowym z NFZ.
  
  

W przypadku zwrotu sprzedaży - sprzedaż błędnego leku lub całej recepty jest trwale usuwana ze sprzedaży a drukarka fiskalna drukuje paragon niefiskalny pt. „wypłata z kasy”. Następnie recepta jest realizowana poprawnie, paragon fiskalny jest ponownie drukowany a wymiana leku, ewentualna różnica w zapłacie dostarczana pacjentowi wraz z poprawnym lekiem i paragonem fiskalnym (ponieważ jest to błąd farmaceuty a pacjent niejednokrotnie jest schorowany, często z dysfunkcją narządów ruchu - naprawa błędu farmaceuty następuje poza budynkiem apteki w miejscu pobytu pacjenta).

Obie wyżej wymienione operacje są dokonywane w chwili wykrycia błędu, jednakże pomimo dochowania szczególnej staranności zdarza się, że okres od transakcji sprzedaży do wykrycia błędu następuje w momencie sporządzania i weryfikacji zestawienia refundacyjnego dla NFZ.

W obu ww. przypadkach - kopia pierwotnego paragonu pacjenta pozostaje na rolce fiskalnej lub w pamięci drukarki fiskalnej.

W obu ww. przypadkach - do ewidencji korekt i zwrotów sprzedaży jest dołączany paragon niefiskalny świadczący o wypłacie z kasy.

W obu ww. przypadkach - jest trudnym odzyskanie oryginału paragonu fiskalnego, którego pacjent w znakomitej większości przypadków już nie posiada.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy w sytuacjach, o których mowa w 1 i 2 punkcie stanu faktycznego prawidłowym będzie dokonanie korekty sprzedaży w tzw. ewidencji zwrotów, o której mowa w § 3 ust. 4 rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących na podstawie kopii paragonu z rolki, jako dokumentu potwierdzającego dokonanie sprzedaży?
2. Czy w sytuacji, o której mowa w punkcie 3 stanu faktycznego prawidłowym będzie dokonanie korekty ewidencji sprzedaży, o której mowa w § 3 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących na podstawie kopii błędnego paragonu z rolki fiskalnej, w sytuacji gdy podatnik nie ma możliwości odzyskania oryginału błędnego paragonu?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z dyspozycją art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. nr 177 poz 1054 z późn. zm.) podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych zobowiązani są prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Zasady prowadzenia ewidencji przy pomocy kas rejestrujących określono Rozdziale 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Poz. 363).

Pytanie 1:

Zgodnie z art. § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia zwroty towarów i uznane reklamacje towarów, powodujące konieczność zwrotu całości lub części zapłaty winny być ujęte w odrębnej ewidencji, tzw. ewidencji zwrotów. Ewidencja ta powinna zawierać następujące elementy:

1. datę sprzedaży;
2. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy;
3. termin dokonania zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi;
4. wartość brutto zwracanego towaru lub wartość brutto towaru lub usługi będących przedmiotem reklamacji oraz wartość podatku należnego - w przypadku zwrotu całości należności z tytułu sprzedaży;
5. zwracaną kwotę (brutto) oraz odpowiadającą jej wartość podatku należnego w przypadku zwrotu części należności z tytułu sprzedaży;
6. dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży;
7. protokół przyjęcia zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi podpisany przez sprzedawcę i nabywcę.
   
   

W sytuacji gdy farmaceuta zorientuje się, że wydał błędną dawkę leku, bądź źle wycenił lek i zauważył ten fakt po wydrukowaniu paragonu, jednak jeszcze w obecności pacjenta sytuacja jest bezsporna. Farmaceuta drukuje nowy paragon i sporządza protokół zwrotu, zaś pacjent zwraca oryginał paragonu, który jest dołączany następnie do ewidencji zwrotów. Jednak w przypadku gdy powyższe zostanie wykryte po czasie, np. w trakcie sporządzania zestawienia do NFZ farmaceuta nie dysponuje oryginałem paragonu, którego dotyczy zwrot, ponieważ pacjent go nie dostarczył lub nie posiada. Zgodnie z przepisem § 3 ust. 4 pkt 6 podatnik powinien dołączyć do ewidencji dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży, przy czym przepis ten nie precyzuje jaki to ma być dokument. Zdaniem Spółki kopia paragonu fiskalnego z rolki będzie wystarczającym udokumentowaniem transakcji, której dotyczy korekta. Kopia paragonu z rolki tak samo jak sam paragon zawiera wszelkie informacje wymagane do sporządzenia korekty, w tym datę sprzedaży, nazwę towaru pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację, wartość brutto zwracanego towaru jak i wartość podatku należnego. Wobec powyższego, jak i wobec faktu, że Ministerstwo Finansów nie uznało za stosowne doprecyzowania jaki dokument konkretnie dokumentuje sprzedaż, Spółka uważa, że sporządzanie korekty ewidencji w oparciu o kopię paragonu fiskalnego z rolki, w sytuacji gdy nie ma możliwości odzyskania oryginalnego paragonu jest prawidłowe.

Pytanie 2:

Zgodnie z treścią § 3 ust. 5 tego rozporządzenia podatnik w przypadku wystąpienia oczywistej pomyłki w ewidencji zobowiązany jest do dokonania niezwłocznej korekty poprzez ujęcie w odrębnej ewidencji błędnie zewidencjonowanej sprzedaży, która powinna zawierać:

• wartość sprzedaży brutto,
• wartość podatku należnego,
• opis przyczyny i okoliczności popełnienia pomyłki,
• dołączony do ewidencji oryginalny paragon fiskalny dokumentujący transakcję z błędem.
  
  

W sytuacji gdy błąd zostanie dostrzeżony w trakcie sprzedaży, pracownik Spółki ma możliwość odebrania nieprawidłowo wystawionego paragonu od klienta i dołączenia go do ewidencji, o której mowa w § 3 ust. 5 rozporządzenia, a następnie wydanie nowego prawidłowego paragonu zgodnie z § 3 ust. 6 rozporządzenia. Jednak przepisy rozporządzenia nie przewidują w jaki sposób należy udokumentować sprzedaż gdy podatnik nie dysponuje oryginałem paragonu. W sytuacji stwierdzenia błędu w ewidencji w momencie sporządzania zestawienia do NFZ, czyli w połowie i na koniec miesiąca, podatnik przeważnie nie ma możliwości odzyskania oryginalnego paragonu zawierającego błąd. Aby poprawnie sporządzić zestawienie refundacyjne farmaceuta musi dokonać korekty. Jeżeli nawet uda się skontaktować z pacjentem bazując na danych z recepty, czy też w sytuacji gdy ten sam klient ponownie przyjdzie do apteki, farmaceuta nie ma możliwości odzyskać paragonu, ponieważ pacjent paragonu już nie posiada. Zdaniem Spółki w sytuacji gdy niemożliwe jest posłużenie się oryginałem paragonu fiskalnego zawierającego błąd, podstawą do dokonania korekty zgodnie z § 3 ust. 5 ww. rozporządzenia powinna być kopia paragonu z rolki fiskalnej. Kopia paragonu w taki sam sposób co oryginał dokumentuje sprzedaż, w której nastąpiła pomyłka. Poza tym umożliwia ustalenie wartości sprzedaży brutto jak i wartości podatku należnego, czyniąc tym samym zadość wymogom stawianym przez rozporządzenie. W przeciwnym razie Spółka nie miałaby możliwości dokonania korekty, której obowiązek nakładają na nią przepisy rozporządzenia. Stanowisko takie prezentowane było przez organy podatkowe na tle uprzedniego stanu prawnego, np. Urząd Skarbowy (sygn. PP/443/94/04).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 2 pkt 22 cyt. ustawy przez pojęcie sprzedaży należy rozumieć zarówno odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Z powyższych przepisów zatem wynika, iż warunkiem powstania obowiązku ewidencjonowania danego zdarzenia (sprzedaży) przy zastosowaniu kasy rejestrującej jest powstanie obrotu.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011r. Dz. U. nr 177, poz. 1054 ze zm.), podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Szczegółowe zasady dotyczące stosowania kas rejestrujących zostały określone w art. 111 ust. 3a pkt 1 i 8 ustawy o VAT, zgodnie, z którym podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

• dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy,
  

• dokonywać wydruku emitowanych przez kasę rejestrującą dokumentów i ich kopii na nośniku papierowym.
  
  
  

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 111 ust. 7a pkt 1 cyt. ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym o zastosowaniu specjalnym dla specyficznego rodzaju działalności, oraz warunki używania kas przez podatników, uwzględniając potrzebę właściwego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatników, o których mowa w ust. 1, oraz potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas przez tych podatników, jak również zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku.

Stosownie do zapisów obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2013r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14.03.2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363). przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży (§ 2 pkt 12).

Natomiast zgodnie z § 2 pkt 11 ww. rozporządzenia, przez pamięć fiskalną kasy rozumie się urządzenie zawierające elektroniczny nośnik danych, umożliwiające jednokrotny, niezmienialny zapis danych pod kontrolą programu pracy kasy, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia, oraz wielokrotny odczyt tych danych.

Ww. cecha pamięci fiskalnej powoduje brak możliwości zarejestrowania na kasie fiskalnej zwrotu bądź reklamacji towarów. Czynności takie należy objąć odrębną ewidencją.

Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących zostały określone w rozdziale 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14.03.2013 r.

Zgodnie z § 3 ust. 3 ww. rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, nie ewidencjonuje się zwrotów towarów i uznanych reklamacji towarów i usług.

Skoro zatem kasa rejestrująca nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej (tj. po wydrukowaniu paragonu), to korekta taka powinna być dokonywana za pomocą innych urządzeń księgowych. W takim przypadku należy prowadzić odrębną ewidencję, o której mowa § 3 ust. 4 i ust. 5 rozporządzenia.

W myśl § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia zwroty towarów i uznane reklamacje towarów i usług, które skutkują zwrotem całości lub części należności (zapłaty) z tytułu sprzedaży, ujmuje się w odrębnej ewidencji zawierającej:

1. datę sprzedaży;
2. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy;
3. termin dokonania zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi;
4. wartość brutto zwracanego towaru lub wartość brutto towaru lub usługi będących przedmiotem reklamacji oraz wartość podatku należnego - w przypadku zwrotu całości należności z tytułu sprzedaży;
5. zwracaną kwotę (brutto) oraz odpowiadającą jej wartość podatku należnego - w przypadku zwrotu części należności z tytułu sprzedaży;
6. dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży;
7. protokół przyjęcia zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi podpisany przez sprzedawcę i nabywcę.
   
   

W przypadku wystąpienia oczywistej pomyłki w ewidencji podatnik dokonuje niezwłocznie jej korekty przez ujęcie w odrębnej ewidencji:

1. błędnie zaewidencjonowanej sprzedaży (wartość sprzedaży brutto i wartość podatku należnego);
2. krótkiego opisu przyczyny i okoliczności popełnienia pomyłki oraz dołączenie oryginału paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż, przy której nastąpiła oczywista pomyłka / § 3 ust. 5 ww. rozporządzenia/.
   
   

W przypadku, o którym mowa w ust. 5, podatnik ewidencjonuje przy zastosowaniu kasy sprzedaż w prawidłowej wysokości - § 3 ust. 6 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi aptekę. Część leków sprzedawana jest jako leki refundowane, w związku z czym dwa razy w miesiącu przygotowywane są zestawienia leków, na podstawie których Narodowy Fundusz Zdrowia zwraca aptece pieniądze. Sprzedaż ewidencjonowana jest za pomocą zintegrowanego systemu informatycznego powiązanego z kasami fiskalnymi i dokumentowana paragonami. Leki są wydawane klientowi razem z paragonem. Jeżeli farmaceuta podczas realizacji recepty, źle wyceni lek, zastosuje błędną stawkę refundacyjną lub wyda zły lek i zorientuje się w trakcie sprzedaży, że popełnił błąd, drukuje wtedy drugi - poprawny - paragon, zaś błędny odbiera od klienta. Oryginał paragonu ujmowany jest w zależności od sytuacji w odrębnej ewidencji błędnie zewidencjonowanej sprzedaży lub w ewidencji zwrotów.

Pojawiają się również sytuacje, w których pracownik Spółki nie ma możliwości odzyskania oryginalnego paragonu, m.in. gdy w trakcie weryfikacji recept bądź sporządzania zestawienia do NFZ:

1. wykryty zostanie błąd w zewidencjonowaniu rodzaju odpłatności np. farmaceuta w trakcie realizacji recepty błędnie zakwalifikował stawkę refundacji lub wycenił lek. W konsekwencji powyższego, powstaje konieczność dokonania korekty zewidencjonowania i zwrotu różnicy z gotówki pacjentowi. Spółka na podstawie danych z recepty odszukuje pacjenta i dokonuje zwrotu gotówki przekazując mu nowy poprawny paragon. Rzadko udaje się jednak odzyskać od klienta oryginał błędnego paragonu. W tej sytuacji Spółka załącza do ewidencji zwrotów kopię paragonu z rolki fiskalnej.
   
2. okazuje się, że została wydana zła dawka leku, która to dawka powinna być sprzedana po innej cenie. Spółka drukuje ponownie paragon uwzględniający lek z poprawną dawką oraz ceną. Następnie na podstawie danych z recepty próbuje się skontaktować z pacjentem, by wydać mu prawidłowy lek. Spółka kontaktuje się z pacjentem w celu wymiany leku i wydania prawidłowego paragonu, jednak mało prawdopodobnym jest by pacjent posiadał jeszcze oryginał błędnego paragonu. W tej sytuacji Spółka załącza do ewidencji zwrotów kopię paragonu z rolki fiskalnej.
3. wykryte zostaną błędy, który nie powodują konieczności zwrotu towaru, jego wymiany bądź też zwrotu gotówki na rzecz klienta - np. w przypadku błędnego wpisania odpłatności do komputera. Spółka aby uzyskać refundację, musi skorygować ewidencję sprzedaży oraz wpis w systemie komputerowym. Spółka drukuje prawidłowy paragon. Nie posiada jednak oryginału błędnego paragonu fiskalnego, bowiem pacjent, jeżeli uda się z nim skontaktować, przeważnie nie posiada już oryginału błędnie wystawionego paragonu. W takiej sytuacji Spółka dołącza do ewidencji oczywistych błędów kopię paragonu fiskalnego z rolki.
   
   

Sytuacje te występują często kilka a nawet kilkanaście dni po dokonaniu sprzedaży.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Z brzmienia ww. przepisu wynika, że możliwość pomniejszenia obrotu m. in. o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów może nastąpić pod warunkiem, że zwrot towaru jest prawnie dopuszczalny i zwroty te zostały udokumentowane. Obowiązkiem podatnika jest więc w rozumieniu tego przepisu odpowiednie udokumentowanie zwrotu towaru oraz jego wartości w wyniku odstąpienia od umowy sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależniają pomniejszenia obrotu o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów lub uwzględnienia reklamacji od posiadania przez podatnika oryginału paragonu fiskalnego, potwierdzającego zakup towaru.

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu (z którym wiążą się m. in. uprawnienia rękojmi i gwarancji), natomiast dla sprzedawcy bezsporne potwierdzenie tożsamości towaru w przypadku, np. zwrotu towaru. W przypadku dokonania zwrotu towaru podatnik powinien zatrzymać paragon fiskalny. Zasadą jest więc dokonywanie korekty obrotu i podatku należnego przy jednoczesnym zwrocie (okazaniu) przez klienta paragonu fiskalnego.

Jednocześnie podkreślić należy, iż paragon fiskalny nie jest jedynym dokumentem przesądzającym o stanie faktycznym, który znajduje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Dowodzenie zwrotu towaru czy też zwrot części należności klientowi z uwagi na inną niższą cenę dla klienta za dany lek, będącego podstawą dokonania korekty, na podstawie innych dokumentów aniżeli paragon fiskalny nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego.

Z powołanego rozporządzenia wynika, że zwroty towarów i uznanych reklamacji towarów i usług, a także wystąpienia oczywistej pomyłki powinny być ujmowane w odrębnych ewidencjach. Jednym z warunków dokonania korekty obrotu z tytułu zwrotu lub reklamacji towaru /w ramach której klient nadpłacił należność za realizowana receptę/ w prowadzonej ewidencji oprócz odpowiednich zapisów i sporządzenia protokołu na tę okoliczność jest konieczne dołączenie dokumentu potwierdzającego dokonanie sprzedaży. W tym miejscu należy mieć na uwadze, że przedmiotem sprzedaży są szczególne artykuły, a mianowicie leki wydawane wg recept zawierających dane osobowe klienta. Zatem w sytuacji gdy dochodzi do wymiany leku wydanego klientowi bądź zwrotu części zapłaconej przez klienta należności również inne dowody mogą świadczyć o zaistniałej sytuacji m.in. dokument zwrotu części należności bądź dokonania stosownej dopłaty; dokumentem tym może być również kopia paragonu wydanego klientowi zapisana na nośniku papierowym, którą można przyporządkować do danej recepty.

Ponadto w sytuacji gdy Wnioskodawca w trakcie realizacji recepty popełnił błąd, którego skutkiem nie jest wymiana leku czy zwrot należności lecz błędnie wpisana odpłatność do systemu komputerowego, Spółka w celu uzyskania refundacji z NFZ jest zobowiązana skorygować ewidencję sprzedaży i wadliwe zapisy dokonane w systemie.

W związku z powyższym Strona jest zobowiązana do dokonania odpowiednich zapisów w ewidencji oczywistych omyłek, o których mowa w § 3 ust. 5 rozporządzenia.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z ustawą z dn. 12.05.2011r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz.U. 2011 Nr 122 Poz. 696) na końcową cenę leku refundowanego /cenę detaliczną/ składają się:

1. urzędowa cena zbytu leku,
2. urzędowa marża hurtowa,
3. urzędowa marża detaliczna,
4. należny podatek od towarów i usług.
   
   

Urzędowa cena zbytu leku jest to cena wynegocjowana przez Ministerstwo Zdrowia z producentami leków.

Natomiast w myśl art. 49 ust. 3 ustawy o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych zakazuje się:

1. przedsiębiorcy zajmującemu się wytwarzaniem lub obrotem lekami, środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrobami medycznymi podlegającymi refundacji,
   
2. podmiotowi prowadzącemu aptekę, kierownikowi apteki lub osobie wydającej leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyroby medyczne objęte refundacją, w związku z realizacją recept na refundowane leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyroby medyczne

- sprzedaży uwarunkowanej, upustów, rabatów, bonifikat, pakietów i programów lojalnościowych, darowizn, nagród, wycieczek, gier losowych, zakładów wzajemnych, wszelkich form użyczeń, transakcji wiązanych, wszelkiego rodzaju talonów i bonów, a także udzielania innych niewymienionych z nazwy korzyści majątkowych lub osobistych dla świadczeniobiorców oraz osób uprawnionych.

Zatem powołany przepis nie zezwala na żadną swobodę w kształtowaniu cen leków refundowanych na żadnym etapie obrotu.

Z przedstawionej przez Wnioskodawcę sytuacji wynika, że przy sprzedaży leków refundowanych został popełniony błąd, który nie skutkuje zwrotem leku, jego wymianą, zwrotem nadpłaty dla klienta, lecz polega na błędnym zarejestrowaniu odpłatności klienta i wartości refundowanej przez NFZ. W takim przypadku nie występuje błąd w wartości sprzedaży brutto danego leku, lecz w proporcjach odpłatności przez klienta i kwoty refundowanej przez NFZ. Jak wyżej wskazano sprzedaż leków refundowanych podlega szczególnym rygorom zawartym w ustawie o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, m.in. polegającym na tym, że ich sprzedaż na każdym etapie obrotu ma cenę urzędową, która nie podlega żadnym zmianom – np. podmiot sprzedający leki nie może udzielić rabatu na dany lek klientowi.

W związku z powyższym Wnioskodawca jako podmiot objęty regulacjami ww. ustawy jest zobowiązany dokonać korekty takiej sprzedaży zarówno w ewidencji dla potrzeb podatku VAT jak i w systemie rozliczającym tę sprzedaż dla potrzeb NFZ.

W zaistniałej sytuacji Wnioskodawca mimo nieposiadania oryginału paragonu wydanego klientowi jest zobowiązany dokonać stosownej korekty w ewidencji, o której mowa w § 3 ust. 5 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, przy czym dla udokumentowania tej korekty Strona może wykorzystać kopię paragonu danej sprzedaży.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym przedmiotowym wnioskiem należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.