Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-610/13-2/KOM
z 20 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2013 r. (data wpływu 21 czerwca 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT:

• wynagrodzenia wypłacanego na podstawie zawartej ugody za zrzeczenie się roszczeń wynikających z umów licencyjnych – jest nieprawidłowe,
  

• wynagrodzenia wypłacanego na podstawie zawartej ugody z tytułu udzielenia licencji na korzystanie ze środowiska informatycznego oraz przedterminowego rozwiązania umów licencyjnych – jest prawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT otrzymanego wynagrodzenia wypłacanego na podstawie zawartej ugody za zrzeczenie się roszczeń wynikających z umów licencyjnych i z tytułu udzielenia licencji na korzystanie ze środowiska informatycznego oraz przedterminowego rozwiązania umów licencyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

„Wnioskodawca” lub „Spółka” jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka prowadzi działalność w zakresie tworzenia specjalistycznego oprogramowania komputerowego, administracji systemów komputerowych i innych szeroko pojętych usług IT.

Spółka, w latach 2006-2011 zawarła umowy licencyjne („Umowy Licencyjne”) ze spółką O. Sp. z o.o. („Licencjobiorca”), na podstawie których zobowiązała się do wdrożenia, licencjonowania i utrzymywania środowiska informatycznego Licencjobiorcy („Środowisko”). W zamian za powyższe usługi, Spółce przysługiwało wynagrodzenie.

W ostatnim czasie współpraca handlowa pomiędzy Spółką i Licencjobiorcą nie układała się poprawnie. Spółka zarzucała Licencjobiorcy naruszanie przysługujących jej praw autorskich do licencjonowanego oprogramowania. Z drugiej strony Licencjobiorca podnosił wobec Spółki szereg roszczeń z tytułu niewłaściwego wykonania zobowiązań.

Obie Strony podjęły kroki prawne w celu zaprzestania naruszeń. Z uwagi na koszty procesowe i przewlekłość postępowania Strony uzgodniły jednak w ostatnim okresie warunki polubownego zakończenia sporu. Warunki te zostały potwierdzone w pisemnej pozasądowej ugodzie obejmującej obustronne zrzeczenie się roszczeń, zgodnie z art. 508 KC i 917 KC („Ugoda”).

Wspólnym celem Stron, odzwierciedlonym w Ugodzie jest uregulowanie wzajemnej współpracy Stron, w tym:

(i) zaspokojenie wzajemnych roszczeń Stron,

(ii) skuteczna realizacja i rozwiązanie Umów Licencyjnych,

(iii) uniknięcie wszelkich przyszłych sporów pomiędzy Stronami oraz

(iv) prawidłowe utrzymanie w pełni sprawnego Środowiska umożliwiającego prowadzenie działalności Licencjobiorcy bez zakłóceń, w okresie obowiązywania Ugody.

Na mocy zawartej Ugody, zarówno Spółka jak i Licencjobiorca zrzekli się wzajemnie wobec siebie wszelkich obecnych i potencjalnych roszczeń w związku z zawartymi umowami licencyjnymi, wynikającymi z działania lub zaniechania Stron. Z tytułu zrzeczenia się wszelkich obecnych i potencjalnych roszczeń wobec Licencjobiorcy dotyczących Środowiska, Spółce przysługuje wynagrodzenie („Wynagrodzenie 1”). Natomiast Licencjobiorca zrzekł się roszczeń bez wynagrodzenia.

Ponadto, na mocy Ugody, umowy licencyjne łączące Strony zostaną rozwiązane przed upływem terminu, na jaki zostały zawarte, tj. z dniem 31 lipca 2013 r. W celu umożliwienia Licencjobiorcy prowadzenia bieżącej działalności operacyjnej w oparciu o oprogramowanie Spółki, w okresie przejściowym, tj. do dnia 31 grudnia 2015 r. Licencjobiorca będzie jednak uprawniony do dalszego korzystania ze Środowiska, w zakresie i na warunkach określonych w Ugodzie (innymi słowy, na mocy Ugody zostaje udzielona Licencjobiorcy dodatkowa licencja na czas oznaczony). Tak długi okres przejściowy, w którym Strony pozostawać będą w stosunku zobowiązaniowym wynika z faktu, iż wykorzystywane przez Licencjobiorcę oprogramowanie Spółki jest wysoce specjalistycznym narzędziem informatycznym, dostosowanym do indywidualnych potrzeb Licencjobiorcy, a pozyskanie nowego dostawcy takiego oprogramowania jest procesem długotrwałym.

Na mocy zawartej Ugody, Spółce przysługuje wynagrodzenie z tytułu udzielenia licencji na korzystanie ze Środowiska do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz z tytułu przedterminowego rozwiązania Umów Licencyjnych. Za powyższe świadczenia zostało określone łącznie wynagrodzenie („Wynagrodzenie 2”).

Ponadto na mocy Ugody Strony ustaliły, że w okresie obowiązywania Ugody Spółka będzie świadczyła na rzecz Licencjobiorcy usługi utrzymania polegające na utrzymaniu i zarządzaniu Środowiskiem. W szczególności, usługi te obejmują usuwanie wad i problemów w działaniu oprogramowania, instalowanie aktualizacji, a docelowo - przekazanie Licencjobiorcy wszelkich loginów i haseł zapewniających Licencjobiorcy dostęp do Środowiska. Za świadczenie usług utrzymania na rzecz Spółki zostało określone wynagrodzenie („Wynagrodzenie 3”).

Wynagrodzenie 1, Wynagrodzenie 2 i Wynagrodzenie 3 łącznie składają się na całkowitą kwotę, którą Licencjobiorca ma zapłacić na rzecz Spółki na mocy Ugody. Spółka oraz Licencjobiorca powzięli wątpliwość, czy Wynagrodzenie 1 oraz Wynagrodzenie 2 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z uwagi na brzmienie art. art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa z dnia 29 sierpnia 1997 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2012, poz. 749 ze zm. „Ordynacja podatkowa”), zgodnie z którym interpretacje wydawane są na pisemny wniosek zainteresowanego w jego indywidualnej sprawie, zarówno Spółka jak i Licencjobiorca uzgodnili, iż każdy z nich wystąpi z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego rozstrzygającej wskazane poniżej pytania, w celu uzyskania ochrony, o której mowa w art. 14k Ordynacji podatkowej.

W związku z tym, iż obie Strony transakcji występują do tut. Organu podatkowego z wnioskiem o interpretację w zakresie skutków podatkowych tych samych świadczeń, Spółka prosi tut. Organ podatkowy o koordynację prac przy udzielaniu odpowiedzi na zadane poniżej pytania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wynagrodzenie 1 otrzymane przez Wnioskodawcę na podstawie zawartej ugody, tj. za zrzeczenie się przez Wnioskodawcę wszelkich obecnych i potencjalnych roszczeń wynikających z umów licencyjnych, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT?
2. Czy Wynagrodzenie 2 otrzymane przez Wnioskodawcę na podstawie zawartej ugody, tj. za wcześniejsze rozwiązanie umów licencyjnych oraz za udzielenie licencji do dnia 31 grudnia 2015 r., będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Pytanie 1

W opinii Wnioskodawcy, Wynagrodzenie 1 nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Odpłatnym świadczeniem usług, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Nie ulega wątpliwości, iż w niniejszym stanie faktycznym nie ma miejsca dostawa towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, zrzeczenie się przez niego roszczeń wobec Licencjobiorcy w zamian za Wynagrodzenie 1, nie jest także odpłatnym świadczeniem usług w rozumieniu powyższego przepisu. W związku z tym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z usługą mamy bowiem do czynienia wówczas, gdy ma miejsce wzajemne świadczenie pomiędzy stronami. W niniejszej sytuacji Wynagrodzenie 1 ma natomiast charakter odszkodowawczy. Stanowi swoistą rekompensatę za naruszenia dokonane przez Licencjobiorcę, których Wnioskodawca mógłby, w przypadku braku zrzeczenia się roszczenia w Ugodzie, dochodzić go na drodze sądowej. W zrzeczeniu się roszczeń przez Spółkę nie sposób jest wskazać jakiegokolwiek świadczenia ze strony Spółki, które mogłoby stanowić usługę w rozumieniu VAT. Jest to tym bardziej widoczne wobec faktu, że w ramach Ugody Strony ustaliły wyodrębnione wynagrodzenia za wykonanie przez Spółkę świadczeń, które zdaniem Wnioskodawcy stanowią usługi opodatkowane VAT, tj. Wynagrodzenie 2 i Wynagrodzenie 3.

Świadczenie Licencjobiorcy nie jest zatem związane ze wzajemnym świadczeniem Wnioskodawcy.

Podobne stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 15 grudnia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 2174/10. Jak trafnie zauważył Sąd, „zrzeczenie się roszczeń (...) jest prostą, prawną konsekwencją otrzymania odszkodowania. Przypomnieć należy, że obowiązująca w prawie cywilnym zasada pełnej kompensacji szkody nie pozwala na otrzymanie odszkodowania w wysokości przekraczającej wartość szkody. Wypłata odszkodowania nie może być źródłem dodatkowego, bezpodstawnego wzbogacenia. Zatem nawet bez tego zastrzeżenia umownego, na mocy którego Skarżąca zrzekła się ostatecznie i nieodwołalnie swoich roszczeń pod warunkiem wypłaty umówionego odszkodowania, Spółka i tak nie byłaby uprawniona do otrzymania żadnego dalszego odszkodowania (...). Ze strony Skarżącej nie nastąpiło więc świadczenie”.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie, że Wynagrodzenie 1 nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Pytanie 2

W opinii Wnioskodawcy, Wynagrodzenie 2 otrzymane przez Wnioskodawcę na podstawie zawartej ugody, tj. za wcześniejsze rozwiązanie Umów licencyjnych oraz za udzielenie licencji do dnia 31 grudnia 2015 r., będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Odpłatnym świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 1 Ustawy VAT jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z ugodą, Wynagrodzenie 2 przysługuje zatem z tytułu dwóch różnych świadczeń: (1) udzielenia licencji oraz (2) wcześniejszego rozwiązania umów licencyjnych. Tym niemniej, ugoda nie pozwala na przyporządkowanie odpowiedniej części wynagrodzenia do każdego z powyższych świadczeń.

Nie ulega wątpliwości, że żadne z powyższych świadczeń nie stanowi dostawy towarów. Podobnie, jak oczywistym jest, że udzielenie licencji jest usługą w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT i w związku z tym podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy pojawiają się natomiast w związku z kwalifikacją Wynagrodzenia 2, które zostanie otrzymane z tytułu wcześniejszego rozwiązania umów licencyjnych.

W opinii Wnioskodawcy, tego typu świadczenie stanowi odpłatną usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W opinii Wnioskodawcy bowiem Wynagrodzenie 2 jest w istocie wynagrodzeniem przyznanym w zamian za wyrażenie zgody na wcześniejsze rozwiązanie umów licencyjnych. A zatem, w tym przypadku można mówić o wzajemnym świadczeniu Stron - Wnioskodawca wyraża zgodę na wcześniejsze rozwiązanie umów licencyjnych w zamian za wynagrodzenie.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 15 marca 2011 r. (sygn. IPPP1/443-1299/10-2/AP) uznając w całości stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe potwierdził, że wynagrodzenie należne Spółce z tytułu przedterminowego rozwiązania umowy, stanowi odpłatność za świadczenie usługi podlegającej opodatkowaniu VAT.

Podobnie, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 27 stycznia 2010 r. (sygn. IPPP1/443-11/10-2/AW) uznał, iż „przedmiotowa czynność stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, polegające na zobowiązaniu się Najemcy do wypłaty świadczenia pieniężnego w zamian za odstąpienie od umowy świadczonej przez Wynajmującego, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Na poparcie powyższego, Wnioskodawca pragnie przywołać również wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 15 grudnia 1993 r. w sprawie Lubbock Fine Co. przeciwko Commissioners of Customs and Excise (C-63/92), w którym Sąd stwierdził, że odszkodowanie stanowiące rekompensatę za przedterminowe rozwiązanie umowy najmu przez wynajmującego stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze powyższe, obydwa składniki Wynagrodzenia 2 stanowią odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT.

W związku z tym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że całość Wynagrodzenia 2 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

• za nieprawidłowe w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wynagrodzenia wypłacanego na podstawie zawartej ugody za zrzeczenie się roszczeń wynikających z umów licencyjnych;
  

• za prawidłowe w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wynagrodzenia wypłacanego na podstawie zawartej ugody z tytułu udzielenia licencji na korzystanie ze środowiska informatycznego oraz przedterminowego rozwiązania umów licencyjnych.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi zaś art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Przy czym należy zwrócić uwagę w szczególności na przepis art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy, który przez świadczenie usług nakazuje rozumieć także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. W związku z powyższym uznać należy, że pojęcie świadczenia – składającego się na istotę usługi – należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem.

Przy definiowaniu „świadczenia” należy odwołać się do przepisów prawa cywilnego. W myśl art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu. Tak więc na świadczenie może składać się zachowanie polegające na działaniu (dokonanie czynności na rzecz innego podmiotu) lub na zaniechaniu (zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji).

Co do zasady każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu lub na zaniechaniu stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie należy podkreślić, że czynność podlega opodatkowaniu, gdy dokonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego tej płatności musi mieć charakter na bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Odnosząc się do pojęcia odszkodowania, należy zauważyć, iż termin ten nie został zdefiniowany w ustawie o VAT. Z postanowień art. 361 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono (§ 2 ww. artykułu). Zgodnie z art. 471 Kodeksu cywilnego, dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Istotą odszkodowań nie jest zatem płatność za świadczenie, lecz rekompensata za szkodę. W takim przypadku nie mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną – świadczenie w zamian za wynagrodzenie, co oznacza, że otrzymane odszkodowanie nie wiąże się z żadnym świadczeniem ze strony podatnika. Zapłata ta nie jest też związana ze zobowiązaniem się otrzymującego daną kwotę do wykonania czynności, powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji.

Ustalanie statusu wypłacanej rekompensaty, jako podlegającej bądź niepodlegającej opodatkowaniu VAT, należy oceniać w kontekście związku z konkretnym świadczeniem. Tylko wówczas, gdy płatności o charakterze odszkodowawczym nie mają bezpośredniego związku z żadną czynnością mającą charakter świadczenia ze strony podmiotu zobowiązanego, wtedy kwota otrzymanych odszkodowań nie mieści się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i jako taka nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca, będąc czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzi działalność w zakresie tworzenia specjalistycznego oprogramowania komputerowego, administracji systemów komputerowych i innych szeroko pojętych usług IT. Wnioskodawca zawarł umowy licencyjne z Licencjobiorcą, na podstawie których zobowiązał się do wdrożenia, licencjonowania i utrzymywania środowiska informatycznego Licencjobiorcy. Współpraca pomiędzy Wnioskodawcą i Licencjobiorcą nie układała się poprawnie.

Wnioskodawca zarzucał Licencjobiorcy naruszenie praw autorskich do licencjonowanego oprogramowania, Licencjobiorca natomiast podnosił wobec Wnioskodawcy szereg roszczeń z tytułu niewłaściwego wykonywania zobowiązań. Strony podjęły kroki prawne w celu zaprzestania naruszeń. Z uwagi jednak na koszty procesowe i przewlekłość postępowania, Strony uzgodniły w pisemnej ugodzie pozasądowej warunki polubownego zakończenia sporu, na podstawie art. 508 i 917 k.c. Na mocy zawartej ugody, zarówno Wnioskodawca jak i Licencjobiorca, zrzekły się wobec siebie wszelkich obecnych i potencjalnych roszczeń w związku z zawartymi umowami licencyjnymi, wynikającymi z działania lub zaniechania Stron. Z tytułu zrzeczenia się wszelkich i obecnych potencjalnych roszczeń wobec Licencjobiorcy, dotyczących środowiska informatycznego Wnioskodawcy przysługuje Wynagrodzenie 1.

Ponadto na mocy ugody, umowy licencyjne łączące Strony zostaną rozwiązane przed upływem terminu, na jaki zostaną zawarte. W celu umożliwienia Licencjobiorcy prowadzenia działalności operacyjnej, będzie Ona uprawniona do dalszego korzystania ze środowiska informatycznego w zakresie i na warunkach określonych w ugodzie, tj. na czas oznaczony. Długi okres przejściowy, w którym Strony będą pozostawać w stosunku zobowiązaniowym wynika z faktu, iż wykorzystywane przez Licencjobiorcę oprogramowanie Wnioskodawcy jest wysoce specjalistycznym narzędziem informatycznym dostosowanym do indywidualnych potrzeb Licencjobiorcy, a pozyskanie nowego dostawy takiego oprogramowania jest procesem długotrwałym. Na mocy zawartej ugody, z tytułu udzielenia licencji na korzystanie ze środowiska na czas oznaczony oraz z tytułu przedterminowego rozwiązania umów licencyjnych Wnioskodawcy przysługuje Wynagrodzenie 2.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do kwestii, czy Wynagrodzenie 1, wypłacane na podstawie zawartej ugody, tj. za zrzeczenie się przez Niego wszelkich obecnych i potencjalnych roszczeń wynikających z umów licencyjnych oraz Wynagrodzenie 2, wypłacane na podstawie zawartej ugody, tj. z tytułu udzielenia licencji na korzystanie ze środowiska informatycznego na czas oznaczony oraz z tytułu przedterminowego rozwiązania umów licencyjnych, będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

Odnosząc się do powyższych przepisów należy zatem ustalić, czy Wynagrodzenie 1 oraz Wynagrodzenie 2 wypłacane jest w zamian za czynności podlegające opodatkowaniu VAT.

Wskazać należy, iż aby ustalić zasady opodatkowania danej czynności, dokonanej w zamian za odszkodowanie, niezbędne jest rozstrzygnięcie, czy zachodzi związek ekwiwalentny pomiędzy wypłatą należności a otrzymaniem świadczenia wzajemnego.

Strony zawarły ugodę na podstawie art. 508 i 917 k.c.

Jak wynika z treści art. 508 k.c. zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.

Natomiast art. 917 k.c. stanowi, iż przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać.

Jak już wskazano, świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jest każde zachowanie polegające na działaniu, zaniechaniu działania lub znoszeniu (tolerowaniu) określonej sytuacji lub stanu rzeczy.

Działanie Wnioskodawcy polegające na zrzeczeniu się wszelkich i obecnych potencjalnych roszczeń wobec Licencjobiorcy dotyczących środowiska informatycznego spełnia ww. definicję świadczenia usług. Zauważyć bowiem należy, iż zrzeczenie się roszczeń wobec kontrahenta jest zaniechaniem działania, a więc w istocie zobowiązaniem się do powstrzymania się od dokonania czynności. Beneficjentem tej usługi, odnoszący wymierną korzyść polegającą na braku obowiązku zapłaty jakiejkolwiek kwoty z tytułu roszczeń Wnioskodawcy jest – Licencjobiorca.

W związku powyższym nie można się zgodzić ze Spółką, iż wypłata wynagrodzenia za powyższe działania (Wynagrodzenie 1) stanowi odszkodowanie za naruszenie dokonane przez Licencjobiorcę. Jak wynika z przepisów kodeksu cywilnego odszkodowanie jest wypłacane w związku z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem zobowiązania, w związku z czym jedna ze stron ponosi straty. Tymczasem w przedmiotowej sprawie wyraźnie wskazano, iż wypłata określonej kwoty przez Licencjobiorcę na rzecz Spółki następuje w zamian za zrzeczenie się roszczeń Wnioskodawcy wobec Licencjobiorcy, a więc nie stanowi rekompensaty za szkody, które Wnioskodawca poniósł w związku z niewłaściwym wypełnianiem warunków umowy przez kontrahenta.

Biorąc pod uwagę powyższe, w przypadku Wynagrodzenia 1 wypłacanego w zamian za zrzeczenie się przez Wnioskodawcę wszelkich obecnych i potencjalnych roszczeń wynikających z umów licencyjnych można mówić o transakcji ekwiwalentnej – świadczeniu w zamian za wynagrodzenie. Jest to świadczenie wykonywane na rzecz drugiej strony, co wypełnia wskazaną przesłankę uznania tej czynności za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W analizowanym przypadku spełniony jest warunek odpłatności świadczenia, gdyż w zawartej ugodzie pomiędzy Stronami przewidziane zostało wynagrodzenie dla Wnioskodawcy za zobowiązanie do zrzeczenia się prawa do dochodzenia swoich roszczeń. Zatem umowa łącząca Strony ma niewątpliwie charakter zobowiązaniowy - Wnioskodawca zobowiązuje się bowiem do zrzeczenia możliwości dochodzenia swoich praw i roszczeń za odpłatnością.

W konsekwencji stwierdzić należy, że przedmiotowe Wynagrodzenie 1 wypłacane Wnioskodawcy stanowi wynagrodzenie za konkretne świadczenie usługi w postaci zobowiązania do powstrzymania się od dokonania czynności, które podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zatem nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, w części, w której uważa, że Wynagrodzenie 1 stanowi odszkodowanie i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do Wynagrodzenia 2 zauważyć należy, że wypłacane jest ono z tytułu dwóch świadczeń: udzielenia licencji oraz wcześniejszego rozwiązania umów licencyjnych. Wątpliwości Wnioskodawcy pojawiają się w związku z uznaniem wcześniejszego rozwiązania umów licencyjnych za czynność podlegającą opodatkowaniu.

W powyższym przypadku, w ocenie tut. Organu również mamy do czynienia ze świadczeniem usługi, gdyż określone świadczenie pieniężne jest wypłacane w zamian za zgodę na wcześniejsze rozwiązanie umowy o świadczenie usług licencyjnych. Należy zwrócić uwagę na fakt, że możemy wskazać konkretnego beneficjenta tej usługi – w zamian za wyrażenie zgody na odstąpienie od umowy o świadczenie usług (korzyść po stronie Zamawiającego – Licencjobiorcy), Wnioskodawca (Wykonawca) otrzymuje określone świadczenie pieniężne. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, świadczenie pieniężne należne z tytułu odstąpienia od umowy stanowi płatność wynikającą z łączącej Strony umowy. Stanowi ono zabezpieczenie interesów Wnioskodawcy – usługodawcy poprzez zagwarantowanie wypłaty wynagrodzenia w przypadku rezygnacji przez Zamawiającego z jego usług. Natomiast korzyścią dla Zamawiającego jest przedterminowe rozwiązanie umowy o świadczenie usług (odstąpienie od umowy).

Spełniona zatem jest przesłanka istnienia związku pomiędzy wypłatą należności, a otrzymaniem świadczenia wzajemnego, co jest warunkiem koniecznym do uznania, że wypłata tej kwoty podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Co istotne, wcześniejsze rozwiązanie umowy poprzez zawarcie przez Strony porozumienia, prowadzi do wygaśnięcia wiążącego Strony stosunku prawnego (tj. zgodnego zakończenia istniejącego pomiędzy Stronami stosunku w inny sposób, niż było to pierwotnie przewidziane), nie jest natomiast rezultatem jednostronnego niewywiązywania się lub nienależytego wywiązywania się przez Stronę z ciążących na niej obowiązków.

W konsekwencji uznać należy, iż świadczenie pieniężne płacone z tytułu odstąpienia od umowy o świadczenie usług (wcześniejszego rozwiązania umowy) stanowi w analizowanym przypadku wynagrodzenie za świadczenie usługi wynikającej z łączących Strony więzów obligacyjnych oraz przewidzianej wprost w postanowieniach umowy. Zgodę na wcześniejsze rozwiązanie umowy należy traktować jako odpłatne świadczenie usług, spełniające przesłanki określone w art. 8 ust. 1 ustawy i podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, świadczenie pieniężne wypłacane z tytułu udzielenia licencji oraz wcześniejszego rozwiązania umów licencyjnych, określane jako Wynagrodzenie 2, stanowi wynagrodzenie za usługę i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.