Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/436-85/13/DSZ
z 7 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 2 maja 2013 r. (data wpływu 9 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym.

W przedmiotowym wniosku przedstawione zostało następujące zdarzenie przyszłe.

W związku z prowadzonym przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym postępowaniem egzekucyjnym, w dniu 22 kwietnia 2013 r. Wnioskodawczyni wygrała licytację lokalu mieszkalnego.

Sąd w wyniku tego postępowania wydał w dniu 22 kwietnia 2013 r. postanowienie o udzieleniu przybycia (w chwili składania wniosku nie było jeszcze prawomocne). Po jego uprawomocnieniu i spełnieniu warunków licytacji, tj. zapłaceniu wylicytowanej ceny za mieszkanie, Sąd wyda postanowienie o przysądzeniu prawa własności na podstawie którego Wnioskodawczyni stanie się właścicielką przedmiotowego mieszkania.

Postanowienie to będzie stanowiło tytuł własności do rzeczy nabytej w postępowaniu egzekucyjnym. Na jego postawie Wnioskodawczyni dokona wpisu w księdze wieczystej i katastrze nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy fakt nabycia rzeczy w postaci nieruchomości tj. lokalu mieszkalnego w drodze postępowania egzekucyjnego (licytacji) prowadzonego przez Komornika Sądowego, wobec dotychczasowego właściciela tej nieruchomości, podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Wnioskodawczyni uważa, opierając się na art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych oraz art. 45 Kodeksu cywilnego, że nie jest zobowiązana do odprowadzenia podatku od czynności cywilnoprawnych.

Ustanowiona w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zasada stanowi, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne wymienione w tym katalogu. W art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy wymienione zostały umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych. W myśl art. 1 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy podatkowi temu podlegają także orzeczenia sądów, w tym również polubownych oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne jak czynności cywilnoprawne wymienione w punktach 1 i 2. Dyspozycja zawarta w art. 1 ust. 2 przedmiotowej ustawy stanowi, że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o czynnościach cywilnoprawnych, przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do przedmiotów opodatkowania określonych w ust. 2 i 3. Zgodnie z brzmieniem art. 2 pkt 3 ww. ustawy nie podlegają temu podatkowi umowy sprzedaży w postępowaniu egzekucyjnym lub upadłościowym. Użyte w przepisach ustawy o podatku czynności cywilnoprawnych pojęcie rzeczy należy interpretować zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, który w art. 45 stanowi, że rzeczami są tylko przedmioty materialne. Dzielą się one na nieruchomości (gruntowe, budynkowe, lokalowe) i ruchomości. Postępowania te są regulowane m.in. przepisami ustawy z dnia 17 listopada 1964 Kodeks postępowania cywilnego. Wymogi niezbędne dla wydania przez sąd postanowienia o przysądzeniu własności określa przepis art. 998 § 1 Kodeksu, zgodnie z którym po uprawomocnieniu się przybicia i wykonaniu przez nabywcę warunków licytacyjnych lub postanowieniu o ustaleniu ceny nabycia i wpłaceniu całej ceny sąd wydaje postanowienie o przysądzeniu własności. Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru dokumentów. Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności jest także tytułem egzekucyjnym do wprowadzenia nabywcy w posiadanie nieruchomości (art. 999 § 1 Kodeksu).

Odnosząc się do powołanych przepisów Wnioskodawczyni stwierdza, że przysądzenie własności nieruchomości w drodze licytacji (egzekucji) sądowej na podstawie prawomocnego postanowienia sądu nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawczyni swoje stanowisko popiera interpretacjami indywidualnymi przepisów prawa podatkowego znak: IBBP2/436-46/07/MZ, IPTPB2/415-150/11-4/KR, IBPBII/1/436-242/09/MZ, ILPB2/436-116/10-4/MK, IBPBII/1/436-220/09/AŻ, ILPB2/436-26/09-2/MK oraz DM/436-8/06/int-HB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych. Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy podatkowi podlegają także – zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W zakresie przedmiotowym ustawy zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 3 mieszczą się także orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2. Natomiast stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy przepisy ustawy o czynnościach cywilnoprawnych – stosuje się odpowiednio do przedmiotów opodatkowania określonych ust. 1 pkt 2 i 3.

Zauważyć jednak należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano również sytuacje, w których czynność mieszcząca się zakresie przedmiotowym ustawy, np. sprzedaż nieruchomości jest wyłączona z opodatkowania tym podatkiem. Stosownie bowiem do treści art. 2 pkt 3 ww. ustawy nie podlegają temu podatkowi umowy sprzedaży rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym lub upadłościowym.

Przez postępowanie egzekucyjne należy rozumieć postępowanie regulowane przepisami ustawy z dnia 17 listopada 1964r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.). Zgodnie z art. 998 § 1 tej ustawy określającym niezbędne wymogi dla wydania przez sąd postanowienia o przysądzeniu własności, po uprawomocnieniu się przybicia i wykonaniu przez nabywcę warunków licytacyjnych lub postanowieniu o ustaleniu ceny nabycia i wpłaceniu całej ceny przez Skarb Państwa sąd wydaje postanowienie o przysądzeniu własności.

Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru dokumentów. Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności jest także tytułem egzekucyjnym do wprowadzenia nabywcy w posiadanie nieruchomości (art. 999 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego).

Przez pojęcie rzeczy należy natomiast rozumieć, zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), tylko przedmioty materialne. Rzeczy dzielą się na rzeczy ruchome i nieruchome. Kodeks cywilny w art. 46 precyzuje, że nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków (lokale mieszkalne), jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Takim przepisem szczególnym jest ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 80, poz. 903 ze zm.). Zgodnie z jej art. 2 ust. 1, samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości. Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu art. 2 ust. 2 cytowanej ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni nabyła lokal mieszkalny w drodze licytacji sądowej w postępowaniu egzekucyjnym. W chwili składania wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej postanowienie Sądu nie było jeszcze prawomocne. Po jego uprawomocnieniu i spełnieniu warunków licytacji, tj. zapłaceniu wylicytowanej ceny za mieszkanie, Sąd wyda postanowienie o przysądzeniu prawa własności na podstawie którego Wnioskodawczyni stanie się właścicielką przedmiotowego mieszkania. Postanowienie to będzie stanowiło tytuł własności do rzeczy nabytej w postępowaniu egzekucyjnym oraz podstawę wpisu w księdze wieczystej oraz katastrze nieruchomości.

Uwzględniając powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, że licytacyjna sprzedaż lokalu mieszkalnego, co do którego ustanowiona została odrębną własność, jako sprzedaż rzeczy (nieruchomości), jest z mocy art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wyłączona z tego podatku.

Reasumując, nabycie przez Wnioskodawczynię nieruchomości (lokalu mieszkalnego) w drodze licytacji (egzekucji) sądowej na podstawie prawomocnego postanowienia sądu o przysądzeniu prawa własności nieruchomości, na mocy którego dokonany zostanie wpis w księdze wieczystej i katastrze nieruchomości, nie będzie podlegało podatkowi od czynności cywilnoprawnych z powodu spełnienia dyspozycji zawartej w art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W efekcie, stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione w niniejszym wniosku uznać należy za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.