2013.06.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-202/13-2/AS
z 14 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15.03.2013 r. (data wpływu 22.03.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na świadczenia z tytułu rent wyrównawczych wypłacanych przez Spółkę na rzecz poszkodowanych (pytanie Nr 1) - jest prawidłowe,

możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na świadczenia z tytułu rent cywilnych wypłacanych przez Spółkę na rzecz poszkodowanych (pytanie Nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.03.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na świadczenia z tytułu rent wyrównawczych oraz rent cywilnych wypłacanych przez Spółkę na rzecz poszkodowanych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

XZY S.A. (dalej: „XZY” lub „Spółka”) jest podmiotem obsługującym tzw. najwyższy sektor kolejowych przewozów pasażerskich. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest wykonywanie kolejowych przewozów pasażerskich w komunikacji krajowej i międzynarodowej.

Specyfika działalności prowadzonej przez Spółkę jest nierozerwalnie związana z ryzykiem wystąpienia wypadków komunikacyjnych, w których biorą udział składy kolejowe uruchamiane przez Spółkę (pomimo, iż Spółka dokłada wszelkich starań w celu zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa). W efekcie wypadków komunikacyjnych może dojść do sytuacji, w której uszczerbek na zdrowiu ponoszą pracownicy Spółki albo też pasażerowie korzystający z usług Spółki (dalej jako: „poszkodowani”).

Jeśli osoby te poniosą uszczerbek na zdrowiu, to mogą one (bądź też osoby uprawnione do działania jako sukcesor czy reprezentant tych osób - członkowie rodzin) wystąpić do Spółki o przyznanie i wypłatę odpowiednich rekompensat, bądź też Spółka może samodzielnie podjąć decyzję o wypłacie takich rekompensat. Takie rekompensaty mogą przyjąć formę rent wyrównawczych bądź rent cywilnych przyznawanych / wypłacanych na podstawie przepisów prawa cywilnego, tj. art. 444 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.; dalej: „KC”):

renty cywilne - celem renty cywilnej jest pokrycie kosztów leczenia, które musi ponieść poszkodowany w związku z wypadkiem (czynem niedozwolonym); na podstawie przepisów prawa powszechnego (m.in. art. 444 § 1 KC) Spółka może być zobowiązana do wypłaty rent cywilnych pasażerom (korzystającym z usług Spółki), którzy w wyniku wypadków doznali uszczerbku na zdrowiu,
renty wyrównawcze - celem renty wyrównawczej jest zrekompensowanie strat / szkód odniesionych w związku z wypadkiem (czynem niedozwolonym), które uniemożliwiają uzyskiwanie dochodów na wcześniejszym poziomie na skutek utraty bądź ograniczenia zdolności do pracy; na podstawie przepisów prawa powszechnego (m.in. art. 444 § 2 KC) Spółka może być zobowiązana wypłacić świadczenia wyrównawcze (tzw. renty wyrównawcze) poszkodowanym, którzy doznali stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku i przez to nie są w stanie osiągać dochodów na wcześniejszym poziomie (jeśli w następstwie wypadku poszkodowany poniósł śmierć, to z roszczeniem o wypłatę renty wyrównawczej może wystąpić rodzina poszkodowanego).

Zasady wypłaty powyższych świadczeń (rent wyrównawczych i cywilnych) mogą zostać uregulowane przez Spółkę oraz poszkodowanych w formie umowy cywilnoprawnej. Alternatywnie podstawą wypłaty powyższych świadczeń (rent wyrównawczych i cywilnych) może być orzeczenie sądowe (jeśli pomiędzy stronami powstał spór co do zasadności wypłaty takich świadczeń, który został rozstrzygnięty przez sąd) lub też obowiązujący w Spółce regulamin przyznawania tego typu świadczeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w świetle art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 16 ustawy o CIT, wydatki na świadczenia z tytułu rent wyrównawczych wypłacane przez Spółkę na rzecz poszkodowanych stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki?
Czy w świetle art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 16 ustawy o CIT, wydatki na świadczenia z tytułu rent cywilnych wypłacane przez Spółkę na rzecz poszkodowanych stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. pytanie Nr 1)

w świetle art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 16 ustawy o CIT, wydatki na świadczenia z tytułu rent wyrównawczych wypłacane przez Spółkę na rzecz poszkodowanych stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki.

Ad. pytanie Nr 2)

w świetle art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 16 ustawy o CIT, wydatki na świadczenia z tytułu rent cywilnych wypłacane przez Spółkę na rzecz poszkodowanych stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki.

Uzasadnienie stanowiska Spółki wspólne w zakresie pytań Nr 1-2:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów niepodatkowych wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT (negatywny katalog kosztów uzyskania przychodów).

Z analizy treści przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT wynika, że dany wydatek może zostać uznany za koszt podatkowy przy założeniu łącznego spełnienia poniższych warunków:

wydatek został poniesiony przez podatnika w celu uzyskania przychodów łub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
wydatek nie stanowi kosztu niepodatkowego wskazanego w katalogu określonym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Poniżej Spółka przedstawi argumenty za stanowiskiem, iż wydatki ponoszone przez Spółkę na finansowanie rent wyrównawczych i rent cywilnych mogą stanowić koszty podatkowe z uwagi na:

związek z działalnością prowadzoną przez Spółkę, a w efekcie zabezpieczenie źródła przychodu podatkowego,
brak wymienienia w katalogu określonym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Związek rent wyrównawczych i cywilnych z zabezpieczeniem przychodu podatkowego przez Spółkę:

W opinii Spółki wydatki ponoszone przez Spółkę na wypłatę rent wyrównawczych i rent cywilnych są związane z zabezpieczeniem przychodu podatkowego Spółki. Wynika to z faktu, iż konieczność wypłaty tych rent jest niejako „wkalkulowana” w ryzyko działalności Spółki, zaś sama ich wypłata stanowi element działalności socjalnej Spółki i jest sposobem na budowę wizerunku Spółki jako odpowiedzialnego przewoźnika kolejowego.

Jak wskazano w stanie faktycznym, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą przez Spółkę, zdarzają się sytuacje, w których dochodzi do wypadku komunikacyjnego. Takie wypadki, zdaniem Spółki, są uwzględnione w ryzyku prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę. Z uwagi na fakt, iż bezpieczne świadczenie usługi przewozu jest uzależnione od szeregu czynników, które często pozostają poza zakresem kontroli Spółki, nie ma możliwości całkowitego wyeliminowania ryzyka w tym zakresie. Stąd też wypadki komunikacyjne stanowią nieodłączny element działalności Spółki, zaś Spółka powinna podejmować wszelkie możliwe działania, by ilość takich wypadków ograniczyć oraz minimalizować ewentualne straty związane z zaistnieniem takich wypadków. Z tego też względu, konieczność wypłaty renty wyrównawczej czy cywilnej stanowi element działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, która to oczywiście nakierowana jest na osiąganie przychodów podatkowych.

Wypłata renty wyrównawczej i cywilnej następuje na rzecz poszkodowanego bądź też rodziny poszkodowanego celem rekompensowania strat / uszczerbków na zdrowiu, jakie poszkodowany odniósł w związku z wypadkiem, w którym uczestniczył skład kolejowy uruchamiany przez Spółkę. Wypłata tej renty stanowi element polityki socjalnej i wizerunkowej Spółki - poprzez wypłatę renty Spółka pozycjonuje siebie jako odpowiedzialnego przewoźnika. W efekcie Spółka utrzymuje stabilną bazę kliencką (a potencjalnie również pracowniczą, jeśli to pracownicy Spółki ponoszą szkodę w wypadku komunikacyjnym), która ma świadomość, iż w sytuacji kryzysowej może oczekiwać wsparcia Spółki. Takie podejście pozwala Spółce realizować założone cele gospodarcze (generowanie przychodów podatkowych) przy uniknięciu roszczeń czy protestów ze strony poszkodowanych.

W świetle powyższych uwag, nie powinno budzić wątpliwości, że wydatki ponoszone przez Spółkę na wypłatę rent wyrównawczych i cywilnych są związane z zabezpieczeniem przychodu podatkowego Spółki (działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę).

Brak objęcia rent wyrównawczych i cywilnych hipotezą normy art. 16 ust. 1 pkt 16 ustawy o CIT.

W opinii Spółki, celem rozstrzygnięcia czy wydatki ponoszone przez Spółkę na wypłatę rent wyrównawczych i cywilnych stanowią koszty niepodatkowe wskazane w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT należy rozważyć możliwość stosowania art. 16 ust. 1 pkt 16 ustawy o CIT. Wskazany przepis jest jedynym ograniczeniem, które potencjalnie mogłoby znaleźć zastosowanie w sprawie.

Jak stanowi art. 16 ust. 1 pkt 16 ustawy o CIT, nie stanowią kosztów podatkowych kwoty jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w wysokości określonej przez właściwego ministra oraz dodatkowej składki ubezpieczeniowej w przypadku stwierdzenia pogorszenia warunków pracy. W opinii Spółki wskazany przepis dotyczy specyficznych jednorazowych odszkodowań oraz dodatkowej składki ubezpieczeniowej wypłacanych w związku z wypadkami przy pracy (na podstawie przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych), nie obejmując zarazem rent wyrównawczych i cywilnych.

Wskazany przepis dotyczy bowiem m.in. jednorazowych odszkodowań, które są wypłacane na podstawie przepisów w zakresie ubezpieczeń społecznych. W tym miejscu trzeba wskazać na art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322 ze zm.; dalej: „ustawa o ubezpieczeniu z tytułu wypadków przy pracy”). Zgodnie z tym przepisem, z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej przysługuje m.in. jednorazowe odszkodowanie (dla ubezpieczonego, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu bądź dla członków rodziny zmarłego ubezpieczonego lub rencisty). Zasady ustalania i wypłaty tego typu świadczeń są precyzyjnie określone przepisami ustawy o ubezpieczeniach z tytułu wypadków przy pracy, jak również innymi przepisami szczególnymi. Oznacza to, iż wypłata tego typu świadczeń następuje na podstawie przepisów w zakresie ubezpieczeń społecznych.

Jak natomiast wskazano w stanie faktycznym, przyznanie oraz wypłata rent wyrównawczych i rent cywilnych są realizowane na podstawie przepisów prawa powszechnego, a w szczególności na podstawie przepisów KC. Zgodnie bowiem z art. 444 § 1 KC, w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu (podstawa do żądania i wypłaty rent cywilnych). Natomiast zgodnie z art. 444 § 2 KC (podstawa do żądania rent wyrównawczych), jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty. Działając m.in. na podstawie wskazanych powyżej przepisów, Spółka może dokonywać wypłaty rekompensat w formie rent cywilnych i rent wyrównawczych na rzecz osób poszkodowanych w wypadkach komunikacyjnych, w których biorą udział składy kolejowe uruchamiane przez Spółkę.

Spółka decydując się na przyznanie i wypłatę rent cywilnych oraz wyrównawczych, działa w wykonaniu przepisów KC (alternatywnie w wykonaniu orzeczeń sądowych bądź wewnętrznych regulaminów obowiązujących w Spółce), a nie przepisów w zakresie ubezpieczeń społecznych, które to normują zasady przyznawania jednorazowych odszkodowań czy dodatkowej składki ubezpieczeniowej z tytułu wypadków przy pracy. Stąd też nie powinno budzić wątpliwości, że takie działanie Spółki, a w szczególności ponoszenie wydatków z tytułu wypłaty rent cywilnych i wyrównawczych na podstawie przepisów KC nie spełnia normy art. 16 ust. 1 pkt 16 ustawy o CIT.

Oznacza to, że uwzględnianie tego typu wydatków w kosztach podatkowych nie podlega (co do zasady) ograniczeniom.

Taka interpretacja art. 16 ust. 1 pkt 16 ustawy o CIT jest również akceptowana przez organy podatkowe. Przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 marca 2012 r., sygn. ILPB3/423-609/11-4/JO, wskazano, że:

„(...) przedstawione wyżej definicje „jednorazowego odszkodowania”, „wypadki przy pracy” „choroby zawodowej” wskazują, że pojęciom tym nadano ścisłe znaczenie. Skoro więc przepis art. 16 ust. l pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych używa wspomnianych pojęć oznacza to, iż przepis ten odnosi się jak wspomniano powyżej wyłącznie do jednorazowego odszkodowania uregulowanego w powołanej powyżej ustawie o ubezpieczeniach społecznych z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, nie natomiast do odszkodowań wypłacanych przez pracodawców na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego (...)”.

Podsumowując, w świetle powyższych uwag zasadne jest przyjęcie stanowiska, iż wydatki ponoszone przez Spółkę na wypłatę rent wyrównawczych i cywilnych na rzecz osób poszkodowanych (bądź ich rodzin) w wypadkach komunikacyjnych, w których biorą udział składy kolejowe uruchamiane przez Spółkę mogą stanowić dla Spółki koszty podatkowe.

Stanowisko to znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz praktyce organów podatkowych. Przykładowo w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 11 stycznia 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 1313/10 podkreślono, iż: „(...) wypłata odszkodowania (renty wyrównawczej) nie wykracza poza szeroko pojęty zakres działalności gospodarczej. Mieści się w pojęciu kosztów związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Nie wykracza także poza cel działalności, jakim jest osiągnięcie przychodu, gdyż możliwość zaistnienia wypadku, za który odpowiedzialność jest oparta na zasadzie ryzyka jest nierozerwalnie związana z normalnym funkcjonowaniem przedsiębiorstwa. Dlatego wypłata odszkodowania za wypadek przy pracy oparta na zasadzie ryzyka jest wydatkiem mieszczącym się w pojęciu tzw. kosztów pracowniczych, niezbędnych do osiągnięcia celu w postaci uzyskania przychodu (...)”.

Jednocześnie, w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 czerwca 2011 r., sygn. IBPBI/2/423-376/11/AK, podkreślono, że: „(...) Mając powyższe na uwadze, skoro Spółka jest zobowiązana na mocy Kodeksu pracy, zbiorowego układu pracy oraz przepisów prawa cywilnego do zwrotu kosztów leczenia i rehabilitacji, wypłaty odszkodowania oraz tzw. „rent wyrównawczych”, zwrotu kosztów pogrzebu oraz zadośćuczynienia, będącego następstwem wypadków przy pracy lub chorób zawodowych, to wydatki ponoszone przez Spółkę na te świadczenia mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem, że nie są to jednorazowe odszkodowania z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w wysokości określonej przez właściwego ministra w myśl art. 16 ust. 1 pkt 16 updop (...)”.

Natomiast w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 27 stycznia 2011 r., sygn. ILPB3/423-1065/09/11-S-1/DS, finalnie odrzucono stanowisko o braku możliwości ukosztowienia rent wyrównawczych.

Z tego też względu Spółka stoi na stanowisku, że jest uprawniona do traktowania wydatków ponoszonych na wypłaty rent wyrównawczych i cywilnych (wypłacanych osobom poszkodowanym w wypadkach komunikacyjnych) za koszty podatkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na świadczenia z tytułu rent wyrównawczych wypłacanych przez Spółkę na rzecz poszkodowanych - uznaje się za prawidłowe,
możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na świadczenia z tytułu rent cywilnych wypłacanych przez Spółkę na rzecz poszkodowanych - uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) - jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Warunkiem formalnoprawnym zakwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest właściwe udokumentowanie faktu poniesienia danego wydatku. Należy ponadto wskazać, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów, obciąża Podatnika.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

został właściwie udokumentowany,

nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

W szczególności zaś wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu (zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu), względnie - w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

Każdy wydatek wymaga zatem indywidualnej oceny pod kątem związku z przychodem i racjonalności działania podatnika.

Zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym Spółka będąca podmiotem obsługującym tzw. najwyższy sektor kolejowych przewozów pasażerskich w ramach podstawowego przedmiotu działalności wykonuje kolejowe przewozy pasażerskie w komunikacji krajowej i międzynarodowej. Specyfika działalności prowadzonej przez Spółkę jest nierozerwalnie związana z ryzykiem wystąpienia wypadków komunikacyjnych, w których biorą udział składy kolejowe uruchamiane przez Spółkę (pomimo, iż Spółka dokłada wszelkich starań w celu zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa). W efekcie wypadków komunikacyjnych może dojść do sytuacji, w której uszczerbek na zdrowiu ponoszą pracownicy Spółki albo też pasażerowie korzystający z usług Spółki (dalej jako: „poszkodowani”).

renty cywilne - celem renty cywilnej jest pokrycie kosztów leczenia, które musi ponieść poszkodowany w związku z wypadkiem (czynem niedozwolonym); na podstawie przepisów prawa powszechnego (m.in. art. 444 § 1 KC) Spółka może być zobowiązana do wypłaty rent cywilnych pasażerom (korzystającym z usług Spółki), którzy w wyniku wypadków doznali uszczerbku na zdrowiu,
renty wyrównawcze - celem renty wyrównawczej jest zrekompensowanie strat / szkód odniesionych w związku z wypadkiem (czynem niedozwolonym), które uniemożliwiają uzyskiwanie dochodów na wcześniejszym poziomie na skutek utraty bądź ograniczenia zdolności do pracy; na podstawie przepisów prawa powszechnego (m.in. art. 444 § 2 KC) Spółka może być zobowiązana wypłacić świadczenia wyrównawcze (tzw. renty wyrównawcze) poszkodowanym, którzy doznali stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku i przez to nie są w stanie osiągać dochodów na wcześniejszym poziomie (jeśli w następstwie wypadku poszkodowany poniósł śmierć, to z roszczeniem o wypłatę renty wyrównawczej może wystąpić rodzina poszkodowanego).

Wnioskodawca wskazał przy tym, że zasady wypłaty ww. świadczeń (rent wyrównawczych i cywilnych) mogą zostać uregulowane przez Spółkę oraz poszkodowanych w formie umowy cywilnoprawnej. Alternatywnie podstawą wypłaty powyższych świadczeń (rent wyrównawczych i cywilnych) może być orzeczenie sądowe (jeśli pomiędzy stronami powstał spór co do zasadności wypłaty takich świadczeń, który został rozstrzygnięty przez sąd) lub też obowiązujący w Spółce regulamin przyznawania tego typu świadczeń.

Biorąc pod uwagę zaprezentowane powyżej zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określone w art. 15 ust. 1 należy wskazać, że przedmiotowe świadczenia ponoszone przez Spółkę na wypłatę rent wyrównawczych i rent cywilnych są związane z zabezpieczeniem przychodu podatkowego Spółki, a ich wypłata stanowi element działalności socjalnej Spółki oraz jest sposobem na budowę wizerunku Spółki jako odpowiedzialnego przewoźnika kolejowego. Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wydatki ponoszone przez Spółkę na wypłatę rent wyrównawczych i cywilnych są związane z zabezpieczeniem przychodu podatkowego Spółki wobec ryzyka wystąpienia wypadków komunikacyjnych w związku z profilem prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Należy przy tym zauważyć, że w rozpatrywanej sprawie nie znajduje zastosowania przywołany przez Wnioskodawcę art. 16 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyłączający z kosztów podatkowych jednorazowe odszkodowania z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w wysokości określonej przez właściwego ministra oraz dodatkowej składki ubezpieczeniowej w przypadku stwierdzenia pogorszenia warunków pracy.

Jak wskazał Wnioskodawca, przedmiotowe świadczenia ponoszone przez Spółkę na wypłatę rent wyrównawczych i rent cywilnych nie mają charakteru wypłat jednorazowych i przyznawane / wypłacane są na podstawie prawa cywilnego, a nie w oparciu o przepisy w zakresie ubezpieczeń społecznych.

Podsumowując, w oparciu o opisany we wniosku stan faktyczny oraz przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Spółka, po spełnieniu ogólnych warunków prawnopodatkowej kwalifikacji kosztów wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest uprawniona do traktowania wydatków ponoszonych na wypłaty rent wyrównawczych i rent cywilnych wypłacanych na rzecz poszkodowanych w wypadkach komunikacyjnych, za koszty podatkowe.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na świadczenia z tytułu rent wyrównawczych wypłacanych przez Spółkę na rzecz poszkodowanych (pytanie Nr 1) - należało uznać za prawidłowe,

możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na świadczenia z tytułu rent cywilnych wypłacanych przez Spółkę na rzecz poszkodowanych (pytanie Nr 2) - należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin