Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-296/13-4/EŻ
z 17 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 08.04.2013r. (data wpływu: 15.04.2013r.) uzupełnionym pismem z dnia 28.05.2013r., (data wpływu do BKIP w Płocku: 31.05.2013r.) na wezwanie z dnia 24.05.2013r. Nr IPPB3/423-296/13-2/EŻ (data doręczenia: 27.05.2013r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 15.04.2013r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka pod firmą P spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W (zwana dalej Wnioskodawcą lub Spółką) powstała w 2009 roku. Przedmiotem działalności Spółki jest realizacja inwestycji polegającej na wybudowaniu zespołu biurowo-usługowo-mieszkalnego, w skład którego będzie wchodził budynek biurowy oraz zespół pięciu budynków mieszkalnych (apartamentowych) z lokalami użytkowymi na parterze - szacowane koszty budowy inwestycji to kwota około 145,5 milionów złotych łącznie z gruntem. Inwestycja jest realizowana na gruncie, który jest w użytkowaniu wieczystym Spółki. Budynek biurowy przeznaczony jest na siedzibę Spółki (spółki matki Wnioskodawcy). Spółka powstała jako spółka celowa do zrealizowania opisanej powyżej inwestycji. W roku 2011 zmieniono planowany czas trwania Spółki na nieograniczony i rozszerzono zakres jej działalności między innymi o zarządzanie nieruchomościami. Planowane jest, że Spółka zostanie zarządcą wchodzącego w skład realizowanej inwestycji budynku biurowego. Nie została podjęta ostateczna decyzja, czy lokale użytkowe zostaną własnością Wnioskodawcy w celu realizowania przychodów z najmu, czy zostaną sprzedane. Lokale mieszkalne są przeznaczone do sprzedaży.

Zakończenie inwestycji planowane jest w 2014 roku. W 2012 roku Spółka podpisała pierwsze przedwstępne umowy sprzedaży lokali mieszkalnych (umowy deweloperskie, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami ustawy o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego). Biorąc pod uwagę ekskluzywny charakter inwestycji w zakresie budynków mieszkalnych (wysoki standard budynków apartamentowych oraz wyjątkowa lokalizacja) a także sytuację na rynku nieruchomości mieszkaniowych (przesycenie rynku, spadek cen, długi okres poszukiwania nabywcy na nowe mieszkania), konieczne jest oferowanie klientowi (nabywcy apartamentu) produktu najwyższej jakości, który wyróżnia się (właśnie m.in. tą jakością) od produktów (mieszkań) innych deweloperów. To, czy klienci wśród licznych ofert nowych mieszkań w Warszawie, wybiorą propozycję Spółki, zależy więc od wielu czynników - między innymi od lokalizacji, ceny, rozkładu mieszkań, architektury osiedla, używanych materiałów, infrastruktury i jakości otoczenia. To właśnie okolica w jakiej klient ma zamieszkać jest obecnie bardzo istotnym czynnikiem - zagospodarowanie terenu i sąsiedztwo, zwłaszcza, że średnia cena metra kwadratowego lokalu mieszkalnego oferowanego przez Spółkę jest relatywnie wysoka, biorąc pod uwagę ceny na rynku apartamentów w Warszawie.

W bezpośrednim sąsiedztwie nowopowstających pięciu sześciopiętrowych budynków o charakterze nowoczesnych kamienic miejskich, stoi niski budynek wielorodzinny z lat sześćdziesiątych dwudziestego wieku, należący do Wspólnoty Mieszkaniowej, zwanej dalej Wspólnotą. Ponadto w sąsiedztwie znajduje się nowoczesny, estetyczny i dość ekskluzywny kompleks budynków wielorodzinnych. Budynek Wspólnoty bezpośrednio sąsiadujący z kompleksem realizowanym przez Spółkę, istotnie kontrastuje pod względem estetyki, jest niższy, przez co praktycznie w całości widzialny z okien budynków realizowanych przez Spółkę.

W ramach prowadzonej Inwestycji, Wnioskodawca zamierza wykonać dodatkowo na swój koszt następujące prace obejmujące:

1. zagospodarowanie terenu według wspólnej koncepcji i podobnego standardu dla terenu prowadzonej inwestycji oraz terenu Wspólnoty,
2. modernizację elewacji, łącznie z balkonami budynku Wspólnoty, tak aby nawiązywał estetyką do budynków realizowanych w ramach inwestycji,
3. remont lub modernizację dachu budynku Wspólnoty z uwzględnieniem jego estetyki dla otoczenia, po to, aby zniwelować kontrastujące różnice w wyglądzie otoczenia i wyeliminować z poła widzenia potencjalnych klientów Spółki niekorespondujący swą estetyką element zagospodarowania okolicznej przestrzeni - stary budynek Wspólnoty, który po wykonaniu zakładanych prac będzie korespondował z estetyką budowanego przez Spółkę kompleksu budynków, co korzystnie wpłynie na możliwość oferowania klientom ekskluzywnych apartamentów w estetycznym sąsiedztwie.
   
   

Szacowana wartość prac opisanych w punktach 1-3 powyżej to kwota około 700 tysięcy złotych netto.

W związku z wyżej opisanym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym w punkcie 68 zdarzeniu przyszłym, nakłady mające na celu zagospodarowanie terenu oraz modernizację elewacji i dachu znajdującego się w bezpośrednim sąsiedztwie inwestycji budynku należącym do członków wspólnoty będą dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
2. Czy w opisanym w punkcie 68 zdarzeniu przyszłym, nakłady poniesione przez Wnioskodawcę na wymianę chodnika w części dotyczącej gruntu poza granicą działki będącej w użytkowaniu wieczystym Wnioskodawcy, będą dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyłączeniem pozycji wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest od istnienia związku przyczynowo-skutkowego, to znaczy poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie źródła przychodów. Zdaniem Wnioskodawcy ten warunek jest spełniony w przypadku prac dotyczących bezpośredniego sąsiedztwa inwestycji Wnioskodawcy, opisanych w punkcie G niniejszego wniosku. W wyniku realizacji tych prac, zwiększy się jakość prestiżowej oferty Wnioskodawcy, a tym samym będzie to wpływać na zwiększenie przychodów ze sprzedaży mieszkań - większa konkurencyjność oferty spółki wobec ofert innych deweloperów. Oferowane przez Spółkę lokale będą bardziej atrakcyjne dla kupujących, gdyż otoczenie inwestycji będzie bardziej estetyczne, co ma znaczenie dla nabywców ekskluzywnych apartamentów (a takie sprzedaje Spółka).

Spełniony jest również drugi warunek uznawania kosztów za koszty uzyskania przychodów-nie zostały one wymienione w katalogu pozycji wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów w art. 16 ust. 1 Ustawy.

Art. 16 ust. 1 pkt 14 wyłącza z kosztów uzyskania przychodów darowizny i ofiary wszelkiego rodzaju, a art. 16 ust. 1 pkt 28 koszty reprezentacji.

Dla określenia, czy koszty będące przedmiotem niniejszego wniosku można uznać za darowiznę lub reprezentację, decydujące znaczenie powinno mieć ustalenie, jaki jest zasadniczy ceł działania Wnioskodawcy.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 888 par. 1 Ustawy Kodeks Cywilny, pod pojęciem darowizny należy rozumieć umowę, w której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Celem darowizny jest przysporzenie korzyści obdarowanemu kosztem majątku darczyńcy. W przypadku nakładów polegających na poprawieniu wyglądu i estetyki terenu sąsiadującego z nowopowstającymi budynkami w ramach inwestycji Wnioskodawcy, korzyści Wspólnoty czy Zarządu Dróg Miejskich nie mają żadnego znaczenia i nie są celem gospodarczym dokonywanej czynności. Celem Wnioskodawcy są własne korzyści, a motywem działania zwiększenie przychodu i w konsekwencji zysków z inwestycji. Bez poniesienia tych kosztów Wnioskodawca może nie odnieść spodziewanych korzyści, więc ich poniesienie jest uzasadnione ekonomicznym interesem Wnioskodawcy, a nie celem przysporzenia dla Z czy Wspólnoty (jej członków) jakichkolwiek korzyści majątkowych kosztem majątku Wnioskodawcy (odmienna jest więc causa działania Wnioskodawcy od causa działania darczyńcy przy umowie darowizny).

Wykładnia językowa nakazuje za reprezentację uznać okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną, a w przypadku przedsiębiorstwa dobre jego rezprezentowanie. W przypadku przedsiębiorstwa rezprezentacja to budowanie pozytywnego wizerunku przedsiębiorstwa, firmy, promocja marki. Prace, które planuje zrealizować Spółka mają na celu stworzenie w sąsiedztwie inwestycji Spółki terenu o jednolitej koncepcji estetycznej i architektonicznej, z którą nie współgra obecny wygląd budynku Wspólnoty czy chodnik Z. Teren sąsiedni nie ma odznaczać się okazałością i wystawnością, ale będzie odpowiadał współczesnym standardom budownictwa mieszkaniowego, zwłaszcza budownictwa typu apartamentowego. Spółka jest spółką celową, powstałą w celu realizacji konkretnej inwestycji i podobne inwestycje nie będą w przyszłości realizowane. Dlatego wszystkie działania podejmowane przez Spółkę ukierunkowane są na uzyskanie maksymalnych przychodów z tej inwestycji. Nie są podejmowane działania, które budowałyby markę Spółki i jej długofalowy wizerunek w związku z planami na przyszłość, w szczególności w zakresie działalności deweloperskiej.

Zdaniem Wnioskodawcy koszty wykonania planowanych prac, opisane w punkcie G niniejszego wniosku, których zamierzonym celem jest poprawa konkurencyjności oferty Spółki i pozyskanie dzięki temu nowych klientów i w konsekwencji zwiększenie przychodów Spółki z tytułu sprzedaży lokali, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a więc odpowiedź na oba postawione pytania powinna być pozytywna.

Ponadto, w celu utrzymania w okolicy inwestycji spójności terenu pod względem architektonicznym i estetycznym, Wnioskodawca postanowił wymienić część chodnika oraz przeprowadzić dodatkowe prace polegające na rekultywacji trawników i umieszczeniu elementów małej architektury na terenie należącym do Zarządu Dróg Miejskich (sam Z nie był zainteresowany wykonaniem tych prac we własnym zakresie). Teren, na którym będą realizowane prace przylega bezpośrednio do inwestycji i jest przedłużeniem chodnika znajdującego się na gruncie należącym do Spółki. Bez wykonania wspomnianych prac, chodnik miałby dwa rodzaje nawierzchni (jedna nawierzchnia do granicy działki Wnioskodawcy a za granicą działki druga) co znacząco wpływało by na efekt estetyczny i wizualny realizowanej Inwestycji.

Po wykonaniu prac nastąpi bezpłatne przekazanie nakładów Zarządowi Dróg Miejskich (jest to warunek zgody Z na wykonanie tych prac).

Szacowana wartość prac związanych z wymianą chodnika to kwota około 330 tysięcy złotych. Koszty dotyczące opisanych powyżej prac zostaną prawidłowo udokumentowane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 cyt. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, iż jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej inwestycji zamierza wykonać dodatkowo na swój koszt prace obejmujące m.in. zagospodarowanie terenu Wspólnoty, modernizację elewacji budynku Wspólnoty jak również remont lub modernizację dachu budynku Wspólnoty po to aby zniwelować kontrastujące różnice w wyglądzie otoczenia i wyeliminować z pola widzenia potencjalnych klientów Spółki niekorespondujący swą estetyką element zagospodarowania okolicznej przestrzeni – stary budynek Wspólnoty, który po wykonaniu zakładanych prac będzie korespondował z estetyką budowanego przez Spółkę kompleksu budynków, co korzystnie wpłynie na możliwość oferowania klientom ekskluzywnych apartamentów w estetycznym sąsiedztwie. Wnioskodawca również zamierza ponieść nakłady na wymianę chodnika w części dotyczącej gruntu poza granicą działki będącej w użytkowaniu wieczystym Spółki.

Nie kwestionując wskazanego przez Wnioskodawcę związku przedmiotowych wydatków z jego przyszłymi przychodami (a więc wypełnienia ogólnej przesłanki art. 15 ust. 1) należy zwrócić uwagę na zapis art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem dokonywanych między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową, a także wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z późn. zm.), z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje.

Wobec braku definicji „darowizny” w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, rozstrzygnięcie, czy dana czynność stanowi darowiznę w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 14 ww. ustawy, wymaga sięgnięcia - w myśl reguł wykładni systemowej - do przepisów aktu prawnego, w którym ta instytucja jest uregulowana. Tym aktem prawnym jest ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Świadczenie to nie może więc mieć odpowiednika w świadczeniu drugiej strony.

Powyższy przepis art. 888 Kodeksu cywilnego, podkreślając element nieodpłatności jako istotny dla umowy darowizny, nie precyzuje, czy chodzi w nim tylko o świadczenie całkowicie bezpłatne i czy odpłatność częściowa pozbawia świadczenie (zobowiązanie się do świadczenia) charakteru darowizny. Cech darowizny dopatrywać należy się z reguły w każdej umowie, w której darczyńca zmierza do wzbogacenia obdarowanego kosztem swojego majątku (causa donandi). W konsekwencji, można przyjąć, że tylko pełna odpłatność wyłącza darowiznę - LexisNexis Polska Sp. z o.o. Komentarz do Kodeksu cywilnego, Księga trzecia, Zobowiązania, tom 2, Gerard Bieniek, Helena Ciepła, Stanisław Dmowski, Jacek Gudowski, Krzysztof Kołakowski, Marek Sychowicz, Tadeusz Wiśniewski, Czesława Żuławska, Wydanie 9.

Zatem, darowiznę wyróżnia wśród innych czynności prawnych to, że ma ona na celu nieodpłatne przysporzenie obdarowanemu korzyści (wzbogacenie obdarowanego) kosztem majątku darczyńcy. Aby uznać daną czynność za darowiznę, konieczne jest zatem wystąpienie dyspozycji majątkowej darczyńcy, prowadzące do zmniejszenia jego majątku.

Z powyższego wynika, iż darowizna ma charakter świadczenia nieodpłatnego i nieekwiwalentnego, które dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnej zobowiązującej.

W sytuacji przedstawionej we wniosku, w wyniku nieodpłatnego remontu i modernizacji budynku Wspólnoty, tj. modernizacja elewacji, remont dachu jak również zagospodarowanie terenu czy wymiana chodnika należącego do Zarządu Dróg Miejskich, nastąpi niewątpliwie pomniejszenie majątku Wnioskodawcy z tego tytułu. Jednocześnie Spółka, w zamian za to nie uzyska żadnego ekwiwalentu od drugiej strony, a zatem warunek nieodpłatności świadczenia dokonanego przez darczyńcę zostanie spełniony.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, iż świadczenie Spółki, w wyniku którego Wspólnota Mieszkaniowa jak i Zarząd Dróg Miejskich odniosą bezpłatnie określone korzyści, będzie miało charakter darowizny, która ma na celu bezinteresowne i bezzwrotne wzbogacenie obdarowanego (Wspólnoty) kosztem majątku darczyńcy (Wnioskodawcy - Spółki), a zatem wypełnia przesłankę definitywności świadczenia.

Biorąc zatem pod uwagę treść art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w którym to ustawodawca podatkowy wprost wyłącza darowizny z katalogu kosztów uzyskania przychodów, Wnioskodawca nie może zaliczyć do kosztów podatkowych powyższych wydatków.

Reasumując, należy uznać, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem, kosztem majątku darczyńcy, w którym występuje konkretny obdarowany i które ma charakter definitywny, a w konsekwencji z umową darowizny. Powyższa okoliczność skutkuje po stronie darczyńcy (Spółki) niemożnością zaliczenia wartości przekazywanej darowizny do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.