2013.08.02 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-405/13/ICz
z 2 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2013r. (data wpływu 6 maja 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

nieprawidłowe w zakresie opodatkowania czynności nieodpatnego przekazania nieruchomości na cele osobiste,
prawidłowe w zakresie braku obowiązku dokonywania korekty podatku naliczonego w związku z poniesionymi nakładami na budowę budynku, przekazywanego następnie na cele osobiste podatnika.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2013r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpatnego przekazania nieruchomości na cele osobiste oraz w zakresie braku obowiązku dokonywania korekty podatku naliczonego w związku z poniesionymi nakładami na budowę budynku, przekazywanego następnie na cele osobiste podatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 24 kwietnia 1997r. Jacek i Lidia S., którzy natenczas prowadzili działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej wraz ze swoją córką Magdaleną S., nabyli jako małżonkowie, na podstawie umowy sprzedaży dwie nieruchomości gruntowe położone we wsi O. w województwie (…) o powierzchni 0,0850 ha oraz 0,0845 ha w celach prywatnych. Nieruchomości nabywane były od osoby prywatnej, nie prowadzącej działalności gospodarczej. Następnie dnia 25 września 1997r. podarowali oni swojej córce Magdalenie S. 1/3 część prawa własności w każdej z ww. nieruchomości gruntowych.

W związku z nabyciem ww. nieruchomości żadnemu z nabywców nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego od należnego.

Dnia 27 lutego 1998r. Jacek i Lidia S. oraz Magdalena S. wnieśli do prowadzonej wspólnie spółki cywilnej ww. nieruchomości w wykonaniu uchwały o wniesieniu do tejże spółki wkładu w postaci nieruchomości. Nieruchomość gruntowa została wprowadzona do ewidencji środków trwałych.

Dnia 22 marca 2001r. Magdalena S. opuściła spółkę na podstawie zgodnej uchwały wspólników, a dnia 25 czerwca 2002r. doszło do przekształcenia spółki cywilnej w spółkę jawną prowadzoną pod firmą: Firma "L.” Spółka jawna Lidia i Jacek S.

Spółka dokonała nakładów na ww. nieruchomościach gruntowych budując na nich budynek w latach 1997-1999r. Wartość gruntów nabytych w dniu 24 kwietnia 1997r. to 30.000,00 zł.

Nakłady w poszczególnych latach kształtowały się następująco:

rok 1997 – 169.842,33 zł

rok 1998 – 361.031,26 zł

rok 1999 – 174.572,65 zł.

Spółka skorzystała z prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony od poniesionych nakładów dotyczących poczynionych nakładów na budowę na posiadanym gruncie budynku. Obecnie Wnioskodawca zamierza wycofać obydwie nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazać na cele osobiste wspólników. Po ich wycofaniu z działalności gospodarczej ww. nieruchomości nie będą przedmiotem najmu, dzierżawy ani użyczenia ani przeznaczone do użytku osób trzecich.

Nieruchomości te, po wybudowaniu budynku, były wykorzystywane wyłącznie przez spółkę i nie były udostępniane osobom trzecim.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie nieruchomości (gruntów oraz budynków) z majątku Spółki na cele osobiste wspólników Spółki jest dostawą towaru podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT?
Czy spółka zobowiązana będzie do dokonywania korekty podatku naliczonego w związku z ulepszeniem środków trwałych, przekazanych następnie na cele osobiste podatnika?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, nieodpłatne przekazanie nieruchomości (gruntów oraz budynków) z majątku spółki na cele osobiste wspólników w ww. stanie faktycznym nie jest dostawą towaru podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przypadku nieodpłatnego przekazania środków trwałych (nieruchomości) służących uprzednio czynnościom opodatkowanym, nabytych przed dniem 1 maja 2004r. Wnioskodawca nie jest zobowiązany do korekty wcześniej odliczonego podatku naliczonego, na podstawie ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów. Towarem, zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustaw, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, przez dostawę towarów należy także rozumieć przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste wspólników podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W ww. stanie faktycznym spółce jako podatnikowi na żadnym etapie nie przysługiwało przy nabyciu towarów, tj. nieruchomości, prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Należy wskazać, że zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, ale tylko jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. W niniejszym stanie faktycznym budynki posadowione na nieruchomościach gruntowych są częścią składową nieruchomości, trwale z nią zespoloną.

W konsekwencji, skoro przy nabyciu ww. nieruchomości nie przysługiwało podatnikowi prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem nieruchomości to ich przekazanie na cele osobiste nie będzie stanowiło dostawy towarów w rozumieniu ustawy i nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie nie pojawi się też konieczność dokonywania tzw. korekt jako że w tym zakresie uwzględnić należy art. 163 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym obowiązek dokonywania korekt odnosi się do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych po dniu 30 kwietnia 2004r., czyli już pod rządami nowej ustawy i stosuje się go w okresie 5 lat (10 lat w przypadku nieruchomości) począwszy od roku, w którym środek trwały (wartość niematerialna i prawna, nieruchomość) zostały oddane do użytkowania. W stosunku do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych przed dniem 1 maja 2004r. stosuje się przepis art. 20 ust. 5 poprzedniej ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.).

W przypadku nieodpłatnego przekazania środków trwałych (nieruchomości) służących uprzednio czynnościom opodatkowanym, nabytych przed dniem 1maja 2004r., Wnioskodawca nie jest zobowiązany do korekty wcześniej odliczonego podatku naliczonego, na podstawie ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Zatem w zakresie nieodpłatnego przekazania przez Zainteresowanego nieruchomości nabytych w 1998r. nie ma zastosowania art. 90 i 91 ustawy.

Podobne zapatrywania wyraził wcześniej m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 17 kwietnia 2012r. ILPP1/443-47/12-4/MK oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach IBPP2/443-896/12/ICz oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 14 maja 2008r. ILPP2/443-166/08-5/EN.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

nieprawidłowe w zakresie opodatkowania czynności nieodpatnego przekazania nieruchomości na cele osobiste,
prawidłowe w zakresie braku obowiązku dokonywania korekty podatku naliczonego w związku z poniesionymi nakładami na budowę budynku, przekazywanego następnie na cele osobiste podatnika.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z ust. 2 cytowanego artykułu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 2 pkt 14a) ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o wytworzeniu nieruchomości - rozumie się przez to wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „budowa”, w związku z tym należy odwołać się do prawa budowlanego.

Stosownie do treści art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o budowie - należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie do treści art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy – w myśl art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego – jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Stosownie do art. 45 Kodeksu cywilnego, rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Z powołanych przepisów prawa cywilnego wynika zatem, iż nieruchomościami są grunty, ale i także budynki lub ich części trwale z gruntem związane. Grunt natomiast będąc przedmiotem materialnym jest rzeczą. W sytuacji natomiast, gdy na gruncie znajdują się budynki lub budowle wówczas uznawane są one za część składową gruntu stanowiąc nieruchomość.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy (…).

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29 ust. 5 ustawy).

Natomiast normy prane dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1 podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4).

Natomiast jak mowa w art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi,
zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7).

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a).

Wskazane przepisy nie mają jednak zastosowania w odniesieniu do przypadków określonych w art. 163 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, z którego wynika, że w stosunku do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych przed dniem 1 maja 2004r. stosuje się przepisy art. 20 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 175 (tj. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.).

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, podatnik dokonujący sprzedaży towarów opodatkowanych i zwolnionych od podatku obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego, związanych ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną.

Podatnik może zmniejszyć podatek należny o kwotę podatku naliczonego, związaną ze sprzedażą opodatkowaną – art. 20 ust. 2 cyt. ustawy.

Na podstawie art. 20 ust. 3 tej ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może także zmniejszyć podatek należny o taką część podatku naliczonego, która odpowiada procentowemu udziałowi wartości sprzedaży towarów opodatkowanych podatkiem w wartości sprzedaży ogółem. Przy ustalaniu wartości sprzedaży nie uwzględnia się kwot podatku.

W myśl art. 20 ust. 4 ww. ustawy w przypadku nabycia towarów, o których mowa w art. 21 ust. 3, procentowy udział wartości sprzedaży towarów opodatkowanych w wartości sprzedaży ogółem oblicza się na podstawie sprzedaży z ostatnich sześciu miesięcy. Przepis ust. 3 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 20 ust. 5 ww. ustawy, podatnicy dokonujący czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1-3, w okresie krótszym niż sześć miesięcy obliczają procentowy udział zgodnie z ust. 3, przy czym po upływie sześciu miesięcy od rozpoczęcia działalności wyliczają ten udział zgodnie z ust. 4 i dokonują korekty podatku naliczonego.

Z powyższych przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. wynika, że ww. unormowania nie przewidywały korekty podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług zaliczanych do środków trwałych podlegających amortyzacji po okresie dłuższym niż 6 miesięcy.

Z treści wniosku wynika, że 24 kwietnia 1997r. Jacek i Lidia S., którzy natenczas prowadzili działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej wraz ze swoją córką Magdaleną S., nabyli jako małżonkowie, na podstawie umowy sprzedaży dwie nieruchomości gruntowe w celach prywatnych. Nieruchomości nabywane były od osoby prywatnej, nie prowadzącej działalności gospodarczej. Następnie dnia 25 września 1997r. podarowali oni swojej córce Magdalenie S. 1/3 część prawa własności w każdej z ww. nieruchomości gruntowych. W związku z nabyciem ww. nieruchomości żadnemu z nabywców nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego od należnego.

Spółka dokonała nakładów na ww. nieruchomościach gruntowych budując na nich budynek w latach 1997-1999r. Wartość gruntów nabytych w dniu 24 kwietnia 1997r. to 30.000,00 zł.

Mając na uwadze powyższe treść powołanych przepisów oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, iż dokonaną przez Wnioskodawcę budowę budynku w latach 1997-1999 należy traktować jako wytworzenie nieruchomości (budynku) zgodnie z art. 2 pkt 14a ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego w związku z tym, że Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku naliczonego związku z wytworzeniem towaru (tj. budową budynku) zatem planowane przekazanie nieruchomości (budynku wraz z gruntem) na cele osobiste stanowić będzie dostawę, o której mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów usług i na mocy art. 5 ust. 1 tej ustawy będzie podlegało opodatkowaniu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy zauważyć, iż na podstawie powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, iż podatnik jest zobowiązany, co do zasady, dokonać korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie środków trwałych (np. ze związanych z czynnościami opodatkowanymi na związane z czynnościami zwolnionymi od podatku), wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy lub podatnik dokonał odliczenia podatku naliczonego w wyższej lub niższej wartości niż wyliczona na dany rok.

W tym miejscu należy wskazać, iż zasady korygowania odliczonego podatku zawarte w powołanych wyżej przepisach ustawy, dotyczą towarów i usług nabywanych po dniu 30 kwietnia 2004 r., tj. w okresie obowiązywania ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Powyższe wynika z regulacji zawartej w art. 163 ust. 2 ustawy, korekta kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91, za rok 2004 dotyczy okresu od dnia 1 maja do końca roku podatkowego. Do obliczenia proporcji przyjmuje się obroty osiągnięte w tym okresie. Obliczoną za ten okres proporcję stosuje się przy wyliczeniu kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu zgodnie z art. 90 w trakcie 2005 r. W stosunku do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych przed 1 maja 2004 r. stosuje się przepisy art. 20 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 175.

Z powyższego wynika, iż nie zachodzi obowiązek dokonywania korekt, w przypadku gdy towary i usługi nabyte zostały przed dniem 1 maja 2004r., bowiem w stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 kwietnia 2004r. przepisy ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, nie przewidywały konieczności dokonywania tego typu korekt.

Analizując zatem okoliczności przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, wskazać należy, iż w przypadku nieodpłatnego przekazania nieruchomości na cele osobiste nie powstanie u Wnioskodawcy obowiązek dokonywania korekt podatku naliczonego w sytuacji gdy towary i usługi zostały nabyte przed dniem 1 maja 2004r.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie wskazanych we wniosku interpretacji należy wyjaśnić, iż interpretacje organów podatkowych wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny. Ponadto należy zauważyć, iż z podmiotowego punktu widzenia walor prawny wydanej interpretacji indywidualnej jest taki, że interpretacja rodzi skutki prawne jedynie w odniesieniu do wnioskodawcy i wyłącznie do przedstawionego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Nie można zatem powoływać się w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub skarbowej, postępowania sądowoadministracyjnego na interpretację indywidualną, która została wydana innemu wnioskodawcy, chociaż w identycznej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin