INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2012 r. (data wpływu 16 stycznia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 marca 2012 r. (data wpływu 5 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania budynku warsztatowego i przyziemia budynku biurowego wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania budynku warsztatowego i przyziemia budynku biurowego wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu. Dnia 5 kwietnia 2012 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 11 grudnia 1997 r. Wnioskodawca zakupił nieruchomość, w skład której wchodzi budynek biurowy oraz budynek warsztatowy wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu. Zakup był zwolniony od podatku VAT. Budynek warsztatowy wraz z częścią gruntu jak i przyziemie budynku biurowego było zakupione na cele prowadzonej przez Zainteresowanego działalności gospodarczej. Pozostałą część Wnioskodawca zakupił na cele prywatne. Następnie dokonał ulepszenia zakupionych budynków, które przeznaczone były na prowadzoną działalność gospodarczą. Nakłady poniesione na ulepszenie budynków miały miejsce przed dniem 01 maja 2004 r. i wyniosły:

1. na budynek warsztatowy łącznie 43.238,76 zł, co stanowi 74,64% kwoty zakupu,
2. na przyziemie budynku biurowego łącznie 46.076,44 zł, co stanowi 23,70% kwoty zakupu.
   
   

Wnioskodawca skorzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony od poniesionych nakładów dotyczących ulepszenia budynków przeznaczonych na działalność gospodarczą. Obecnie Wnioskodawca zamierza przekazać nieodpłatnie budynek warsztatowy i przyziemie budynku biurowego na cele osobiste.

Dnia 5 kwietnia 2012 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego wskazując, iż:

• budynek warsztatowy i przyziemie budynku biurowego po wycofaniu ich z działalności gospodarczej na cele osobiste nie będą przedmiotem umów najmu, dzierżawy ani użyczenia,
• wskazane we wniosku obiekty nie będą przeznaczone do użytku osób trzecich,
• po ulepszeniu budynek warsztatowy oraz przyziemie budynku biurowego nie było udostępniane osobom trzecim na podstawie umów najmu, dzierżawy ani użyczenia,
• nieruchomość została zakupiona od X.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie opisanego w stanie sprawy budynku warsztatowego i przyziemia budynku biurowego wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu na cele osobiste podatnika jest dostawą towaru podlegającą opodatkowaniem podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, nieodpłatne przekazanie budynku warsztatowego i przyziemia budynku biurowego wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu na cele osobiste podatnika w sytuacji, gdy podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu, nie jest dostawą towaru podlegającą opodatkowaniem podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy wynika, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Należy zauważyć, iż dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra. W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (tj. towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) na rzecz użytkownika wieczystego, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki, jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak również w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, tak jak ma to miejsce w przypadku dokonywania sprzedaży gruntu przez właściciela.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Zatem, aby nieodpłatne przekazanie towarów stanowiło dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, podatnikowi musiało przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części, przy czym istotny jest fakt posiadania prawa do odliczenia podatku w momencie nabycia towaru, a nie skorzystanie z tego prawa.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, rzeczami w rozumieniu niniejszego Kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m. in. rzeczy (Bednarek Małgorzata, „Mienie”, „Komentarz do art. 44-55³ Kodeksu cywilnego”, Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Piasecki Kazimierz, „Kodeks cywilny, Księga pierwsza Część ogólna. Komentarz”, Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.).

Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w grudniu 1997 r. zakupił od X nieruchomość, w skład której wchodzi budynek biurowy oraz budynek warsztatowy wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu. Zakup był zwolniony od podatku VAT. Wnioskodawca dokonał – przed dniem 1 maja 2004 r. – ulepszenia zakupionych budynków, gdzie nakłady względem wartości zakupu wyniosły 74,64% (budynek warsztatowy) oraz 23,70% (przyziemie budynku biurowego). W związku z poniesionymi nakładami Wnioskodawca skorzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek VAT naliczony. Aktualnie Wnioskodawca zamierza przekazać nieodpłatnie budynek warsztatowy i przyziemie budynku biurowego na cele osobiste. Przedmiotowe budynki po wycofaniu ich z działalności gospodarczej na cele osobiste nie będą przedmiotem umów najmu, dzierżawy, ani użyczenia. Podobnie po ulepszeniu budynek warsztatowy oraz przyziemie budynku biurowego nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów najmu, dzierżawy ani użyczenia.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane przepisy, należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem nieruchomości (przedmiotowych budynków oraz gruntu), przekazanie ww. nieruchomości na cele osobiste nie będzie stanowiło dostawy towarów w rozumieniu ustawy i nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją został załatwiony wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania budynku warsztatowego i przyziemia budynku biurowego wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu. Rozstrzygnięcie w zakresie korekty podatku naliczonego zostało zawarte w interpretacji nr ILPP1/443-47/12-5/MK z dnia 17 kwietnia 2012 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.