Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-166/13-2/AWa
z 16 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana Piotra Sawickiego z dnia 4 marca 2013 r. (data wpływu 4 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawiania faktur VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawiania faktur VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, będąca czynnym podatnikiem VAT. Zainteresowany zamierza w przyszłości rozszerzyć działalność na handel zapałkami. Wnioskodawca zamierza sprzedawać zapałki w cenie pół grosza netto za jedną zapałkę. Zgodnie z § 5 ust. 7 rozporządzenia wartość netto (będąca iloczynem ceny netto i ilości zapałek), od której będzie liczony podatek będzie zaokrąglona do pełnych groszy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy możliwe jest stosowanie na fakturach VAT cen będących ułamkowymi częściami grosza?

Zdaniem Wnioskodawcy, rozporządzenie nie zakazuje stosowania takich cen. Przepis § 5 ust. 7 rozporządzenia rozpoczyna się zdaniem dotyczącym kwot podatku. Można przez to rozumieć, że kolejne zdanie dotyczące zaokrąglania kwot odnosi się właśnie do kwot podatku, a nie do wszystkich kwot wykazanych na fakturze. Gdyby drugie zdanie odnosiło się do wszystkich kwot, nie byłoby prawidłowe w przypadku innych walut (przykładowo waluta euro nie ma groszy, ale centy). Zdanie zawsze byłoby prawidłowe, gdyby odnosiło się tylko do kwot podatku, które zawsze muszą być wykazane w polskich złotych. Kolejnym argumentem przemawiąjącym za możliwością stosowania ułamkowych części groszy są kursy publikowane przez NBP, które podane są z dokładnością 4 miejsc po przecinku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z treści przepisu art. 63 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) wynika, że podstawy opodatkowania, kwoty podatków, odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, oprocentowanie nadpłat oraz wynagrodzenia przysługujące płatnikom i inkasentom zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych, z zastrzeżeniem § 1a i 2.

Stosownie do § 1a ww. ustawy, podstawy opodatkowania, o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 1–3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz kwoty podatków od nich pobierane zaokrągla się do pełnych groszy w górę.

Należy wyjaśnić, iż ww. przepis art. 63 § 1 Ordynacji podatkowej ma charakter ogólny. Sposób zaokrąglania podstaw opodatkowania i kwot podatku od towarów i usług w wystawianych fakturach VAT, regulują natomiast przepisy szczególne rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68 poz. 360 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

Jak stanowi § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, fakturę wystawia zarejestrowany podatnik VAT czynny.

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura powinna zawierać:

1. datę jej wystawienia;
2. kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku, od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem.
    
    

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, będąca czynnym podatnikiem VAT. Zainteresowany zamierza w przyszłości rozszerzyć działalność polegającą na handlu zapałkami. Wnioskodawca zamierza sprzedawać zapałki w cenie pół grosza netto za jedną zapałkę. Zgodnie z § 5 ust. 7 rozporządzenia wartość netto (będąca iloczynem ceny netto i ilości zapałek), od której będzie liczony podatek będzie zaokrąglona do pełnych groszy.

Stosownie do § 5 ust. 6 rozporządzenia, podatnik może określić w fakturze również kwoty podatku dotyczące wartości poszczególnych dostarczonych towarów i wykonanych usług wykazanych w tej fakturze; w tym przypadku łączna kwota podatku może być ustalona w wyniku podsumowania jednostkowych kwot podatku.

Na podstawie § 5 ust. 7 cyt. rozporządzenia, kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określone są kwoty w fakturze. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza.

Należy zauważyć, że zdanie drugie cytowanego przepisu § 5 ust. 7 rozporządzenia wskazuje, że: „kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się (…)”, a zatem regulacja ta ma zastosowanie do wszelkich kwot wykazywanych w fakturze VAT, tj. do wartości netto, kwoty podatku oraz wartości brutto. Celem zaokrąglania kwot w fakturze, jest wykazywanie kwot w pełnych groszach, a nie w ułamkach grosza.

Wyżej wymieniona regulacja zaokrągleń kwot wykazywanych w fakturze VAT ma przede wszystkim uzasadnienie praktyczne bowiem obliczając z danej kwoty należnej (z wartości brutto), podstawę opodatkowania (wartość netto) oraz kwotę podatku, niejednokrotnie nawet w przypadku dużych kwot, możemy spotkać się z sytuacją, że obliczona arytmetycznie podstawa opodatkowania lub kwota podatku zawiera w sobie ułamek 1 grosza. Ponieważ nie istnieje nominał ułamka grosza, uzasadnione było uregulowanie prawne takich sytuacji i wprowadzenie, w zakresie wystawiania faktur VAT, zaokrągleń kwot do pełnego grosza.

Należy zaznaczyć, że dotyczy to sytuacji, gdy cena jednostkowa, a dalej i wartość netto i wartość brutto wyrażone są w walucie polskiej, bowiem tylko polski złoty dzieli się na grosze.

Reasumując, zgodnie z powołanymi przepisami oraz w oparciu o opisane we wniosku zdarzenie przyszłe należy uznać, że widniejąca na fakturze VAT cena jednostkowa winna być zaokrąglona do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza. W związku z powyższym, nie jest możliwe stosowanie na fakturach VAT cen będących ułamkowymi częściami grosza.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.